Gaan vasbeslote voort, al is ons van stof gemaak!
“Hy weet watter maaksel ons is, gedagtig dat ons stof is.”—PSALM 103:14.
1. Is die Bybel wetenskaplik korrek wanneer dit sê dat mense van stof gemaak is? Verduidelik.
ONS is in ’n letterlike sin stof. “Die HERE God het die mens geformeer uit die stof van die aarde en in sy neus die asem van die lewe geblaas. So het dan die mens ’n lewende siel geword” (Genesis 2:7). Hierdie eenvoudige beskrywing van die mens se skepping stem ooreen met wetenskaplike feite. Al die elemente waaruit die menseliggaam bestaan, kom in die “stof van die aarde” voor. ’n Chemikus het eenkeer gesê dat ’n volwasse menseliggaam 65 persent suurstof, 18 persent koolstof, 10 persent waterstof, 3 persent stikstof, 1,5 persent kalsium en 1 persent fosfor is, terwyl die res uit ander elemente bestaan. Of hierdie ramingsyfers heeltemal akkuraat is, is onbelangrik. Feit is: ‘Ons is stof’!
2. Watter reaksie wek die wyse waarop God die mens geskep het in jou op, en waarom?
2 Wie, buiten Jehovah, kon sulke ingewikkelde skepsele uit niks meer as stof skep nie? God se werke is volmaak en sonder gebrek; derhalwe is sy besluit om die mens só te skep beslis nie ’n rede om te kla nie. Trouens, die feit dat die Grootse Skepper die mens op ’n vreesinboesemende en wonderlike wyse uit die stof van die aarde kon skep, vergroot ons waardering vir Sy onbeperkte mag, bekwaamheid en praktiese wysheid.—Deuteronomium 32:4, voetnoot in NW; Psalm 139:14, NW.
’n Verandering van omstandighede
3, 4. (a) Wat het God nie bedoel toe hy die mens uit stof geskep het nie? (b) Waarvan het Dawid in Psalm 103:14 gepraat, en hoe help die konteks ons om tot hierdie gevolgtrekking te kom?
3 Skepsele van stof het beperkinge. Maar God het nooit bedoel dat hierdie beperkinge ’n las of onderdrukkend moes wees nie. Die doel daarvan was nie om ons te ontmoedig of ongelukkig te maak nie. Maar soos die konteks van Dawid se woorde in Psalm 103:14 toon, kan die beperkinge waaraan mense onderwerp word ontmoediging en ongelukkigheid veroorsaak. Waarom? Toe Adam en Eva aan God ongehoorsaam was, het dit die situasie vir hulle toekomstige kinders verander. Dat die mens van stof gemaak is, het toe nuwe betekenis gekry.a
4 Dawid het nie gepraat van die natuurlike beperkinge wat selfs volmaakte mense wat van stof gemaak is, sou hê nie, maar van menslike swakhede wat deur oorgeërfde onvolmaaktheid veroorsaak word. Anders sou hy nie van Jehovah gesê het nie: ‘Hy wat al jou ongeregtigheid vergewe, wat al jou krankhede genees, wat jou lewe verlos van die verderf, wat nie met ons na ons sondes handel en ons nie na ons ongeregtighede vergeld nie’ (Psalm 103:2-4, 10). As volmaakte mense ondanks die feit dat hulle van stof gemaak was getrou gebly het, sou hulle nooit ongeregtigheid gepleeg of gesondig het sodat hulle vergifnis nodig sou hê nie; hulle sou ook nie krankhede gehad het wat genees moes word nie. Bowenal sou dit nooit nodig gewees het dat hulle in die verderf, of doodskuil, afdaal waaruit hulle net deur ’n opstanding verlos sou kon word nie.
5. Waarom is dit nie vir ons moeilik om Dawid se woorde te verstaan nie?
5 Omdat ons onvolmaak is, ondervind ons almal die dinge waarvan Dawid gepraat het. Ons is voortdurend bewus van ons beperkinge wat die gevolg van onvolmaaktheid is. Dit maak ons hartseer wanneer dit soms lyk of ons verhouding met Jehovah of met ons Christenbroers daardeur geskaad word. Ons voel teleurgesteld dat ons onvolmaakthede en die druk van Satan se wêreld ons soms moedeloos laat voel. Aangesien Satan se heerskappy vinnig ten einde loop, oefen sy wêreld al hoe groter druk op mense in die algemeen en op Christene in die besonder uit.—Openbaring 12:12.
6. Waarom voel sommige Christene moontlik ontmoedig, en hoe kan Satan hierdie gevoel uitbuit?
6 Voel dit vir jou of dit moeiliker raak om ’n Christelike lewe te lei? Sommige Christene het al gesê dat dit vir hulle voel asof hulle al hoe onvolmaakter word hoe langer hulle in die waarheid is. Dit is waarskynlik net omdat hulle al hoe meer bewus raak van hulle eie onvolmaakthede en hulle onvermoë om volgens Jehovah se volmaakte standaarde te lewe soos hulle graag wil. Dit is egter wat gewoonlik gebeur wanneer Christene se kennis van en waardering vir Jehovah se regverdige vereistes toeneem. Dit is noodsaaklik dat ons nooit toelaat dat so ’n bewustheid ons só ontmoedig dat ons in die Duiwel se hand speel nie. Hy het ontmoediging deur die eeue heen herhaaldelik probeer uitbuit om Jehovah se knegte sover te kry om ware aanbidding te versaak. Maar opregte liefde vir God, asook ’n “volkome haat” jeens die Duiwel, het voorkom dat die meeste van hulle dit doen.—Psalm 139:21, 22; Spreuke 27:11.
7. In watter opsig kan ons soms soos Job wees?
7 Jehovah se knegte sal nogtans soms ontmoedig voel. Ontevredenheid met ons eie prestasies kan ook ’n rede wees. Fisiese faktore of gespanne verhoudings met gesinslede, vriende of werkmaats kan daarby betrokke wees. Die getroue Job het so ontmoedig geraak dat hy God gesmeek het: “Ag, as U my maar in die doderyk wou wegsteek, my wou verberg totdat u toorn bedaar het, my ’n bepaalde tyd wou stel en dan aan my wou dink!” As moeilike omstandighede Job, “’n man vroom en opreg, godvresend en wat afwyk van die kwaad”, daartoe kon dryf om soms ontmoedig te voel, is dit nie verbasend dat dieselfde met ons kan gebeur nie.—Job 1:8, 13-19; 2:7-9, 11-13; 14:13.
8. Waarom kan dit ’n goeie teken wees as ’n mens soms ontmoedig voel?
8 Hoe vertroostend is dit tog om te weet dat Jehovah harte ondersoek en nie goeie beweegredes miskyk nie! Hy sal nooit diegene verwerp wat in alle opregtheid daarna strewe om hom te behaag nie. Trouens, dit kan ’n goeie teken wees as ’n mens nou en dan ontmoedig voel, want dit toon dat ons nie ons diens aan Jehovah lig opneem nie. Vanuit hierdie oogpunt gesien, is die een wat nooit met ontmoediging worstel nie moontlik nie so geestelik bewus van sy swakhede soos ander nie. Onthou: “Wie meen dat hy staan, moet oppas dat hy nie val nie.”—1 Korinthiërs 10:12; 1 Samuel 16:7; 1 Konings 8:39; 1 Kronieke 28:9.
Hulle was ook van stof gemaak
9, 10. (a) Wie het vir Christene ’n navolgenswaardige voorbeeld ten opsigte van geloof gestel? (b) Hoe het Moses op sy toewysing gereageer?
9 Hebreërs hoofstuk 11 noem ’n aantal voor-Christelike getuies van Jehovah op wat sterk geloof beoefen het. Christene van die eerste eeu en van die moderne tyd het dieselfde gedoen. Die lesse wat ons by hulle kan leer, is van onskatbare waarde. (Vergelyk Hebreërs 13:7.) Ter toeligting: Watter beter voorbeeld van geloof kan Christene volg as dié van Moses? Dit was sy taak om oordeelsboodskappe oor te dra aan die magtigste wêreldheerser van sy dag, Farao van Egipte. Vandag moet Jehovah se Getuies soortgelyke oordeelsboodskappe bekend maak teen valse godsdiens en ander organisasies wat Christus se opgerigte Koninkryk teëstaan.—Openbaring 16:1-15.
10 Dit is nie ’n maklike opdrag om uit te voer nie, soos Moses getoon het. “Wie is ek, dat ek na Farao sou gaan en dat ek die kinders van Israel uit Egipte sou lei?” het hy gevra. Ons kan sy gevoel van onbekwaamheid verstaan. Hy was ook bekommerd oor hoe mede-Israeliete sou reageer: “Maar as hulle my nie glo en na my stem nie luister nie?” Toe het Jehovah aan hom verduidelik hoe hy kan bewys deur wie hy gestuur is, maar Moses het nog ’n probleem gehad. Hy het gesê: “Ag, Here, ek is nie ’n man van woorde nie—van gister of van eergister of vandat U met u kneg gespreek het nie; want ek is swaar van mond.”—Exodus 3:11; 4:1, 10.
11. Hoe kan ons soos Moses op teokratiese verpligtinge reageer, maar waarvan kan ons seker wees as ons geloof beoefen?
11 Ons voel moontlik soms soos Moses gevoel het. Hoewel ons besef wat ons teokratiese verpligtinge is, wonder ons dalk hoe ons hulle ooit kan nakom. ‘Wie is ek dat ek met mense moet praat van wie sommige op ’n hoër sosiale, ekonomiese of opvoedingsvlak beweeg en dat ek hulle in God se weë moet leer? Hoe sal my geestelike broers reageer wanneer ek kommentare by die Christelike vergaderinge lewer of wanneer ek toesprake in die Teokratiese Bedieningskool hou? Sal hulle nie my tekortkominge raaksien nie?’ Maar onthou, Jehovah was met Moses en het hom vir sy toewysing toegerus omdat Moses geloof beoefen het (Exodus 3:12; 4:2-5, 11, 12). As ons Moses se geloof navolg, sal Jehovah ook met ons wees en ons vir ons werk toerus.
12. Hoe kan Dawid se geloof ons bemoedig wanneer sondes en tekortkominge ons ontmoedig laat voel?
12 Enigiemand wat vanweë sondes of tekortkominge gefrustreerd of ontmoedig voel, sal beslis met Dawid saamstem toe hy gesê het: “Ek ken my oortredinge, en my sonde is altyddeur voor my.” Dawid het ook by Jehovah gepleit en gesê: “Verberg u aangesig vir my sondes en delg uit al my ongeregtighede.” Maar hy het nooit toegelaat dat ontmoediging hom beroof van sy begeerte om Jehovah te dien nie. “Verwerp my nie van u aangesig nie en neem u Heilige Gees nie van my weg nie.” Dit is duidelik dat Dawid “stof” was, maar Jehovah het hom nie verlaat nie, want Dawid het geloof gestel in Jehovah se belofte dat hy nie “’n gebroke en verslae hart” sal verag nie.—Psalm 38:2-10; 51:5, 11, 13, 19.
13, 14. (a) Waarom moet ons nie volgelinge van mense word nie? (b) Hoe toon die voorbeelde van Paulus en Petrus dat selfs hulle van stof gemaak was?
13 Maar let op dat, hoewel ons hierdie “groot wolk van getuies” as ’n bemoediging moet beskou om “met volharding die wedloop [te] loop wat voor ons lê”, ons nie aangesê word om hulle volgelinge te word nie. Ons word aangesê om die voetstappe van “Jesus, die Leidsman en Voleinder van die geloof”, nie onvolmaakte mense nie—nie eers die getroue apostels van die eerste eeu nie—na te volg.—Hebreërs 12:1, 2; 1 Petrus 2:21.
14 Die apostels Paulus en Petrus, steunpilare in die Christengemeente, het soms gestruikel. “Die goeie wat ek wil, doen ek nie, maar die kwaad wat ek nie wil nie, dit doen ek”, het Paulus geskryf. “Ek, ellendige mens!” (Romeine 7:19, 24). En Petrus het in ’n oomblik van ‘selfvoldaanheid’ vir Jesus gesê: “Al sal almal ook aanstoot aan U neem, ek sal nooit aanstoot neem nie.” Toe Jesus Petrus gewaarsku het dat hy Hom drie maal sou verloën, was Petrus verwaand genoeg om sy Meester te weerspreek en te spog: “Al moes ek ook saam met U sterwe, ek sal U nooit verloën nie!” Maar hy hét Jesus verloën, en hierdie fout het hom bitterlik laat huil. Ja, Paulus en Petrus was van stof gemaak.—Mattheüs 26:33-35.
15. Watter aansporing het ons om vasbeslote voort te gaan ondanks die feit dat ons van stof gemaak is?
15 Ten spyte van hulle swakhede het Moses, Dawid, Paulus, Petrus en ander soos hulle as oorwinnaars uit die stryd getree. Waarom? Omdat hulle sterk geloof in Jehovah beoefen het, volkome op hom vertrou het en ondanks terugslae na aan hom gebly het. Hulle het op hom vertrou om hulle “die krag wat bo die normale is” te gee. En hy hét, deur hulle te help om nooit onherroeplik te sondig nie. As ons aanhou om geloof te beoefen, kan ons seker wees dat, wanneer ons geoordeel word, dit in ooreenstemming met hierdie woorde sal wees: “God is nie onregverdig om julle werk te vergeet nie en die liefdearbeid wat julle betoon het vir sy Naam.” Hoe moedig dit ons tog nie aan om vasbeslote voort te gaan ondanks die feit dat ons van stof gemaak is nie!—2 Korinthiërs 4:7, NW; Hebreërs 6:10.
Wat beteken die feit dat ons van stof gemaak is vir ons as individue?
16, 17. Hoe pas Jehovah die beginsel toe wat in Galasiërs 6:4 verduidelik word wanneer dit by sy oordele kom?
16 Ondervinding het baie ouers en onderwysers geleer hoe verstandig dit is om kinders of leerlinge volgens individuele vermoë te oordeel, nie op grond van vergelykings met broers en susters of klasmaats nie. Dit strook met ’n Bybelbeginsel wat Christene aangesê is om te volg: “Laat elkeen sy eie werk op die proef stel; en dan sal hy grond vir roem hê alleen wat homself betref en nie wat die ander betref nie.”—Galasiërs 6:4.
17 Ooreenkomstig hierdie beginsel oordeel Jehovah sy knegte as individue, hoewel hy met sy volk as ’n georganiseerde groep handel. Romeine 14:12 sê: ‘Elkeen van ons sal vir homself aan God rekenskap gee.’ Jehovah ken die genetiese samestelling van elkeen van sy knegte goed. Hy ken hulle fisiese en verstandelike samestelling, hulle vermoëns, hulle oorgeërfde goeie en slegte eienskappe, die geleenthede wat hulle het asook die mate waarin hulle hierdie geleenthede benut om Christelike vrugte voort te bring. Jesus se kommentare oor die weduwee wat twee geldstukkies in die tempelskatkis gegooi het en sy gelykenis van die saad wat op goeie grond gesaai is, is bemoedigende voorbeelde vir Christene wat moontlik terneergedruk voel omdat hulle hulleself op onverstandige wyse met ander vergelyk.—Markus 4:20; 12:42-44.
18. (a) Waarom moet ons vasstel wat die feit dat ons van stof gemaak is vir ons as individue beteken? (b) Waarom moet eerlike selfondersoek ons nie wanhopig laat voel nie?
18 Dit is noodsaaklik dat ons moet vasstel wat die feit dat ons van stof gemaak is in ons besondere geval beteken sodat ons ons volle potensiaal kan bereik (Spreuke 10:4; 12:24; 18:9; Romeine 12:1, NW). Dit is net as ons deeglik bewus is van ons eie onvolmaakthede en swakhede dat ons voortdurend bewus sal wees van die nodigheid van en moontlikhede vir verbetering. Wanneer ons selfondersoek doen, moet ons nooit vergeet dat die krag van die heilige gees ons kan help om te verbeter nie. Deur middel daarvan is die heelal geskep, die Bybel geskryf en ’n vreedsame nuwewêreld-gemeenskap te midde van ’n sterwende wêreld tot stand gebring. God se heilige gees is dus beslis magtig genoeg om diegene wat daarom vra die wysheid en krag te gee wat hulle nodig het om hulle onkreukbaarheid te handhaaf.—Miga 3:8; Romeine 15:13; Efesiërs 3:16.
19. Waarvoor is die feit dat ons van stof gemaak is geen verskoning nie?
19 Hoe vertroostend is dit tog om te weet dat Jehovah onthou dat ons stof is! Maar ons moet nooit redeneer dat dit ’n wettige verskoning is om te verslap of miskien selfs iets verkeerds te doen nie. Glad nie! Die feit dat Jehovah onthou dat ons stof is, is ’n blyk van sy onverdiende goedhartigheid. Maar ons moenie “goddelose mense [wees], wat die onverdiende goedhartigheid van ons God in ’n verskoning vir losbandige gedrag verander en ons enigste Eienaar en Here, Jesus Christus, verloën” nie (Judas 4, NW). Die feit dat ons van stof gemaak is, is geen verskoning om goddeloos te wees nie. ’n Christen strewe daarna om teen verkeerde neigings te stry deur sy liggaam te kasty en dit diensbaar te maak sodat hy nie ‘die heilige gees van God bedroef’ nie.—Efesiërs 4:30; 1 Korinthiërs 9:27.
20. (a) In watter twee opsigte het ons “oorvloedig in die werk van die Here” te doen? (b) Waarom het ons rede tot optimisme?
20 Nou, gedurende die laaste jare van Satan se wêreldstelsel, is nie die tyd om te verslap nie—nie ten opsigte van die Koninkrykspredikingswerk nie en ook nie ten opsigte daarvan om die vrug van God se gees in ’n groter mate aan te kweek nie. Ons het op albei gebiede “oorvloedig” om te doen. Dit is nou die tyd om vasbeslote voort te gaan omdat ons weet dat ons ‘arbeid nie tevergeefs is nie’ (1 Korinthiërs 15:58). Jehovah sal ons onderskraag, want Dawid het van hom gesê: “Hy sal nooit die regverdige laat wankel nie” (Psalm 55:23). Wat ’n vreugde is dit tog om te weet dat Jehovah ons toelaat om deel te neem aan die grootste werk wat onvolmaakte mense tot nog toe gegee is om te doen—al is ons van stof gemaak!
[Voetnoot]
a Die Bybelkommentaar Herders Bibelkommentar sê die volgende oor Psalm 103:14: “Hy weet goed dat hy mense uit die stof van die aarde geskep het, en hy is bewus van die swakhede en die kortstondigheid van hulle lewe, wat sedert die sondeval swaar op hulle rus.”—Ons kursiveer.
Kan jy verduidelik?
◻ Hoe verskil Genesis 2:7 en Psalm 103:14 van mekaar waar dit sê dat mense van stof gemaak is?
◻ Waarom is Hebreërs hoofstuk 11 vandag vir Christene ’n bron van bemoediging?
◻ Waarom is dit verstandig dat ons die beginsel toepas wat in Galasiërs 6:4 uiteengesit word?
◻ Hoe kan Hebreërs 6:10 en 1 Korinthiërs 15:58 ons help om nie ontmoedig te voel nie?
[Prente op bladsy 10]
Christene volg die geloof van medegelowiges na, maar hulle is volgelinge van die Voleinder van hulle geloof, Jesus