Teokratiese administrasie in die Christelike era

“Dit is volgens sy welbehae . . . om alle dinge weer byeen te bring in die Christus, die dinge in die hemele en die dinge op die aarde.”—EFESIËRS 1:9, 10.

1, 2. (a) Hoe is “die dinge in die hemele” vanaf 33 G.J. byeengebring? (b) Hoe het gesalfde Christene sedert 1914 die gees van Moses en Elia geopenbaar?

HIERDIE byeenbringing van “die dinge in die hemele” het in 33 G.J. begin, toe “die Israel van God” gebore is (Galasiërs 6:16; Jesaja 43:10; 1 Petrus 2:9, 10). Ná die eerste eeu G.J. het die byeenbringing stadiger verloop namate ware Christene (wat Jesus “koring” genoem het) toegegroei is deur afvallige “onkruid” wat deur Satan gesaai is. Maar namate “die tyd van die einde” nader gekom het, het die ware Israel van God weer verskyn en is hulle in 1919 oor al Jesus se besittings aangestel.a—Matteus 13:24-30, 36-43; 24:45-47; Daniël 12:4.

² Gedurende die Eerste Wêreldoorlog het gesalfde Christene kragtige werke verrig, net soos Moses en Elia gedoen het (Openbaring 11:5, 6).b Sedert 1919 het hulle die goeie nuus in ’n vyandige wêreld verkondig, en hulle het dit met die moed van Elia gedoen (Matteus 24:9-14). En sedert 1922 het hulle Jehovah se oordele oor die mensdom verkondig, net soos Moses God se plae oor eertydse Egipte gebring het (Openbaring 15:1; 16:2-17). Die oorblyfsel van hierdie gesalfde Christene is vandag die kern van die nuwewêreld-gemeenskap van Jehovah se Getuies.

’n Bestuursliggaam in werking

3. Watter gebeure toon dat die vroeë Christengemeente goed georganiseerd was?

³ Jesus se gesalfde volgelinge was van die begin af georganiseerd. Namate die aantal dissipels vermeerder het, is plaaslike gemeentes gestig en ouer manne aangestel (Titus 1:5). Ná 33 G.J. het die 12 apostels as ’n gesaghebbende, sentrale bestuursliggaam gedien. As sodanig het hulle onverskrokke die voortou in die getuieniswerk geneem (Handelinge 4:33, 35, 37; 5:18, 29). Hulle het die uitdeling van voedsel aan behoeftiges georganiseer, en hulle het Petrus en Johannes na Samaria gestuur om werk te maak van berigte van belangstelling wat daar gevind is (Handelinge 6:1-6; 8:6-8, 14-17). Barnabas het Paulus na hulle toe geneem vir bevestiging dat hierdie voormalige vervolger nou ’n volgeling van Jesus was (Handelinge 9:27; Galasiërs 1:18, 19). En nadat Petrus vir Kornelius en sy huisgesin getuig het, het hy na Jerusalem teruggekeer en aan die apostels en ander Judese broers verduidelik hoe die heilige gees getoon het wat God se wil in hierdie saak is.—Handelinge 11:1-18.

4. Watter poging is aangewend om Petrus dood te maak, maar hoe is sy lewe gered?

⁴ Later is die bestuursliggaam wreed aangeval. Petrus is gevange geneem en dit was slegs deur die ingryping van ’n engel dat sy lewe gespaar is (Handelinge 12:3-11). Vir die eerste keer het iemand wat nie een van die 12 apostels was nie nou ’n vername posisie in Jerusalem beklee. Toe Petrus uit die gevangenis bevry is, het hy vir ’n groep wat in die huis van Johannes Markus se moeder vergader het, gesê: “Vertel hierdie dinge vir Jakobus [Jesus se halfbroer] en die broers.”—Handelinge 12:17.

5. Hoe is die samestelling van die bestuursliggaam ná die marteldood van Jakobus verander?

⁵ Vroeër, nadat Judas Iskariot, die apostel wat ’n verraaier was, selfmoord gepleeg het, is dit nodig geag om “sy opsienersamp” as ’n apostel aan iemand te gee wat saam met Jesus gedurende sy bediening was en wat getuie van sy dood en opstanding was. Maar toe Jakobus, die broer van Johannes, tereggestel is, het niemand hom as een van die 12 vervang nie (Handelinge 1:20-26; 12:1, 2). Die volgende skriftuurlike verwysing na die bestuursliggaam toon egter dat dit vergroot is. Toe ’n geskil ontstaan het oor of nie-Jode wat Jesus gevolg het hulle aan die Mosaïese Wet moes onderwerp, is die saak aan “die apostels en ouer manne in Jerusalem” voorgelê vir ’n besluit (Handelinge 15:2, 6, 20, 22, 23; 16:4). Waarom het “ouer manne” klaarblyklik nou op die bestuursliggaam gedien? Die Bybel sê nie, maar daar was ’n duidelike voordeel. Die dood van Jakobus en die gevangeneming van Petrus het getoon dat die apostels eendag gevange geneem of doodgemaak kon word. As dit sou gebeur, sou die teenwoordigheid van ander bekwame ouer manne, wat ervare in die prosedures van die bestuursliggaam was, verseker dat daar nog steeds ordelike toesig sou wees.

6. Hoe het die bestuursliggaam in Jerusalem in werking gebly, selfs toe die oorspronklike lede daarvan nie meer in daardie stad was nie?

⁶ Toe Paulus omstreeks 56 G.J. na Jerusalem gekom het, het hy aan Jakobus verslag gedoen en, die Bybel sê, “al die ouer manne was teenwoordig” (Handelinge 21:18). Waarom is daar geen melding gemaak van apostels by hierdie vergadering nie? Weer sê die Bybel nie. Maar die geskiedskrywer Eusebius het later berig dat “die oorblywende apostels, wat voortdurend in gevaar verkeer het weens moorddadige komplotte, [’n ruk voor 66 G.J.] uit Judea gedryf is. Maar om hulle boodskap te verkondig, het hulle in die krag van Christus in elke land ingegaan” (Eusebius, Deel III, V, v. 2). Eusebius se woorde is weliswaar nie deel van die geïnspireerde verslag nie, maar dit stem wel ooreen met wat daardie verslag sê. Petrus was byvoorbeeld teen 62 G.J. in Babilon—ver van Jerusalem af (1 Petrus 5:13). Daar was nietemin beslis ’n bestuursliggaam in 56 G.J., en waarskynlik tot en met 66 G.J., in Jerusalem bedrywig.

Administrasie in hedendaagse tye

7. Watter uitsonderlike verskil is daar in die samestelling van die hedendaagse Bestuursliggaam vergeleke met die bestuursliggaam van die eerste eeu?

⁷ Vanaf 33 G.J. tot die verdrukking oor Jerusalem het die bestuursliggaam klaarblyklik uit Joodse Christene bestaan. Gedurende Paulus se besoek in 56 G.J. het hy uitgevind dat baie Joodse Christene in Jerusalem nog “ywerig vir die [Mosaïese] Wet” was, al het hulle ‘by die geloof van ons Here Jesus Christus gehou’ (Jakobus 2:1; Handelinge 21:20-25).c Sulke Jode sou dit dalk moeilik gevind het om hulle voor te stel dat ’n nie-Jood op die bestuursliggaam dien. Maar in hedendaagse tye het nog ’n verandering in die samestelling van hierdie liggaam plaasgevind. Vandag bestaan dit geheel en al uit gesalfde nie-Joodse Christene, en Jehovah het hulle toesig grootliks geseën.—Efesiërs 2:11-15.

8, 9. Watter ontwikkelinge het in hedendaagse tye in die Bestuursliggaam plaasgevind?

⁸ Van die stigting van die Wagtoring- Bybel- en Traktaatgenootskap van Pennsilvanië in 1884 af tot en met 1972 het die president van die Genootskap groot gesag in Jehovah se organisasie uitgeoefen, terwyl die Bestuursliggaam nou verbonde aan die Genootskap se raad van direkteure was. Die seëninge wat gedurende daardie jare geniet is, bewys dat Jehovah daardie reëling aanvaar het. Tussen 1972 en 1975 is die Bestuursliggaam tot 18 lede vergroot. Dinge het meer met die eerste-eeuse reëling begin ooreenkom toe hierdie vergrote liggaam, waarvan party direkteure van die Wagtoring- Bybel- en Traktaatgenootskap van Pennsilvanië was, groter gesag ontvang het.

⁹ Sedert 1975 het ’n paar van hierdie 18 individue hulle aardse loopbaan voltooi. Hulle het die wêreld oorwin en het ‘saam met Jesus op sy hemelse troon gaan sit’ (Openbaring 3:21). Om dié en ander redes het die Bestuursliggaam nou tien lede, waaronder een lid wat in 1994 bygevoeg is. Die meeste van hulle is al taamlik bejaard. Hierdie gesalfde broers ontvang egter goeie ondersteuning terwyl hulle hulle gewigtige verantwoordelikhede nakom. Waar kry hulle daardie ondersteuning? ’n Kykie na hedendaagse ontwikkelinge onder God se volk beantwoord hierdie vraag.

Ondersteuning vir die Israel van God

10. Wie het in hierdie laaste dae by die gesalfdes aangesluit in Jehovah se diens, en hoe is dit voorspel?

¹⁰ In 1884 was feitlik almal wat met die Israel van God omgegaan het gesalfde Christene. Maar geleidelik het ’n ander groep begin verskyn, en in 1935 is hierdie groep as die “groot skare” van Openbaring hoofstuk 7 geïdentifiseer. Aangesien hulle ’n aardse hoop het, verteenwoordig hulle “die dinge op die aarde” wat Jehovah hom voorneem om in die Christus byeen te bring (Efesiërs 1:10). Hulle verteenwoordig die “ander skape” van Jesus se gelykenis van die skaapkrale (Johannes 10:16). Sedert 1935 het ander skape in Jehovah se organisasie ingestroom. Hulle het ‘aangevlieg gekom soos ’n wolk en soos duiwe na hulle vensters’ (Jesaja 60:8). Weens die vermeerdering van die groot menigte en die vermindering van die gesalfde klas namate baie hulle aardse loopbaan by hulle dood voltooi, het bekwame ander skape ’n al hoe groter rol in Christelike bedrywighede begin speel. Op watter maniere?

11. Watter voorregte, wat oorspronklik tot gesalfde Christene beperk was, is aan ander skape gegee?

¹¹ Dit was nog altyd ’n besondere verpligting van God se “heilige nasie” om Jehovah se voortreflikhede alom bekend te maak. Paulus het daarvan as ’n tempelofferande gepraat, en aan diegene wat “’n koninklike priesterdom” sou wees, het Jesus die opdrag gegee om te preek en te onderrig (Exodus 19:5, 6; 1 Petrus 2:4, 9; Matteus 24:14; 28:19, 20; Hebreërs 13:15, 16). Tog het The Watchtower van 1 Augustus 1932 spesifiek diegene wat deur Jonadab voorafgeskadu is, aangemoedig om aan hierdie werk deel te neem. Trouens, baie van hierdie ander skape was reeds besig om dit te doen. Vandag word die predikingswerk feitlik geheel en al deur die ander skape gedoen as ’n vername deel van die ‘heilige diens wat hulle dag en nag aan God in sy tempel verrig’ (Openbaring 7:15). In die vroeë deel van die hedendaagse geskiedenis van Jehovah se volk was gemeentelike ouer manne eweneens gesalfde Christene, “sterre” in die regterhand van Jesus Christus (Openbaring 1:16, 20). Maar The Watchtower van 1 Mei 1937 het aangekondig dat bekwame ander skape groepknegte (presiderende opsieners) kon wees. Selfs as gesalfde manne beskikbaar was, kon ander skape gebruik word as die gesalfde manne nie hierdie verantwoordelikheid kon dra nie. Vandag is feitlik alle gemeentelike ouer manne van die ander skape.

12. Watter skriftuurlike voorbeelde is daar wat toon dat bekwame ander skape gewigtige organisatoriese verantwoordelikhede mag ontvang?

¹² Is dit verkeerd om sulke gewigtige verantwoordelikhede aan die ander skape te gee? Nee, dit is in navolging van voorbeelde in die geskiedenis. Sommige buitelandse proseliete (vreemdelinge) het hoë poste in eertydse Israel beklee (2 Samuel 23:37, 39; Jeremia 38:7-9). Ná die Babiloniese ballingskap het bekwame Netinim (nie-Israelitiese tempelbediendes) voorregte van tempeldiens ontvang wat net Leviete voorheen gehad het (Esra 8:15-20, NW; Nehemia 7:60, NW). Daarbenewens het Moses, wat in die visioen van die gedaanteverandering saam met Jesus gesien is, die goeie raad aanvaar wat deur die Midianiet Jetro gegee is. Later het hy Jetro se seun Hobab gevra om hulle deur die woestyn te lei.—Exodus 18:5, 17-24; Numeri 10:29.

13. Wie se goeie gesindheid volg die gesalfdes na deur nederig verantwoordelikhede aan bekwame ander skape te delegeer?

¹³ Teen die einde van die 40 jaar in die woestyn het Moses, wat geweet het dat hy nie die Beloofde Land sou ingaan nie, gebid dat Jehovah ’n opvolger sou voorsien (Numeri 27:15-17). Jehovah het vir hom gesê dat hy Josua voor die hele volk moes aanstel, en Moses het dit gedoen, selfs al was hy nog liggaamlik sterk en het hy nie onmiddellik opgehou om Israel te dien nie (Deuteronomium 3:28; 34:5-7, 9). Met ’n soortgelyke nederige gees gee die gesalfdes reeds al hoe meer voorregte aan bekwame manne onder die ander skape.

14. Watter profesieë wys op die groter organisatoriese rol van die ander skape?

¹⁴ Die groter organisatoriese rol van die ander skape is ook iets wat in profesieë voorspel is. Sagaria het voorspel dat die nie-Israelitiese Filistyn “soos ’n sjeik in Juda” sou wees (Sagaria 9:6, 7, NW). Sjeiks was stamhoofde; Sagaria het dus gesê dat ’n voormalige vyand van Israel ware aanbidding sou aanneem en soos ’n stamhoof in die Beloofde Land sou word. Verder het Jehovah dié woorde tot die Israel van God gerig: “Die vreemdelinge sal staan en julle kleinvee oppas, en uitlanders sal julle landbouers en wynboere wees. Maar júlle sal priesters van [Jehovah, NW] genoem word; aan julle sal gesê word: Dienaars van onse God” (Jesaja 61:5, 6). Die “vreemdelinge” en “uitlanders” is die ander skape. Aan hulle is verantwoordelikhede gegee om al hoe meer werk te doen namate die bejaarde gesalfde oorblyfsel hulle aardse loopbaan voltooi en gaan om in volle sin as hemelse “priesters van Jehovah” te dien, rondom Jehovah se majestueuse troon as “dienaars van onse God”.—1 Korintiërs 15:50-57; Openbaring 4:4, 9-11; 5:9, 10.

“Die volgende geslag”

15. Watter groep Christene het in hierdie tyd van die einde oud geword, en watter groep verteenwoordig “die volgende geslag”?

¹⁵ Die gesalfde oorblyfsel is gretig om ander skape vir meer verantwoordelikhede op te lei. Psalm 71:18 sê: “Ook tot die ouderdom en die grysheid toe—o God, verlaat my nie, totdat ek aan die volgende geslag u arm verkondig, aan almal wat sal kom, u mag.” Waar dit oor hierdie vers kommentaar gelewer het, het The Watchtower van 15 Desember 1948 daarop gewys dat die gemeente van gesalfde Christene beslis oud geword het. Dit het voorts gesê dat die gesalfdes met blydskap “na die toekoms uitsien in die lig van Bybelprofesieë en ’n nuwe geslag sien”. Na wie in die besonder verwys dit? Die Watchtower het gesê: “Jesus het van hulle as sy ‘ander skape’ gepraat.” “Die volgende geslag” verwys na mense wat onder die nuwe aardse administrasie sal lewe wat deur die Koninkryk van die hemele bestuur sal word.

16. Na watter seëninge sien diegene van “die volgende geslag” gretig uit?

¹⁶ Die Bybel sê nie uitdruklik wanneer alle gesalfde Christene hulle broers van hierdie “volgende geslag” sal verlaat en saam met Jesus Christus verheerlik sal word nie. Maar hierdie gesalfdes is vol vertroue dat die tyd hiervoor nader kom. Die gebeure wat in Jesus se groot profesie oor “die tyd van die einde” voorspel is, vind sedert 1914 plaas, wat toon dat die vernietiging van hierdie wêreld naby is (Daniël 12:4; Matteus 24:3-14; Markus 13:4-20; Lukas 21:7-24). Jehovah gaan binnekort ’n nuwe wêreld tot stand bring waarin “die volgende geslag” ‘die koninkryk [die aardse ryk] wat van die grondlegging van die wêreld af vir hulle berei is, sal beërf’ (Matteus 25:34). Hulle is verheug om in afwagting te wees van die herstel van die Paradys en die opwekking van miljoene dooies uit Hades (Openbaring 20:13). Sal gesalfdes daar wees om hierdie verresenes te verwelkom? Reeds in 1925 het The Watchtower van 1 Mei gesê: “Ons moet nie na willekeur sê wat God sal of nie sal doen nie. . . . [Maar] ons kom tot die gevolgtrekking dat die lede van die Kerk [gesalfde Christene] voor die opstanding van die waardiges uit die ou tyd [getroue voor-Christelike getuies] verheerlik sal word.” Die Wagtoring van 1 September 1989 het in ’n soortgelyke bespreking oor die vraag of party van die gesalfdes daar sal wees om die verresenes te verwelkom, gesê: “Dit sal nie nodig wees nie.”d

17. Watter wonderlike voorregte sal die gesalfdes, as ’n groep, saam met die gekroonde Koning, Jesus Christus, geniet?

¹⁷ Ons weet weliswaar nie wat in die geval van elke gesalfde Christen sal gebeur nie. Maar die teenwoordigheid van Moses en Elia saam met Jesus in die visioen van die gedaanteverandering dui daarop dat daar verwag word dat verrese gesalfde Christene saam met Jesus sal wees wanneer hy in heerlikheid kom om “elkeen volgens sy gedrag [te] vergeld” namate sy oordeel uitgespreek en voltrek word. Ons onthou ook Jesus se belofte dat gesalfde Christene wat “oorwin” saam met hom by Armageddon ‘met ’n ysterstaf as herder teenoor die nasies sal optree’. Wanneer Jesus in heerlikheid kom, sal hulle saam met hom sit en “die twaalf stamme van Israel oordeel”. Hulle sal saam met Jesus ‘Satan onder hulle voete verbrysel’.—Matteus 16:27–17:9; 19:28; Openbaring 2:26, 27; 16:14, 16; Romeine 16:20; Genesis 3:15; Psalm 2:9; 2 Tessalonisense 1:9, 10.

18. (a) Wat is die situasie met betrekking tot ‘die byeenbringing van die dinge in die hemele in die Christus’? (b) Wat kan ons sê omtrent ‘die byeenbringing van die dinge op die aarde in die Christus’?

¹⁸ In ooreenstemming met Jehovah se administrasie van dinge, doen hy progressiewe stappe “om alle dinge weer byeen te bring in die Christus”. Wat “die dinge in die hemele” betref, nader sy voorneme voltooiing. Die vereniging van Jesus met al die 144 000 in die hemel vir “die huwelik van die Lam” is naby. Gevolglik is daar aan al hoe meer ryp broers van die ander skape wat al lank dien en wat “die dinge op die aarde” verteenwoordig gewigtiger verantwoordelikhede gegee ter ondersteuning van hulle gesalfde broers. In watter opwindende tye lewe ons tog nie! Hoe wonderlik is dit om te sien hoe Jehovah se voorneme vervulling nader! (Efesiërs 1:9, 10; 3:10-12; Openbaring 14:1; 19:7, 9). En hoe verbly die ander skape hulle tog om hulle gesalfde broers te ondersteun terwyl albei groepe saam as “een kudde” dien onder “een herder”, onderdanig aan die Koning, Jesus Christus, en tot die heerlikheid van die groot Universele Soewerein, Jehovah God!—Johannes 10:16; Filippense 2:9-11.

[Voetnote]

Kan jy verduidelik?

◻ Watter vooruitgang het God se organisasie in die eerste eeu gemaak?

◻ Hoe het die Bestuursliggaam in die hedendaagse geskiedenis van Jehovah se Getuies ontwikkel?

◻ Watter tekste het getoon dat die verlening van gesag aan die ander skape in Jehovah se organisasie reg was?

◻ Hoe is “die dinge in die hemele” en “die dinge op die aarde” byeengebring in die Christus?

[Prent op bladsy 16]

Selfs toe die oorspronklike lede daarvan nie meer in Jerusalem was nie, was daar steeds ’n bestuursliggaam in werking

[Prente op bladsy 18]

Ryp gesalfde Christene was nog altyd ’n seën vir Jehovah se volk

C. T. Russell 1884-1916

J. F. Rutherford 1916-42

N. H. Knorr 1942-77

F. W. Franz 1977-92

M. G. Henschel 1992-