Vrae van lesers
Wat is Jehovah se Getuies se beskouing van stemmery?
In die Bybel word duidelike beginsels uiteengesit wat knegte van God in staat stel om die regte beskouing van hierdie saak te hê. Maar daar is blykbaar geen beginsel wat stemmery op sigself verbied nie. Daar is byvoorbeeld geen rede waarom ’n direksie nie kan stem om tot ’n besluit rakende hulle korporasie te kom nie. Gemeentes van Jehovah se Getuies neem dikwels besluite oor vergaderingtye en die gebruik van gemeentelike fondse deur met die opsteek van die hand te stem.
Maar wat daarvan om tydens ’n politieke verkiesing te stem? In party demokratiese lande is daar natuurlik tot 50 persent van die bevolking wat nie op die verkiesingsdag stem nie. Wat Jehovah se Getuies betref, hulle respekteer ander se reg om te stem en hulle voer ook nie veldtogte teen politieke verkiesings nie. Hulle respekteer en gee hulle samewerking aan die owerheid wat tydens sulke verkiesings gekies word (Romeine 13:1-7). Elke Getuie van Jehovah besluit self of hy sal stem vir iemand wat hom verkiesbaar gestel het, en sy besluit sal in ooreenstemming met sy Bybelopgeleide gewete en ’n begrip van sy verantwoordelikheid teenoor God en die Staat wees (Matteus 22:21; 1 Petrus 3:16). Wanneer die Getuies hierdie persoonlike besluit maak, neem hulle ’n paar faktore in aanmerking.
In die eerste plek het Jesus Christus van sy volgelinge gesê: “Hulle [is] geen deel van die wêreld . . . nie, net soos ek geen deel van die wêreld is nie” (Johannes 17:14). Jehovah se Getuies beskou hierdie beginsel in ’n ernstige lig. Aangesien hulle “geen deel van die wêreld is nie”, is hulle neutraal ten opsigte van die politieke aangeleenthede van die wêreld.—Johannes 18:36.
Tweedens het die apostel Paulus na homself verwys as ’n “ambassadeur” wat as ’n verteenwoordiger van Christus onder mense van sy dag opgetree het (Efesiërs 6:20; 2 Korintiërs 5:20). Jehovah se Getuies glo dat Christus Jesus nou die gekroonde Koning van God se hemelse Koninkryk is, en hulle moet dit, soos ambassadeurs, aan die nasies verkondig (Matteus 24:14; Openbaring 11:15). Daar word van ambassadeurs verwag om neutraal te wees en hulle nie te bemoei met die interne sake van die lande waarheen hulle gestuur is nie. As verteenwoordigers van God se hemelse Koninkryk voel Jehovah se Getuies eweneens verplig om hulle nie in die politiek van die land waarin hulle woon in te meng nie.
’n Derde faktor om in ag te neem, is dat diegene wat gestem het vir die persoon wat aan bewind gekom het verantwoordelik kan word vir sy dade. (Vergelyk 1 Timoteus 5:22, The New English Bible.) Christene moet goed daaroor nadink of hulle daardie verantwoordelikheid wil dra.
Vierdens heg Jehovah se Getuies groot waarde aan hulle Christelike eenheid (Kolossense 3:14). Wanneer godsdienste by die politiek betrokke raak, lei dit dikwels tot verdeeldheid onder hulle lede. In navolging van Jesus Christus raak Jehovah se Getuies nie by die politiek betrokke nie en bewaar hulle sodoende hulle Christelike eenheid.—Matteus 12:25; Johannes 6:15; 18:36, 37.
Die vyfde en laaste faktor is dat dit Jehovah se Getuies die vrymoedigheid van spraak gee om aan mense van alle politieke oortuigings die belangrike boodskap van die Koninkryk te verkondig omdat hulle hulle nie met die politiek bemoei nie.—Hebreërs 10:35.
Met die oog op die skriftuurlike beginsels wat hierbo uiteengesit is, neem Jehovah se Getuies in baie lande die persoonlike besluit om nie tydens politieke verkiesings te stem nie, en die wet van die land ondersteun hulle vryheid om daardie besluit te neem. Maar gestel die wet vereis dat burgers stem. In daardie geval het elke Getuie die verantwoordelikheid om ’n besluit daaroor te neem wat in ooreenstemming met sy gewete en op die Bybel gegrond is. As iemand besluit om na die stembus te gaan, is dit sy besluit. Wat hy by die stembus doen, is tussen hom en sy Skepper.
Die Wagtoring van 1 Maart 1951 het op bladsy 73 gesê: “Waar die keiser dit verpligtend maak vir burgers om te stem, . . . kan [Getuies] na die stemlokale toe gaan en in die stemhokkies ingaan. Dit is hier waar hulle verwag word om die stembrief te merk of in te skrywe waarvoor hulle staan. Die kiesers doen wat hulle wil met hulle stembriefies. Dus is dit hier in die teenwoordigheid van God waar sy getuies in ooreenstemming met sy gebooie en volgens hulle geloof moet handel. Dit is nie ons verantwoordelikheid om hulle te beveel wat om met die stembrief te doen nie.”
Gestel ’n Christenvrou se ongelowige man dring daarop aan dat sy moet gaan stem. Wel, sy is onderdanig aan haar man, net soos Christene onderdanig aan die hoër owerhede is (Efesiërs 5:22; 1 Petrus 2:13-17). As sy haar man gehoorsaam en na die stemlokaal gaan, is dit haar persoonlike besluit. Niemand moet haar kritiseer nie.—Vergelyk Romeine 14:4.
Wat van ’n land waar dit volgens die wet nie verpligtend is om te stem nie, maar waar gemoedere hoog loop teen dié wat nie na die stembusse gaan nie—sodat hulle dalk aan fisiese gevaar blootgestel word? Of sê nou individue, hoewel hulle nie wetlik verplig is om te stem nie, word op die een of ander manier swaar gestraf as hulle nie na die stembusse gaan nie? In hierdie en soortgelyke situasies moet ’n Christen sy eie besluit neem. “Elkeen sal sy eie vrag dra.”—Galasiërs 6:5.
Dit sal dalk sommige mense laat struikel as hulle tydens ’n verkiesing in hulle land sien dat party Getuies van Jehovah na die stembusse gaan en ander nie. Hulle sê moontlik: ‘Jehovah se Getuies is nie konsekwent nie.’ Mense moet egter besef dat elke Christen sy eie besluit voor Jehovah God moet neem in sake soos hierdie wat die individu se gewete raak.—Romeine 14:12.
Watter persoonlike besluite Jehovah se Getuies ook al in verskillende situasies neem, hulle maak seker dat hulle hulle Christelike neutraliteit en vrymoedigheid van spraak behou. In alles vertrou hulle op Jehovah God om hulle te versterk, hulle wysheid te gee en hulle te help om nie hulle geloof op enige manier prys te gee nie. Hulle toon dus vertroue in die woorde van die psalmis: “U is my rots en my bergvesting; en om u Naam ontwil sal U my lei en my bestuur.”—Psalm 31:4.