’n Wêreld sonder sonde—Hoe?

DIE skrille hulpgeroep het die stilte van die vroeë winteroggendure in ’n vreedsame buurt in Tokio verbreek. Die wanhopige gille van ’n vrou wat koerante afgelewer het, is deur ’n tiental mense gehoor toe sy vyf tot tien minute lank gejaag en herhaaldelik gesteek is. Nie een enkele persoon het genoeg omgegee om uit te vind wat aan die gang is nie. Sy het aan hewige bloedverlies gesterf. “As een van hierdie mense die voorval by die polisie aangemeld het onmiddellik nadat hulle haar hoor gil het”, het ’n speurder gesê, “kon dit haar lewe gered het.”

Kon diegene wat die sterwende vrou gehoor het, al het hulle niks erger gedoen as om haar eenvoudig te ignoreer nie, tereg daarop aanspraak maak dat hulle geen skuld het nie? “Nadat ek van die moord gehoor het, het my gewete my die hele Vrydag gekwel”, het een man gesê wat haar hoor skreeu het. Dit laat ons wonder; wat is sonde werklik?

Wat is sonde?

Met verwysing na die bewustheid van sonde het Hideo Odagiri, letterkundige kritikus en emeritus professor aan die Hosei-universiteit in Tokio, Japan, volgens die koerant Asaji Sjimboen gesê: “Ek kan nie die helder herinneringe van ’n bewustheid van sondes, soos die lelike egotisme wat daar in ’n kind is, skandelike jaloesie en ontrouheid agter iemand se rug, uitwis nie. Hierdie bewustheid is op my gemoed ingebrand toe ek op laerskool was, en dit kwel my steeds.” Het jy al ooit sulke gevoelens ervaar? Het jy ’n stemmetjie wat jou veroordeel as jy iets doen wat jy weet verkeerd is? Miskien het jy nie iets ernstigs verkeerd gedoen nie, maar ’n ongemaklike gevoel talm en rus swaar op jou gemoed. Dit is jou gewete wat met jou praat, en die Bybel verwys in die volgende gedeelte daarna: “Wanneer die heidene, wat geen wet het nie, van nature die dinge van die wet doen, is hulle vir hulleself ’n wet, al het hulle geen wet nie; omdat hulle toon dat die werk van die wet in hulle harte geskrywe staan, terwyl hulle gewete saam getuienis gee en die gedagtes mekaar onderling beskuldig of ook verontskuldig” (Romeine 2:14, 15). Ja, die meeste mense word van nature gekwel deur dade soos owerspel, diefstal en leuens. Hulle gewete kla hulle aan.

Maar wanneer die stem van die gewete herhaaldelik geïgnoreer word, dien dit nie meer as ’n veilige gids nie. Dit kan ongevoelig en besoedel raak (Titus 1:15). Die gewete verloor sy gevoeligheid vir wat verkeerd is. Trouens, vandag is die meeste mense se gewete dood wat sonde betref.

Is die gewete die enigste maatstaf vir sonde of is daar iets wat as ’n absolute standaard kan dien vir wat sonde is en wat nie? Meer as 3 000 jaar gelede het God ’n stel wette vir sy uitverkore volk gegee en deur hierdie Wet is sonde “geïdentifiseer as sonde” (Romeine 7:13, New International Version). Selfs gedrag wat voorheen redelik aanvaarbaar was, is nou geopenbaar vir wat dit is—sonde. Dit het gewys dat God se uitverkore volk, die Israeliete, sondaars was en daarom is hulle veroordeel.

Wat is hierdie sondes waarvan ons gewete ons bewus maak en wat die Mosaïese Wet uiteensit en opnoem? In die Bybelse gebruik van die woord beteken sonde om te kort te skiet wat die Skepper betref. Enigiets wat nie in harmonie is met sy persoonlikheid, standaarde, gedrag en wil nie is sonde. Hy kan nie enige skepsel wat te kort skiet aan die standaard wat hy daargestel het vir ewig laat voortbestaan nie. Daarom het ’n wetsgeleerde in die eerste eeu Hebreeuse Christene gewaarsku: “Sorg daarvoor, broeders, dat daar nie miskien in een van julle ’n bose en ongelowige hart is deurdat hy van die lewende God afvallig word nie” (Hebreërs 3:12). Ja, ’n gebrek aan geloof in die Skepper is ’n ernstige sonde. Die omvang van sonde is volgens die Bybel dus baie omvattender as wat gewoonlik as sonde beskou word. Die Bybel sê selfs: “Almal het gesondig en dit ontbreek hulle aan die heerlikheid van God.”—Romeine 3:23.

Die oorsprong van sonde

Beteken dit dat die mens as ’n sondaar geskep is? Nee, Jehovah God, die Bron van menselewe, het die eerste man ’n volmaakte skepsel gemaak (Genesis 1:26, 27; Deuteronomium 32:4). Maar die eerste mensepaar het te kort geskiet toe hulle die enigste verbod wat God hulle opgelê het, veronagsaam het deur van die verbode “boom van die kennis van goed en kwaad” te eet (Genesis 2:17). Hoewel hulle volmaak geskep is, het hulle nou te kort geskiet omdat hulle nie volkome aan hulle Vader gehoorsaam was nie, hulle het sondaars geword en is gevolglik ter dood veroordeel.

Wat het hierdie eertydse geskiedenis vandag met sonde te doen? Die Bybel verduidelik: ‘Deur een mens het die sonde in die wêreld ingekom en deur die sonde die dood, en so het die dood tot alle mense deurgedring, omdat almal gesondig het’ (Romeine 5:12). Ons is almal, sonder uitsondering, sondaars deur oorerwing; gevolglik is ons ter dood veroordeel.—Prediker 7:20.

Menslike pogings om sonde uit te wis

Adam het sonde aan sy nageslag oorgedra, maar hy het ook die godgegewe gewete aan hulle oorgedra. Sonde kan aanleiding gee tot ’n ongeruste gevoel. Soos voorheen genoem is, het mense verskeie planne bedink om sulke gevoelens te verlig. Maar is hulle werklik doeltreffend?

In die Ooste en die Weste het mense probeer om die uitwerking van sonde die hoof te bied deur hulle standaarde te verander of deur die blote bestaan van sonde te ontken (1 Timotheüs 4:1, 2). Die mensdom se sondige situasie kan vergelyk word met dié van ’n koorsige pasiënt. Sonde kan vergelyk word met die virus wat die simptome veroorsaak, terwyl die gekwelde gewete vergelykbaar is met ’n onaangename koors. As jy die termometer breek, verander jy nie die feit dat die pasiënt ’n hoë koors het nie. As jy sedelike standaarde oorboord gooi, soos baie in die Christendom gedoen het, en die getuienis van jou eie gewete ignoreer, sal dit geensins help om die sonde self uit te wis nie.

’n Persoon kan ’n yssak gebruik om sy koors te verlig. Dit is soos om gewetenswroeginge te probeer verlig deur vlugtig Sjintoïstiese suiweringsrituele te ondergaan. ’n Yssak kan die pasiënt se koors tydelik breek, maar dit neem nie die oorsaak van die koors weg nie. Die priesters en profete in Jeremia se dag het die Israeliete van daardie tyd op ’n soortgelyke wyse probeer genees. Hulle het die geestelike en sedelike wonde van die mense “ligtelik” genees en gesê: “Alles is reg! Alles is reg!” (Jeremia 6:14; 8:11, An American Translation). Om bloot deur godsdienstige rituele te gaan en iets soos “alles is reg” te sing, het nie die sedelike verval van God se volk genees nie, en suiweringsrituele verander nie vandag mense se sedelike karakter nie.

As ’n koorsige persoon ’n koorsmiddel neem, kan dit sy koors laat afneem, maar die virus is steeds in sy gestel. Dieselfde geld vir die Confuciaanse manier om die bose deur opvoeding te bestry. Dit help mense dalk om die bose oppervlakkig te vermy, maar om li te beoefen, onderdruk net sondige gedrag en bevry nie ’n persoon van sy ingebore sondige neigings, die onderliggende oorsaak van bose optrede, nie.—Genesis 8:21.

Wat van die Boeddhistiese leer om Nirwana binne te gaan om jou van sondige neigings te bevry? Die toestand van Nirwana, wat “om uit te doof” beteken, is glo onbeskryflik, die uitwissing van alle hartstog en begeerte. Party beweer dat dit die beëindiging van individuele bestaan is. Klink dit nie asof jy vir ’n siek man met ’n koors sê om te sterf ten einde verligting te vind nie? Boonop is dit glo baie moeilik om die toestand van Nirwana te bereik, selfs onmoontlik. Klink hierdie leer na ’n troos vir iemand wie se gewete hom kwel?

Bevryding van sonde

Dit is duidelik dat menslike filosofieë oor die lewe en sondige neigings, hoogstens net ’n mens se gewete sus. Hulle ruim nie die sondige toestand uit die weg nie (1 Timotheüs 6:20). Is daar enige manier om dit te doen? In die Bybel, ’n antieke boek wat in die Nabye Ooste geskryf is, vind ons die sleutel tot die bevryding van sonde. “Al was julle sondes soos skarlaken, dit sal wit word soos sneeu . . . As julle gewillig is en luister, sal julle die goeie van die land eet” (Jesaja 1:18, 19). Hier het Jehovah met die Israeliete gepraat wat, hoewel hulle sy uitverkore volk was, te kort geskiet het in hulle onkreukbaarheid aan hom. Dieselfde beginsel is egter van toepassing op die mensdom as geheel. ’n Bereidwilligheid om na die woorde van die Skepper te luister is die sleutel om ’n mens van jou sondes te reinig, dit as ’t ware weg te was.

Wat sê God se Woord aangaande die reiniging van die mensdom se sondes? Die Bybel sê dat, net soos deur een mens se sonde die hele mensdom sondaars geword het, sal die gehoorsame mensdom, deur ’n ander mens se volmaakte gehoorsaamheid aan God, uit hulle ellende verlos word (Romeine 5:18, 19). Hoe? “God bewys sy liefde tot ons daarin dat Christus vir ons gesterf het toe ons nog sondaars was” (Romeine 5:8). Jesus Christus, gebore as ’n volmaakte en sondelose man, die ekwivalent van die eerste Adam voor hy gesondig het, was in ’n posisie om die sondes van die mensdom weg te neem (Jesaja 53:12; Johannes 1:14; 1 Petrus 2:24). Deur aan ’n folterpaal doodgemaak te word asof hy ’n misdadiger was, het Jesus die mensdom uit die slawerny aan sonde en die dood bevry. “Want”, het Paulus aan die Christene in Rome verduidelik, “toe ons nog swak was, het Christus op die regte tyd vir die goddelose gesterwe. . . . Soos die sonde geheers het in die dood, so ook die genade kan heers deur die geregtigheid tot die ewige lewe deur Jesus Christus, onse Here.”—Romeine 5:6, 21.

Die feit dat Christus vir die ganse mensdom gesterf het en die skaal wat Adam versteur het in ewewig gebring het, word die “losprys”-reëling genoem (Mattheüs 20:28). Dit kan met ’n medisyne vergelyk word wat die virus wat die koors veroorsaak, teëwerk. Deur die waarde van Jesus se losprys ten behoewe van die mensdom aan te wend, kon die mensdom se sieklike toestand wat deur sonde veroorsaak is—asook die dood self—genees word. Hierdie genesingsproses word in die laaste boek van die Bybel figuurlik beskryf: “Weerskante van die rivier was die boom van die lewe wat twaalf maal vrugte dra en elke maand sy vrugte gee, en die blare van die boom is tot genesing van die nasies” (Openbaring 22:2). Stel jou voor! ’n Figuurlike rivier van die water van die lewe wat tussen bome van lewe deurvloei waarvan al die blare vir die genesing van die mensdom is. Hierdie Goddelik geïnspireerde simbole verteenwoordig God se voorsienings om die mensdom tot volmaaktheid te herstel op grond van Jesus se losprysoffer.

Die profetiese visioene van die boek Openbaring sal binnekort ’n werklikheid wees (Openbaring 22:6, 7). Dan, wanneer die waarde van Jesus se losprysoffer ten volle ten behoewe van die mensdom aangewend is, sal alle regskapenes volmaaktheid bereik en “vrygemaak . . . word van die slawerny van die verganklikheid tot die vryheid van die heerlikheid van die kinders van God” (Romeine 8:21). Die vervulling van Bybelprofesieë toon dat hierdie glorieryke bevryding naby is (Openbaring 6:1-8). Eersdaags sal God die aarde van goddeloosheid bevry, en mense sal ewige lewe op ’n paradysaarde geniet (Johannes 3:16). Dit sal inderdaad ’n wêreld sonder sonde wees!

[Prent op bladsy 7]

Jesus se losprysoffer sal dit vir gesinne soos hierdie moontlik maak om ewige geluk te geniet