Red jou kind se lewe!

MICHAEL en Alphina woon in ’n vallei tussen die groen heuwels van ’n landelike gebied in KwaZulu-Natal. Hulle het voor baie uitdagings te staan gekom in die grootmaak van hulle sewe kinders. Met die volle ondersteuning van sy vrou het Michael sy bes gedoen om die Bybel se opdrag aan vaders te gehoorsaam: “Hou aan om [julle kinders] in die dissipline en verstandsregulering van Jehovah op te voed” (Efesiërs 6:4). Maar probleme ontstaan soms.

Dit is byvoorbeeld vir veewagtertjies in Afrika algemeen om hulle ouers se beeste te laat saamwei sodat hulle meer tyd het om met mekaar te speel. Soms vang hulle kattekwaad aan en praat hulle oor dinge wat hulle nie veronderstel is om te bespreek nie. Wanneer Michael se seuns uitgegaan het om die gesin se beeste op te pas, het hy hulle uitdruklik beveel om nie met sekere kinders te assosieer nie (Jakobus 4:4). Maar wanneer hy van die werk af gekom het, het hy soms gevind dat hulle dit wel doen. Gevolglik moes hy hulle tugtig.—Spreuke 23:13, 14.

Dink jy dat Michael te streng met sy kinders was? Party voel dalk so, maar Jesus Christus het gesê dat ‘die wysheid deur sy werke geregverdig word’ (Matteus 11:19). Michael en Alphina het ’n atmosfeer van liefde in hulle huis geskep, tyd saam met hulle kinders deurgebring en hulle Bybelverslae en -waarhede geleer.

Michael en Alphina het vier dogters—Thembekile, Siphiwe, Tholakele, en Thembekani. Hulle is almal voltydse verkondigers van die goeie nuus van God se Koninkryk. Twee van hulle seuns dien as presiderende opsieners in gemeentes van Jehovah se Getuies. Hulle derde seun, wie se vrou ook ’n voltydse evangeliedienaar is, dien as bedieningskneg.

Talle Christenouers met groot gesinne is al met sukses geseën in die grootmaak van hulle kinders. Maar sommige kinders wat ’n goeie ouerlike opvoeding ontvang, verlaat die waarheid. Hulle ouers hou ongetwyfeld Jesus se illustrasie van die verlore seun in gedagte en koester die hoop dat hulle seun of dogter berou sal toon en uiteindelik redding sal verkry.—Lukas 15:21-24.

Maar ongelukkig staan party Christenouers al hulle kinders aan die wêreld af. Dit is veral ’n rede tot kommer in dele van Afrika waar kinders blykbaar goed vaar totdat hulle hulle tienerjare bereik. Dan, in die bloei van die jeug, word hulle deur die onsedelike weë van Satan se wêreld verlok (1 Johannes 5:19). Gevolglik voldoen baie vaders nie aan die vereistes om as gemeentelike ouer manne te dien nie (1 Timoteus 3:1, 4, 5). Dit spreek vanself dat ’n Christenvader die redding van sy eie huisgesin as ’n uiters belangrike saak moet beskou. Wat kan ouers dus doen om die lewe van hulle kinders te red?

Wees ’n intieme vriend

Jesus was nie net volmaak nie, maar ook ver verhewe bo enige ander mens wat kennis en ondervinding betref. En tog het hy sy onvolmaakte dissipels as intieme vriende behandel (Johannes 15:15). Dit is waarom hulle so graag by hom wou wees en so gelukkig in sy geselskap was (Johannes 1:14, 16, 39-42; 21:7, 15-17). Ouers kan hieruit leer. Net soos plantjies waarvan die blare na die warm sonlig uitgestrek is, is kinders op hulle gelukkigste wanneer daar ’n atmosfeer van liefde en vriendelikheid in die huis heers.

Ouers, het julle kinders die vrymoedigheid om julle met al hulle bekommernisse te nader? Luister julle na hulle? Probeer julle eers uitvind hoe hulle dink en voel sodat julle ’n beter geheelbeeld kan vorm voordat julle gevolgtrekkings maak? Help julle hulle op geduldige wyse om antwoorde op sekere vrae te kry deur saam met hulle navorsing in Bybelpublikasies te doen?

’n Suid-Afrikaanse moeder verduidelik: “Van ons dogter se eerste skooldag af het ons haar aangemoedig om ons van die dag se gebeure te vertel. Ek sou byvoorbeeld vra: ‘Met wie het jy pouse gespeel? Vertel my van jou nuwe juffrou. Hoe lyk sy? Watter bedrywighede word vir die week beplan?’ Ons dogter het eenkeer huis toe gekom en gesê dat die Engelse onderwyseres die klas wou neem om ’n rolprent te gaan sien waaroor hulle later ’n opsomming sou skryf. Die titel van die rolprent was twyfelagtig. Nadat ons die saak ondersoek het, het ons gevind dat dit nie gepas vir ’n Christen sou wees nie. Ons het dit as ’n gesin bespreek. Die volgende dag het ons dogter die onderwyseres genader en verduidelik dat sy nie die rolprent wou sien nie, aangesien die sedes wat daarin uitgebeeld word nie in ooreenstemming met haar Christelike oortuiging sou wees nie. Die onderwyseres het weer oor die saak gedink en later ons dogter bedank en gesê dat sy nie wou hê dat die klas na iets moes gaan kyk waaroor sy spyt sou hê nie.” Die liefdevolle belangstelling wat hierdie ouers voortdurend in hulle dogter se redding getoon het, het goeie vrugte afgewerp. Sy is ’n gelukkige persoon met ’n positiewe geaardheid en dien nou as ’n vrywilliger by die Suid-Afrikaanse takkantoor van die Wagtoring- Bybel- en Traktaatgenootskap.

Jesus het ’n uitstekende voorbeeld gestel in die manier waarop hy ander mense se kinders behandel het. Hy het hulle geselskap geniet (Markus 10:13-16). Hoe bly behoort ouers tog te wees om dinge saam met hulle eie kinders te doen! In sommige dele van Afrika is vaders skaam om gesien te word waar hulle saam met hulle seuns met ’n bal speel of aan ander speletjies deelneem. Maar ’n Christenvader moet nooit voel dat hy te belangrik is om gesien te word dat hy dinge saam met sy kinders doen nie. Kinders het ouers nodig wat dit geniet om tyd saam met hulle deur te bring. Dit maak dit vir kinders makliker om hulle bekommernisse uit te spreek. Wanneer sulke emosionele behoeftes nie bevredig word nie, kan kinders geïrriteerd of teruggetrokke raak, veral as hulle gedurig tereggewys word.

Toe Paulus oor gesinsverhoudinge aan die Kolossense geskryf het, het hy gesê: “Vaders, moenie julle kinders vertoorn nie, sodat hulle nie mismoedig word nie” (Kolossense 3:21). Dit gee moontlik te kenne dat daar soms ’n wanbalans van te veel dissipline en te min vriendskap is. Kinders, tieners inkluis, wat bemin en waardeer word, sal meer geneig wees om op die nodige dissipline te reageer.

Liefde vir God

Die kosbaarste erfenis wat ouers aan hulle kinders kan oordra, is hulle eie voorbeeld in die betoning van liefde. Kinders moet sien en hoor dat hulle ouers ware liefde vir God uitspreek en toon. ’n Jong man wat by die Suid-Afrikaanse takkantoor van die Wagtoring- Bybel- en Traktaatgenootskap dien, verduidelik: “Toe ek nog ’n seuntjie was, het ek my pa met takies om die huis gehelp. Ek het dit geniet om hom te help, eenvoudig omdat my pa werklik die bietjie wat ek gedoen het, waardeer het. Hy het die tyd gebruik om my baie dinge omtrent Jehovah te vertel. Ek onthou byvoorbeeld een Saterdag toe ons hard besig was om die grasperk te sny. Dit was baie warm. My pa het gesweet, en ek het dus twee glase water gaan haal en ys daarin gesit. My pa het gesê: ‘Seun, sien jy hoe wys Jehovah is? Ys dryf op water. As dit gesink het, sou alle lewe op die bodem van mere en damme gesterf het. In plaas daarvan dien ys as ’n isolator! Help dit ons nie om Jehovah beter te ken nie?’a Toe ek later in die militêre tronk was omdat ek my neutraliteit gehandhaaf het, het ek tyd gehad om na te dink. Een aand in my sel het ek bedruk gevoel en daardie woorde van my pa onthou. Hoeveel betekenis het dit tog gehad! Ek sal Jehovah vir ewig aanbid as ek kan.”

Ja, kinders moet sien dat liefde vir God weerspieël word in alles wat hulle ouers doen. Liefde vir God en gewillige gehoorsaamheid aan hom moet veral gesien word as die dryfkrag agter die bywoning van Christelike vergaderinge, deelname aan die veldbediening, asook Bybellees en -studie as ’n gesin (1 Korintiërs 13:3). Bowenal moet liefde vir God in heelhartige gesinsgebede weerspieël word. Die belangrikheid daarvan om so ’n erfenis aan jou kinders te gee, kan nie oorbeklemtoon word nie. Dit is waarom die Israeliete beveel is: “Jy [moet] die HERE jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met al jou krag. En hierdie woorde wat ek jou vandag beveel, moet in jou hart wees; en jy moet dit jou kinders inskerp en daaroor spreek as jy in jou huis sit en as jy op pad is en as jy gaan lê en as jy opstaan.”—Deuteronomium 6:5-7; vergelyk Matteus 22:37-40.

’n Groot struikelblok in die weg van liefde vir God en gehoorsaamheid aan hom is ons oorgeërfde sondige natuur (Romeine 5:12). Daarom beveel die Bybel ook: “o Liefhebbers van die HERE, haat die kwaad!” (Psalm 97:10). Slegte gedagtes lei dikwels tot slegte dade. Om dit te voorkom, moet ’n kind ook nog ’n noodsaaklike eienskap aankweek.

Die vrees van God

Liefde tesame met ’n eerbiedige vrees om Jehovah te mishaag, is baie begeerlik. Jesus Christus het self vir ons die volmaakte voorbeeld gestel van iemand wat behae geskep het in ‘die vrees van Jehovah’ (Jesaja 11:1-3). Hierdie vrees is noodsaaklik namate ’n kind die bloei van sy jeug bereik en sterk geslagsdrange begin ondervind. Vrees vir God kan ’n jeugdige help om wêreldse druk te weerstaan wat tot onsedelikheid kan lei (Spreuke 8:13). In party gemeenskappe skram ouers daarvan weg om hulle kinders te leer hoe om seksuele versoekings die hoof te bied. Trouens, baie meen dat dit verkeerd is om hierdie sake te bespreek. Maar wat is die gevolg van sulke ouerlike versuim?

Drie mediese spesialiste genaamd Buga, Amoko en Ncayiyana het ’n onderhoud gevoer met 1702 meisies en 903 seuns wat in die landelike gebiede van Transkei woon. Die South African Medical Journal het berig dat “76% van die meisies en 90,1% van die seuns wat respondente was reeds geslagsomgang gehad het”. Die gemiddelde ouderdom van die meisies was 15, en baie is gedwing om geslagsomgang te hê. Meer as 250 was al een of meer keer swanger. Nog ’n gevolg was ’n hoë voorkomssyfer van seksueel oordraagbare siektes.

Baie ouers sien blykbaar nie die nodigheid daarvan om hulle kinders te leer hoe om voorhuwelikse geslagsomgang te vermy nie. In plaas daarvan, verduidelik die voormelde tydskrif: “Kinderbaring en moederskap word as baie belangrike aspekte van vroulikheid in die landelike gemeenskap van Transkei beskou, en meisies wat net verby hulle puberteit is, kom dit gou agter.” Berigte van dieselfde probleme word uit ander dele van die wêreld ontvang.

Talle jongmense in Afrika kritiseer hulle ouers omdat hulle hulle nie gehelp het om hulle seksualiteit te verstaan nie. Party Christenouers het te verleë gevoel om gebruik te maak van die boek Jou jeug—Hoe om dit ten beste te benut.b Op bladsye 20-3 verduidelik dit die eerbare gebruik van die geslagsorgane en die veranderinge wat gedurende puberteit plaasvind.

Christenouers wat die uitdaging aanvaar om God se beskouing oor seks met hulle kinders te bespreek, moet geprys word. Die beste manier is om dit progressief te doen, volgens ’n kind se vermoë om dinge te begryp. Na gelang van ’n faktor soos die kind se ouderdom moet ouers dalk spesifiek wees wanneer hulle na liggaamsdele en hulle funksies verwys. Anders sal ’n onervare jongmens moontlik nie snap wat gesê word nie.—1 Korintiërs 14:8, 9.

’n Suid-Afrikaanse vader van twee dogters en ’n seun verduidelik: “By verskeie geleenthede het ek die kans gehad om die sensitiewe onderwerp van seksuele sake selfs met die meisies te bespreek. Maar my vrou het veral aandag aan ons dogters geskenk en die boek Jou jeug—Hoe om dit ten beste te benut gebruik. [Sien bladsye 26-31.] Toe my seun 12 was, het ek besluit om hom vir ’n lang wandeling in die berge te neem. By daardie geleentheid het ons die ontwikkeling van ’n seun se liggaam in volle besonderhede bespreek, asook die spesiale doel wat dit later in die huwelik sou hê. Ek het ook met hom die belangrikheid daarvan bespreek om die verlagende gewoonte van masturbasie te vermy sowel as om meisies met eer en respek te beskou—soos hy sy ma en susters beskou.”

Vreugdevolle belonings

Die vader en moeder wat so pas gemeld is, het hard gewerk en is bly dat hulle goeie resultate met die grootmaak van hulle drie kinders gehad het. Al drie is nou volwassenes, wat met getroue Christene getroud is. Hulle seun en skoonseuns dien almal as ouer manne in die Christengemeente, en twee van die egpare is al jare lank in die voltydse evangelisasiewerk.

Ja, ouers wat hard werk vir die redding van hulle huisgesin kan ’n vreugdevolle beloning verwag van kinders wat kies om op sulke Bybelonderrig te reageer, want Spreuke 23:24, 25 sê: “As iemand ’n wyse verwek het, dan is hy bly oor hom. Laat jou vader en jou moeder bly wees.” Beskou die groot gesin wat aan die begin van hierdie artikel gemeld is. “Wanneer ek dink aan die geestelike vooruitgang wat my kinders gemaak het”, sê Alphina, “loop my hart oor van vreugde.” Mag alle Christenouers daarna streef om hierdie blye beloning te ontvang.

[Voetnote]

[Prent op bladsy 23]

’n Vader kan reëlings tref vir die regte tyd en plek om die feite van die lewe te verduidelik