Is jy God se vriend?—Wat jou gebede openbaar

HET jy al toevallig na ’n gesprek tussen twee mense geluister? Dit het jou heel waarskynlik nie lank geneem om vas te stel watter soort verhouding hulle het nie—of hulle intieme vriende of vreemdelinge was, blote kennisse of hegte, vertroude vriende. Ons gebede kan eweneens ons verhouding met God openbaar.

Die Bybel verseker ons dat God “nie ver van elkeen van ons af is nie” (Handelinge 17:27). Trouens, hy nooi ons om hom te leer ken. Ons kan selfs sy vriende wees (Psalm 34:9; Jakobus 2:23). Ons kan ware intimiteit met hom geniet! (Psalm 25:14, NW). Ons verhouding met God is ongetwyfeld die kosbaarste besitting wat ons as onvolmaakte mense ooit kan hê. En Jehovah waardeer ons vriendskap. Dit is duidelik aangesien ons vriendskap met hom gegrond is op ons geloof in sy enigverwekte Seun, wat sy lewe ten behoewe van ons gegee het.—Kolossense 1:19, 20.

Ons gebede behoort dus innige liefde en waardering vir Jehovah te weerspieël. Maar het jy al gevoel dat jou gebede, hoewel eerbiedig, nie werklik hartgrondig is nie? Dit is nie ongewoon nie. Wat is die sleutel om sake te verbeter? Dit is om jou vriendskap met Jehovah God te koester.

Hoe om tyd vir gebed te vind

Eerstens neem dit tyd om ’n vriendskap te koester en te ontwikkel. Elke dag is daar dalk ’n aantal mense wat jy groet of met wie jy selfs gesels—bure, medewerkers, busbestuurders en winkelassistente. Tog beteken dit nouliks dat jy werklik vriende met hierdie mense is. ’n Vriendskap ontwikkel namate jy breedvoeriger gesprekke met iemand het deur van oppervlakkige geselsies na die uiting van jou dieper gevoelens en gedagtes oor te gaan.

Net so help gebed ons om nader aan Jehovah te kom. Maar genoeg tyd moet daaraan gewy word; meer is nodig as net ’n kort dankgebed by maaltye. Hoe meer jy met Jehovah praat, hoe meer sal jy jou eie gevoelens, beweegredes en dade kan uitpluis. Oplossings vir moeilike probleme begin duidelik word namate God se gees jou help om beginsels uit sy Woord te herroep (Psalm 143:10; Johannes 14:26). Terwyl jy bid, word Jehovah ook werkliker vir jou, en jy word meer bewus van sy liefdevolle belangstelling in en besorgdheid oor jou.

Dit is veral so wanneer jou gebede verhoor word. Jehovah kan immers “oneindig meer . . . doen as alles wat ons vra of wat ons ons voorstel”! (Efesiërs 3:20). Dit beteken nie dat God wonderwerke ten behoewe van jou verrig nie. Maar deur sy geskrewe Woord, publikasies van die ‘getroue slaaf’-klas of deur die woorde van liefdevolle broers en susters kan hy jou van die nodige raad of leiding voorsien. Of hy kan jou die nodige krag gee om te volhard of ’n versoeking te weerstaan (Matteus 24:45; 2 Timoteus 4:17). Sulke ondervindinge vul ons hart met waardering vir ons hemelse Vriend!

’n Mens moet derhalwe tyd vir gebed inruim. Gedurende hierdie spanningsvolle dae is tyd weliswaar beperk. Maar wanneer jy werklik vir iemand omgee, vind jy gewoonlik tyd om saam met daardie persoon deur te bring. Let op hoe die psalmis hom uitgedruk het: “Soos ’n hert wat smag na waterstrome, so smag my siel na U, o God! My siel dors na God, na die lewende God; wanneer sal ek ingaan en voor die aangesig van God verskyn?” (Psalm 42:2, 3). Het jy ’n soortgelyke verlange om met God te praat? Koop dan die tyd uit om dit te doen!—Vergelyk Efesiërs 5:16.

Jy kan byvoorbeeld probeer om vroeg in die oggend op te staan sodat jy private tyd vir gebed kan hê (Psalm 119:147). Het jy soms slapelose nagte? Dan kan jy, soos die psalmis, sulke verontrustende tye as ’n geleentheid beskou om vir God van jou bekommernisse te vertel (Psalm 63:7). Of jy kan bloot ’n hele paar kort gebede gedurende die dag doen. Die psalmis het vir God gesê: “Ek roep U aan die hele dag deur.”—Psalm 86:3.

Hoe om die gehalte van ons gebede te verbeter

Jy sal dit soms ook nuttig vind om langer gebede te doen. Gedurende ’n kort gebed, is jy dalk geneig om oor oppervlakkige kwessies te praat. Maar wanneer jy langer en inniger gebede uiter, druk jy jou gedagtes en innerlike gevoelens geredeliker uit. Jesus het ten minste een keer die hele nag in gebed deurgebring (Lukas 6:12). Jy sal ongetwyfeld vind dat jou eie gebede intiemer en betekenisvoller word as jy nie daardeur jaag nie.

Dit beteken nie dat jy jou gebede moet uitrek wanneer jy nie veel het om te sê nie; dit beteken ook nie dat jy van ydele herhaling gebruik moet maak nie. Jesus het gewaarsku: “Wanneer julle bid, moenie dieselfde dinge oor en oor sê, net soos die mense van die nasies nie, want hulle dink dat hulle verhoor sal word omdat hulle baie woorde gebruik. Moet dus nie soos hulle word nie, want God, julle Vader, weet watter dinge julle nodig het nog voordat julle hom vra.”—Matteus 6:7, 8.

Gebed is betekenisvoller wanneer jy vooraf dink aan watter onderwerpe jy wil bespreek. Die moontlikhede is eindeloos—ons vreugdes in die bediening, ons swakhede en tekortkominge, ons teleurstellings, ons ekonomiese bekommernisse, die druk by die werk of op skool, die welsyn van ons gesin en die geestelike toestand van ons plaaslike gemeente, om maar net ’n paar te noem.

Dwaal jou gedagtes soms wanneer jy bid? Span jou dan meer in om te konsentreer. Jehovah is per slot van rekening bereid om ‘op ons smeking te let’ (Psalm 17:1). Behoort ons nie bereid te wees om ons kragtig in te span om op ons eie gebede te let nie? Ja, ‘rig jou verstand op die dinge van die gees’ en moenie toelaat dat jou gedagtes dwaal nie.—Romeine 8:5.

Die manier waarop ons Jehovah aanspreek, is ook belangrik. Hoewel hy wil hê dat ons hom as ’n vriend moet beskou, moet ons nooit vergeet dat ons met die Soewerein van die heelal praat nie. Lees en bepeins die ontsagwekkende toneel wat in Openbaring hoofstukke 4 en 5 uitgebeeld word. Daar het Johannes in ’n visioen die heerlikheid gesien van die Een met wie ons in gebed praat. Wat ’n voorreg het ons tog om “die Een wat op die troon sit” te kan nader en toegang tot hom te kan hê! Ons wil nie hê dat ons taal ooit oneerbiedig word of ’n gebrek aan ontsag openbaar nie. Ons moet ons eerder kragtig inspan om ‘die woorde van ons mond en die bepeinsing van ons hart aangenaam voor Jehovah’ te maak.—Psalm 19:14, NW.

Ons moet egter besef dat ons Jehovah nie met hoogdrawende spraak beïndruk nie. Hy word behaag deur ons eerbiedige, hartgrondige uitinge, ongeag hoe eenvoudig dit uitgedruk word.—Psalm 62:9.

Vertroosting en begrip in tye van nood

Wanneer ons hulp en vertroosting nodig het, wend ons ons dikwels tot ’n intieme vriend vir ondersteuning en simpatie. Wel, geen vriend is makliker bereikbaar as Jehovah nie. Hy is “’n hulp wat maklik gevind kan word tydens benoudhede” (Psalm 46:1, NW). As “die God van alle vertroosting” verstaan hy beter as enigiemand anders wat ons deurmaak (2 Korintiërs 1:3, 4; Psalm 5:2; 31:8). En hy het ware empatie en medelye met diegene wat werklik in die nood is (Jesaja 63:9; Lukas 1:77, 78). Aangesien ons kan sien dat Jehovah ’n simpatieke vriend is, voel ons vry om hom in hartgrondige, innige gebede te nader. Ons word beweeg om hom van ons diepste vrese en bekommernisse te vertel. Sodoende ondervind ons eerstehands hoe Jehovah se ‘vertroostinge ons siel verkwik’.—Psalm 94:18, 19.

Soms voel ons dalk weens ons sondes onwaardig om God te nader. Maar gestel ’n intieme vriend van jou het teen jou gesondig en jou om vergifnis gesmeek. Sou jy nie beweeg voel om hom of haar te troos en gerus te stel nie? Waarom sou jy dan enigiets minder van Jehovah verwag? Hy sal sy vriende wat weens menslike onvolmaaktheid sondig in ruim mate vergewe (Psalm 86:5; 103:3, 8-11). Met dít in gedagte huiwer ons nie om ons sondes openlik voor hom te bely nie; ons kan seker wees van sy liefde en barmhartigheid (Psalm 51:19). As ons neerslagtig is weens ons tekortkominge, kan ons vertroosting put uit die woorde van 1 Johannes 3:19, 20: “Hieraan sal ons weet dat ons ons oorsprong by die waarheid het, en ons sal ons hart voor hom gerusstel met betrekking tot alles waarin ons hart ons veroordeel, want God is groter as ons hart en weet alles.”

Ons hoef egter nie in die nood te wees om God se liefdevolle besorgdheid te geniet nie. Jehovah stel belang in enigiets wat ons geestelike en emosionele welsyn kan raak. Ja, ons hoef nooit te dink dat ons gevoelens, gedagtes en bekommernisse te gering is om in gebed genoem te word nie (Filippense 4:6). Bespreek jy net die groot gebeure in jou lewe wanneer jy saam met ’n intieme vriend is? Gesels jy nie ook oor betreklik onbeduidende bekommernisse nie? Jy kan eweneens vry voel om oor enige faset van jou lewe met Jehovah te praat, in die wete dat ‘hy oor jou besorg is’.—1 Petrus 5:7.

Dit spreek vanself dat ’n vriendskap waarskynlik nie blywend sal wees as jy net oor jouself praat nie. Ons gebede moet insgelyks nie net om onsself draai nie. Ons moet ook ons liefde en belangstelling teenoor Jehovah en sy belange uitspreek (Matteus 6:9, 10). Gebed is nie net ’n geleentheid om God se hulp te vra nie, maar ook ’n kans om dank en lof uit te spreek (Psalm 34:2; 95:2). As ons “kennis inneem” deur middel van gereelde persoonlike studie, sal dit ons in hierdie verband help, aangesien ons sodoende Jehovah en sy weë beter leer ken (Johannes 17:3). Jy sal dit dalk veral nuttig vind om die boek Psalms te lees en te sien hoe ander getroue knegte met Jehovah gepraat het.

Jehovah se vriendskap is inderdaad ’n kosbare gawe. Mag ons toon dat ons dit waardeer deur ons gebede selfs inniger, hartgrondiger en persoonliker te maak. Dan sal ons die geluk smaak wat die psalmis só uitgedruk het: “Welgeluksalig is hy wat U uitkies en laat nader kom.”—Psalm 65:5.

[Prente op bladsy 28]

Ons kan regdeur die dag tot God bid, wanneer die geleentheid hom ook al voordoen