Hoofstuk 15
Die skeiding van mense oor die Koninkryksgeskil
1. Waarom is die skeiding op grond van die Koninkryksgeskil vir elkeen van ons van kritieke belang?
ELKEEN van ons staan voor ’n kritieke besluit. Dit gaan oor ons gesindheid teenoor Jehovah se Messiaanse Koninkryk in die hande van Jesus Christus. Oor hierdie geskil word mense van alle nasies vandag van mekaar geskei. Op grond van elke persoon se handelwyse word hy in een van twee groepe geplaas. Net een van hierdie groepe sal die naderende wêreldvernietiging oorleef.—Mattheüs 24:40, 41.
2. (a) Hoe hou hierdie Messiaanse Koninkryk verband met die geskil oor Jehovah se soewereiniteit? (b) Wat sal die Koninkryk binnekort word, en waaroor moet ons dus ernstig nadink?
2 Jehovah het alreeds sy gesalfde Seun, sy Messias, in die hemel op die troon geplaas. Aan die einde van „die tye van die nasies” in 1914 het God aan Jesus Christus die nasies as sy erfdeel gegee—die hele aarde as sy besitting (Psalm 2:6, 8). Die Messiaanse regering, met Jehovah se gesalfde Koning op die troon, is die middel waardeur God sy wyse en liefdevolle voorneme met betrekking tot die aarde sal uitvoer. Jou gesindheid teenoor die Koninkryk toon dus hoe jy Jehovah se universele soewereiniteit beskou. Daardie Messiaanse Koninkryk sal binnekort die hele politieke stelsel wat nou menseaangeleenthede oorheers, „verbrysel en daar ’n einde aan maak” en die enigste regering oor die hele aarde word (Daniël 2:44; Openbaring 19:11-21). Waar sal jy wees wanneer dit begin om die aarde in ’n paradys te omskep? Sal jy onder diegene wees wat deur daardie regering tot volmaaktheid gelei word? Jesus het die grondslag gemeld waarop mense wat nou lewe daardie vooruitsig deelagtig kan wees.
DIE KONING EN SY „BROEDERS”
3. Wat het Jesus in Mattheüs 25:31-33 beskryf?
3 Toe hy sy apostels omtrent „die voleinding van die wêreld” ingelig het, het Jesus verskeie gelykenisse, of illustrasies, gebruik. In die laaste hiervan het hy gesê: „Wanneer die Seun van die mens in sy heerlikheid kom en al die heilige engele saam met Hom, dan sal Hy op sy heerlike troon sit; en voor Hom sal al die nasies versamel word, en Hy sal hulle van mekaar afskei soos die herder die skape van die bokke afskei; en Hy sal die skape aan sy regterhand en die bokke aan sy linkerhand sit.”—Mattheüs 24:3; 25:31-33.
4. (a) Hoe hou hierdie gelykenis met Daniël 7:13, 14 verband? (b) Watter vrae kan ons onsself met vrug afvra?
4 Let op dat Jesus hier van homself as „die Seun van die mens” praat, soos hy herhaaldelik vroeër in hierdie profesie gedoen het (Mattheüs 24:27, 30, 37, 39, 44). Sy gebruik van hierdie uitdrukking het sy hoorders herinner aan die profetiese gesig wat byna ses eeue tevore aan Daniël gegee is en waaroor die profeet geskryf het: „Ek het gesien in die naggesigte, en kyk, met die wolke van die hemel het Een gekom soos die Seun van ’n mens [Jesus Christus], en Hy het gekom tot by die Oue van dae [Jehovah God], en hulle het Hom nader gebring voor Hom. En aan Hom is gegee heerskappy en eer en koningskap; en al die volke en nasies en tale het Hom vereer; sy heerskappy is ’n ewige heerskappy wat nie sal vergaan nie, en sy koninkryk een wat nie vernietig sal word nie” (Daniël 7:13, 14; Hebreërs 2:5-8). Jesus Christus het reeds daardie regeringsmag ontvang. Hy heers sedert 1914 van sy hemelse troon af. Hoe het jy op sy heerskappy gereageer? Toon jou lewenswyse dat jy die nodige eerbied het vir hierdie Een wat deur God self as Heerser oor die hele aarde aangestel is?
5. Hoe bepaal Christus die egtheid van ’n persoon se verklaarde toegewydheid aan hom as Koning?
5 Woorde alleen is nie genoeg nie. ’n Mens kan maklik sê dat jy aan God se Koninkryk glo en dat jy Jesus Christus liefhet. Maar in die gelykenis van die skape en die bokke het Jesus gewys op ’n sleutelfaktor wat hy in aanmerking sou neem om die egtheid van ’n persoon se bewerings te bepaal. Aangesien Christus onsigbaar in die hemel sou wees, sou hy kyk na die manier waarop die persoon diegene behandel wat hom op aarde verteenwoordig, sy „broeders”.—Mattheüs 25:40, 45.
6. Wie is hierdie „broeders” van Christus?
6 Wie is hulle? Hulle is die persone wat God uit die mensdom gekies het om saam met Christus erfgename van die hemelse Koninkryk te wees. Hulle tel 144 000, en daar is nog net ’n oorblyfsel van hulle op die aarde oor (Openbaring 14:1, 4). Omdat hulle „weer gebore” is deur die werking van God se gees, is hulle seuns van God, en om daardie rede word hulle in die Skrif die „broeders” van Jesus Christus genoem (Johannes 3:3; Hebreërs 2:10, 11). Jesus beskou die dinge wat mense aan hierdie „broeders” doen, selfs aan die „geringstes” van hulle, asof dit aan hom gedoen word.
7. Waarom is Christus se „broeders” nie lede van die Christendom se kerke nie?
7 Waar is hierdie „broeders” van Christus in ons dag? Gaan jy hulle onder die kerkgangers van die Christendom vind? Wel, wat het Jesus omtrent sy ware volgelinge gesê? „Hulle is nie van die wêreld nie, net soos Ek nie van die wêreld is nie” (Johannes 17:16). Kan dit waarlik van die Christendom se kerke en hulle lidmate gesê word? Hulle gesindhede en gedrag is gewoonlik net ’n weerspieëling van dié wat algemeen in hulle deel van die wêreld voorkom. Die kerke se betrokkenheid by die politiek is welbekend. Toe die Handves van die Verenigde Volke in 1945 geformuleer is, was Protestantse, Katolieke en Joodse afvaardigings daar om advies te gee. In die laaste jare het Roomse pouse die Verenigde Volke geloof as „die laaste hoop op harmonie en vrede” en „die vernaamste forum vir vrede en geregtigheid”. Die Wêreldraad van Kerke, met ’n ledetal van sowat 300 godsdiensgroepe, het selfs geld geskenk wat gebruik is om politieke revolusies te finansier. Jesus Christus het egter vir die Romeinse goewerneur Pilatus gesê: „My koninkryk is nie van hierdie wêreld nie.”—Johannes 18:36.
8. (a) Wat het jou gehelp om die „broeders” van Christus te identifiseer? (b) Hoe belangrik is die Koninkrykspredikingswerk vir hulle?
8 Die feite toon dat daar net een groep is wat onwrikbaar standpunt ingeneem het vir die Koninkryk en wat hulle kragtig inspan om dit wêreldwyd te verkondig, terwyl hulle alle betrokkenheid by die politieke aangeleenthede van die wêreld vermy. Hierdie groep is Jehovah se Getuies. Onder hulle word die oorblywende lede van Christus se „broeders” aangetref. In navolging van hulle Heer en van sy apostels het hulle die taak aangepak om van stad tot stad en van huis tot huis te gaan en mense van die goeie nuus van die Koninkryk van God te vertel (Lukas 8:1; Handelinge 8:12; 19:8; 20:20, 25). In 1919, by ’n byeenkoms van Jehovah se Getuies (destyds bekend as Internasionale Bybelstudente) in Cedar Point, Ohio, is die byeenkomsgangers daaraan herinner dat dit hulle „roeping was en is om die inkomende, heerlike koninkryk van die Messias aan te kondig”. By ’n soortgelyke byeenkoms in 1922 is dit weer beklemtoon en is hulle aangespoor: „Adverteer, adverteer, adverteer die Koning en sy koninkryk.” Hulle het tot vandag toe aangehou om dit met elke middel tot hulle beskikking in alle dele van die wêreld te doen (Mattheüs 24:14). Weens hulle aktiwiteit het jy van die Koninkryksgeskil bewus geword. Wat doen jy daaromtrent?
‚JULLE HET DIT GEDOEN AAN EEN VAN MY BROEDERS’
9. (a) Hoe hou die omstandighede wat in Mattheüs 25:35-40 beskryf word met die Koninkryksbediening verband? (b) Voor watter toets het alle mense gevolglik te staan gekom?
9 Die geesgesalfde „broeders” van Christus het hewige beproewings deurgemaak omdat hulle God se Koninkryk onbevrees verkondig het en afgeskeie van die wêreld gebly het (Johannes 15:19, 21). Sommige het al honger gely, dors gehad en ’n gebrek aan klere ondervind. Baie het hulle huise verlaat om te gaan dien op plekke waar hulle vreemdelinge was. Terwyl hulle hulle bediening vervul het, was hulle soms siek of in die gevangenis, en party is selfs deur vervolgers om die lewe gebring. Hierdie wedervaringe van Christus se „broeders” het mense van alle nasies voor ’n toets te staan gebring. Sou liefde vir God en Christus hulle beweeg om hierdie ambassadeurs van die hemelse Koninkryk te hulp te kom? (Mattheüs 25:35-40; vergelyk 2 Korinthiërs 5:20, NW.) Nie soseer humanitêre vriendelikheid nie maar hulp wat verleen word omdat hulle aan Christus behoort, word deur die Koning beskou asof dit aan hom persoonlik gedoen word.—Markus 9:41; Mattheüs 10:42.
10. (a) Waarom is die protes van die „bokke” nie geldig nie? (b) Watter standpunt het die „skape” daarenteen ingeneem?
10 Jesus vergelyk die wat sulke hulp verleen met skape. Mense wat versuim om sy „broeders” te help, word in Jesus se gelykenis bokke genoem. Die „bokke” protesteer miskien dat hulle nie vir Jesus Christus gesien het nie. Maar hy het sy knegte na hulle gestuur, en hierdie knegte het hulleself duidelik geïdentifiseer. Dit gebeur miskien nie dat al die „bokke” Christus se „broeders” vervolg nie, maar hulle word ook nie deur liefde vir die hemelse Koning beweeg om sy verteenwoordigers te hulp te kom nie (Mattheüs 25:41-45). Hulle klou vas aan die wêreld waarvan Satan die Duiwel die onsigbare heerser is. Die „skape” kan Christus ook nie met hulle letterlike oë sien nie. Maar anders as die „bokke” toon hulle dat hulle nie bang is om hulle met Christus se „broeders” te vereenselwig en hierdie verkondigers van God se Koninkryk te ondersteun nie. Die „skape” weet wat hulle doen, en hulle doen ’n positiewe keuse ten gunste van die Koninkryk van God in die hande van Jesus Christus. Dit is waarom hulle optrede verdienste het in die oë van die Koning.
11. (a) Hoe kan mense op die bogenoemde grondslag geoordeel word, aangesien baie van hulle nog nooit een van Christus se „broeders” ontmoet het nie? (b) Wat verseker die sukses van hierdie werk?
11 Maar hoe is dit moontlik dat mense van al die nasies op hierdie grondslag geoordeel kan word? Het Jesus nie gesê dat sy „broeders”, aan wie die Vader die hemelse Koninkryk sal gee, net ’n „klein kuddetjie” sou wees nie? (Lukas 12:32). Baie mense maak nooit persoonlik met een van hulle kennis nie. Dit is waar, maar die „broeders” van Christus vorm die kern van die internasionale organisasie van Jehovah se Getuies. Deur middel van sy georganiseerde volk word die lewensbelangrike Koninkryksgeskil aan mense in alle dele van die wêreld bekend gemaak. Dit alles word deur Christus self van sy hemelse troon af en met die hulp van die engele bestuur. In sowat 200 lande en eilandgroepe rondom die aarde—selfs waar die prediking van God se Koninkryk deur regerings verbied is—gaan die skeidingswerk onstuitbaar voort, en ’n groot menigte mense skaar hulle aan die kant van God se Koninkryk.
12. (a) Hoe gee die „skape” blyk van die standpunt wat hulle ingeneem het? (b) Waarom doen hulle dit?
12 Hoe toon hulle dit? Deur skouer aan skouer saam met die gesalfdes te werk en ywerig te verkondig dat die Koninkryk regeer en dat dit eerlank die wêreldlike stelsel gaan vernietig. So gee hulle openlik te kenne dat hulle standpunt ingeneem het vir Jehovah se Messiaanse Koninkryk, en hulle spoor ander liefdevol aan om dit ook te doen. Hierdie opregtes van hart word deur veel meer as die drang om selfbehoud aangevuur. Hulle het Jehovah en sy weë waarlik lief. Die voorsiening van sy Koninkryk met Christus as Koning vul hulle harte met dankbaarheid, en hulle wil hê dat ander daarby baat moet vind. Daarom doen hulle alles in hulle vermoë om die Koninkryksgetuienis te gee. Soos Jesus sy dissipels beveel het, ‚soek hulle eers die koninkryk’ deur nie toe te laat dat kommer oor materiële behoeftes dit verdring nie. Sodoende kom hulle in aanmerking vir wonderlike seëninge.—Mattheüs 6:31-33.
SAL JY ‚DIE KONINKRYK BEËRF’?
13. (a) Sedert wanneer het Jehovah al ’n beloning vir hierdie opregte persone in gedagte? (b) Wat beteken dit dat hulle ‚die koninkryk beërf’?
13 Daar wag inderdaad wonderlike dinge op diegene wat hulleself identifiseer as die „skape” van Jesus se gelykenis. Vanaf sy hemelse troon sê hy vir hulle: „Kom, julle geseëndes van my Vader, beërf die koninkryk wat vir julle berei is van die grondlegging van die wêreld af” (Mattheüs 25:34). Van „die grondlegging van die wêreld” af—die tyd toe Adam en Eva kinders voortgebring het wat ooreenkomstig Genesis 3:15, 16 baat kon vind by God se voorsiening om die mensdom vry te koop—het Jehovah ’n beloning vir hierdie „skape” in gedagte gehad. (Vergelyk Lukas 11:50, 51.) Hulle het die geleentheid om in die herstelde Paradys die volmaakte menselewe te geniet wat Adam verloor het. Die feit dat hulle ‚die koninkryk beërf’, beteken nie dat hulle hemel toe sal gaan nie, want die gelykenis toon dat die „skape” nie dieselfde as die koning se „broeders”, die erfgename van die hemelse Koninkryk, is nie. Die „skape” moet dus aardse onderdane van daardie hemelse regering wees. Liddell en Scott se Greek-English Lexicon sê dat die Griekse woord basileiʹa, wat hier met „koninkryk” vertaal is, ’n passiewe betekenis kan hê, naamlik „om deur ’n koning regeer te word”. Dit is ongetwyfeld die betekenis wat hier geld.
14. Hoe verskil die oordeel oor die „bokke” van die erfdeel wat die „skape” ontvang?
14 Wanneer die „bokke” weggaan in „die ewige straf”, in algehele vernietiging asof deur vuur, sal die „skape” deur die Messiaanse Koning beskerm word. (Mattheüs 25:41, 46; vergelyk Openbaring 21:8.) Sonder dat hulle hoef te sterf, sal hulle deur die groot verdrukking heen bewaar word tot in die glorieryke „nuwe aarde” wat vry sal wees van die slegte invloed van Satan en sy goddelose stelsel. Hulle sal daardie seën ontvang omdat hulle nou die regte besluit ten opsigte van die Koninkryksgeskil neem.
15. (a) Hoe weet ons dat hierdie gelykenis nou van toepassing is? (b) Watter werk is dus van lewensbelang?
15 Dit sou ’n ernstige fout wees om te redeneer dat, omdat die „bokke” ewige vernietiging ondergaan, die gelykenis eers later vervul sal word, moontlik gedurende die Duisendjarige Heerskappy van Christus. Nee, Jesus het hierdie gelykenis gegee as ’n deel van die teken van „die voleinding van die wêreld” (Mattheüs 24:3). Die dinge wat hy beskryf, vind plaas nadat hy die troon bestyg het maar ook terwyl sy „broeders” nog in die vlees is en die ontberinge verduur wat hy gemeld het. Ons lewe in daardie tyd, en dit raak nou baie kort. Hoe lewensbelangrik is dit dus dat ons ons volle vertroue in die Koninkryk stel en ander help om die belangrikheid van sulke vertroue in te sien.