Laat almal Jehovah verheerlik!

“In die streek van lig [moet hulle] Jehovah verheerlik.”—JESAJA 24:15, NW.

1. Hoe het Jehovah se profete sy naam beskou, in teenstelling met watter gesindheid in die Christendom vandag?

JEHOVAH—die roemryke naam van God! Hoe het dit die getroue profete van die ou tyd tog verheug om in daardie naam te spreek! Hulle het hulle Soewereine Heer, Jehovah, wie se naam hom as die Groot Voornemer identifiseer, jubelend verheerlik (Jesaja 40:5, NW; Jeremia 10:6, 10, NW; Esegiël 36:23, NW). Selfs die so genoemde klein profete het Jehovah met die grootste vrymoedigheid verheerlik. Een van hulle was Haggai. In die boek Haggai, wat uit slegs 38 verse bestaan, word God se naam 35 keer gebruik. Sulke profesieë klink leweloos wanneer die kosbare naam Jehovah met die titel “HERE” vervang word, soos die uitnemende apostels van die Christendom dit in hulle Bybelvertalings weergee.—Vergelyk 2 Korintiërs 11:5.

2, 3. (a) Hoe is een merkwaardige profesie in verband met Israel se herstelling vervul? (b) In watter vreugde het die Joodse oorblyfsel en hulle metgeselle gedeel?

² In Jesaja 12:2 (NW) word ’n dubbele vorm van die naam gebruik.a Die profeet sê: “Kyk! God is my redding. Ek sal vertrou en nie vrees nie; want Jah Jehovah is my sterkte en my mag‚ en hy het my redding geword.” (Sien ook Jesaja 26:4, NW.) Nagenoeg 200 jaar voor Israel se vrylating uit Babiloniese gevangenskap het Jah Jehovah dus deur sy profeet Jesaja die versekering gegee dat hy hulle magtige Verlosser is. Daardie gevangenskap sou van 607 tot 537 v.G.J. duur. Jesaja het ook geskryf: “Ek, Jehovah, doen alles . . . , die Een wat van Kores sê: ‘Hy is my herder, en alles waarin ek behae skep, sal hy ten volle uitvoer’; selfs wanneer ek van Jerusalem sê: ‘Dit sal herbou word’, en van die tempel: ‘Jou fondament sal gelê word.’” Wie was hierdie Kores? Dit is opmerkenswaardig dat hy koning Kores van Persië was, wat Babilon in 539 v.G.J. verower het.—Jesaja 44:24, 28, NW.

³ Ter vervulling van Jehovah se woorde wat deur Jesaja opgeteken is, het Kores die volgende bevel aan die gevange Israeliete gegee: “Enigeen onder julle wat aan sy volk behoort—mag sy God met hom wees, en laat hom optrek na Jerusalem wat in Juda is, en die huis van die HERE, die God van Israel, bou! Hy is die God wat in Jerusalem is.” ’n Besonder gelukkige Joodse oorblyfsel tesame met die nie-Israelitiese Netinim en die kinders van die dienaars van Salomo het na Jerusalem teruggekeer. Hulle het betyds daar aangekom om die Huttefees in 537 v.G.J. te vier en offerandes vir Jehovah by sy altaar te bring. Die volgende jaar, in die tweede maand, het hulle die fondament van die tweede tempel gelê, te midde van harde uitroepe van vreugde en lof aan Jehovah.—Esra 1:1-4; 2:1, 2, 43, 55, vgl. NW; 3:1-6, 8, 10-13.

4. Hoe het Jesaja hoofstukke 35 en 55 ’n werklikheid geword?

⁴ Jehovah se herstellingsprofesie sou ’n glorieryke vervulling in Israel hê: “Die woestyn en die dor land sal bly wees, en die wildernis sal juig en bloei soos ’n narsing; . . . hulle dáár sal sien die heerlikheid van die HERE, die sieraad van onse God.” “Met vreugde sal julle uittrek en met vrede gelei word; die berge en heuwels sal voor julle in gejubel uitbreek . . . En dit sal vir die HERE wees tot ’n naam, tot ’n ewige teken wat nie uitgeroei sal word nie.”—Jesaja 35:1, 2; 55:12, 13.

5. Waarom was Israel se vreugde van korte duur?

⁵ Daardie vreugde was egter van korte duur. Naburige volke wat ander gode aanbid het, het aangebied om die tempel te help bou. Aan die begin het die Jode nie toegegee nie en het hulle gesê: “Dit sal nie gaan dat julle saam met ons ’n huis vir onse God bou nie, maar óns alleen sal vir die HERE, die God van Israel, dit bou soos koning Kores, die koning van Persië, ons beveel het.” Daardie buurnasies het toe verbitterde teenstanders geword. Hulle het “die hande van die volk van Juda laat verslap en hulle afgeskrik om nie te bou nie”. Hulle het ook ’n wanvoorstelling van die situasie aan Kores se opvolger, Artasasta, gegee wat ’n verbod op die bou van die tempel geplaas het (Esra 4:1-24). Die werk het 17 jaar lank stilgestaan. Ongelukkig het die Jode gedurende daardie tyd in ’n materialistiese lewenswyse verval.

“Jehovah van die leërs” spreek

6. (a) Hoe het Jehovah op die situasie in Israel gereageer? (b) Waarom is die blykbare betekenis van Haggai se naam gepas?

⁶ Ten spyte hiervan het Jehovah ‘sy sterkte en sy mag’ ten behoewe van Israel geopenbaar deur profete te stuur, in die besonder Haggai en Sagaria, om die Jode van hulle verantwoordelikhede bewus te maak. Haggai se naam hou met feestelikheid verband, want dit beteken blykbaar “gebore op ’n fees”. Dit is gepas dat hy begin profeteer het op die eerste dag van die maand van die Huttefees, waartydens daar van die Jode vereis is om “net maar vrolik [te] wees” (Deuteronomium 16:15). Deur middel van Haggai het Jehovah vier boodskappe oor ’n tydperk van 112 dae gelewer.—Haggai 1:1; 2:1, 10, 20.

7. Hoe moet Haggai se openingswoorde ons bemoedig?

⁷ Ter inleiding van sy profesie het Haggai gesê: “Dit is wat Jehovah van die leërs gesê het” (Haggai 1:2a, NW). Wie is hierdie “leërs”? Hulle is Jehovah se engeleskare, na wie daar soms in die Bybel as leërmagte verwys word (Job 1:6; 2:1; Psalm 103:20, 21; Matteus 26:53). Bemoedig dit ons nie vandag dat die Soewereine Heer Jehovah self hierdie onoorwinlike hemelse magte gebruik om ons werk te rig om ware aanbidding op die aarde te herstel nie?—Vergelyk 2 Konings 6:15-17.

8. Watter lewensbeskouing het Israel beïnvloed, en wat was die gevolg?

⁸ Wat was die inhoud van Haggai se eerste boodskap? Die volk het gesê: “Die tyd het nie gekom nie, die tyd vir die huis van Jehovah, om gebou te word.” Die bou van die tempel, wat die herstel van Goddelike aanbidding verteenwoordig het, was nie meer vir hulle die belangrikste saak nie. Hulle het eerder groot huise vir hulleself gebou. ’n Materialistiese lewensbeskouing het hulle ywer vir Jehovah se aanbidding laat afkoel. Gevolglik is sy seën van hulle weggeneem. Hulle lande was nie meer vrugbaar nie, en hulle het nie klere vir die strawwe wintertyd gehad nie. Hulle inkomste het karig geword, en dit was asof hulle geld in ’n sak vol gate gesit het.—Haggai 1:2b-6, NW.

9. Watter streng, opbouende vermaning het Jehovah gegee?

⁹ Jehovah het twee keer hierdie streng vermaning gegee: “Rig julle hart op julle weë.” Serubbabel, die goewerneur van Jerusalem, en die hoëpriester Josuab het klaarblyklik hierop gereageer en het die hele volk moedig aangespoor om “gehoor [te gee] aan die stem van die HERE hulle God en aan die woorde van Haggai, die profeet, volgens die opdrag waarmee die HERE hulle God hom gestuur het; en die volk was vervul met vrees voor die aangesig van die HERE”. Daarbenewens “het Haggai, die boodskapper van die HERE, kragtens die boodskap van die HERE, met die volk gespreek en gesê: Ek is met julle, spreek die HERE.”—Haggai 1:5, 7-14, vgl. NW.

10. Hoe het Jehovah sy krag ten behoewe van Israel gebruik?

¹⁰ Sommige van die ou garde in Jerusalem het dalk gemeen dat die heerlikheid van die herboude tempel “niks” sou wees in vergelyking met dié van die vroeëre tempel nie. Maar ongeveer 51 dae later het Jehovah Haggai beweeg om ’n tweede boodskap te verkondig. Hy het uitgeroep: “Skep moed, Serubbabel, spreek die HERE, en skep moed, Josua, hoëpriester, seun van Josadak, en skep moed, julle almal, volk van die land, spreek die HERE, en werk! Want Ek is met julle, spreek die HERE van die leërskare, . . . wees nie bevrees nie!” Jehovah, wat op sy tyd sy almag sou gebruik om ‘die hemel en die aarde te skud’, het toegesien dat alle teenstand, selfs ’n vorstelike verbod, oorkom is. Binne vyf jaar is die tempel met groot sukses voltooi.—Haggai 2:3-6, vgl. NW.

11. Hoe het God die tweede tempel met ‘groter heerlikheid’ vervul?

¹¹ ’n Merkwaardige belofte is toe vervul: “‘Die begeerlike dinge van al die nasies moet inkom; en ek sal hierdie huis met heerlikheid vervul’‚ het Jehovah van die leërs gesê” (Haggai 2:7, NW). Dié “begeerlike dinge” was nie-Israeliete wat by daardie tempel kom aanbid het, aangesien dit die heerlikheid van sy majestueuse teenwoordigheid weerspieël het. Hoe het hierdie herboude tempel met die een vergelyk wat in Salomo se dag gebou is? God se profeet het gesê: “Die toekomstige heerlikheid van hierdie huis sal groter wees as die vroeëre, sê die HERE van die leërskare” (Haggai 2:9). In die eerste vervulling van die profesie het die herboude tempel langer as die eerste huis bestaan. Toe die Messias in 29 G.J. verskyn het, het dit nog bestaan. Daarbenewens het die Messias dit self heerlikheid gegee toe hy waarheid daar verkondig het voordat sy afvallige vyande hom in 33 G.J. laat vermoor het.

12. Watter funksie het die eerste twee tempels vervul?

¹² Die eerste en tweede tempel in Jerusalem het ’n noodsaaklike funksie vervul deurdat dit belangrike aspekte van die Messias se priesterlike diens voorafgeskadu het en Jehovah se rein aanbidding op die aarde lewendig gehou het tot die Messias se verskyning.—Hebreërs 10:1.

Die glorieryke geestelike tempel

13. (a) Watter gebeure met betrekking tot die geestelike tempel het van 29 tot 33 G.J. plaasgevind? (b) Watter noodsaaklike rol het Jesus se losprysofferande in hierdie gebeure gespeel?

¹³ Het Haggai se herstellingsprofesie spesiale betekenis vir latere tye? Beslis! Die herboude tempel in Jerusalem het die middelpunt van alle ware aanbidding op die aarde geword. Maar dit het ’n baie glorieryker geestelike tempel voorafgeskadu. Dit het in 29 G.J. in werking getree toe Jesus, met sy doop in die Jordaanrivier, deur Jehovah as Hoëpriester gesalf is met die heilige gees wat soos ’n duif op hom neergedaal het (Matteus 3:16). Nadat Jesus sy aardse bediening voltooi het deur ’n offerdood te sterf, is hy opgewek na die hemel, wat deur die Allerheiligste van die tempel afgebeeld is, en daar het hy Jehovah die waarde van sy offerande aangebied. Dit het as ’n losprys gedien wat die sondes van sy dissipels bedek en het, op Pinksterdag 33 G.J., die weg geopen om hulle as onderpriesters in Jehovah se geestelike tempel te salf. Deur tot in die dood getrou in die tempelvoorhof op aarde te dien, verkry hulle ’n toekomstige hemelse opstanding, waar hulle hulle priesterlike diens voortsit.

14. (a) Met watter vreugde het die ywerige werk van die vroeë Christengemeente gepaardgegaan? (b) Waarom was hierdie vreugde van korte duur?

¹⁴ Duisende berouvolle Jode—en later nie-Jode—het na daardie Christengemeente gestroom en het deelgeneem aan die verkondiging van die goeie nuus van God se komende Koninkryksheerskappy oor die aarde. Ná sowat 30 jaar kon die apostel Paulus sê dat die goeie nuus verkondig is “in die hele skepping wat onder die hemel is” (Kolossense 1:23). Maar ná die dood van die apostels het ’n groot afvalligheid ingetree, en die lig van waarheid het begin verdof. Die ware Christelike geloof is oorskadu deur die Christendom se sektarisme wat op heidense leringe en filosofieë gegrond is.—Handelinge 20:29, 30.

15, 16. (a) Hoe is profesieë in 1914 vervul? (b) Watter insameling het die laat 19de en vroeë 20ste eeu gekenmerk?

¹⁵ Eeue het verbygegaan. Toe, in die 1870’s, het ’n groep opregte Christene ’n indringende studie van die Bybel begin maak. Met behulp van die Skrif kon hulle noukeurig bepaal dat die jaar 1914 die einde van “die vasgestelde tye van die nasies” sou wees. Dit was toe dat sewe simboliese “tye” (2520 jaar van dierlike menseheerskappy) geëindig het met die hemelse troonsbestyging van Christus Jesus—die Een met “die wetlike reg” as die aarde se Messiaanse Koning (Lukas 21:24; Daniël 4:25; Esegiël 21:26, 27, NW). Veral sedert 1919 is hierdie Bybelstudente, wat vandag as Jehovah se Getuies bekend staan, ywerig besig om die goeie nuus van die inkomende Koninkryk oor die hele aarde te verkondig. Dit was in 1919 dat ’n paar duisend van hulle gehoor gegee het aan die oproep tot aksie wat by die streekbyeenkoms in Cedar Point, Ohio, VSA, gedoen is. Tot en met die jaar 1935 het hulle vermeerder toe 56 153 velddiens gerapporteer het. In daardie jaar het 52 465 by die jaarlikse herdenking van Jesus se dood die embleme van brood en wyn gebruik en sodoende hulle hoop gesimboliseer om priesters met Christus Jesus in die hemelse deel van Jehovah se groot geestelike tempel te word. Hulle sal ook saam met hom as medekonings in sy Messiaanse Koninkryk dien.—Lukas 22:29, 30; Romeine 8:15-17.

¹⁶ Maar Openbaring 7:4-8 en 14:1-4 toon dat die volle getal van hierdie gesalfde Christene tot 144 000 beperk is, en baie van hulle is gedurende die eerste eeu voor die begin van die groot afvalligheid ingesamel. Sedert die einde van die 19de eeu en tot in die 20ste eeu het Jehovah die insameling van hierdie groep voltooi wat deur die water van sy Woord gereinig word, deur geloof in Jesus se soenofferande regverdig verklaar en uiteindelik as gesalfde Christene verseël word om die volle getal van 144 000 uit te maak.

17. (a) Watter insameling vind sedert die dertigerjare plaas? (b) Waarom is Johannes 3:30 hier van belang? (Sien ook Lukas 7:28.)

¹⁷ Wat gebeur nadat die volle getal gesalfdes gekies is? In 1935, by ’n epogmakende streekbyeenkoms in Washington, DC, VSA, is daar bekend gemaak dat die “groot skare” van Openbaring 7:9-17 ’n groep is wat “ná” die 144 000 geïdentifiseer sou word en wie se vooruitsig ewige lewe op ’n paradysaarde is. Nadat Johannes die Doper, wat op die aarde as een van die “ander skape” opgewek sal word, die gesalfde Jesus duidelik geïdentifiseer het, het hy oor die Messias gesê: “Hy moet bly toeneem, maar ek moet bly afneem” (Johannes 1:29; 3:30; 10:16; Matteus 11:11). Johannes die Doper se werk om dissipels vir die Messias voor te berei, was byna voltooi, aangesien Jesus toe die werk oorgeneem het om ’n toenemende aantal mense te kies wat deel van die 144 000 sou wees. In die dertigerjare het die teenoorgestelde plaasgevind. Al hoe minder is ‘geroep en uitverkore’ om lede van die 144 000 te wees terwyl die getalle van die “groot skare” “ander skape” geweldig begin toeneem het. Hierdie groot skare hou aan om te vermeerder namate die wêreld se goddelose stelsel sy einde by Armageddon nader.—Openbaring 17:14b.

18. (a) Waarom kan ons met sekerheid verwag dat ‘miljoene wat vandag leef nooit sal sterf nie’? (b) Waarom moet ons ywerig ag gee op Haggai 2:4?

¹⁸ Gedurende die vroeë twintigerjare het Jehovah se Getuies ’n spesiale openbare toespraak gehou met die titel “Daar leef miljoene vandag wat nooit sal sterf nie”. Dit het destyds moontlik ooroptimisme weerspieël. Maar vandag kan daardie stelling met volkome sekerheid gemaak word. Die toenemende lig wat op Bybelprofesieë gewerp word sowel as die wetteloosheid van hierdie sterwende wêreld is sterk aanduidings dat die einde van Satan se stelsel werklik baie naby is! Die Gedenkmaalverslag vir 1996 toon dat 12 921 933 dit bygewoon het, waarvan slegs 8757 (,068 persent) getoon het dat hulle ’n hemelse hoop het deur van die embleme te gebruik. Die herstel van ware aanbidding nader sy voltooiing. Maar laat ons nooit ons hand in daardie werk verslap nie. Ja, Haggai 2:4 sê: “Skep moed, julle almal, volk van die land, spreek die HERE, en werk! Want Ek is met julle, spreek die HERE van die leërskare.” Mag ons vasbeslote wees dat geen spore van materialisme of wêreldsheid ooit ons ywer vir Jehovah se werk sal laat afkoel nie!—1 Johannes 2:15-17.

19. Hoe kan ons ’n aandeel hê aan die vervulling van Haggai 2:6, 7 (NW)?

¹⁹ Ons het ’n vreugdevolle voorreg om ’n aandeel te hê aan die hedendaagse vervulling van Haggai 2:6, 7 (NW): “Dit is wat Jehovah van die leërs gesê het: ‘Nog een keer—dit is ’n kort rukkie—en ek skud die hemele en die aarde en die see en die droë grond. En ek sal al die nasies skud‚ en die begeerlike dinge van al die nasies moet inkom; en ek sal hierdie huis met heerlikheid vervul’‚ het Jehovah van die leërs gesê.” Hebsug, korrupsie en haat vier hoogty dwarsdeur hierdie 20ste-eeuse wêreld. Dit is inderdaad hierdie wêreld se laaste dae, en Jehovah het dit reeds begin “skud” deur sy Getuies sy ‘dag van wraak’ te laat verkondig (Jesaja 61:2). Hierdie voorlopige geskud sal sy klimaks bereik met die wêreld se vernietiging by Armageddon, maar voor daardie tyd trek Jehovah “die begeerlike dinge van al die nasies”—die sagmoedige, skaapgeaarde mense van die aarde—vir sy diens (Johannes 6:44). Hierdie “groot skare” verrig nou “heilige diens” in die aardse voorhof van sy huis van aanbidding.—Openbaring 7:9, 15.

20. Waar kan die kosbaarste skat gevind word?

²⁰ Diens in Jehovah se geestelike tempel bring voordele mee wat kosbaarder is as enige materiële skat (Spreuke 2:1-6; 3:13, 14; Matteus 6:19-21). Daarbenewens sê Haggai 2:9: “Die toekomstige heerlikheid van hierdie huis sal groter wees as die vroeëre, sê die HERE van die leërskare; en op hierdie plek sal Ek vrede gee, spreek die HERE van die leërskare.” Wat beteken hierdie woorde vir ons vandag? Ons volgende artikel sal dit beantwoord.

[Voetnote]

Hersieningsvrae

◻ Watter voorbeeld van die profete moet ons navolg met betrekking tot Jehovah se naam?

◻ Watter bemoediging put ons uit Jehovah se kragtige boodskap aan die herstelde Israel?

◻ Watter glorieryke geestelike tempel is vandag in werking?

◻ Watter insamelings het gedurende die 19de en 20ste eeu in volgorde plaasgevind, en met watter wonderlike vooruitsig?

[Prente op bladsy 7]

Hemelse leërs van Jehovah rig en ondersteun sy Getuies op aarde