Waardeer jy bejaarde medegelowiges?

TOE die eertydse nasie Israel in ’n verbondsverhouding met God was, is hulle beveel: “Voor grys hare moet jy opstaan, en jy moet aan ’n bejaarde agting betoon, en jy moet jou God vrees” (Levitikus 19:32). Respek vir bejaardes was dus ’n heilige plig en het verband gehou met onderworpenheid aan God. Al is Christene van vandag nie meer onder die Mosaïese Wet nie, herinner dit ons daaraan dat Jehovah bejaardes wat hom dien, as kosbaar beskou (Spreuke 16:31; Hebreërs 7:18). Het ons Jehovah se beskouing? Waardeer ons ons bejaarde Christenbroers en -susters?

Hy het sy bejaarde vriend waardeer

In die boek Tweede Konings vind ons ’n Bybelverslag wat respek vir bejaardes beklemtoon. Dit bevat ’n beskrywing van hoe die profeet Elia deur die jonger profeet Elisa opgevolg is. Kyk wat plaasgevind het op Elia se laaste dag as ’n profeet in die tienstammeryk van Israel.

Daardie dag is die bejaarde profeet deur Jehovah beveel om van Gilgal na Bet-El, van Bet-El na Jerigo en van Jerigo na die Jordaanrivier te reis (2 Konings 2:1, 2, 4, 6). Tydens daardie reis van bykans 50 kilometer het Elia drie keer by Elisa aangedring om hom nie langer te volg nie. Maar net soos jong Rut eeue vroeër met beslistheid geweier het om Naomi te verlaat, het Elisa geweier om die ouer profeet te verlaat (Rut 1:16, 17). Elisa het drie keer gesê: “So waar as Jehovah lewe en so waar as u siel lewe, ek sal u nie verlaat nie” (2 Konings 2:2, 4, 6). Teen daardie tyd was Elisa al sowat ses jaar lank Elia se dienaar. Tog wou hy so lank as moontlik saam met Elia dien. Trouens, die verslag sê verder: “Terwyl hulle al pratende verder geloop het, kyk! toe . . . het [Elia] opgevaar” (Vers 11). Elia en Elisa het gesels tot op die laaste oomblik van Elia se bediening in Israel. Die jonger profeet was blykbaar gretig om soveel riglyne en woorde van aanmoediging as moontlik van die ouer, meer ervare profeet in te neem. Dit is duidelik dat hy sy bejaarde vriend waardeer het.

‘Soos vaders en moeders’

Dit is nie moeilik om te sien waarom Elisa die bejaarde profeet as ’n vriend—selfs as ’n geestelike vader—liefgehad het nie (2 Konings 2:12). Net voordat Elia se toewysing in Israel tot ’n einde gekom het, het hy vir Elisa gesê: “Vra wat ek vir jou moet doen voordat ek van jou af weggeneem word” (Vers 9). Tot die einde toe het Elia dus sy besorgdheid oor die geestelike welsyn van sy opvolger en oor die voortsetting van God se werk getoon.

Vandag is dit bemoedigend om dieselfde vaderlike en moederlike besorgdheid by ons bejaarde Christenbroers en -susters te sien terwyl hulle hulle kennis en wysheid met jonger persone deel. Byvoorbeeld, vrywilligers wat al jare lank by die takkantore van Jehovah se Getuies dien, help graag nuwe lede van die Bethelgesin om die vaardighede aan te leer wat hulle nodig het om hulle werk uit te voer. Ook reisende opsieners en hulle vrouens wat gemeentes al jare lank besoek, is gewillig om die ondervinding wat hulle opgedoen het, te deel met dié wat as reisende bedienaars opgelei word. En in gemeentes van Jehovah se Getuies regoor die wêreld is daar bejaarde broers en susters wat Jehovah al dekades lank getrou dien en met graagte hulle praktiese wysheid en ondervinding met nuwer lede van die gemeente deel.—Spreuke 2:7; Filippense 3:17; Titus 2:3-5.

Die opregte besorgdheid wat hierdie dierbare bejaarde Christene aan die dag lê, maak dit waarlik ’n plesier om respek aan hulle te betoon. Ons wil derhalwe Elisa se voorbeeld navolg en groot waardering vir bejaarde medegelowiges toon. Laat ons, in ooreenstemming met die apostel Paulus se vermaning, aanhou om “’n ouer man . . . soos ’n vader” en “ouer vroue soos moeders” te behandel (1 Timoteus 5:1, 2). Sodoende sal ons grootliks bydra tot die doeltreffende werking en vooruitgang van die wêreldwye Christengemeente.

[Prent op bladsy 30]

Elisa wou so lank as moontlik saam met Elia dien

[Prente op bladsy 31]

Jonges vind grootliks baat by assosiasie met bejaarde Christene