Hoe lank sal die armes moet wag?

“Indien ’n vry gemeenskap nie die talle armes kan help nie, kan dit die paar rykes nie red nie.”—John F. Kennedy.

“EK WIL graag hê dat die toekoms vir almal rooskleurig moet wees—geen armoede nie, niemand wat in die park slaap nie, ’n paradys!” Dit is wat ’n twaalfjarige seun van Sao Paulo, Brasilië, gesê het. Maar is dit moontlik om armoede uit te roei? Hoe lank sal die armes moet wag?

Sommige meen dat hulle arm is omdat hulle nie die dinge kan koop wat hulle wil hê nie. Maar dink aan die treurige toestand van diegene wat werklik brandarm is. Kan jy jou die groot ontbering en ongelukkigheid van sulke mense voorstel? Sommige moet met meeue en rotte meeding terwyl hulle deur vuilgoedhope krap op soek na kos! Hoe lank gaan sulke armoede die mensdom nog teister? Federico Mayor, die direkteur-generaal van UNESCO (Verenigde Nasies se Organisasie vir Onderwys, Wetenskap en Kultuur), sê gepas: “Laat ons afstand doen van hierdie twyfelagtige verdraagsaamheid wat ons toelaat om die ondraaglike te verdra—die ellende, die hongersnood en die lyding van miljoene mense.”

Sal die droom van universele voorspoed vervul word? Watter hoop het die armes?

Watter geleenthede het die armes?

Welmenende leiers stel meer werksgeleenthede, beter lone, verbeterde sosiale programme en grondhervormings voor. Hulle stem dalk met die voormalige Amerikaanse president John F. Kennedy saam: “Indien ’n vry gemeenskap nie die talle armes kan help nie, kan dit die paar rykes nie red nie.” Maar goeie voornemens is nie genoeg om armoede uit te wis nie. Sal ekonomiese groei byvoorbeeld die armes oor die algemeen help? Nie noodwendig nie. Die voormalige Indiese leier Jawaharlal Nehru het gesê: “Indien die magte van ’n kapitalistiese gemeenskap ongehinderd gelaat word, is dit geneig om die rykes ryker te maak en die armes armer.” Maar benewens ontbering en gebrek, maak ’n gevoel van waardeloosheid die las van die armes swaarder. Kan menslike leiers die armes help om gevoelens van hulpeloosheid en hopeloosheid te bowe te kom?

In werklikheid het baie van diegene wat brandarm is, geleer om met armoede saam te leef en gevoelens van lae selfrespek te midde van groot moeilikhede, soos hemelhoë inflasie en werkloosheid, te bowe te kom. Bowendien sal hongersnood, haweloosheid en ellende ongetwyfeld uitgeroei word. Is jy verbaas hieroor? Ons nooi jou om die volgende artikel te lees: “Binnekort sal niemand meer arm wees nie!”