“Julle het gehoor van die volharding van Job”
“Julle het gehoor van die volharding van Job en het gesien hoe Jehovah dit laat afloop het, dat Jehovah baie teer in geneentheid en barmhartig is.”—JAKOBUS 5:11.
1, 2. Voor watter beproewing het ’n egpaar in Pole te staan gekom?
HARALD ABT was nog nie eers ’n jaar lank een van Jehovah se Getuies nie toe Hitler se leër Danzig (nou Gdansk) in die noorde van Pole ingeneem het. Dit het toe moeilik, ja, gevaarlik, geraak vir ware Christene wat daar gewoon het. Die Gestapo het Harald probeer dwing om ’n dokument te teken waarin hy sy geloof verloën, maar hy het geweier. Ná ’n paar weke in die tronk is Harald na die Sachsenhausen-konsentrasiekamp gestuur, waar hy herhaaldelik gedreig en geslaan is. ’n Offisier het na die skoorsteen van die krematorium gewys en vir Harald gesê: “Jy sal binne 14 dae daardeur na jou Jehovah opstyg indien jy jou geloof bly aanhang.”
2 Toe Harald in hegtenis geneem is, het sy vrou, Elsa, nog hulle tien maande oue babadogtertjie geborsvoed. Maar die Gestapo het Elsa nie oor die hoof gesien nie. Kort voor lank is haar baba van haar af weggeneem en is sy na die uitwissingskamp by Auschwitz gestuur. Maar sy het hierdie jarelange beproewing oorleef, en so ook Harald. Jy kan in Die Wagtoring van 1 Julie 1980 meer lees oor hoe hulle volhard het. Harald het geskryf: “Ek het altesaam 14 jaar van my lewe in konsentrasiekampe en tronke deurgebring weens my geloof in God. Daar is al vir my gevra: ‘Was jou vrou vir jou ’n hulp om al hierdie dinge te verduur?’ Sy was voorwaar! Ek het uit die staanspoor geweet dat sy nooit haar geloof sou prysgee nie, en hierdie wete het gehelp om my te onderskraag. Ek het geweet dat sy my liewer dood op ’n draagbaar sou wou sien as om te weet dat ek vry was omdat ek my geloof prysgegee het. . . . Elsa het baie ontberinge tydens haar jare in Duitse konsentrasiekampe verduur.”
3, 4. (a) Watter voorbeelde kan Christene aanmoedig om te volhard? (b) Waarom spoor die Bybel ons aan om Job se ondervinding te ondersoek?
3 Dit is beslis nie maklik om kwaad te ly nie, soos baie Getuies kan bevestig. Daarom vermaan die Bybel alle Christene: “Neem die profete, wat in die naam van Jehovah gespreek het, as ’n voorbeeld van die lyding van kwaad en die beoefening van geduld” (Jakobus 5:10). Deur die eeue heen is baie knegte van God sonder rede vervolg. Die voorbeelde wat hierdie groot “wolk van getuies” voorsien, kan ons aanspoor om ons wedloop as Christene met volharding te bly hardloop.—Hebreërs 11:32-38; 12:1.
4 In die Bybelverslag is Job ’n uitstaande voorbeeld van volharding. “Kyk! Ons noem dié wat volhard het gelukkig”, het Jakobus geskryf. “Julle het gehoor van die volharding van Job en het gesien hoe Jehovah dit laat afloop het, dat Jehovah baie teer in geneentheid en barmhartig is” (Jakobus 5:11). Job se ondervinding gee ons ’n voorskou van die beloning wat wag op getroues, wat deur Jehovah geseën word. Nog belangriker, dit openbaar waarhede waarby ons sal baat vind gedurende tye van teëspoed. Die boek Job help ons om die volgende vrae te beantwoord: Waarom moet ons, wanneer ons beproewinge ondervind, die belangrike geskille wat betrokke is, probeer verstaan? Watter eienskappe en gesindhede help ons om te volhard? Hoe kan ons mede-Christene versterk wat met ontberinge te kampe het?
’n Begrip van die volledige prentjie
5. Wat is die belangrikste geskil om in gedagte te hou wanneer ons voor beproewinge of versoekings te staan kom?
5 Om ons geestelike balans te midde van teëspoed te behou, moet ons ’n begrip van die volledige prentjie hê. Anders kan persoonlike probleme ons geestelike sig belemmer. Die geskil van lojaliteit aan God is van die allergrootste belang. Ons hemelse Vader doen ’n beroep op ons wat ons persoonlik ter harte kan neem: “Wees wys, my seun, en maak my hart bly, sodat ek hom wat my uittart, ’n antwoord kan gee” (Spreuke 27:11). Wat ’n unieke voorreg is dit tog! Ten spyte van ons swakhede en onvolmaakthede kan ons ons Skepper bly maak. Ons doen dit wanneer ons liefde vir Jehovah ons in staat stel om beproewinge en versoekings die hoof te bied. Ware Christelike liefde verduur alles. Dit faal nooit nie.—1 Korintiërs 13:7, 8.
6. Hoe tart Satan Jehovah uit, en tot watter mate?
6 Die boek Job toon duidelik dat Satan die een is wat Jehovah uittart. Dit openbaar ook die bose geaardheid van hierdie onsigbare vyand en sy begeerte om ons verhouding met God te vernietig. Soos Job se geval toelig, beskuldig Satan in werklikheid al Jehovah se knegte daarvan dat hulle selfsugtige beweegredes het en probeer hy bewys dat hulle liefde vir God kan verflou. Hy tart God al duisende jare lank uit. Toe Satan uit die hemel gewerp is, het ’n stem uit die hemel hom beskryf as “die beskuldiger van ons broers” en gesê dat hy hierdie beskuldigings “dag en nag voor ons God” maak (Openbaring 12:10). Deur ons getroue volharding kan ons toon dat sy beskuldigings ongegrond is.
7. Wat is die beste reaksie op fisiese swakheid?
7 Ons moet onthou dat die Duiwel enige verdrukking waarvoor ons te staan kom, sal uitbuit om ons van Jehovah te vervreem. Wanneer het hy Jesus versoek? Dit was toe Jesus honger was nadat hy baie dae lank gevas het (Lukas 4:1-3). Jesus se geestelike krag het hom egter in staat gestel om die Duiwel se versoekings ferm te verwerp. Hoe belangrik is dit tog om enige fisiese swakheid—wat dalk deur siekte of die ouderdom veroorsaak word—met geestelike krag teë te werk! Selfs al “teer die mens wat ons uiterlik is weg”, gee ons nie moed op nie, want “die mens wat ons innerlik is, [word] van dag tot dag vernuwe”.—2 Korintiërs 4:16.
8. (a) Hoe kan negatiewe emosies ’n ondermynende uitwerking hê? (b) Watter gesindheid het Jesus gehad?
8 Daarbenewens kan negatiewe emosies ’n mens geestelik aftakel. ‘Waarom laat Jehovah dit toe?’ wonder ’n mens dalk. ‘Hoe kan ’n broer my so behandel?’ vra iemand anders miskien nadat hy onvriendelik behandel is. Sulke gevoelens kan maak dat ons die belangrikste geskille oor die hoof sien en alleenlik op persoonlike omstandighede konsentreer. Job se frustrasie met sy drie misleide metgeselle het hom blykbaar emosioneel net soveel geskaad as wat sy siekte hom fisies geskaad het (Job 16:20; 19:2). Die apostel Paulus het eweneens getoon dat langdurige toorn ‘plek [of, ’n geleentheid] kan toelaat vir die Duiwel’ (Efesiërs 4:26, 27). Christene sal, pleks van hulle frustrasie of toorn op individue uit te haal of te veel op die onregverdigheid van ’n situasie te konsentreer, eerder Jesus navolg en hulle “toevertrou aan die een wat regverdig oordeel”, Jehovah God (1 Petrus 2:21-23). ’n “Geesteshouding” soos dié van Jesus kan grootliks help om Satan se aanvalle af te weer.—1 Petrus 4:1.
9. Watter versekering gee God ons oor die laste wat ons moet dra of die versoekings waarvoor ons te staan kom?
9 Bowenal moet ons nooit ons probleme beskou as ’n besliste bewys van God se misnoeë nie. So ’n verkeerde begrip het vir Job pyn veroorsaak gedurende ’n tyd toe sy sogenaamde vertroosters ongevoelige woorde teen hom gebruik het (Job 19:21, 22). Die Bybel gee ons hierdie versekering: “Met bose dinge kan God nie beproef word nie, en ook beproef hy self niemand nie” (Jakobus 1:13). Inteendeel, Jehovah beloof om ons te help dra aan watter las ook al op ons kom en om ons die uitweg te gee uit enige versoeking waarvoor ons te staan kom (Psalm 55:22; 1 Korintiërs 10:13). As ons gedurende tye van benoudheid nader aan God kom, kan ons die regte perspektief van sake behou en die Duiwel met welslae teëstaan.—Jakobus 4:7, 8.
Hulpmiddele om te volhard
10, 11. (a) Wat het Job gehelp om te volhard? (b) Hoe het ’n goeie gewete Job gehelp?
10 Ten spyte van Job se droewige situasie—met inbegrip van die venynige opmerkings van sy “vertroosters” en sy eie verwarring oor die werklike oorsaak van sy ellende—het Job nog steeds sy onkreukbaarheid gehandhaaf. Wat kan ons uit sy volharding leer? Die grondliggende rede vir sy sukses was ongetwyfeld sy getrouheid aan Jehovah. “[Hy] het God gevrees en afgewyk van die kwaad” (Job 1:1). Dit was sy lewenswyse. Job het geweier om sy rug op Jehovah te draai, selfs toe hy nie verstaan het waarom sake skielik verkeerd geloop het nie. Job het geglo dat hy God moet dien wanneer dit goed gaan en wanneer dit sleg gaan.—Job 1:21; 2:10.
11 Die feit dat hy ’n goeie gewete gehad het, was ook vir Job ’n vertroosting. Gedurende ’n tyd toe dit gelyk het of hy sou sterf, het hy vertroosting geput uit die wete dat hy sy bes gedoen het om ander te help, dat hy by Jehovah se regverdige standaarde gebly het en dat hy enige vorm van valse godsdiens vermy het.—Job 31:4-11.
12. Hoe het Job gereageer op die hulp wat hy van Elihu ontvang het?
12 Job het natuurlik nog steeds hulp nodig gehad om sy beskouing in party opsigte reg te stel. En hy het daardie hulp nederig aanvaar—nog ’n sleutelrede waarom hy daarin geslaag het om te volhard. Job het respekvol na Elihu se wyse raad geluister, en hy het positief op Jehovah se teregwysing gereageer. “Ek [het] gepraat, maar sonder om begrip te hê”, het hy erken. “Ek [herroep] my woorde, en ek het berou in stof en as” (Job 42:3, 6). Al was hy nog steeds deur siekte geteister, was Job verheug dat hierdie regstelling van sy denke hom nader aan God gebring het. “Ek het te wete gekom dat u [Jehovah] alles kan doen”, het Job gesê (Job 42:2). Danksy Jehovah se beskrywing van Sy grootsheid het Job baie duideliker verstaan wat sy posisie in vergelyking met die Skepper is.
13. Hoe was die betoning van barmhartigheid vir Job voordelig?
13 Laastens voorsien Job ’n uitstaande voorbeeld van barmhartigheid. Sy valse vertroosters het hom diep seergemaak, maar toe Jehovah Job gevra het om vir hulle te bid, het hy dit gedoen. Daarna het Jehovah Job se gesondheid herstel (Job 42:8, 10). Dit is duidelik dat bitterheid ons nie sal help om te volhard nie, terwyl liefde en barmhartigheid dit wel sal doen. As ons gegriefdheid laat vaar, verkwik dit ons geestelik, en dit is ’n weg wat Jehovah seën.—Markus 11:25.
Wyse raadgewers wat ons help om te volhard
14, 15. (a) Watter eienskappe sal ’n raadgewer help om ander te genees? (b) Verduidelik waarom Elihu daarin geslaag het om Job te help.
14 Nog ’n les wat ons uit Job se verslag kan leer, is die waarde van wyse raadgewers. Sulke persone is broers “wat gebore word vir die tyd wanneer daar benoudheid is” (Spreuke 17:17). Maar soos Job se ondervinding toon, kan party raadgewers meer kwaad as goed doen. ’n Goeie raadgewer moet empatie, respek en goedhartigheid betoon, soos Elihu gedoen het. Ouer manne en ander ryp Christene sal moontlik die denke van broers wat onder probleme gebuk gaan, moet regstel, en in dié verband kan sulke raadgewers baie uit die boek Job leer.—Galasiërs 6:1; Hebreërs 12:12, 13.
15 Talle goeie lesse kan geleer word uit die manier waarop Elihu die saak hanteer het. Hy het geduldig geluister voordat hy op die onjuiste opmerkings van Job se drie metgeselle gereageer het (Job 32:11; Spreuke 18:13). Elihu het Job se naam gebruik en as ’n vriend met hom gepraat (Job 33:1). Anders as die drie valse vertroosters het Elihu nie gedink dat hy bo Job verhewe is nie. “Uit die klei is ook ék gevorm”, het hy gesê. Hy wou nie Job se lyding vererger deur onnadenkend te praat nie (Job 33:6, 7; Spreuke 12:18). Elihu het nie Job se vroeëre gedrag gekritiseer nie, maar hom eerder vir sy regverdigheid geprys (Job 33:32). Van die allergrootste belang is dat Elihu sake vanuit God se standpunt beskou het, en hy het gehelp om Job se aandag te vestig op die feit dat Jehovah nooit onregverdig sal optree nie (Job 34:10-12). Hy het Job aangemoedig om eerder op Jehovah te wag as om daarna te streef om sy eie regverdigheid te bewys (Job 35:2; 37:14, 23). Christen- ouer manne en ander kan beslis by hierdie lesse baat vind.
16. Hoe het Job se drie valse vertroosters werktuie van Satan geword?
16 Elihu se wyse raad vorm ’n teenstelling met die kwetsende woorde van Elifas, Bildad en Sofar. “Julle het nie die waarheid oor my gepraat” nie, het Jehovah vir hulle gesê (Job 42:7). Selfs as hulle beweer het dat hulle goeie bedoelings gehad het, het hulle as werktuie van Satan opgetree en nie as getroue metgeselle nie. Al drie het uit die staanspoor aangeneem dat Job self die skuld vir sy teëspoed dra (Job 4:7, 8; 8:6; 20:22, 29). Volgens Elifas het God geen vertroue in sy knegte nie en maak dit vir Hom geen verskil of ons regverdig is of nie (Job 15:15; 22:2, 3). Elifas het Job selfs beskuldig van oortredings wat hy nie gepleeg het nie (Job 22:5, 9). Daarenteen het Elihu Job geestelik gehelp, wat altyd die doelwit van ’n liefdevolle raadgewer is.
17. Wat moet ons in gedagte hou wanneer ons beproewinge verduur?
17 Daar is nog ’n les oor volharding wat ons uit die boek Job kan leer. Ons liefdevolle God sien ons situasie en is gewillig sowel as in staat om ons op verskeie maniere te help. Ons het vroeër na die ondervinding van Elsa Abt verwys. Let op die slotsom waartoe sy gekom het: “Voordat ek in hegtenis geneem is, het ek ’n suster se brief gelees waarin sy gesê het dat Jehovah se gees jou kalm laat word wanneer jy ’n groot beproewing verduur. Ek het gedink dat sy seker ’n bietjie oordryf. Maar toe ek self beproewinge verduur, het ek geweet dat sy die waarheid gepraat het. Dit gebeur werklik. Dit is moeilik vir ’n mens om jou dit voor te stel as jy dit nog nie ondervind het nie. Maar dit het werklik met my gebeur. Jehovah help.” Elsa het nie gepraat van wat Jehovah millenniums gelede in Job se dag kon doen of wel gedoen het nie. Sy het van ons tyd gepraat. Ja, “Jehovah help”!
Gelukkig is die mens wat volhard
18. Watter voordele het Job se volharding vir hom meegebring?
18 Min van ons sal verdrukking hoef te verduur wat so swaar soos Job s’n was. Maar ongeag die beproewinge wat hierdie stelsel van dinge oor ons bring, ons het goeie rede om ons onkreukbaarheid te handhaaf, soos Job gedoen het. Om die waarheid te sê, volharding het Job se lewe verryk. Dit het hom vervolmaak, hom volkome gemaak (Jakobus 1:2-4). Dit het sy verhouding met God versterk. “Van hoorsê het ek van u gehoor, maar nou sien my eie oog u”, het Job bevestig (Job 42:5). Satan kon nie Job se onkreukbaarheid ondermyn nie, wat bewys het dat Satan ’n leuenaar is. Honderde jare later het Jehovah nog steeds na sy kneg Job as ’n voorbeeld van regverdigheid verwys (Esegiël 14:14). Sy rekord van onkreukbaarheid en volharding is tot vandag toe ’n aansporing vir God se volk.
19. Waarom meen jy dat dit die moeite werd is om te volhard?
19 Toe Jakobus aan die eerste-eeuse Christene oor volharding geskryf het, het hy na die voldoening verwys wat volharding meebring. En hy het Job se voorbeeld gebruik om hulle daaraan te herinner dat Jehovah sy getroue knegte ryklik beloon (Jakobus 5:11). Ons lees in Job 42:12: “Wat Jehovah betref, hy het die einde van Job meer geseën as sy begin.” God het Job dubbel soveel gegee as wat hy verloor het, en hy het ’n lang, gelukkige lewe geniet (Job 42:16, 17). Net so sal enige pyn, lyding of hartseer wat ons dalk gedurende die einde van hierdie stelsel van dinge moet verduur, verwyder word en in God se nuwe wêreld vergete wees (Jesaja 65:17; Openbaring 21:4). Ons het gehoor van die volharding van Job, en ons is vasbeslote om, met Jehovah se hulp, Job se voorbeeld na te volg. Die Bybel belowe: “Gelukkig is die mens wat beproewing bly verduur, want wanneer hy goedgekeur is, sal hy die kroon van die lewe ontvang, wat Jehovah beloof het aan diegene wat hom altyd liefhet.”—Jakobus 1:12.
Hoe sal jy antwoord?
• Hoe kan ons Jehovah se hart bly maak?
• Waarom moet ons nie tot die slotsom kom dat ons probleme ’n bewys van God se misnoeë is nie?
• Watter faktore het Job gehelp om te volhard?
• Hoe kan ons Elihu navolg wanneer ons medegelowiges aanmoedig?
[Prent op bladsy 28]
’n Goeie raadgewer betoon empatie, respek en goedhartigheid
[Prente op bladsy 29]
Elsa en Harald Abt