Godvrugtige onderworpenheid—Waarom en deur wie?
“Ek weet, o HERE, dat aan die mens sy weg nie toebehoort nie; nie aan ’n man om te loop en sy voetstappe te rig nie.”—JEREMIA 10:23.
1. Watter vorme van onafhanklikheid word deur baie as waardevol beskou?
ONDER die bekendste dokumente van die mens is die Onafhanklikheidsverklaring waardeur 13 Britse kolonies in Noord-Amerika in die 18de eeu hulle onafhanklikheid van hulle vaderland, Brittanje, verklaar het. Hulle wou vryheid hê, en onafhanklikheid van buitelandse beheer en vryheid het hand aan hand gegaan. Politieke en ekonomiese onafhanklikheid kan groot voordeel inhou. Party Oos-Europese lande het onlangs politieke onafhanklikheid verkry. Maar daar moet erken word dat sulke onafhanklikheid in daardie lande talle ernstige probleme veroorsaak het.
2, 3. (a) Watter vorm van onafhanklikheid is nie gewens nie? (b) Hoe is hierdie feit oorspronklik sterk onder die mens se aandag gebring?
2 Hoe graag mense ook al verskeie vorme van onafhanklikheid wil hê, is daar een vorm van onafhanklikheid wat nie gewens is nie. Wat is dit? Onafhanklikheid van die mens se Maker, Jehovah God. Dit is nie ’n seën nie, maar ’n vloek. Waarom? Omdat die mens nooit veronderstel was om onafhanklik van sy Maker op te tree nie, soos die profeet Jeremia se woorde hierbo tereg toon. Met ander woorde, die mens moet hom aan sy Maker onderwerp. Onderworpenheid aan ons Skepper beteken dat ons aan hom gehoorsaam moet wees.
3 Daardie feit is sterk onder die aandag van die eerste mensepaar gebring deur Jehovah se bevel aan hulle, soos opgeteken in Genesis 2:16, 17: “Van al die bome van die tuin mag jy vry eet, maar van die boom van die kennis van goed en kwaad, daarvan mag jy nie eet nie; want die dag as jy daarvan eet, sal jy sekerlik sterwe.” Aangesien Adam geweier het om hom aan sy Maker te onderwerp, het hy sonde, lyding en die dood oor homself en al sy nakomelinge gebring.—Genesis 3:19; Romeine 5:12.
4, 5. (a) Wat was die gevolg omdat mense geweier het om hulle aan God te onderwerp? (b) Watter morele wet is op almal van toepassing?
4 Dit is onverstandig en moreel verkeerd as mense weier om hulle aan God te onderwerp. In die wêreld het dit gelei tot algemene wetteloosheid, misdadigheid, geweld en onsedelikheid wat seksueel oordraagbare siektes opgelewer het. Is die hedendaagse plaag van jeugmisdadigheid nie boonop grootliks as gevolg van die feit dat jongmense weier om aan Jehovah, sowel as aan hulle ouers en aan die landswette, onderworpe te wees nie? Hierdie gees van onafhanklikheid blyk uit die buitensporige en slordige manier waarop mense aantrek en uit die vuil taal wat hulle gebruik.
5 Maar hierdie onverbiddelike morele wet van die Skepper is eenvoudig op almal van toepassing: “Moenie dwaal nie; God laat Hom nie bespot nie; want net wat die mens saai, dit sal hy ook maai. Hy wat in sy vlees saai, sal uit die vlees verderf maai.”—Galasiërs 6:7, 8.
6, 7. Wat is die grondoorsaak dat so baie weier om hulle te onderwerp, soos dit uit watter voorbeelde blyk?
6 Wat is die grondoorsaak dat so baie weier om hulle aan iemand of iets te onderwerp? Dit is niks anders as selfsug en trots nie. Dit is waarom Eva, die eerste vrou, haar deur die slang laat verlei het en van die verbode vrug geëet het. As sy beskeie en nederig was, sou die versoeking om soos God te wees—deur self te besluit wat goed en kwaad is—nie vir haar aanloklik gewees het nie. En as sy onselfsugtig was, sou sy nie iets wou hê wat haar Maker, Jehovah God, uitdruklik verbied het nie.—Genesis 2:16, 17.
7 Nie lank na Adam en Eva se sondeval nie, het trots en selfsug veroorsaak dat Kain sy broer Abel vermoor het. Selfsug het ook veroorsaak dat sekere engele onafhanklik optree, aangesien hulle hulle oorspronklike posisie verlaat en stoflike liggame aangeneem het sodat hulle sinlike genot kon hê. Trots en selfsug het Nimrod aangedryf en is die kenmerk van die meeste wêreldse heersers sedert sy tyd.—Genesis 3:6, 7; 4:6-8; 1 Johannes 3:12; Judas 6.
Waarom ons onderworpenheid aan Jehovah God verskuldig is
8-11. Watter vier kragtige redes het ons om ons aan God te onderwerp?
8 Waarom is ons onderworpenheid aan ons Maker, Jehovah God, verskuldig? Eerstens omdat hy die Universele Soewerein is. Alle gesag berus tereg by hom. Hy is ons Regter, Wetgewer en Koning (Jesaja 33:22, NW). Daar is gepas van hom geskryf: “Alles is oop en bloot voor die oë van Hom met wie ons te doen het.”—Hebreërs 4:13.
9 Aangesien ons Maker almagtig is, kan niemand hom buitendien met welslae teëstaan nie; niemand kan sy verpligting ignoreer om hom aan God te onderwerp nie. Vroeër of later sal diegene wat, soos eertydse Farao, weier om hulle te onderwerp, vernietig word en sal hulle soos Satan die Duiwel op God se bestemde tyd vernietig word.—Psalm 136:1, 11-15; Openbaring 11:17; 20:10, 14.
10 Onderworpenheid is ’n verpligting wat op alle intelligente skepsele rus, want hulle bestaan met die doel om hulle Maker te dien. Openbaring 4:11 sê: “U is waardig, o Here, om te ontvang die heerlikheid en die eer en die krag, want U het alles geskape en deur u wil bestaan hulle en is hulle geskape.” Hy is die Groot Pottebakker, en hy laat menseskepsele aan sy doel beantwoord.—Jesaja 29:16; 64:8, NW.
11 Ons moet nie die feit ignoreer dat ons Maker alwys is nie, en daarom weet hy wat goed is vir ons (Romeine 11:33). Sy wette is ‘tot ons voordeel’ (Deuteronomium 10:12, 13, NAV). Bowenal ‘is God liefde’ en wil hy dus net hê wat goed is vir ons. Hoeveel dwingende redes het ons tog nie om ons aan ons Maker, Jehovah God, te onderwerp nie!—1 Johannes 4:8.
Jesus Christus, die volmaakte voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid
12, 13. (a) Hoe het Jesus Christus godvrugtige onderworpenheid getoon? (b) Watter woorde van Jesus toon sy onderdanige gesindheid?
12 Jehovah se eniggebore Seun, Jesus Christus, het sonder die minste twyfel die volmaakte voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid gestel. Die apostel Paulus vestig die aandag daarop in Filippense 2:6-8: “Alhoewel [Jesus] in God se gedaante bestaan het, [het hy] geen gewelddadige inbesitneming oorweeg nie, naamlik om aan God gelyk te wees nie. Nee, maar hy het homself ontledig en die gedaante van ’n slaaf aangeneem en het aan die mense gelyk geword. Meer nog, toe hy hom in die hoedanigheid van ’n mens bevind het, het hy homself [verder] verneder en gehoorsaam geword tot die dood, ja, die dood aan ’n folterpaal” (NW). Toe Jesus op aarde was, het hy herhaaldelik gesê dat hy niks uit sy eie doen nie; hy het nie onafhanklik opgetree nie, maar hy het hom altyd aan sy hemelse Vader onderwerp.
13 Ons lees in Johannes 5:19, 30: “Jesus het toe geantwoord en vir hulle gesê: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, die Seun kan niks uit Homself doen tensy Hy die Vader dit sien doen nie. Want alles wat Hý doen, dit doen die Seun ook net so. Ek kan uit Myself niks doen nie. Soos Ek hoor, oordeel Ek; en my oordeel is regverdig, omdat Ek nie my wil soek nie, maar die wil van die Vader wat My gestuur het.” Die nag toe hy verraai is, het hy insgelyks herhaaldelik gebid: “Nie soos Ek wil nie, maar soos U wil.”—Mattheüs 26:39, 42, 44; sien ook Johannes 7:28; 8:28, 42.
Eertydse voorbeelde van godvrugtige onderworpenheid
14. Op watter maniere het Noag godvrugtige onderworpenheid getoon?
14 Noag is onder die vroeë voorbeelde van mense wat godvrugtige onderworpenheid getoon het. Hy het sy onderworpenheid op drie maniere geopenbaar. Eerstens deur ’n regverdige man te wees wat opreg onder sy tydgenote was en met die ware God gewandel het (Genesis 6:9). Tweedens deur die ark te bou. Hy “het dit gedoen. Net soos God hom beveel het, so het hy gedoen” (Genesis 6:22). Derdens deur as ’n “prediker van geregtigheid” die mense teen die naderende Vloed te waarsku.—2 Petrus 2:5.
15, 16. (a) Watter goeie voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid het Abraham gestel? (b) Hoe het Sara haar onderworpenheid getoon?
15 Abraham is nog ’n uitstekende voorbeeld van iemand wat godvrugtige onderworpenheid getoon het. Hy het onderworpenheid geopenbaar deur gehoorsaam te wees aan God se bevel: “Gaan jy uit jou land” (Genesis 12:1). Dit het beteken dat hy die gerieflike omgewing in Ur (’n belangrike stad, volgens argeologiese ontdekkings) moes verlaat om honderd jaar lank as ’n swerwer in ’n vreemde land rond te trek. Abraham het veral godvrugtige onderworpenheid getoon toe hy die groot toets geslaag het deur gewillig te wees om sy seun Isak op te offer.—Genesis 22:1-12.
16 Abraham se vrou Sara het ook vir ons ’n goeie voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid gestel. Om in ’n vreemde land rond te trek, het ongetwyfeld tot baie ongerief gelei, maar nêrens lees ons dat sy gekla het nie. Sy het ’n goeie voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid gestel toe Abraham haar by twee geleenthede aan heidense heersers as sy suster voorgestel het. Sy het albei kere haar samewerking gegee al het sy amper as gevolg daarvan ’n lid van hulle harems geword. Die manier waarop sy by haarself na haar man, Abraham, as “my heer” verwys het, getuig van haar godvrugtige onderworpenheid, want dit toon dat dit haar ware gesindheid was.—Genesis 12:11-20; 18:12; 20:2-18; 1 Petrus 3:6.
17. Waarom kan daar gesê word dat Isak godvrugtige onderworpenheid getoon het?
17 Ons moet nie Abraham se seun Isak se voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid oor die hoof sien nie. Joodse tradisie toon dat Isak ongeveer 25 jaar oud was toe Jehovah sy vader, Abraham, beveel het om hom op te offer. As Isak wou, kon hy sy vader, wat honderd jaar ouer as hy was, maklik teëgestaan het. Maar hy het nie. Hoewel Isak gewonder het waarom daar nie ’n dier vir die offer was nie, het hy hom nederig aan sy vader onderwerp wat hom op die altaar gesit en toe sy hande en voete vasgemaak het sodat dit enige van sy onwillekeurige bewegings sou keer of teëhou as die mes gebruik sou word.—Genesis 22:7-9.
18. Hoe het Moses op voorbeeldige wyse godvrugtige onderworpenheid getoon?
18 Jare later het Moses vir ons ’n goeie voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid gestel. Dit word gewis getoon deur die feit dat hy beskryf word as “baie sagmoedig, meer as al die mense op die aardbodem” (Numeri 12:3). Die feit dat hy Jehovah se bevele 40 jaar lank in die woestyn gehoorsaam uitgevoer het, al moes hy oor ’n opstandige volk toesig hou wat twee- of driemiljoen getel het, getuig verder van sy godvrugtige onderworpenheid. Die verslag sê derhalwe dat ‘Moses gedoen het net soos die HERE hom beveel het; so het hy gedoen’.—Exodus 40:16.
19. Met watter woorde het Job sy onderworpenheid aan Jehovah getoon?
19 Job is ’n ander besondere persoon wat ’n puik voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid gestel het. Ná Jehovah Satan toegelaat het om al Job se besittings te vernietig, om sy kinders dood te maak en om hom toe met ‘bose swere van sy voetsool tot sy skedel te tref’, het Job se vrou vir hom gesê: “Volhard jy nog in jou vroomheid [“onkreukbaarheid”, NW]? Seën God, en sterf!” Job het nietemin sy godvrugtige onderworpenheid getoon deur vir haar te sê: “Soos ’n dwaas praat, praat jy! Die goeie sou ons van God aanneem, en nie ook die slegte aanneem nie?” (Job 2:7-10). Sy woorde wat in Job 13:15 opgeteken is, toon dat hy dieselfde gesindheid gehad het: “Al wil Hy my ombring—ek hoop op Hom.” Hoewel Job in werklikheid baie besorg was oor sy eie regverdiging, moet ons nie ignoreer wat Jehovah uiteindelik vir een van sy sogenaamde vertroosters gesê het nie: “My toorn het ontbrand teen jou en jou twee vriende; want julle het nie reg van My gespreek soos my kneg Job nie.” Job het ongetwyfeld vir ons ’n goeie voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid gestel.—Job 42:7.
20. Op watter maniere het Dawid godvrugtige onderworpenheid geopenbaar?
20 Dawid is maar net nog een voorbeeld in die Hebreeuse Geskrifte wat ons kan noem. Toe koning Saul Dawid agtervolg het asof hy ’n dier was, het Dawid twee geleenthede gehad om van sy probleme ontslae te raak deur Saul dood te maak. Maar Dawid se godvrugtige onderworpenheid het hom gekeer om dit te doen. Sy woorde is opgeteken in 1 Samuel 24:7: “Mag die HERE my bewaar dat ek so iets aan my heer, die gesalfde van die HERE, sou doen om my hand teen hom uit te steek; want hy is die gesalfde van die HERE.” (Sien ook 1 Samuel 26:9-11.) Hy het sy godvrugtige onderworpenheid insgelyks getoon deur teregwysing te aanvaar toe hy foute gemaak en gesondig het.—2 Samuel 12:13; 24:17; 1 Kronieke 15:13.
Paulus se voorbeeld van onderworpenheid
21-23. In watter verskillende gevalle het die apostel Paulus godvrugtige onderworpenheid getoon?
21 In die Christelike Griekse Geskrifte het ons die apostel Paulus se uitstekende voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid. In dié opsig het hy sy Meester, Jesus Christus, nagevolg soos hy in alle ander aspekte van sy apostoliese bediening gedoen het (1 Korinthiërs 11:1). Hoewel Jehovah God hom meer as enige van die ander apostels gebruik het, het Paulus nooit onafhanklik opgetree nie. Lukas sê vir ons dat toe die vraag geopper is of die bekeerlinge uit die heidene besny moes word, “het hulle [die broers in Antiochië] besluit dat Paulus en Barnabas en nog ’n paar ander van hulle sou opgaan na die apostels en ouderlinge in Jerusalem in verband met hierdie vraagstuk”.—Handelinge 15:2.
22 In verband met Paulus se sendingbedrywighede lees ons in Galasiërs 2:9: “Toe hulle merk die genade wat aan my gegee is, het Jakobus en Cefas en Johannes, wat as pilare geag is, aan my en Barnabas die regterhand van gemeenskap gegee, sodat ons na die heidene en hulle na die besnedenes kon gaan.” Paulus het eerder om leiding gevra as om onafhanklik op te tree.
23 Die laaste keer wat Paulus in Jerusalem was, het hy eweneens die raad aanvaar wat die ouere manne daar aan hom gegee het om na die tempel te gaan en die Wet te onderhou sodat almal kon sien dat hy nie ’n afvallige was wat die Wet van Moses betref nie. Het hy ’n fout begaan om hom aan daardie ouere manne te onderwerp, aangesien sy optrede oënskynlik rampspoedige gevolge gehad het toe ’n menigte teen hom in opstand gekom het? Hoegenaamd nie, soos dit blyk uit wat ons in Handelinge 23:11 lees: “Die volgende nag het die Here by hom gestaan en gesê: Hou goeie moed, Paulus, want soos jy aangaande My in Jerusalem kragtig getuig het, so moet jy in Rome ook getuig.”
24. Watter verdere aspekte van onderworpenheid sal in die volgende artikel bespreek word?
24 Die Skrif gee ons waarlik kragtige redes om onderworpe te wees, asook treffende voorbeelde van diegene wat sulke onderworpenheid geopenbaar het. In die volgende artikel sal ons die verskeie gebiede bespreek waarop ons ons aan Jehovah God kan onderwerp, die hulpmiddele wat ons sal help om dit te doen en die seëninge wat daaruit voortvloei.
Hoe sal jy antwoord?
◻ Watter vorm van onafhanklikheid is nie gewens nie?
◻ Wat is die grondoorsaak dat so baie mense weier om hulle te onderwerp?
◻ Om watter redes is ons onderworpenheid aan Jehovah verskuldig?
◻ Watter goeie voorbeelde gee die Skrif van godvrugtige onderworpenheid?
[Prent op bladsy 10]
Nimrod, die eerste heerser na die Vloed wat teen godvrugtige onderworpenheid in opstand gekom het
[Prent op bladsy 13]
Noag, ’n onberispelike voorbeeld van godvrugtige onderworpenheid.—Genesis 6:14, 22