Bring jy tyd saam met jou gesin deur?

“JAPANNESE kinders is lief vir hulle vaders—al werk hulle baie en speel hulle nie met hulle kinders nie.” ’n Paar jaar gelede het hierdie opskrif in die Mainitsji Sjimboen verskyn. Die artikel het berig dat 87,8 persent van die Japannese kinders onder wie ’n regeringsopname gedoen is, gesê het dat hulle in die toekoms vir hulle vader wil sorg. Maar in die Engelse uitgawe van die koerant het dieselfde artikel onder ’n ander opskrif verskyn. Dit was: “Vaders en seuns: ’n geval van verwaarlosing.” Anders as die Japannese uitgawe het die artikel die aandag gevestig op ’n ander aspek van dieselfde opname: Japannese vaders het elke werksdag net 36 minute saam met hulle kinders deurgebring. In vergelyking hiermee het vaders in Wes-Duitsland op ’n weekdag 44 minute saam met hulle kinders deurgebring, en in die Verenigde State was die syfer 56 minute.

Dit is nie net vaders wat min tyd saam met hulle kinders deurbring nie. Al hoe meer moeders doen sekulêre werk. Baie enkelmoeders moet byvoorbeeld sekulêr werk om hulle gesin te onderhou. Gevolglik bring ouers—vaders sowel as moeders—minder tyd saam met hulle kinders deur.

’n Studie in 1997 van meer as 12 000 Amerikaanse tieners het bevind dat jongmense wat hegte verhoudings met hulle ouers het heel waarskynlik nie aan emosionele spanning sal ly nie, aan selfmoord sal dink nie, gewelddadig sal raak nie of verslawende middels sal gebruik nie. En een van die navorsers wat by die uitgebreide studie betrokke was, het gesê: “Jy kan nie ’n hegte band met kinders hê nie tensy jy vir hulle beskikbaar is.” Dit is beslis belangrik dat jy tyd saam met jou kinders deurbring en met hulle kommunikeer.

Die kommunikasiegaping

In gesinne waar ’n ouer nie by die huis woon nie omdat hy ver van die huis af werk, kan daar veral kommunikasieprobleme ontstaan. Die kommunikasiegaping is natuurlik nie beperk tot gesinne waarin ’n ouer nie by die huis woon nie. Party ouers wat wel by die huis woon, gaan werk toe voordat hulle kinders wakker word en kom tuis nadat hulle bed toe gegaan het. Om te vergoed vir die gevolglike gebrek aan kontak, bring sekere ouers tyd gedurende naweke en vakansies saam met die gesin deur. Hulle sê dat hulle “kwaliteitstyd” saam met hulle kinders deurbring.

Maar vergoed die kwaliteit vir die gebrek aan tyd? Die navorser Laurence Steinberg antwoord: “Oor die algemeen doen kinders wat meer tyd saam met hulle ouers deurbring beter as kinders wat minder tyd saam met hulle deurbring. Dit is blykbaar baie moeilik om te vergoed vir die gebrek aan tyd. Die gedagte van kwaliteitstyd is oorbeklemtoon.” Dit is presies hoe ’n Birmaanse vrou voel. Haar man—’n tipiese Japannese man—kom elke oggend een- of twee-uur van die werk af huis toe. Hoewel hy oor naweke tyd saam met sy gesin deurbring, sê sy vrou: “Al is hy Saterdae en Sondae by die huis, vul dit nie die leemte wat gelaat is omdat hy die res van die week nie saam met die gesin is nie. . . . Kan jy alle maaltye op weeksdae oorslaan en al die maaltye vir die week op Saterdae en Sondae eet?”

’n Ywerige poging is nodig

Dit is makliker gesê as gedaan om goeie kommunikasie in die gesin te behou. Die eise daarvan om ’n bestaan te maak en vir die gesin te sorg, maak dit nie vir ’n vader of ’n werkende moeder maklik om tyd saam met die gesin deur te bring nie. Baie van dié wie se omstandighede vereis dat hulle van die huis af weg is, kommunikeer gereeld deur middel van telefoonoproepe of briewe. Hetsy ’n gesin saam by die huis is of nie, ’n ywerige poging is nodig om goeie gesinskommunikasie te behou.

Dit sal ouers wat daarvan wegskram om met hulle gesin te kommunikeer, duur te staan kom vir hulle nalatigheid. ’n Vader wat min tyd saam met sy gesin deurgebring het en selfs nie eers saam met hulle geëet het nie, moes die wrange vrugte pluk. Sy seun het gewelddadig geword, en sy dogter het winkeldiefstal gepleeg. Terwyl die vader een Sondagoggend gereedgemaak het om na die gholfbaan te gaan, het sy seun in woede uitgebars: “Is ma die enigste ouer in hierdie huis?” het hy geskreeu. “Ma besluit alles in die gesin. Pa, jy . . . ”, het die seun gekla.

Daardie woorde het die vader laat dink. Uiteindelik het hy besluit dat hy, om mee te begin, ontbyt saam met die gesin moet eet. Aanvanklik was dit net hy en sy vrou. Geleidelik het die kinders by hulle aangesluit, en die ontbyttafel het ’n plek geword waar hulle met mekaar begin kommunikeer het. Die gesin het ook aandetes saam begin eet. Die man het dus ’n poging aangewend om sy gesin van algehele verbrokkeling te red.

Hulp uit God se Woord

Die Bybel spoor ouers aan om tyd in te ruim om met hulle kinders te kommunikeer. Die Israeliete is deur die profeet Moses beveel: “Hoor, Israel, die HERE onse God is ’n enige HERE. Daarom moet jy die HERE jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met al jou krag. En hierdie woorde wat ek jou vandag beveel, moet in jou hart wees; en jy moet dit jou kinders inskerp en daaroor spreek as jy in jou huis sit en as jy op pad is en as jy gaan lê en as jy opstaan” (Deuteronomium 6:4-7). Ja, dié van ons wat ouers is, moet die inisiatief neem om tyd saam met ons gesin deur te bring as ons God se woorde in die kinders se verstand en hart wil inskerp.

Interessant genoeg, die 1997-opname onder meer as 12 000 Amerikaanse adolessente wat vroeër gemeld is, het getoon dat “die byna 88% . . . van die bevolking wat gesê het dat hulle ’n godsdiens het, beskerm is deur die belangrikheid wat hulle aan godsdiens en gebed heg”. Ware Christene besef dat behoorlike godsdiensonderrig by die huis jongmense beskerm teen dinge soos dwelm- en alkoholmisbruik, emosionele angs, selfmoord, geweld, ensovoorts.

Party ouers voel dat dit moeilik is om tyd vir hulle gesin in te ruim. Dit is veral die geval met enkelmoeders, wat baie graag tyd saam met hulle kinders sou wou deurbring, maar wat sekulêr moet werk. Hoe kan hulle kosbare tyd afknyp om saam met hulle gesin te wees? “Bewaar praktiese wysheid en denkvermoë”, spoor die Bybel ons aan (Spreuke 3:21, NW). Ouers kan “denkvermoë” gebruik om tyd vir die gesin in te ruim. Hoe?

As jy ’n werkende moeder is wat uitgeput voel na ’n dag se werk, kan jy gerus jou kinders vra om ’n maaltyd saam met jou voor te berei. Daardie tyd wat julle saam deurbring, sal julle die geleentheid bied om nader aan mekaar te kom. Aanvanklik sal dit meer tyd verg om jou kinders te betrek. Maar jy sal binnekort vind dat dit aangenaam is en selfs tyd bespaar.

Jy is dalk ’n vader met ’n lang lys dinge wat jy oor naweke moet doen. Waarom doen jy en jou kinders nie van hierdie werkies saam nie? Jy kan met hulle kommunikeer terwyl julle saam werk, en terselfdertyd kan jy vir hulle waardevolle opleiding gee. Die Bybel se vermaning om God se woorde by jou kinders in te skerp, spoor jou aan om met hulle te praat ‘as jy in jou huis sit, as jy op pad is’—ja, by elke geleentheid. Jy openbaar “praktiese wysheid” as jy met jou kinders kommunikeer terwyl julle saam werk.

As jy tyd saam met jou gesin deurbring, sal dit blywende voordele inhou. “By dié wat onderling beraadslaag, is wysheid”, sê ’n Bybelspreuk (Spreuke 13:10, NW). As jy die tyd inruim om met jou gesin te kommunikeer, sal jy in ’n goeie posisie wees om hulle wyse riglyne te gee vir die moeilikhede van die daaglikse lewe. Sulke riglyne wat nou gegee word, kan in die toekoms baie tyd bespaar en baie hartseer voorkom. Daarbenewens kan dit tot jou en hulle geluk bydra. Om sulke riglyne te gee, moet jy die groot bron van wysheid benut wat in God se Woord, die Bybel, gevind word. Gebruik dit om jou kinders te onderrig en om die voetstappe van jou gesin te rig.—Psalm 119:105.

[Prent op bladsy 4]

Jongmense wat ’n hegte verhouding met hulle ouers het, sal heel waarskynlik nie aan emosionele spanning ly nie

[Prent op bladsy 5]

Goeie kommunikasie werp goeie vrugte af in die gesinslewe

[Prent op bladsy 6]

Terwyl jy saam met jou kind werk, kan jy kommunikeer en waardevolle opleiding gee