Vergader saam met liefhebbers van godgegewe vryheid
JEHOVAH SE GETUIES is in soveel opsigte uniek. Net hulle praat die “suiwer taal” (Sefanja 3:9, NW). Net hulle is verenig, omdat hulle gekenmerk word deur die liefde wat Jesus Christus beskryf het (Johannes 13:35). En net hulle alleen geniet die vryheid wat Jesus Christus gesê het die waarheid sou meebring, soos opgeteken in Johannes 8:32: “Julle sal die waarheid ken, en die waarheid sal julle vrymaak.”
Daardie woorde wat Jesus Christus, die Seun van God, tot sy dissipels gerig het, is waar bewys. En hulle word nou meer as ooit waardeer deur al daardie Getuies van Jehovah wat die “Liefhebbers van Vryheid”-Streekbyeenkomste bygewoon het. Die byeenkomsprogram het die verskillende aspekte van hulle vryheid, hoe hulle dit moet gebruik, die verantwoordelikheid wat met hulle vryheid gepaard gaan en hoe geseënd hulle is om ’n vry volk te wees, duidelik uiteengesit.
Hierdie tydige en praktiese byeenkomste het in die Noordelike Halfrond op 7 Junie 1991 in Los Angeles, Kalifornië, VSA, begin. Die program het om 10:20 vm. met musiek begin, wat deur ’n lied en gebed gevolg is. Die openingstoespraak was ’n kragtige aanbieding wat op Jakobus 1:25 gebaseer was. Volgens The Jerusalem Bible lui hierdie vers: “Die mens wat voortdurend na die volmaakte wet van vryheid kyk en dit sy gewoonte maak—wat nie luister en dan vergeet nie, maar dit daadwerklik toepas—sal gelukkig wees in alles wat hy doen.” Net soos wat ons in ’n spieël kyk om te sien waar ons veranderinge in ons voorkoms moet aanbring, moet ons aanhou om in God se volmaakte wet van die vryheid in te tuur sodat ons kan sien waar ons veranderinge in ons persoonlikheid moet aanbring. En ons moet aanhoudend in daardie spieël kyk.
Die voorsittersrede was volgende: “Welkom, alle liefhebbers van vryheid”. Jehovah se Getuies het vryheid lief, en hulle wil vry bly. Die spreker het regsowerhede aangehaal wat getoon het dat daar geen vryheid sonder wette kan wees nie. Ja, Christene is nie vry om te doen wat hulle wil nie, maar hulle is vry om Jehovah se wil te doen. Hulle wil hulle vryheid ten volle gebruik, maar dit nie misbruik nie. Jehovah se Getuies geniet veral sedert 1919 groter vryheid. Die spreker het kortliks getoon hoe vryheid in byeenkomstemas en Christelike publikasies beklemtoon is. Al die byeenkomsgangers sou meer leer omtrent godgegewe vryheid en hoe om dit te gebruik.
Daardie tydige opmerkings is gevolg deur onderhoude met liefhebbers van vryheid wat verheug was om by die byeenkoms te wees. Sulke byeenkomste is vreugdevolle tye, net soos wat eertydse Israel se drie jaarlikse feeste deur groot vreugde gekenmerk is. ’n Aantal onderhoude het bewys dat byeenkomste vreugdevolle tye van geestelike opbouing is.
Daarna is die programrede, “Die doel en gebruik van ons godgegewe vryheid”, gehou. Uit hierdie toespraak het die byeenkomsgangers geleer dat Jehovah alleen absolute vryheid besit omdat hy die Oppergesag is en omdat hy almagtig is. Maar ter wille van sy naam en tot voordeel van sy skepsele beperk hy soms sy vryheid deur stadig te wees om toornig te word en selfbeheersing te beoefen. Al sy intelligente skepsele het relatiewe vryheid, want hulle is onderworpe aan Jehovah en word deur sy natuurwette en sedewette beperk. Jehovah het hulle vryheid gegee vir hulle eie genot, maar veral sodat hulle hom kan eer en vreugde kan verskaf deur hom te aanbid. Omdat Jehovah se Getuies hulle vryheid wyslik gebruik, het hulle wêreldwyd ’n goeie reputasie vir hulle goeie gedrag en ywer in hulle bediening gekry.
Vrydagmiddag
“Besig—Met dooie werke of met Jehovah se diens?” was die gedagteprikkelende titel van die toespraak waarmee die sessie Vrydagmiddag begin het. Dooie werke sluit nie net werke van die vlees in nie, maar ook ander wette—soos geldmaakskemas—wat geestelik dood, nutteloos en vergeefs is. Eerlike selfondersoek is in hierdie opsig noodsaaklik om vas te stel of ons die Koninkryk eerste in ons lewe stel.
Die volgende toespraak “Uitvoering van ons opdrag as God se bedienaars” het ’n soortgelyke strekking gehad. Die spreker het getoon dat Christene nie tevrede moet wees met blote vormdiens of om net ’n sekere aantal ure te werk nie. Hulle moet daarna streef om in alle aspekte van hulle Christelike bediening welslae te behaal. Hierdie punte is duidelik na vore gebring deur middel van ’n demonstrasie en onderhoude. Almal is aangespoor om hulle bediening ten volle te vervul.
In die toespraak “’n Vry volk maar met verantwoordelikheid” het die spreker die feit beklemtoon dat, hoewel Jehovah se volk die vryheid koester wat die waarheid vir hulle gebring het, hulle moet onthou dat dit met verantwoordelikheid gepaardgaan. Hulle moet hulle vryheid gebruik, nie as ’n verskoning vir verkeerde gedrag nie, maar tot eer van Jehovah. As Christene het hulle ’n verantwoordelikheid teenoor “die hoër owerhede” en moet hulle die gemeentelike ouere manne ook hulle samewerking gee (Romeine 13:1, NW). Daarbenewens moet hulle verantwoording doen vir hulle kleredrag, persoonsversorging en gedrag. Hulle moet nooit vergeet dat ‘elkeen van ons dan vir homself aan God rekenskap sal gee’ nie.—Romeine 14:12; 1 Petrus 2:16.
Daarna het ’n bespreking gevolg wat getoon het hoe belangrik dit is dat alle Christene ‘onbevrees is terwyl hierdie wêreld se einde nader kom’. Terwyl die mensdom bevrees is vir wat die toekoms kan inhou, moet Christene onbevrees wees om hulle bediening uit te voer. Ons is onbevrees as ons vertroue in Jehovah het, want hoe groter ’n Christen se vrees is om God te mishaag, hoe minder sal hy skepsele vrees. As ’n mens vertroostende tekste memoriseer, kan dit jou versterk om onbevrees te wees. Om geestelik sterk en onbevrees te wees, moet God se knegte ook alle geleenthede om met medegelowiges om te gaan ten volle benut. Elkeen moet ook onthou hoe belangrik gebed is om ons te help om onbevrees te wees. Deur onbevrees te bly, sal Christene ’n goeie verhouding met Jehovah God behou.
Die eerste dag se program het afgesluit met die uiters leersame drama Bevry om ware aanbidding te bevorder. Dit het getoon hoe ’n hedendaagse gesin ’n les geleer het by Esra en sy groep van 7 000, wat opofferings gemaak het om na Jerusalem terug te keer. Dit het elke byeenkomsganger gehelp om sy prioriteite te ondersoek en te sien hoe hy sy diensvoorregte kan vermeerder. Hierdie drama het iets vir oud en jonk gebied.
Saterdagoggend
Na ’n musiekprogram, ’n lied, gebed en ’n bespreking van die dagteks het Saterdagoggend se program begin met die simposium: “Vryheid met verantwoordelikheid in die gesinskring”. In die eerste deel “Hoe vaders Jehovah kan navolg”, het vaders raad gekry oor die verskillende maniere waarop hulle ons hemelse Vader kan navolg. Eerste Timotheüs 5:8 vereis dat hulle nie net materieel nie, maar ook geestelik vir hulle gesinne moet sorg. Hulle volg Jehovah na deur hulle gesin behoorlik te onderrig en liefdevol te dissiplineer wanneer nodig. Hierdie punte is deur ’n paar onderhoude toegelig.
“Die vrou se ondersteunende rol” was die volgende deel van hierdie simposium. Dit het begin deur te beklemtoon dat ’n vrou ’n waardige posisie, ’n ondersteunende posisie, in die Christengesin beklee. Wat vereis dit van haar? Dat sy behoorlike onderdanigheid aan haar man moet betoon en nooit druk op hom moet uitoefen om haar sin te kry nie. Sy moet haar verantwoordelikhede teenoor haar man en kinders goed nakom, en sy kan groot tevredenheid daaruit put as sy haar huis skoon en netjies hou. En as ’n Christenbedienaar kan sy baie geleenthede hê om aan die velddiens deel te neem. ’n Onderhoud met ’n gesin het die wysheid van sulke skriftuurlike raad beklemtoon.
Jongmense het aandag geniet in die gedeelte “Kinders wat luister en leer”. Deur hulle kinders op te lei om te luister en te leer, eer ouers Jehovah en toon hulle liefde vir hulle geestelike broers en vir hulle eie kinders. ’n Sterk band sal tussen ouers en kinders bestaan as hulle gehaltetyd saam deurbring. Ouers moet toegerus wees om hulle kinders se vrae te beantwoord en hulle dors na kennis te prikkel. Onderhoude het weer eens getoon hoe dit gedoen kan word.
Volgende op die program was die goeie raad: “Hou jou vry om Jehovah te dien”. Hoe word dit gedoen? Deur nie wêreldse loopbane, tydrowende stokperdjies en materialistiese doelwitte na te jaag nie. Jesus en die apostel Paulus het goeie voorbeelde vir ons gestel deur selfopofferend te wees. Jehovah se volk moet hulle oog reg hou deur dit op Koninkryksbelange gerig te hou. Wat die verkryging van materiële dinge betref, is dit verstandiger om nou te spaar en later te koop as om nou te koop en later te betaal. Jongmense moet waak teen fantasieë oor seksuele genot en wêreldse loopbane. ’n Onderhoud met ’n ongetroude pionier het getoon watter seëninge ’n mens ontvang wanneer jy jou vry hou om Jehovah te dien.
Saterdagoggend se program het afgesluit met die toespraak “Gaan vryheid deur toewyding en doop binne”. Die doopkandidate is daaraan herinner dat hoewel die skepping deur Adam se opstand in slawerny gedompel is, die magtige Verlosser, Jesus Christus, die weg na vryheid geopen het deur sy offerande. Die spreker het getoon wat jou bevryding behels het sodat jy God se wil kan doen en het getoon watter verantwoordelikhede en seëninge diegene sal hê wat gedoop word.
Saterdagmiddag
Saterdagmiddag se program het begin met die sieldeursoekende vraag: “Wie se voordeel soek jy?” Die wêreld weerspieël die selfsugtige gees van die Duiwel. Christene moet egter die selfopofferende gees van Jesus Christus navolg. Wat ’n voorbeeld het hy tog gestel! Hy het die hemelse heerlikheid verlaat en toe sy menselewe ter wille van ons opgeoffer. Uitdagings oor wie se voordeel ons soek, duik op wanneer daar in sake- of finansiële aangeleenthede misverstande tussen Christene ontstaan, wanneer daar persoonlikheidskonflikte is, ensovoorts. Sulke dinge stel Christelike liefde op die proef. Maar as jy die voordeel van ander soek, sal jy ongetwyfeld besef dat dit groter seëninge inhou om te gee, en jy sal Jehovah se goedkeuring wegdra.
Toe het die tema gevolg wat nou hiermee saamhang: “Sien geestelike swakheid raak en kom dit te bowe.” Hierdie toespraak het die belangrikheid daarvan beklemtoon om die simptome van geestelike swakheid te identifiseer en dan beslissend op te tree in die stryd teen Satan en sy strikke. Knegte van Jehovah moet innige liefde vir hom en ’n haat vir wat sleg is, aankweek. Dit vereis dat hulle Jehovah leer ken deur gereelde, doelgerigte persoonlike en gesinsbybelstudie. Hulle moet alle vorme van vermaak vermy wat geweld en geslagsonsedelikheid ophemel (Efesiërs 5:3-5). Gereelde gebed en bywoning van vergaderinge is ook onontbeerlik om geestelike swakhede met welslae te bowe te kom.
Die toespraak wat seker meer bespreek is as enige ander toespraak wat gedurende die byeenkoms gehou is, is die toespraak met die titel: “Is die huwelik die sleutel tot geluk?” So baie jongmense dink so! Maar die spreker het dit duidelik gestel dat daar tallose getroue geesskepsele is wat gelukkig is, hoewel hulle nie getroud is nie, net soos baie toegewyde Christene baie gelukkig is, hoewel hulle nie getroud is nie. Daarbenewens is baie egpare nie gelukkig nie, soos die hoë egskeidingsyfer aandui. ’n Mens hoef net na te dink oor die baie seëninge wat alle toegewyde Christene geniet om te besef dat die huwelik, hoewel dit ’n seën kan wees, nie die sleutel tot geluk is nie.
Dit is gevolg deur die simposium: “Christelike vryheid in ons dag.” Die eerste spreker het “Fasette van ons Christelike vryheid” bespreek. Dit sluit vryheid in van valse godsdiensleerstellings soos die Drie-eenheid, onsterflikheid van die mensesiel en ewige pyniging. Dan is daar vryheid van slawerny aan sonde. Hoewel Christene onvolmaak is, is hulle vry van slegte gewoontes soos rook, dobbel, dronkenskap en seksuele promiskuïteit. Daar is ook vryheid van wanhoop, want hulle het die Paradyshoop wat hulle aanspoor om ander daarvan te vertel.
Die volgende spreker het die vraag gevra: “Koester jy persoonlik sulke vryheid?” Om iets te koester, beteken om dit kosbaar te ag, om dit liefdevol te beskerm. Om dit te doen, moet ’n kneg van God daarteen waak dat hy in die versoeking kom om die perke van Christelike vryheid te oorskry. Die wêreld se vryheid is ’n bedrieglike leuen, want dit lei tot slawerny aan sonde en vernietiging.
Die laaste spreker in hierdie simposium het die onderwerp “Liefhebbers van vryheid staan vas” bespreek. Om dit te doen, moet Christene na aan hulle hemelse ouers, Jehovah en sy gemalinorganisasie, bly. Jehovah se volk kan nie toelaat dat hulle deur afvallige propaganda beïnvloed word nie; hulle moet diegene verwerp wat onsedelike voorstelle maak. Om vas te staan in goddelike vryheid moet Christene “deur die Gees lewe”.—Galasiërs 5:25.
Die laaste toespraak van die dag was werklik iets besonders. Die titel was “Die grootste mens wat nog geleef het”. Jesus Christus was die grootste mens, want hy het ’n groter invloed op die lewe van die mensdom gehad as al die leërs, vlote, parlemente en konings tesame. Hy is die Seun van God, wat in die hemel gelewe het voordat hy aarde toe gekom het. Jesus het sy hemelse Vader so goed nagevolg wat sy woorde en onderrig en lewenswyse betref dat hy kon sê: “Hy wat My gesien het, het die Vader gesien” (Johannes 14:9). Hoe goed het Jesus tog getoon dat ‘God liefde is’! (1 Johannes 4:8). Na ’n breedvoerige bespreking van Jesus se eienskappe het die spreker gesê dat ’n reeks artikels met die titel “Jesus se lewe en bediening” sedert April 1985 in Die Wagtoring gepubliseer is. In antwoord op talle versoeke het die Genootskap die nuwe boek Die grootste mens wat nog geleef het vrygestel. Dit het 133 hoofstukke en is in volle kleur gedruk. Die materiaal in die reeks is geredigeer, en dit is alles in die boek se 448 bladsye ingesluit. Hierdie byeenkomsdag het ongetwyfeld op ’n besondere hoë noot geëindig!
Sondagoggend
Een van die eerste dele op Sondagoggend se sessie was die simposium: “Wees vissers van mense.” Die toespraak “Letterlike en simboliese visvangs” het die grondslag gelê vir die daaropvolgende toesprake. Die spreker het getoon dat Jesus, nadat hy op wonderdadige wyse ’n groot visvangs veroorsaak het, die vissers wat daarby betrokke was, genooi het om vissers van mense te word. Jesus het sy dissipels ’n ruk lank opgelei om vissers van mense te word, en van Pinkster 33 G.J. af het hulle met welslae ’n menigte mans en vroue gehelp om dissipels te word.
Die volgende spreker het die gelykenis van die visnet wat in Mattheüs 13:47-50 opgeteken is, bespreek. Hy het daarop gewys dat die simboliese visnet gesalfde Christene sowel as die Christendom ingesluit het, die laasgenoemde as gevolg van hulle werk om die Bybel te vertaal, te druk en te versprei, hoewel hierdie pogings groot getalle slegte visse bymekaargemaak het. Daar is veral sedert 1919 ’n skeidingswerk aan die gang, waarin die slegte visse weggegooi word, terwyl die goeie visse bymekaargebring word in gemeentes wat soos bakke is, wat gehelp het om Christene vir goddelike diens te beskerm en te bewaar.
Die derde toespraak “Wees vissers van mense in wêreldomvattende waters” het beklemtoon dat alle toegewyde Christene die verantwoordelikheid het om aan die wêreldomvattende visvangs deel te neem. Tans neem meer as 4 000 000 mense in meer as 200 lande aan hierdie werk deel, en in onlangse jare is meer as 230 000 jaarliks gedoop. Alle lede van Jehovah se volk is aangespoor om hulle visvangvaardighede te verbeter, en daar is onderhoude gevoer met verskeie “vissers” wat besonderse welslae behaal het.
In die volgende toespraak met die titel “Bly wakker gedurende ‘die tyd van die einde’” het die spreker sewe dinge genoem wat God se volk kan help om wakker te bly: om hard te stry dat ons aandag nie afgetrek word nie, om te bid, om die waarskuwing oor die einde van hierdie stelsel bekend te maak, om na aan Jehovah se organisasie te bly, om onsself te ondersoek, om te peins oor profesieë wat vervul is en om in gedagte te hou dat ons verlossing nader is as toe ons gelowiges geword het.
Die oggend se program het afgesluit met die bespreking: “Wie sal aan die ‘tyd van benoudheid’ ontkom?” Die spreker het aangetoon hoe Joël se profesie ’n gedeeltelike vervulling in apostoliese tye gehad het, hoe dit tans verder in vervulling gaan en ’n finale vervulling in die nabye toekoms sal hê.
Sondagmiddag
Die middagprogram het begin met die openbare toespraak “Verwelkom God se nuwe wêreld van vryheid!” Hierdie toespraak het die byeenkoms se tema, naamlik vryheid, voortgesit. Die toespraak het daarop gewys dat God se Woord ’n nuwe wêreld voorspel waar daar vryheid van verdrukking deur valse godsdiens-, politieke, ekonomiese en rasse-elemente sal wees. Daar sal ook vryheid van sonde en die dood wees. Volmaakte gesondheid sal herstel word sodat mense vir ewig in geluk op ’n paradysaarde kan lewe. Liefhebbers van geregtigheid het dus alle rede om die nuwe wêreld se Maker te prys deur uit te roep: “Dankie, Jehovah, want uiteindelik het ons ware vryheid!”
Die openbare toespraak is gevolg deur iets nuuts by streekbyeenkomste—’n bespreking van die week se les in Die Wagtoring. Toe het die byeenkoms afgesluit met die roerende toespraak en aansporing “Liefhebbers van vryheid, hou aan om vooruitgang te maak”. Die spreker het kortliks die hoogtepunte van die byeenkomstema van vryheid bespreek. Hy het beklemtoon hoe gelukkig Jehovah se volk is as gevolg van hulle vryheid, dinge genoem waarin Christene vooruitgang gemaak het en hulle aangemoedig om verenig vooruit te gaan sodat hulle verdere seëninge kan ontvang. Hy het afgesluit met die woorde: “Terwyl ons dit doen, mag Jehovah aanhou om elkeen van ons te seën sodat ons kan aanhou om as liefhebbers van vryheid vooruitgang te maak.”
“Die skepping is aan die nietigheid onderworpe—nie gewillig nie, maar ter wille van hom wat dit onderwerp het—in die hoop dat ook die skepping self vrygemaak sal word van die slawerny van die verganklikheid tot die vryheid van die heerlikheid van die kinders van God”— Romeine 8:20, 21.
[Prente op bladsy 25]
’n Jong byeenkomsganger by die byeenkoms in Praag, Tsjeggo-Slowakye
[Prente op bladsy 26]
1. Kandidate op pad na ’n doopbad in Praag, Tsjeggo-Slowakye
2. ’n Kandidaat word as een van Jehovah se Getuies in Tallinn, Estland, gedoop
3. Nuwe publikasies het aan byeenkomsgangers in Oesolje-Sibirskoje, Siberië, vreugde verskaf
4. Die “New World Translation of the Holy Scriptures” word in Tsjeggies en Slowaaks by die byeenkoms in Praag vrygestel