Is God altyd Jesus se meerdere?

JESUS het nooit gesê dat hy God is nie. Alles wat hy van homself gesê het, dui daarop dat hy hom in geen opsig as God se gelyke beskou het nie—nie wat krag, kennis óf ouderdom betref nie.

In elke tydperk van sy bestaan, hetsy in die hemel of op die aarde, weerspieël sy spraak en gedrag ondergeskiktheid aan God. God is altyd die meerdere, Jesus die mindere wat deur God geskep is.

’n Onderskeid tussen Jesus en God

JESUS het telkens getoon dat hy ’n skepsel apart van God is en dat hy, Jesus, ’n God bo hom het, ’n God wat hy aanbid het, ’n God wat hy “Vader” genoem het. In gebed tot God, dit wil sê, die Vader, het Jesus gesê: “U . . . die enige waaragtige God” (Johannes 17:3). In Johannes 20:17 het hy vir Maria Magdalena gesê: “Ek vaar op na my Vader en julle Vader, en my God en julle God.” In 2 Korinthiërs 1:3 bevestig die apostel Paulus hierdie verhouding: “Geseënd is die God en Vader van onse Here Jesus Christus.” Aangesien Jesus ’n God, sy Vader, gehad het, kon hy nie terselfdertyd daardie God wees nie.

Die apostel Paulus het sonder voorbehoud gesê dat Jesus en God beslis apart is: “Tog is daar vir ons maar een God, die Vader . . . en een Here Jesus Christus” (1 Korinthiërs 8:6). Die apostel wys op die onderskeid wanneer hy “die teenwoordigheid van God en van Christus Jesus en van die uitverkore engele” meld (1 Timotheüs 5:21, RS Common Bible). Net soos Paulus sê dat Jesus en die engele in die hemel van mekaar verskil, net so is Jesus en God ook verskillende persone.

Jesus se woorde in Johannes 8:17, 18 is ook belangrik. Hy sê: “En dit is ook in julle wet geskrywe dat die getuienis van twee mense waar is. Dit is Ek wat van Myself getuig; en die Vader wat My gestuur het, getuig van My.” Hier toon Jesus dat hy en die Vader, dit wil sê, die almagtige God, twee verskillende entiteite moet wees, want hoe anders kan daar waarlik twee getuies wees?

Jesus het verder getoon dat hy en God aparte wesens is deur te sê: “Waarom noem jy My goed? Niemand is goed nie, behalwe Een, naamlik God” (Markus 10:18). Jesus het dus gesê dat niemand so goed soos God is nie, nie eens Jesus self nie. God is goed op ’n manier wat hom van Jesus onderskei.

God se onderdanige dienaar

JESUS het herhaaldelik dinge gesê soos: “Die Seun kan niks uit Homself doen tensy Hy die Vader dit sien doen nie” (Johannes 5:19). “Ek het uit die hemel neergedaal, nie om my wil te doen nie, maar die wil van Hom wat My gestuur het” (Johannes 6:38). “My leer is nie myne nie, maar van Hom wat My gestuur het” (Johannes 7:16). Is die een wat stuur nie die meerdere van die een wat gestuur word nie?

Hierdie verhouding blyk uit Jesus se gelykenis van die wingerd. Hy het God, sy Vader, vergelyk met die eienaar van die wingerd wat op reis gegaan en die wingerd oorgelaat het aan die toesig van landbouers, wat die Joodse geestelikes afgebeeld het. Toe die eienaar later ’n dienskneg stuur om van die vrug van die wingerd te kry, het die landbouers die dienskneg geslaan en hom met leë hande weggestuur. Die eienaar het toe ’n tweede dienskneg gestuur, en later ’n derde, wat albei dieselfde behandeling ontvang het. Uiteindelik het die eienaar gesê: “Ek sal my geliefde seun [Jesus] stuur; miskien sal hulle ontsag hê as hulle hom sien.” Maar die verdorwe landbouers het gesê: “Dit is die erfgenaam; kom laat ons hom doodmaak, sodat die erfdeel ons s’n kan wees. En hulle het hom uit die wingerd gewerp en hom doodgemaak” (Lukas 20:9-16). Sodoende het Jesus sy eie posisie toegelig, naamlik as een wat deur God gestuur is om God se wil te doen, net soos ’n vader ’n onderdanige seun stuur.

Jesus se volgelinge het hom altyd as ’n onderdanige dienaar van God beskou, nie as God se gelyke nie. Hulle het tot God gebid aangaande “u heilige Dienaar, Jesus, wat deur U gesalf is, . . . en laat daar tekens en wonders plaasvind deur die Naam van u heilige Dienaar, Jesus”.—Handelinge 4:23, 27, 30, NAV.

God is altyd die meerdere

AAN die begin van Jesus se bediening, toe hy uit die doopwater opgekom het, het God se stem uit die hemel gesê: “Dit is my geliefde Seun in wie Ek ’n welbehae het” (Mattheüs 3:16, 17). Het God gesê dat hy sy eie seun is, dat hy ’n welbehae in homself het en dat hy homself gestuur het? Nee, God die Skepper het gesê dat hy, as die meerdere, ’n mindere, sy Seun Jesus, goedkeur vir die werk wat voorlê.

Jesus het sy Vader se superioriteit aangedui toe hy gesê het: “Die Gees van die Here is op My, omdat Hy My gesalf het om die evangelie aan die armes te bring” (Lukas 4:18). Salwing vind plaas wanneer ’n meerdere gesag of ’n opdrag gee aan iemand wat nie reeds gesag het nie. Dit is duidelik dat God hier die meerdere is, want hy het Jesus gesalf en hom sodoende gesag gegee wat hy nie voorheen gehad het nie.

Jesus het sy Vader se superioriteit duidelik gestel toe die moeder van twee dissipels gevra het dat haar een seun aan die regter- en die ander aan die linkerhand van Jesus mag sit wanneer hy sy Koninkryk ontvang. Jesus het geantwoord: “Om te sit aan my regter- en aan my linkerhand berus nie by My om te gee nie, maar is vir hulle vir wie dit deur my Vader [dit wil sê, God] berei is” (Mattheüs 20:23). As Jesus die almagtige God was, sou dit by hom berus het om daardie posisies te gee. Maar Jesus kon dit nie gee nie, want dit het by God berus om dit te gee, en Jesus was nie God nie.

Jesus se eie gebede is ’n kragtige voorbeeld van sy ondergeskikte posisie. Net voor Jesus gesterf het, het hy getoon wie sy meerdere is deur te bid: “Vader, as U tog maar hierdie beker van My wil wegneem! Laat nogtans nie my wil nie, maar u wil geskied!” (Lukas 22:42). Tot wie het hy gebid? Tot ’n deel van homself? Nee, hy het gebid tot iemand heeltemal apart, sy Vader, God, wie se wil hoër was en van sy eie kon verskil, die enigste Een wat ‘hierdie beker kon wegneem’.

Toe, by sy dood, het Jesus uitgeroep: “My God, my God, waarom het U My verlaat?” (Markus 15:34). Wie het Jesus aangeroep? Homself of ’n deel van homself? Daardie uitroep: “My God”, was seer seker nie dié van iemand wat homself as God beskou het nie. En gestel Jesus is God. Wie het hom dan verlaat? Hyself? Dit sou geen sin hê nie. Jesus het ook gesê: “Vader, in u hande gee Ek my gees oor!” (Lukas 23:46). Waarom sou Jesus sy gees aan die Vader oorgee as hy self God is?

Na Jesus se dood was hy dele van drie dae in die graf. As hy God was, is Habakuk 1:12 (NW) verkeerd wanneer dit sê: “O my God, my Heilige, u sterf nie.” Maar die Bybel sê dat Jesus wel gesterf het en onbewus in die graf was. En wie het Jesus uit die dood opgewek? As hy werklik dood was, kon hy homself nie opgewek het nie. As hy daarenteen nie werklik dood was nie, sou sy skyndood nie die losprys vir Adam se sonde betaal het nie. Maar hy hét daardie prys ten volle deur sy werklike dood betaal. Dit was dus “God [wat Jesus] opgewek [het], nadat Hy die smarte van die dood ontbind het” (Handelinge 2:24). Die meerdere, die almagtige God, het die mindere, sy dienaar Jesus, uit die dood opgewek.

Toon Jesus se vermoë om wonderwerke te verrig, soos om mense op te wek, dat hy God was? Wel, die apostels en die profete Elia en Elisa het ook daardie vermoë gehad, maar dit het hulle nie meer as mense gemaak nie. God het die profete, Jesus en die apostels die vermoë gegee om wonderwerke te verrig om te toon dat Hy hulle gesteun het. Maar dit het hulle nie ’n deel van ’n meervoudige Godheid gemaak nie.

Jesus het beperkte kennis gehad

TOE Jesus sy profesie oor die einde van hierdie stelsel van dinge gegee het, het hy gesê: “Van daardie dag en dié uur weet niemand nie, ook nie die engele in die hemel of die Seun nie, maar net die Vader” (Markus 13:32). Indien Jesus die gelyke Seun-deel van ’n Godheid was, sou hy geweet het wat die Vader weet. Maar Jesus het nie geweet nie, want hy was nie gelyk aan God nie.

Ons lees eweneens in Hebreërs 5:8 dat Jesus “gehoorsaamheid geleer [het] uit wat Hy gely het”. Kan ons ons voorstel dat God enigiets moes leer? Nee, maar Jesus het, want hy het nie alles geweet wat God geweet het nie. En hy moes iets leer wat God nooit hoef te leer nie—gehoorsaamheid. God hoef nooit aan iemand gehoorsaam te wees nie.

Daar was steeds ’n verskil tussen wat God weet en wat Christus weet nadat Jesus na die hemel opgewek is om by God te wees. Let op die eerste woorde van die laaste Bybelboek: “Die openbaring van Jesus Christus wat God Hom gegee het” (Openbaring 1:1). Gestel Jesus self was ’n deel van ’n Godheid. Sou ’n ander deel van die Godheid—God—hom ’n openbaring moes gee? Hy sou tog seker alles daarvan geweet het, want God het geweet. Maar Jesus het nie geweet nie, want hy was nie God nie.

Jesus bly ondergeskik

IN SY voormenslike bestaan, en ook toe hy op aarde was, was Jesus ondergeskik aan God. Na sy opstanding beklee hy steeds ’n ondergeskikte, sekondêre posisie.

Toe hulle van Jesus se opstanding gepraat het, het Petrus en sy metgeselle vir die Joodse Sanhedrin gesê: “God het Hom [Jesus] verhoog . . . aan sy regterhand” (Handelinge 5:31, NAV). Paulus het gesê: “God [het] Hom ook uitermate verhoog” (Filippense 2:9). Hoe kon Jesus verhoog word, dit wil sê, tot ’n hoër posisie as voorheen verhef word as hy God was? Hy sou mos reeds ’n verhewe deel van die Drie-eenheid gewees het. As Jesus, voor sy verheerliking, aan God gelyk was, sou hy God se meerdere geword het as hy enigsins verder verhoog is.

Paulus het ook gesê dat Christus “in die hemel self [ingegaan het] om nou voor die aangesig van God vir ons te verskyn” (Hebreërs 9:24). Hoe kan jy, as jy voor iemand anders se aangesig verskyn, daardie persoon wees? Jy kan nie. Jy moet verskillend en apart wees.

Die martelaar Stefanus het eweneens, net voordat hy gestenig is, “die oë na die hemel gehou en die heerlikheid van God gesien en Jesus wat staan aan die regterhand van God” (Handelinge 7:55). Dit is duidelik dat hy twee aparte individue gesien het—maar geen heilige gees nie, geen Drie-enige Godheid nie.

In die verslag in Openbaring 4:8 tot 5:7 word God uitgebeeld waar hy op sy hemelse troon sit, maar Jesus nie. Hy moet God nader om ’n boekrol uit God se regterhand te neem. Dit toon dat Jesus in die hemel nie God is nie, maar ’n aparte persoon.

In ooreenstemming met die voorgaande sê die Bulletin of the John Rylands Library in Manchester, Engeland: “In sy hemelse lewe na sy opstanding word Jesus uitgebeeld met ’n persoonlikheid wat net so verskillend en apart van die persoon van God is as wat dit in sy lewe op aarde as die aardse Jesus was. Naas God en in vergelyking met God, tree hy inderdaad te voorskyn as nog ’n hemelse wese in God se hemelse hof, net soos die engele—hoewel hy as God se Seun in ’n ander klas is en ’n baie hoër rang as hulle het.”—Vergelyk Filippense 2:11.

Die Bulletin sê ook: “Wat egter van sy lewe en rol as die hemelse Christus gesê word, beteken en impliseer nie dat sy goddelike status aan dié van God self gelyk is en dat hy ten volle God is nie. Inteendeel, in die Nieu-Testamentiese uitbeelding van sy hemelse persoon en bediening sien ons iemand wat apart van sowel as ondergeskik aan God is.”

Jesus sal in die ewige toekoms in die hemel steeds ’n aparte, ondergeskikte dienaar van God wees. Die Bybel stel dit so: “Daarna kom die einde, wanneer Hy [Jesus in die hemel] die koninkryk aan God die Vader oorgee . . . dan sal ook die Seun self Hom onderwerp aan die Een wat alles aan Hom onderwerp het, sodat God alles in almal kan wees.”—1 Korinthiërs 15:24, 28.

Jesus het nooit gesê dat hy God is nie

DIE Bybel se standpunt is duidelik. Die almagtige God, Jehovah, is nie net ’n ander persoon as Jesus nie, maar Hy is te alle tye sy meerdere. Jesus word altyd as apart en ondergeskik uitgebeeld, ’n nederige dienaar van God. Daarom sê die Bybel onomwonde dat “God die hoof van Christus” is net soos “Christus die hoof is van elke man” (1 Korinthiërs 11:3). En dit is waarom Jesus self gesê het: “My Vader [is] groter . . . as Ek.”—Johannes 14:28.

Feit is dat Jesus nie God is nie, en hy het nooit gesê dat hy God is nie. Dit word deur al hoe meer geleerdes erken. Soos Rylands se Bulletin sê: “Die feit moet onder die oë gesien word dat Nieu-Testamentiese navorsing gedurende die laaste sowat dertig of veertig jaar ’n toenemende aantal geëerde Nieu-Testamentiese geleerdes tot die slotsom laat kom het dat Jesus . . . beslis nooit geglo het dat hy God is nie.”

Die Bulletin sê ook van eerste-eeuse Christene: “Wanneer hulle [Jesus] gevolglik met sulke eretitels soos Christus, die Seun van die mens, die Seun van God, en Here, genoem het, het hulle nie daardeur te kenne probeer gee dat hy God was nie, maar dat hy God se werk gedoen het.”

Selfs party godsdiensgeleerdes erken dus dat die gedagte dat Jesus God is teen al die getuienis van die Bybel indruis. In die Bybel is God altyd die meerdere, en Jesus is die ondergeskikte dienaar.

[Lokteks op bladsy 19]

‘Nieu-Testamentiese navorsing het ’n toenemende aantal geleerdes tot die slotsom laat kom dat Jesus beslis nooit geglo het dat hy God is nie.’—Bulletin of the John Rylands Library

[Prent op bladsy 17]

Jesus het vir die Jode gesê: “Ek het uit die hemel neergedaal, nie om my wil te doen nie, maar die wil van Hom wat My gestuur het.”—Johannes 6:38

[Prent op bladsy 18]

Toe Jesus uitgeroep het: “My God, my God, waarom het U My verlaat?” het hy beslis nie geglo dat hy self God is nie