Kan die dooies die lewendes help?

MENSE glo al lank dat die dooies die lewendes van leiding kan voorsien. Hierdie opvatting word uitgebeeld in ’n antieke verhaal deur die Griekse digter Homerus wat handel oor Odusseus, ook bekend as Ulysses. Homerus se legendariese held, wat desperaat was om uit te vind hoe hy na sy eilandtuiste Ithaka kon terugkeer, het dit gewaag om die onderwêreld te besoek om ’n afgestorwe siener te gaan raadpleeg.

In die hoop dat die dooies antwoorde op kwellende vrae sou voorsien, het baie mense al geestemediums geraadpleeg, in hulle voorouers se grafte geslaap of spiritistiese ritusse uitgevoer. Is dit werklik moontlik om bonatuurlike leiding van die dooies te ontvang?

’n Algemene gebruik

Baie van die wêreld se vername godsdienste leer dat kommunikasie met die afgestorwenes moontlik is. Die Encyclopedia of Religion sê dat “geestebeswering, die kuns of gebruik om die siele van die dooies deur middel van toordery op te roep, in die eerste plek ’n vorm van waarsêery is”. Dan voeg dit by dat hierdie gebruik “algemeen” is. Die New Catholic Encyclopedia bevestig dit deur te sê dat “geestebeswering, in verskeie vorme, wêreldwyd beoefen word”. Dit is dus geen wonder dat party getroue gelowiges in baie godsdienste al probeer het om die geestewêreld te raadpleeg nie!

Hoewel hierdie kontak met die dooies “streng veroordeel is deur die Kerk”, sê die New Catholic Encyclopedia, “is daar herhaaldelike verwysings na hierdie gebruik tydens die Middeleeue en die Renaissance”. Wat sê die Bybel oor hierdie sake?

Moet jy die dooies raadpleeg?

Jehovah God het sy volk in die ou tyd beveel: “Daar mag niemand onder jou gevind word wat . . . die dooies raadpleeg nie” (Deuteronomium 18:9-13). Waarom het Jehovah so ’n verbod ingestel? As die lewendes met die dooies kon kommunikeer, sou dit tog liefdevol van God gewees het om hierdie kommunikasie toe te laat, nie waar nie? Maar eenvoudig gestel, dit is nie moontlik om met die dooies te kommunikeer nie. Hoe weet ons dit?

Die Skrif toon herhaaldelik dat die dooies van niks bewus is nie. Kyk na Prediker 9:5: “Die lewendes is daarvan bewus dat hulle sal sterf; maar wat die dooies betref, hulle is bewus van hoegenaamd niks.” Psalm 146:3, 4 sê: “Moenie julle vertroue in edeles stel nie, ook nie in die mensekind, aan wie geen redding behoort nie. Sy gees gaan uit, hy keer terug na sy grond; op daardie dag vergaan sy gedagtes.” En die profeet Jesaja het eweneens gesê dat die dooies “magteloos [is] in die dood”.—Jesaja 26:14.

Baie mense glo egter dat hulle deur middel van spiritistiese gebruike met afgestorwe dierbares in aanraking gekom het. Aangesien sulke ondervindinge algemeen is, is dit duidelik dat baie wel met iemand in die geesteryk gepraat het. Maar soos die bogenoemde tekste toon, het hulle nie met die dooies gepraat nie. Met wie het hulle dan gepraat?

Wie was dit?

Die Bybel toon dat geesseuns van God teen hulle Maker in opstand gekom het en demone geword het (Genesis 6:1-5; Judas 6, 7). Hulle bevorder die valse idee dat mense ná die dood voortleef. Om hierdie onwaarheid nog verder te bevorder, doen hulle hulle as dooie mense voor deur uit die geesteryk met die lewendes te praat.

Volgens die Bybel het koning Saul van Israel, nadat Jehovah hom weens sy ongehoorsaamheid verlaat het, die dooie profeet Samuel deur middel van ’n geestemedium probeer raadpleeg. Saul het wel ’n boodskap uit die geestewêreld ontvang, maar nie van Samuel nie. Trouens, Samuel het vroeër geweier om enigiets met die koning te doen te hê, en Samuel was heeltemal gekant teen geestemediums. Saul het in werklikheid inligting ontvang van ’n demoon wat bloot voorgegee het dat hy Samuel is.—1 Samuel 28:3-20.

Die demone is God se vyande, en dit is gevaarlik om met hulle in aanraking te kom. Daarom beveel die Skrif: “Julle moet julle nie tot die geestemediums wend nie, en moenie beroepsvoorspellers van gebeure raadpleeg, sodat julle deur hulle onrein word nie” (Levitikus 19:31). “[Elkeen wat] die dooies raadpleeg”, waarsku Deuteronomium 18:11, 12, doen iets wat “vir Jehovah verfoeilik” is. Trouens, een van die dade van ontrouheid waarvoor Jehovah koning Saul doodgemaak het, was die feit dat Saul “’n geestemedium gevra het om navraag te doen”.—1 Kronieke 10:13, 14.

Tot wie moet jy jou dan wend wanneer jy verhewe leiding nodig het, soos wanneer jy voor moeilike vrae of besluite te staan kom? Die Skrif beskryf Jehovah God as die “Grootse Onderrigter”. As jy en jou geliefdes sy Woord, die Bybel, raadpleeg en werklik doen wat dit sê, sal dit wees asof “jou ore . . . ’n woord agter jou hoor wat sê: ‘Dit is die weg. Wandel daarop’” (Jesaja 30:20, 21). Hoewel Christene van vandag nie verwag om die ware God se stem letterlik te hoor nie, kan hy hulle deur middel van die Bybel lei. Ja, Jehovah self sê as ’t ware vir jou: ‘Laat my toe om jou te lei.’

HET JY AL GEWONDER?

● Hoe beskou God pogings om met die dooies in aanraking te kom?—Deuteronomium 18:9-13.

● Kan die dooies inligting aan die lewendes voorsien? Waarom sê jy so?—Prediker 9:5.

● Op wie kan ons staatmaak vir leiding?—Jesaja 30:20, 21.