Verkondig die Koninkryk van God
“Laat die dooies hul eie dooies begrawe; maar gaan jy en verkondig die koninkryk van God.”—LUKAS 9:60.
1. Watter belangrike vrae laat Jesus se woorde in Lukas 9:60 ontstaan?
DIE Koninkryk van God—dit was die belangrikste saak in Jesus se lewe! En so is dit vandag vir ons almal wat sy ware voetstapnavolgers is. As Christene strewe ons daarna om Jesus se voetstappe getrou na te volg deur volgens die Bybel te lewe (1 Petrus 2:21). Maar is dit dalk nodig dat ons ons prioriteite in die lewe opnuut in oënskou neem, noudat ons die jaar 1986 binnegaan? Hoe sou jy byvoorbeeld Jesus se woorde, “laat die dooies hul eie dooies begrawe”, verduidelik? Waarom dink jy dat Jesus toe die verkondiging van die Koninkryksboodskap beklemtoon het, in teenstelling met oënskynlik gepaste familiesake? Wat sou jy sê?
2. Wanneer het Jehovah se soewereiniteit begin, en hoe lank sal dit duur?
2 Lank voor Jesus die uitdrukking “die koninkryk van God” gebruik het, het die psalmis Dawid onder goddelike inspirasie geskryf: “Die HERE het sy troon in die hemel gevestig, en sy koninkryk heers oor alles” (Psalm 103:19). Jehovah se soewereiniteit het begin toe hy met sy skeppingswerk begin het. Die grondslag van sy troon is onwankelbaar. Sy reg op universele soewereiniteit kan nooit van hom weggeneem word nie. Dit is geen wonder nie dat ’n psalmis vermaan: “Vertel onder die nasies sy eer . . . Want die HERE is groot en baie lofwaardig!”—Psalm 96:3, 4; 109:21, NW; Daniël 4:34, 35.
3. (a) Watter gebeure het daartoe gelei dat Jehovah se heerskappy betwis is? (b) Hoe is Jehovah voornemens om die geskil rakende die universele soewereiniteit te besleg?
3 Maar nie almal het aangehou om Jehovah te loof nie. Satan, die eerste afvallige, het die manier betwis waarop Jehovah Sy soewereiniteit teenoor Sy skepsele op aarde uitgedruk en uitgeoefen het (Genesis 3:1-5; Job 1:6-12; 2:1-5). Gevolglik het sommige skepsele, eers op aarde en later in die hemel, besmet geraak met Satan se opstandige gesindheid. Satan het ook mense beïnvloed om ’n reeks menslike koninkryke op te rig. Hy het hierdie koninkryke gebruik om die regmatigheid van God se heerskappy te betwis (Openbaring 13:1-6). Om hierdie geskil in verband met universele soewereiniteit te besleg, het Jehovah iets buitengewoons in die vooruitsig gestel, soos in Daniël 2:44 voorspel word: “In die dae van die konings sal die God van die hemel ’n koninkryk verwek wat in ewigheid nie vernietig sal word nie, . . . dit sal al daardie koninkryke verbrysel en daar ’n einde aan maak, maar self sal dit vir ewig bestaan.”
Jehovah word koning oor Israel
4. In watter sin kon Dawid sê: “Die HERE is Koning”, en waartoe het daardie gebeurtenis gelei?
4 Dit word dus nou duidelik dat, hoewel Jehovah se soewereiniteit van die begin van sy skeppingswerk dateer, hy besluit het om op ’n bepaalde manier uiting te gee aan sy heerskappy ten einde die vraag oor die regmatigheid van sy soewereiniteit vir altyd te besleg. Hierdie uiting was die hemelse Messiaanse Koninkryk. Die aardse koninkryk wat Jehovah oor die nasie Israel opgerig het, het gedien as ’n kleinskalige voorstelling van hierdie Koninkryk “wat in ewigheid nie vernietig sal word nie”. Toe koning Dawid die verbondsark na die stad Jerusalem gebring het, kon hy dus jubelend sing: “Laat die hemele bly wees en die aarde juig, en laat hulle onder die volke sê: Die HERE is Koning!” (1 Kronieke 16:31). Ja, Jehovah het in ’n besondere sin ‘koning geword’ van die hele Israel. Dit was ’n tyd van groot blydskap, en Dawid wou daardie wonderlike gebeurtenis wyd en syd verkondig!
5, 6. (a) In watter opsig was Dawid uniek onder die konings? (b) Wie is deur Dawid afgeskadu, en in watter opsig?
5 Koning Dawid se herdersagtergrond het hom ’n unieke koning onder die konings gemaak. Hy was ’n herderkoning. Die psalmis beskryf hoe God Dawid vir hierdie amp gekies het waar hy sê: “[Jehovah] het sy kneg Dawid uitverkies en hom van die skaapkrale af geneem . . . om Jakob, sy volk, op te pas en Israel, sy erfdeel. En hy het hulle opgepas na die opregtheid van sy hart en hulle gelei met die verstandige oorleg van sy hande.”—Psalm 78:70-72.
6 Dawid se herderlike toesig oor sy volk, die opregtheid van sy hart teenoor sy God, en sy verstandige oorleg as ’n leier het hom deeglik bevoeg gemaak om die komende Messias af te skadu, die Een wat op spesiale wyse gebruik sou word om uiting te gee aan Jehovah se universele koningskap en om as ’n liefdevolle Herder-Koning op te tree. Hierdie wonderlike ontwikkeling van Jehovah se voorneme is later deur die profeet Esegiël voorspel: “Ek sal een enkele Herder oor [Israel] verwek, en hy sal hulle laat wei, naamlik my kneg Dawid . . . En Ek, die HERE, Ek sal vir hulle ’n God wees, en my kneg Dawid ’n vors in hulle midde. Ek, die HERE, het dit gespreek.”—Esegiël 34:22-24.
Die voorspelde Herder-Koning verskyn
7, 8. (a) Hoe is die voorspelde Herder-Koning geïdentifiseer, en wat het sy verskyning verdien? (b) Met watter doel is Jesus deur Jehovah “goedgekeur”?
7 Die Een wat deur Jehovah voorspel is, was sy eie Seun, Jesus. Aangaande hom het die engel Gabriël vir die maagd Maria gesê: “Kyk, jy sal swanger word en ’n Seun baar, en jy moet Hom Jesus noem. Hy sal groot wees en die Seun van die Allerhoogste genoem word; en die HERE God sal aan Hom die troon van sy vader Dawid gee, en Hy sal koning wees oor die huis van Jakob tot in ewigheid, en aan sy koninkryk sal daar geen einde wees nie” (Lukas 1:31-33). Wat ’n wonderlike uiting van Jehovah se koningskap sou dit nie wees nie! So ’n komende gebeurtenis sou sekerlik die grootste wêreldwye verkondiging van die boodskap: “Die HERE is Koning!” verdien.
8 Nadat Jesus wonderdadig gebore is en tot volwassenheid gegroei het, het hy hom aangebied om in die waters van die Jordaanrivier gedoop te word. By daardie geleentheid het God Jesus as sy Seun erken deur gees op hom uit te stort en te sê: “Jy is my Seun, die geliefde; ek het jou goedgekeur” (Lukas 3:22, NW). Waarvoor was Jesus “goedgekeur”? Lukas se verslag verduidelik: “Hy, Jesus, was omtrent dertig jaar oud toe Hy begin leer het” (Lukas 3:23). Die nuwe Afrikaanse vertaling lui: “Toe Jesus met sy werk begin het, . . . ” Die Revised Standard Version en die New International Version sê: “Toe hy met sy bediening begin het.” Wat was Jesus se “werk”, of “bediening”? Wat het hy ‘geleer’? Die skrywer Mattheüs gee die antwoord: “Jesus het deur die hele Galilea rondgegaan en in hulle sinagoges geleer en die evangelie van die koninkryk verkondig en elke siekte en elke kwaal onder die volk genees.”—Mattheüs 4:23.
9. In watter opsigte was Jesus soos sy voorvader Dawid?
9 Jesus het sy lewe daaraan gewy om ‘die koninkryk van God te verkondig’. Soos sy voorvader Dawid het hy die opregtheid van sy hart getoon deur nooit sy getrouheid aan Jehovah se Koninkryk te verbreek nie (Lukas 9:60; 4:3-13; Johannes 16:33). Jesus was daardie “enkele herder” wat Jehovah beloof het om te verwek. Hy het met blydskap geestelike voeding verskaf aan diegene wat deur die godsdiensleiers “gestroop en heen en weer gedrywe is soos skape sonder herder” (Mattheüs 9:36, NW). Aangaande sy vaardige werk as herder van mense en hoe dit in die toekoms geleidelik sou uitbrei, het Jesus gesê: “Ek is die goeie herder, en Ek ken my eie en word deur my eie geken. . . . Ek het nog ander skape wat nie aan hierdie stal behoort nie. Ek moet hulle ook lei, en hulle sal na my stem luister, en dit sal wees een kudde, een herder.”—Johannes 10:14, 16.
10. Wat kan ons leer uit die Jode se verskillende reaksies op Jesus se uitnodiging om hom te volg?
10 Hoe het die Jode gereageer op Jesus se uitnodiging om sy volgelinge, sy skape, te word? Hulle reaksies was verskillend. Dink gerus na, terwyl ons sommige van hierdie reaksies ondersoek, oor wat jou reaksie was sedert jy die boodskap van God se Koninkryk gehoor het.
“Volg My”—Hoe reageer jy?
11. Beskryf die reaksie van Simon, Andreas, Jakobus, Johannes en Mattheüs op Jesus se uitnodiging: “Kom agter My aan.”
11 Terwyl Jesus naby die see van Galilea geloop het, het hy Simon en sy broer Andreas gesien waar hulle besig was om vis te vang. “Jesus sê vir hulle: Kom agter My aan, en Ek sal maak dat julle vissers van mense word. En dadelik het hulle hul nette laat staan en Hom gevolg. En toe Hy daarvandaan ’n bietjie verder gaan, sien Hy Jakobus, die seun van Sebedeüs, en Johannes, sy broer . . . En dadelik het Hy hulle geroep, en hulle het hul vader Sebedeüs met die gehuurde mense in die skuit laat staan en Hom gevolg” (Markus 1:16-20). Die tollenaar Levi, of Mattheüs, het eweneens positief gereageer: “[Jesus het] vir hom gesê: Volg My. En hy het alles verlaat en opgestaan en Hom gevolg.”—Lukas 5:27, 28.
12. Wat was die probleem met die man wat vir Jesus gesê het: “Ek sal U volg, waar U ook mag gaan”?
12 Maar nie almal het positief gereageer op Jesus se uitnodiging: “Volg My” nie. Dink aan die man waarvan ons in Lukas hoofstuk 9 lees, wat Jesus teëgekom het terwyl hy van dorp tot dorp gereis het. Die man het vir Jesus gesê: “Ek sal U volg, waar U ook mag gaan!” Mattheüs se verslag dui aan dat hierdie man ’n skrifgeleerde was. Die skrifgeleerdes was gesiene mense in die gemeenskap en is “Rabbi” genoem. Kyk hoe Jesus geantwoord het: “Die jakkalse het gate en die voëls van die hemel neste, maar die Seun van die mens het geen plek waar Hy sy hoof kan neerlê nie” (Lukas 9:57, 58). Jesus het vir hierdie man gesê dat hy ongerief sou moes verduur as hy sy volgeling word. Die implikasie is dat die man te trots was om hierdie lewenswyse te aanvaar. Die onsekerheid om nie te weet waar hy die volgende nag sou deurbring nie, was vir hom te veel.
13. Verduidelik die rede vir Jesus se antwoord aan iemand anders wat sy volgeling kon geword het.
13 Jesus het vir ’n ander omstander gesê: “Volg My.” Maar hy het Jesus geantwoord: “Laat my toe om eers my vader te gaan begrawe.” Let op Jesus se reaksie: “Laat die dooies hul eie dooies begrawe; maar gaan jy en verkondig die koninkryk van God” (Lukas 9:59, 60). Hierdie man se verskoning het nie beteken dat sy vader alreeds gesterf het nie. As dit die geval was, sou dit hoogs onwaarskynlik gewees het dat die seun op daardie pad sou wees om na Jesus te luister. Nee, uit die man se woorde wil dit voorkom of hy tyd wou hê om op sy vader se dood te wag. Hy was nie bereid om dadelik die Koninkryk van God eerste in sy lewe te stel nie.—Mattheüs 6:33.
14, 15. (a) Wat blyk uit die derde man se versoek aan Jesus? (b) Watter les kan ons vandag leer uit Jesus se antwoord aan hierdie man?
14 Die verslag vertel van ’n derde man wat aangebied het: “Here, ek sal U volg, maar laat my eers toe om afskeid te neem van die wat in my huis is.” Hierdie man wou skynbaar hê dat daar voorwaardes geheg moet word aan sy navolging van Jesus. Hy het in werklikheid vir Jesus gesê: ‘Kyk! Ek sal een van u volgelinge wees, mits . . .’ Hoe het Jesus geantwoord? “Niemand wat sy hand aan die ploeg slaan en agtertoe kyk, is geskik vir die koninkryk van God nie” (Lukas 9:61, 62). ’n Ploeër moet stip voor hom kyk as hy ’n reguit voor in sy land wil ploeg. As hy sy kop draai om agtertoe te kyk, sal die voor waarskynlik krom word. Hy kan selfs oor sy eie voete val! So is dit met Jesus se voetstapnavolgers; hulle soek moeilikheid as hulle, selfs momenteel, terugkyk na hierdie ou stelsel. Dit kan hulle voet laat struikel en afdwaal van die ‘smal pad wat na die lewe lei’.—Mattheüs 7:14; kyk Lukas 17:31-35.
15 Het jy Jesus se uitnodiging: “Volg My” gehoor? Wat was jou reaksie? Het jy net so positief gereageer soos die dissipels Simon, Andreas, Jakobus, Johannes en Mattheüs? Is jy, net soos daardie manne, bereid om enige opoffering te maak om die Heer se voetstappe na te volg? As jy ja antwoord, sal jy ook die onuitspreeklike voorreg hê om deel te neem aan die verkondiging van die goeie nuus van God se Koninkryk.
16. Hoe het Jesus sy dissipels voorberei om saam met hom die goeie nuus te verkondig?
16 Voor Jesus sy dissipels uitgestuur het om die Koninkryk te verkondig, het hy hulle op bekwame wyse, deur sy eie voorbeeld, geleer hoe om te werk te gaan. Daarna het Jesus hulle volledige instruksies gegee oor hoe om sagmoedige mense in enige gegewe gebied te vind. Jesus se instruksies is in hierdie twintigste eeu nog steeds toepaslik. Laat ons party daarvan ondersoek, soos opgeteken in hoofstuk 10 van Mattheüs se verslag.
Instruksies vir Koninkryksprediking
17. Vergelyk die inhoud van die Koninkryksboodskap wat in die eerste eeu verkondig is met die boodskap wat vandag verkondig word.
17 Die tema van die dissipels se boodskap sou dieselfde wees as wat Jesus verkondig het: “Gaan preek en sê: Die koninkryk van die hemele het naby gekom” (Mattheüs 10:7). Maar daardie Koninkryk is nou in die hemele opgerig. Jehovah se Herder-Koning, Christus Jesus, regeer nou! Daarom neem die woorde van Dawid nou groter betekenis aan: “Laat die hemele bly wees en die aarde juig, en laat hulle onder die volke sê: Die HERE is Koning!” (1 Kronieke 16:31). Vandag het ons nie alleen die voorreg om hierdie spesiale uiting van Jehovah se universele koningskap te ondersteun nie, maar ons het ook die vreugde om in die tyd te lewe wanneer die geskil aangaande Jehovah se soewereiniteit eens en vir altyd besleg sal word.
18. Wat het Jesus sy volgelinge op die hart gedruk in Mattheüs 10:8-10, en wie kan dit vandag veral waardeer?
18 Mattheüs 10:8-10 beskryf die gesindheid van diegene wat aan die predikingswerk deelneem. God se Koninkryk moet die voorrang in hulle lewe geniet, met fisiese behoeftes in ’n ondergeskikte plek. Waarom? Jesus sê: “Want die arbeider is sy voedsel werd.” Ons hemelse Vader sal altyd sorg vir die wat op hom vertrou. En derduisende voltydse bedienaars van Jehovah se Getuies kan vandag daarvan getuig.—Numeri 18:30, 31; Deuteronomium 25:4.
19. Hoe word daar vandag na verdienstelike persone gesoek, en onder wie se toesig?
19 Jesus beveel vervolgens: “In watter stad of dorp julle ook al mag ingaan, ondersoek wie daarin waardig is, en bly dáár todat julle vertrek” (Mattheüs 10:11). Wat was hulle waardig? Die voorreg om aan hierdie kneg van Jehovah gasvryheid te betoon en na die boodskap oor God se Koninkryk te luister. Destyds sou die dissipels waarskynlik in die huis van daardie verdienstelike persoon gebly en dit as basis gebruik het terwyl hulle die res van die gebied gefynkam het om nog verdienstelike mense te vind. Vandag volg Jehovah se Getuies ’n soortgelyke prosedure. Hulle bestee miljoene ure daaraan en doen baie moeite om verdienstelike mense in verskillende gebiede te vind. En wanneer hulle sulke mense gevind het, gaan die Getuies met blydskap terug na sulke huisbewoners om God se Woord aan hulle te verduidelik. Op hierdie manier lei Jesus op bekwame wyse nog “skape” na sy regterkant van guns.—Mattheüs 25:31-33.
20. Hoe ondervind ’n waardige huis die vrede wat die Koninkryksverkondiger dit toewens?
20 “As julle die huis ingaan, groet dit; en as die huis dit waardig is, laat julle vrede daarop kom” (Mattheüs 10:12, 13). “Vrede vir hierdie huis” was ’n algemene begroeting in Jesus se dag (Lukas 10:5). Ten tye van Jesus se geboorte het die engele gesing: “Eer aan God in die hoogste hemele en vrede op aarde, in die mense ’n welbehae!” (Lukas 2:14). ’n Waardige huis het hierdie voorspelde vrede ondervind deur die dissipels se Koninkryksboodskap te aanvaar. Vandag het die goeie nuus van die Koninkryk dieselfde uitwerking. Dit lei mense tot ’n vreedsame verhouding met God deur Jesus Christus, en dit bewerkstellig ook vrede onder gelowiges.—2 Korinthiërs 5:20, 21; Filippense 4:7; Efesiërs 4:3.
21. Waarom is die jaarteks vir 1986 so gepas?
21 Gedurende die 1986-kalenderjaar sal daar in die Koninkryksale van Jehovah se Getuies dwarsoor die aarde die volgende jaarteks vertoon word, aangehaal uit Lukas 9:60: “Gaan . . . verkondig die koninkryk van God.” Wat ’n uitstekende herinnering en aansporing sal dit tog nie vir al God se ware bedienaars wees om gereeld die Koninkryk van God te verkondig nie! Ja, daardie Koninkryk is sedert 1914 hier! Dit is God se instrument in die hande van sy Messiaanse Koning waarmee hy al Satan se wêreldlike koninkryke gaan verbrysel. Dit is dus geen wonder dat die Koninkryk van God die allerbelangrikste plek in die lewe van elke getuie van Jehovah moet beklee nie. Ons weet dat dit ons redding beteken!—1 Timotheüs 4:16.
Hoe sal jy antwoord?
◻ Hoe langdurig en bestendig is Jehovah se koningskap?
◻ Watter universele geskil moet nou besleg word?
◻ Wat moet al Jesus se volgelinge bereid wees om te doen?
◻ Waarom het die woorde “die HERE is Koning” vandag groter betekenis?
◻ Watter uitwerking sal die 1986-jaarteks hê?
[Prent op bladsy 12]
Mattheüs het alles laat staan en Jesus gevolg