Hulle het Jehovah se wil gedoen

Deur op Jesus se afskeidswoorde ag te slaan

JESUS CHRISTUS en sy 11 getroue apostels het op die aand van 14 Nisan 33 G.J. in ’n bovertrek in Jerusalem aan tafel gaan lê. Omdat hy geweet het dat sy dood naby is, het hy vir hulle gesê: “Ek is nog ’n rukkie by julle” (Johannes 13:33). Trouens, Judas Iskariot was reeds op pad om met goddelose manne te gaan saamsweer wat Jesus wou laat doodmaak.

Niemand in daardie bovertrek was meer bewus van die dringendheid van die situasie as Jesus nie. Hy was deeglik bewus van die feit dat hy weldra sou ly. Jesus het ook geweet dat sy apostels hom daardie selfde nag in die steek sou laat (Matteus 26:31; Sagaria 13:7). Aangesien dit Jesus se laaste geleentheid voor sy dood was om met sy apostels te praat, kan ons daarvan seker wees dat sy afskeidswoorde die aandag op uiters belangrike sake gevestig het.

“Hou aan om dit tot my gedagtenis te doen”

Jesus het met sy getroue apostels ’n nuwe viering ingestel wat die Joodse Pasga sou vervang. Die apostel Paulus het dit “die Here se aandmaal” genoem (1 Korintiërs 11:20). Jesus het ’n ongesuurde brood geneem en ’n gebed gedoen. Hy het toe die brood gebreek en dit vir sy apostels gegee. “Neem, eet. Dit beteken my liggaam”, het hy gesê. Toe het hy ’n beker wyn geneem, ’n dankgebed gedoen en dit vir die apostels gegee en gesê: “Drink almal daaruit; want dit beteken my ‘bloed van die verbond’, wat ten behoewe van baie uitgestort gaan word tot vergifnis van sondes.”—Matteus 26:26-28.

Wat was die betekenis van hierdie gebeurtenis? Soos Jesus getoon het, het die brood sy sondelose liggaam voorgestel (Hebreërs 7:26; 1 Petrus 2:22, 24). Die wyn het Jesus se vergote bloed afgebeeld, wat die vergifnis van sondes moontlik sou maak. Sy offerbloed sou ook die nuwe verbond tussen Jehovah God en die 144 000 mense bekragtig, wat uiteindelik saam met Jesus in die hemel sou heers (Hebreërs 9:14; 12:22-24; Openbaring 14:1). Deur sy apostels te nooi om van hierdie maal gebruik te maak, het Jesus getoon dat hulle deelgenote van sy hemelse Koninkryk sou wees.

Jesus het aangaande hierdie gedenkmaal beveel: “Hou aan om dit tot my gedagtenis te doen” (Lukas 22:19). Ja, die Here se Aandmaal sou net soos die Pasga ’n jaarlikse gebeurtenis wees. Terwyl die Pasga die Israeliete se bevryding van slawerny in Egipte herdenk het, sou die Here se Aandmaal die aandag op ’n baie belangriker bevryding vestig—die bevryding van loskoopbare mense uit slawerny aan die sonde en die dood (1 Korintiërs 5:7; Efesiërs 1:7). Diegene wat die sinnebeeldige brood en wyn gebruik, sou daarbenewens aan hulle toekomstige voorregte as konings en priesters in God se hemelse Koninkryk herinner word.—Openbaring 20:6.

Jesus Christus se dood was voorwaar die belangrikste gebeurtenis in die mensegeskiedenis. Diegene wat waardeer wat Jesus gedoen het, gehoorsaam sy bevel in verband met die Here se Aandmaal: “Hou aan om dit tot my gedagtenis te doen.” Jehovah se Getuies herdenk Jesus se dood elke jaar op die datum wat met 14 Nisan ooreenkom. Hierdie datum val in 1996 op 2 April, ná sononder. Jy word hartlik uitgenooi om dit by ’n Koninkryksaal in jou omgewing by te woon.

“Ek gee julle ’n nuwe gebod”

Benewens die instelling van die Here se Aandmaal het Jesus afskeidsraad vir sy apostels gehad. Ondanks hulle goeie opleiding het hierdie manne nog baie gehad om te leer. Hulle het nie God se voorneme met Jesus, met hulle of vir die toekoms heeltemal verstaan nie. Maar Jesus het nie op daardie tydstip al hierdie sake probeer verduidelik nie (Johannes 14:26; 16:12, 13). Hy het eerder oor iets baie belangriks gepraat. “Ek gee julle ’n nuwe gebod,” het hy gesê, “dat julle mekaar moet liefhê; net soos ek julle liefgehad het, moet julle ook mekaar liefhê.” Toe het Jesus bygevoeg: “Hieraan sal almal weet dat julle my dissipels is, as julle liefde onder mekaar het.”—Johannes 13:34, 35.

In watter opsig was dit “’n nuwe gebod”? Wel, die Mosaïese Wet het beveel: “Jy moet jou naaste liefhê soos jouself” (Levitikus 19:18). Jesus het egter ’n beroep op sy volgelinge gedoen om selfopofferende liefde te betoon wat ’n mens sal beweeg om jou lewe ten behoewe van mede-Christene af te lê. Die ‘liefdewet’ sou natuurlik ook in minder ernstige omstandighede geld. ’n Navolger van Jesus Christus sal in alle situasies die inisiatief neem in die betoning van liefde deur ander geestelik en andersins te help.—Galasiërs 6:10.

Liefde het Jesus op hierdie laaste nag van sy aardse lewe beweeg om ten behoewe van sy dissipels tot Jehovah God te bid. Hy het onder andere gebid: “Hulle is in die wêreld en ek kom na u toe. Heilige Vader, waak oor hulle weens u eie naam wat u my gegee het, sodat hulle een kan wees net soos ons” (Johannes 17:11). Dit is opmerkenswaardig dat Jesus in hierdie smeekgebed tot sy Vader om die liefdevolle eenheid van sy volgelinge gebid het (Johannes 17:20-23). Hulle moes ‘mekaar liefhê net soos Jesus hulle liefgehad het’.—Johannes 15:12.

Die getroue apostels het ag geslaan op Jesus se afskeidswoorde. Ons moet ook aan sy bevele gehoor gee. In hierdie kritieke “laaste dae” is liefde en eenheid onder ware aanbidders belangriker as ooit tevore (2 Timoteus 3:1). Ja, ware Christene gehoorsaam Jesus se gebooie en betoon broederlike liefde. Dit sluit gehoorsaamheid in aan sy bevel om die Here se Aandmaal te herdenk.