Doen jou huweliksgelofte gestand!

DIE troudag is ’n heuglike dag. Dit is ook ’n baie ernstige geleentheid. Die bruid en die bruidegom lê ’n plegtige belofte af wat die res van hulle lewe sal raak. Diegene wat die bruilof as gaste bywoon, is getuies van hierdie plegtige belofte, maar Jehovah God is die vernaamste Getuie.

Die Bybel vereis nie spesifieke prosedures of ’n spesiale soort huweliksplegtigheid nie. Maar ter erkenning van die Goddelike oorsprong van die huwelik word dit gewoonlik tydens ’n godsdiensplegtigheid deur die gebruik van huweliksgeloftes voltrek. Jehovah se Getuies gebruik al etlike jare die volgende huweliksgelofte: “Ek,——, neem jou,——, tot my wettige (vrou/man) om lief te hê en te koester (Bruid: en te eerbiedig) ooreenkomstig die Goddelike wet vir Christen(vroue/-mans) soos uiteengesit in die Heilige Skrif solank as wat ons albei saam op aarde lewe onder God se huweliksreëling.”a

Iets om oor na te dink

As jy dit oorweeg om te trou, sal dit baie nuttig wees om voor die troudag oor die erns en betekenis van hierdie gelofte na te dink. Salomo het gesê: “Wees nie haastig met jou mond nie, en laat jou hart nie gou ’n woord uitbring voor die aangesig van God nie” (Prediker 5:1). Sê nou jy is reeds getroud? Dan sal jy daarby baat vind om te peins oor die belangrikheid van die plegtige belofte wat jy voor Jehovah afgelê het. Doen jy dit gestand? Christene neem hulle beloftes ernstig op. Salomo het voorts gesê: “Betaal wat jy belowe. Dit is beter dat jy nie belowe nie as dat jy belowe en nie betaal nie. Laat jou mond nie toe om op jou liggaam ’n sondeskuld te laai nie, en sê nie voor die gesant van God: Dit was ’n vergissing nie.”—Prediker 5:3-5.

’n Bespreking van elke frase van die huweliksgelofte sal ongetwyfeld jou begrip van hierdie plegtige belofte verryk.

“Ek,——, neem jou”: Dít is die eerste woorde van die gelofte. Hulle beklemtoon die feit dat jy persoonlik die verantwoordelikheid aanvaar vir jou besluit om te trou.

Onder die Christelike reëling is daar geen skriftuurlike verpligting om te trou nie. Jesus Christus self het ongetroud gebly en hy het die ongetroude lewe aanbeveel by diegene wat “daarvoor plek kan maak” (Matteus 19:10-12). Daarenteen was die meeste van Jesus se apostels getroude mans (Lukas 4:38; 1 Korintiërs 9:5). Dit is duidelik dat die besluit om te trou ’n persoonlike saak is. Geen mens het die skriftuurlike gesag om iemand anders te dwing om te trou nie.

Jý is gevolglik verantwoordelik vir jou besluit om te trou. Jý het waarskynlik die persoon gekies met wie jy gaan trou. Wanneer jy die huweliksgelofte aflê en sê: ‘Ek neem jou,——’, neem of aanvaar jy daardie persoon met sy of haar deugde—maar ook met sy of haar foute.

Met verloop van tyd sal jy waarskynlik aspekte van jou huweliksmaat se persoonlikheid ontdek wat jy nie verwag het nie. Daar sal af en toe teleurstellings wees. Die Bybel sê: “Almal het gesondig en skiet te kort aan die heerlikheid van God” (Romeine 3:23). Daarom sal jy moontlik aanpassings moet maak sodat jy jou huweliksmaat in ag kan neem. Dit kan moeilik wees, en soms sal jy dalk voel jy wil tou opgooi. Maar onthou dat die huweliksgelofte in die teenwoordigheid van Jehovah afgelê word. Hy kan jou help om sukses te behaal.

“Tot my wettige (vrou/man)”: By die heel eerste troue, toe Eva in die huwelik aan Adam gegee is, het Jehovah God gesê “hulle sal een vlees wees” (Genesis 2:24; Matteus 19:4-6). Die huweliksband is dus die intiemste verhouding wat daar tussen twee mense kan bestaan. Die huwelik bring jou in ’n nuwe verwantskap. Jy aanvaar iemand as jou “wettige vrou” of “wettige man”. Dit verskil van alle ander verhoudings. Dade wat in ander verhoudings weinig skade berokken, kan binne die huweliksreëling groot hartseer veroorsaak.

Neem byvoorbeeld die skriftuurlike raad in Efesiërs 4:26. Daar sê die Bybel: “Wees toornig, en moet nogtans nie sondig nie; laat die son nie ondergaan terwyl julle in ’n ergerlike gemoedstemming is nie.” Miskien het jy nie altyd jou probleme met familie en vriende opgelos so gou as wat jy moes nie. Maar jou huweliksmaat is nader aan jou as enige ander familielid of vriend. As jy nalaat om sake gou met jou huweliksmaat te skik, kan dit die spesiale verwantskap tussen julle in gevaar stel.

Laat jy toe dat ’n meningsverskil tussen jou en jou huweliksmaat ’n aanhoudende bron van irritasie of ergernis word? Duur misverstande en ontstellende situasies etlike dae voort? As jy jou gelofte gestand wil doen, moet jy, wanneer probleme opduik, nie ’n dag laat verbygaan sonder om vrede met jou huweliksmaat te maak nie. Dit beteken om te vergewe en te vergeet sowel as om jou eie foute en ongeregtighede te erken.—Psalm 51:7; Lukas 17:3, 4.

“Om lief te hê”: Die aanstaande man belowe plegtig om sy bruid “lief te hê en te koester”. Hierdie liefde sluit die romantiese liefde in wat hulle waarskynlik bymekaar gebring het. Maar romantiese liefde is nie genoeg nie. Die liefde wat ’n Christen vir sy of haar maat belowe, is inniger en behels meer.

Efesiërs 5:25 sê: “Mans, hou aan om julle vrouens lief te hê, net soos die Christus ook die gemeente liefgehad . . . het.” Jesus se liefde vir die gemeente is beslis nie in dieselfde kategorie as die romantiese liefde tussen man en vrou nie. Die terme ‘liefhê’ en “liefgehad” wat in hierdie teks gebruik word, kom van die woord a·gaʹpe, wat verwys na liefde wat deur beginsel gelei word. Hier beveel die Bybel mans om bestendige, onwankelbare, duursame liefde aan hulle vrouens te betoon.

Dit is nie bloot die soort gevoel dat “ek jou liefhet omdat jy my liefhet” nie. ’n Man stel sy vrou se belange selfs bo sy eie, en die vrou het haar man op dieselfde manier lief (Filippense 2:4). As jy innige liefde vir jou maat aankweek, sal dit jou help om jou huweliksgelofte gestand te doen.

“Te koester”: Volgens een woordeboek beteken om “te koester” ‘om in eer te hou, geneentheid te voel of te betoon’. Jy moet jou liefde in woorde sowel as dade uitdruk! ’n Vrou het veral gereelde blyke van haar man se liefde nodig. Haar man voorsien moontlik goed in haar fisiese behoeftes, maar dit is nie genoeg nie. Daar is vrouens wat genoeg voedsel en ’n gerieflike huis het, maar wat bitter ongelukkig is omdat hulle huweliksmaat hulle min aandag gee of hulle ignoreer.

Daarteenoor het ’n vrou wat weet dat haar man haar liefhet en koester alle rede om gelukkig te wees. Dieselfde geld natuurlik vir die man. Ware liefde word grootliks versterk deur opregte liefdesblyke. In die Hooglied van Salomo roep die herdervriend uit: “Ek hou van jou liefkosings, my beminde bruid, jou liefkosings is beter as wyn, jou parfuum ruik lekkerder as al die lekkerruik-kruie!”—Hooglied 4:10, NAV.

“En te eerbiedig”: Deur die eeue heen was daar mans wat vrouens mishandel en verneder het. Selfs vandag, volgens die tydskrif World Health, “kom geweld teen vrouens in elke land en in elke maatskaplike en ekonomiese klas voor. In baie kulture word dit as ’n man se reg beskou om sy vrou te slaan.” Die meeste mans is dalk nie aan sulke gedrag skuldig nie. Dit blyk nogtans dat baie mans nie opregte belangstelling toon in die kwessies wat vrouens raak nie. Gevolglik het baie vrouens ’n negatiewe gesindheid teenoor mans ontwikkel. Party vrouens is al hoor sê: “Ek is lief vir my man, maar ek kan hom net nie eerbiedig nie!”

Jehovah God waardeer egter ’n vrou wat daarna streef om haar man te eerbiedig—al beantwoord hy van tyd tot tyd nie aan haar verwagtinge nie. Sy besef dat hy ’n godgegewe toewysing, of posisie, het (1 Korintiërs 11:3; Efesiërs 5:23). Diep respek vir haar man is dus deel van haar aanbidding en gehoorsaamheid aan Jehovah. God vergeet nie die gehoorsaamheid van godvrugtige vroue nie.—Efesiërs 5:33; 1 Petrus 3:1-6; vergelyk Hebreërs 6:10.

Daar moet wedersydse respek in die huwelik wees, en dit moet verdien eerder as bloot verwag of vereis word. Snydende of aanstootlike aanmerkings het byvoorbeeld geen plek in die huweliksreëling nie. Dit sal nie liefdevol of eerbiedig wees om neerhalende aanmerkings oor jou man of vrou te maak nie. Dit hou geen voordeel in om jou huweliksmaat se foute aan ander te openbaar of in die openbaar daaroor te praat nie. Al word dit skertsend gedoen, kan dit ’n ernstige gebrek aan respek op hierdie gebied toon. Die woorde van Efesiërs 4:29, 32 geld vir die man sowel as die vrou. Daar sê die Bybel: “Laat ’n slegte woord nie uit julle mond uitgaan nie, maar watter woord ook al goed is vir opbouing na gelang van die behoefte . . . Word goedhartig teenoor mekaar, vol tere medelye.”

“Ooreenkomstig die Goddelike wet . . . soos uiteengesit in die Heilige Skrif”: God wil hê dat ons keusevryheid en vryheid van optrede moet geniet. Hy belas ons nie met ’n uitvoerige lys reëls wat die getroude lewe beheer nie. En tog het hy om ons ontwil sekere riglyne uiteengesit.

Daar is vandag ’n oorvloedige verskeidenheid leesstof oor die huwelik, en baie mense het hulle eie filosofieë. Maar wees versigtig! Die meeste inligting wat oor die onderwerp van die huwelik versprei word, is in stryd met die Bybel.

Jy moet ook besef dat die omstandighede van een egpaar van dié van ’n ander verskil. In sekere sin is egpare soos sneeuvlokkies; van ver lyk hulle dalk identies, maar in werklikheid is elkeen uniek, verskillend van al die ander. Die kombinasie van jou en jou huweliksmaat se persoonlikhede word nie by enige ander egpaar ter wêreld gevind nie. Moet dus nie ander se persoonlike menings sonder meer aanvaar nie. Daar is geen mensgemaakte formule wat op elke huwelik van toepassing is nie!

In teenstelling hiermee is al die Bybel se bevele waar en nuttig. Die apostel Paulus het geskryf: “Die hele Skrif is deur God geïnspireer en is nuttig om te onderrig, om tereg te wys, om dinge reg te stel” (2 Timoteus 3:16; Psalm 119:151). As jy die Bybel lees en die leringe daarvan as ’n gids in jou daaglikse lewe aanvaar, sal jy in staat wees om jou huweliksgelofte gestand te doen.—Psalm 119:105.

“Solank as wat ons albei saam op aarde lewe”: Dít dui daarop dat julle oor ’n lang termyn saam sal wees. God beveel dat “die man sy vader en moeder [sal] verlaat en sy vrou aankleef” (Genesis 2:24). Jehovah wil hê dat julle saam moet wees. Dien God saam. Bestudeer sy Woord saam. Ruim tyd in om saam te stap, saam te sit en saam te eet. Geniet die lewe saam!

Party egpare probeer elke dag tyd opsy sit om net met mekaar te gesels. Selfs ná baie jare van getroude lewe is hierdie samesyn steeds noodsaaklik vir ’n gelukkige huwelik.

“Onder God se huweliksreëling”: Die huwelik is ’n gawe van Jehovah God, wat die huweliksreëling ingestel het (Spreuke 19:14). As jy versuim om sy reëling te gehoorsaam, sal dit nie net jou huweliksgeluk bedreig nie, maar ook jou verhouding met die Skepper. Wanneer die man en vrou andersyds ’n goeie verhouding met Jehovah aankweek, wat deur gehoorsaamheid aan sy reëlings geopenbaar word, sal hulle vreedsame verhoudings met ander, en ook met mekaar, geniet.—Spreuke 16:7.

Moet nooit vergeet dat Jehovah die vernaamste Getuie van jou huweliksgelofte is nie. Hou aan om hierdie plegtige belofte gestand te doen, en jou huwelik sal Jehovah God tot lof en eer strek!

[Voetnoot]

[Lokteks op bladsy 22]

Egpare is in sekere sin soos sneeu-vlokkies. Van ver lyk hulle almal dalk identies, maar in werklikheid verskil elke egpaar op unieke wyse

[Erkenning]

Sneeukristalle/Dover