Jesus se lewe en bediening

Jesus midde-in ’n geskil

KORT nadat hy aan die huis van Simon onthaal is, begin Jesus met ’n tweede predikingsreis deur Galilea. Op sy vorige reis deur die gebied het sy eerste dissipels, Petrus, Andreas, Jakobus en Johannes, hom vergesel. Maar nou vergesel die 12 apostels hom, asook sekere vroue. Onder hulle is Maria Magdalena, Susanna en Johanna, wie se man ’n amptenaar van koning Herodes is.

Namate die tempo van Jesus se bediening versnel, word die geskil in verband met sy werk al hoe groter. ’n Duiwelbesete man, wat ook blind en stom is, word na Jesus gebring. Wanneer Jesus hom genees, sodat hy vry is van demonoorheersing en weer kan praat en sien, is die skare eenvoudig in vervoering. Hulle begin sê: “Is Hy nie miskien die seun van Dawid nie?”

Mense drom in sulke groot getalle saam rondom die huis waar Jesus bly dat hy en sy dissipels nie eens ’n maaltyd kan eet nie. Buiten die wat wonder of hy dalk die beloofde “Seun van Dawid” is, is daar die skrifgeleerdes en Fariseërs wat die hele ent van Jerusalem af gekom het om hom te diskrediteer. Wanneer Jesus se familie hoor van die opskudding wat rondom Jesus ontstaan het, kom hulle om hom weg te neem. Waarom?

Wel, Jesus se eie broers glo nog nie dat hy God se Seun is nie. Die opskudding en onmin wat hy veroorsaak het, is ook glad nie eie aan die Jesus wat hulle geken het toe hy in Nasaret grootgeword het nie. Gevolglik dink hulle dat daar iets ernstigs met Jesus se verstand skort. “Hy het van sy kop af geraak”, sê hulle, en daarom wil hulle hom met geweld wegneem.

Maar die bewyse is onbetwisbaar dat Jesus die besete man genees het. Die skrifgeleerdes en Fariseërs weet dat hulle dit, sowel as ander wonderwerke van Jesus, nie kan ontken nie. Daarom probeer hulle Jesus diskrediteer deur vir die mense te sê: “Hy dryf die duiwels nie anders uit as deur Beëlsebul, die owerste van die duiwels, nie.”

Omdat hy weet wat hulle dink, roep Jesus die skrifgeleerdes en Fariseërs na hom toe en sê: “Elke koninkryk wat teen homself verdeeld is, word verwoes; en elke stad of huis wat teen homself verdeeld is, sal nie bly staan nie. En as die Satan die Satan uitdryf, dan is hy teen homself verdeeld. Hoe sal sy koninkryk dan bly staan?”

Watter vernietigende logika! Aangesien die Fariseërs beweer dat mense uit hulle geledere al demone uitgedryf het, vra Jesus ook: “As Ek deur Beëlsebul die duiwels uitdryf, deur wie dryf julle seuns huIle uit?” Met ander woorde, hulle aantyging teen Jesus geld net soveel vir hulle as vir hom. Dan waarsku Jesus: “Maar as Ek deur die Gees van God die duiwels uitdryf, dan het die koninkryk van God by julle gekom.”

Om te illustreer dat sy uitdrywing van demone ’n bewys is van sy mag oor Satan, sê Jesus: “Hoe kan iemand in die huis van ’n sterk man ingaan en sy goed roof, as hy nie eers die sterk man geboei het nie? En dan sal hy sy huis beroof. Hy wat nie met My is nie, is teen My; en hy wat nie saam met My versamel nie, verstrooi.” Die Fariseërs is beslis teen Jesus, en so toon hulle dat hulle Satan se handlangers is. Hulle verstrooi Israeliete van hom af weg.

Gevolglik waarsku Jesus hierdie sataniese teenstanders: “Die lastering teen die Gees sal die mense nie vergewe word nie.” Hy verduidelik: “Elkeen wat ’n woord spreek teen die Seun van die mens, dit sal hom vergewe word; maar elkeen wat spreek teen die Heilige Gees, dit sal hom nie vergewe word nie, in hierdie eeu nie en ook in die toekomende nie.” Die skrifgeleerdes en Fariseërs het daardie onvergeeflike sonde gepleeg deur iets wat onteenseglik ’n wonderwerking van God se heilige gees was kwaadwillig aan Satan toe te skryf. Mattheüs 12:22-32; Markus 3:19-30; Johannes 7:5.

◆ Hoe verskil Jesus se tweede reis deur Galilea van die eerste?

◆ Waarom probeer Jesus se familie om hom weg te neem?

◆ Hoe probeer die Fariseërs Jesus se wonderwerke diskrediteer, en hoe weerlê Jesus hulle?

◆ Waaraan is daardie Fariseërs skuldig, en waarom?