Vrae van lesers

Talle Getuies van Jehovah vier elke jaar hulle huweliksherdenking. ’n Verjaarsdag is ’n herdenking van jou geboortedag. Waarom kan ’n mens dan jou huweliksherdenking vier en nie jou verjaarsdag nie?

Kortom, dit is nie vir ’n Christen nodig om een van die twee te vier nie. Tog beteken dit nie dat die twee ewe belangrik is of dat Christene laasgenoemde (huweliksherdenkings) in dieselfde lig as verjaarsdagvierings moet beskou nie.

Soos genoem is, kan daar gesê word dat albei herdenkings is, want ’n “herdenking” is ‘wanneer die een of ander gebeurtenis jaarliks in herinnering gebring word’. Dit kan die herdenking van enige gebeurtenis wees—die dag waarop jy ’n motorongeluk gehad het, ’n maansverduistering gesien het, saam met jou gesin gaan swem het, ensovoorts. Dit is duidelik dat Christene nie elke “herdenking” in ’n spesiale dag verander of ’n partytjie hou om dit te vier nie. ’n Mens moet die aspekte van ’n gebeurtenis in ag neem en besluit wat gepas is.

God het die Israeliete byvoorbeeld die uitdruklike opdrag gegee om elke jaar die dag te vier waarop sy engel verby die huise van die Israeliete in Egipte gegaan het en die gevolglike uittog van sy volk in 1513 v.G.J. (Exodus 12:14). Wanneer die Jode, en dit het Jesus ingesluit, later die herdenking van daardie gebeurtenis gevier het, was dit uit gehoorsaamheid aan God se opdrag, en hulle het dit nie gedoen deur ’n partytjie te hou of geskenke te gee nie. Die Jode het ook die hertoewyding van die tempel as ’n spesiale herdenking beskou. Hoewel die herdenking van hierdie geskiedkundige gebeurtenis nie in die Bybel beveel is nie, gee Johannes 10:22, 23 te kenne dat Jesus dit nie gekritiseer het nie. En Christene hou ’n spesiale vergadering op die herdenking van Jesus se dood. Dit word natuurlik gedoen in gehoorsaamheid aan ’n duidelike bevel wat in God se Woord gevind word.—Lukas 22:19, 20.

Wat van huweliksherdenkings? In party lande is dit gebruiklik vir ’n man en vrou om die dag te herdenk waarop hulle in die huwelik, ’n Goddelike instelling, getree het (Genesis 2:18-24; Matteus 19:4-6). Die Bybel stel die huwelik beslis nie in ’n slegte lig nie. Jesus het ’n huweliksfees bygewoon en tot die vreugde van die geleentheid bygedra.—Johannes 2:1-11.

Dit sal derhalwe nie vreemd wees as ’n egpaar besluit om met hulle huweliksherdenking tyd opsy te sit om te dink aan die vreugde van daardie geleentheid en aan hulle voorneme om as ’n egpaar vir ’n suksesvolle huwelik te werk nie. Of hulle hierdie gelukkige geleentheid privaat, net as ’n egpaar, herdenk en of hulle ’n paar familielede of intieme vriende saam met hulle het, is hulle eie besluit. Die geleentheid moet nie bloot ’n verskoning vir ’n groot geselligheid word nie. By hierdie geleentheid moet Christene hulle laat lei deur die beginsels wat elke dag van hulle lewe geld. Of ’n mens ’n huweliksherdenking vier of nie is dus ’n persoonlike saak.—Romeine 13:13, 14.

Maar wat van ’n verjaarsdagviering? Het ons enige riglyne in die Bybel oor so ’n herdenking?

Wel, vroeg in hierdie eeu het die Bybelstudente, soos Jehovah se Getuies destyds genoem is, wel verjaarsdae gevier. Baie van hulle het boekies gehad wat Daily Heavenly Manna genoem is. Dit het ’n Bybelteks vir elke dag bevat, en baie Christene het ’n klein foto’tjie van mede-Bybelstudente op die bladsy geplak wat met hulle verjaarsdag ooreengestem het. The Watch Tower van 15 Februarie 1909 het gesê dat broer Russell, destyds die president van die Genootskap, by die byeenkoms in Jacksonville, Florida, VSA, na die verhoog geroep is. Waarom? Hy het vir sy verjaarsdag ’n verrassingsgeskenk van kissies pomelo’s, pynappels en lemoene ontvang. Dit gee ons ’n kykie op die verlede. Om hierdie saak in sy verband te sien, moet jy onthou dat die Bybelstudente gedurende daardie tydperk ook 25 Desember as die herdenking van Jesus se geboorte, of verjaarsdag, gevier het. Dit was selfs die gebruik om ’n Kersete by die Brooklyn-hoofkwartier te hê.

Sedertdien het God se volk natuurlik in baie opsigte geestelik gegroei. In die twintigerjare het die toenemende lig van waarheid hulle gehelp om die volgende in te sien:

Jesus is nie op 25 Desember gebore nie; hierdie datum hou verband met heidense godsdiens. Die Bybel beveel ons om die datum van Jesus se dood te herdenk, nie die herdenking van sy of enigiemand anders se geboorte nie. Dit stem ooreen met Prediker 7:1 en die feit dat die uiteinde van ’n getroue persoon se lewe belangriker is as die dag van sy geboorte. Die Bybel bevat geen verslag van enige getroue kneg wat sy verjaarsdag gevier het nie. Dit vertel wel van die verjaarsdagvierings van heidene en verbind hierdie gebeure met wrede dade. Kom ons kry die agtergrond van daardie verjaarsdae.

Die eerste is die verjaarsdag van die Farao in Josef se dag (Genesis 40:20-23). In hierdie verband begin die artikel oor verjaarsdae in Hastings se Encyclopædia of Religion and Ethics soos volg: “Die gebruik om die geboortedag te herdenk hou wat sy vorm betref verband met die berekening van tyd en wat sy inhoud betref met sekere primitiewe godsdiensbeginsels.” Later haal die ensiklopedie die Egiptoloog sir J. Gardner Wilkinson aan, wat geskryf het: “Elke Egiptenaar het groot waarde geheg aan die dag en selfs die uur waarop hy gebore is; en soos dit in Persië die geval was, is dit waarskynlik dat elke individu sy verjaarsdag met groot blydskap gevier het en sy vriende met al die vermaaklikhede van die samelewing verwelkom het en gesorg het dat daar ’n buitengewone oorvloed van lekkernye op die tafel is.”

Nog ’n verjaarsdagviering wat in die Bybel genoem word, is dié van Herodes, waartydens Johannes die Doper onthoof is (Matteus 14:6-10). The International Standard Bible Encyclopedia (uitgawe van 1979) gee hierdie agtergrond: “Die voor-Helleense Grieke het die verjaarsdae van gode en vername mense herdenk. In Gr[ieks] is hierdie viering genéthlia genoem, terwyl genésia ’n viering beteken het wat die geboortedag van ’n afgestorwe belangrike persoon herdenk het. In 2 Makk[abeërs] 6:7 vind ons ’n verwysing na ’n maandelikse genéthlia vir Antiogos IV, waartydens Jode gedwing is om ‘die offerandes te eet’. . . . Toe Herodes sy geboortedag gevier het, het hy in ooreenstemming met ’n Hellenistiese gebruik opgetree; daar is geen getuienis van verjaarsdagvierings in Israel in voor-Hellenistiese tye nie.”

Ware Christene van vandag kwel hulle weliswaar nie onnodig oor die oorsprong en moontlike antieke godsdienstige verband van elke gewoonte of gebruik nie, maar hulle is ook nie geneig om duidelike riglyne wat wel in God se Woord is te verontagsaam nie. Dit sluit in dat die enigste verjaarsdagvierings wat in die Bybel opgeteken is dié van heidene is en verband hou met wrede dade. Dit is dus duidelik dat die Skrif verjaarsdagvierings in ’n negatiewe lig stel, ’n feit wat opregte Christene nie verontagsaam nie.

Dit is derhalwe geheel en al ’n private saak as Christene besluit om hulle huweliksherdenking te vier, maar daar is gegronde redes waarom ryp Christene verjaarsdagvierings vermy.