Glanspunte van die afgelope jaar

“EK SAL Jehovah gedurende my lewe loof. Ek sal my God met melodieë besing solank ek daar is” (Ps. 146:2). Hoe verheug sou die psalmis tog gewees het as hy vandag gelewe het en kon sien hoe Jehovah geloof word soos nog nooit tevore nie! Die boek Wat leer die Bybel werklik? dra by tot daardie lof en bereik die harte van baie wat na die waarheid omtrent God soek.—Hand. 17:27.

Om die lof wat aan Jehovah gebring word, te vergroot, het baie takke taalklasse gereël sodat verkondigers en pioniers selfs meer mense met die goeie nuus kan bereik. Miskien sal jy beweeg word om daaraan te dink om jou eie bediening uit te brei deur ’n ander taal te leer.

Nog ’n voorbeeld van lof wat aan Jehovah gebring is, was die wêreldwye kampanje van drie weke om die spesiale strooibiljet te versprei wat die “Verlossing is op hande!”-streekbyeenkomste geadverteer het, wat in sowat 155 lande gehou is. Miljoene Koninkryksverkondigers in meer as 99 000 gemeentes het deelgeneem aan die kampanje, die eerste van sy soort. “Dit het sommige nuwelinge aangespoor om verkondigers te word, en party wat onbedrywig geword het, is aangemoedig om weer aan die gang te kom”, het ’n Byeenkomskomitee geskryf. Een broer wat 35 jaar lank onbedrywig was, het die strooibiljet by sy deur gekry en het sedertdien nog nie weer ’n vergadering oorgeslaan nie! Die volgende is net ’n paar van die ondervindinge wat van verskillende takke ontvang is.

Frankryk

Terwyl ’n Katolieke vrou en haar man by ’n familielid gekuier het, het hulle die strooibiljet daar gesien en is hulle belangstelling geprikkel deur die vrae wat dit geopper het. Hulle het die byeenkoms saam met hulle drie kinders bygewoon. Toe hulle daar aankom, het ’n saalwagter hulle vriendelik gegroet, vir hulle Bybels gegee en hulle na sitplekke geneem langs ’n Getuiegesin wat net drie kilometer van hulle af woon! Die twee gesinne het die dag saam deurgebring en reëlings getref vir ’n Bybelstudie. Die week ná die byeenkoms het die belangstellende gesin ’n gemeentelike vergadering gedurende die besoek van die kringopsiener bygewoon.

Indië

’n Bekende sangeres met die naam Sunita het na Kanada gegaan om daar op te tree. Getuies wat haar daar ontmoet het, het haar na ’n Pandjabivergadering genooi. Sy het die uitnodiging aanvaar en die vergadering geniet, veral weens die klem wat op die Bybel geplaas is. Toe sy die strooibiljet oor die byeenkoms ontvang, het sy onmiddellik al haar optredes vir daardie naweek gekanselleer sodat sy al drie dae kon bywoon. Sunita was nie spyt oor haar besluit nie. “Dit is die waarheid”, het sy aan die einde van die eerste dag gesê. Toe sy na Indië teruggekeer het, het sy na die plaaslike Koninkryksaal gegaan, saam met haar ma, haar seun, haar broer se seun en ’n vriendin. Toe haar voormalige predikante haar genader het, het sy gesê dat sy vasbeslote is om een van Jehovah se Getuies te word. Trouens, sy het vir hulle gesê dat hulle ook na die Koninkryksaal toe moet gaan!

Serwi’

Chinese vrou wat ons Mei Li sal noem, woon in Belgrado. In 2006 het sy Die Wagtoring in haar moedertaal begin lees. Toe Mei Li ’n strooibiljet ontvang het wat haar na die Chinese byeenkoms in Leipzig, Duitsland, nooi, was sy vasbeslote om dit by te woon, al is Leipzig omtrent 1 000 kilometer van Belgrado af. Sy het ’n visum vir drie dae gekry, na München gevlieg en per trein na Leipzig gegaan, ’n reis wat haar twee maande se salaris gekos het. Wat sy uit die program en haar gesprekke met ander byeenkomsgangers geleer het, het haar diep getref. Toe Mei Li na Belgrado teruggekeer het, het sy en haar ma ’n tuisbybelstudie aanvaar en ’n Chinese boekstudie begin bywoon.

Verenigde State

“Besoekers is op al drie dae oral in die gehoor opgemerk”, berig ’n Byeenkomskomitee. “Een besoeker was ’n vrou wat ’n uitnodiging ontvang het die dag nadat sy tot God gebid het om haar rigting in haar lewe te gee. Sy het Saterdag sowel as Sondag twee uur per motor na die byeenkoms gereis, en sy het ’n Bybelstudie aanvaar.” Die verslag gaan voort: “Een man het selfs in die straat afgehardloop agter ’n broer aan wat ’n uitnodiging by sy seun gelaat het. Die broer was nie seker wat om te verwag nie, maar was baie bly toe die man hom vriendelik vra om na sy huis terug te kom vir ’n bespreking. Met sy Bybel in die hand het die man ’n aantal vrae gevra, en ’n studie is begin.”

’n Broer het die strooibiljet vir ’n man by ’n bouterrein aangebied. “Mag ek ander hiervan vertel?” het die man gevra.

“Gerus!” het die broer gesê sonder dat hy geweet het dat die man Saterdagoggende sy eie radioprogram aanbied. Net soos hy gesê het, het hy ander vertel van die uitnodiging deur gedurende sy program daaruit voor te lees! Baie mense het in reaksie hierop navraag gedoen oor die strooibiljet.

Twaalfjarige Morgan is ’n hulppionier. ’n Week voor die spesiale kampanje het sy ’n man ontmoet wat ’n hele paar Bybelvrae gevra het, en sy het hom genooi om die openbare toespraak by die plaaslike Koninkryksaal by te woon. Hy het gekom al moes hy onmiddellik daarna na ’n familiebegrafnis gaan. Toe die spesiale kampanje begin het, het Morgan vir hierdie belangstellende man ’n strooibiljet gegee. “Ek sal beslis Saterdag en Sondag daar wees, maar ek moet Vrydag werk”, het hy gesê. Toe het hy gevra wat Getuies in sulke omstandighede doen. “Hulle kry gewoonlik verlof vir die dag, maar partykeer moet hulle hulle werk opgee”, het Morgan gesê.

Toe Morgan hom weer besoek, het die man gesê dat hy sy baas se toestemming gevra het om Vrydag verlof te neem en gesê het dat hy uit sy werk sou bedank as hy dit nie kon doen nie. Sy baas het gesê dat hy as ’n werker te waardevol was om te verloor en dat hy Vrydag kon afkry en ook Donderdag sodat hy hom kon voorberei.

Die man het al drie dae van die byeenkoms bygewoon, maar nie alleen nie. Agt lede van sy gesin het saamgekom en 12 van sy vriende en hulle gesinne—altesaam 35 mense! Toe hy aanvanklik vir Morgan gesê het dat hy omtrent 30 mense sou saambring, het sy gesê: “Ek kan nie soveel sitplekke hou nie.”

“Ek verstaan”, het hy gesê. “Ons sal op die vloer sit as ons moet.” Hulle het natuurlik almal gerieflike sitplekke gevind.

“DIE BOEK . . . LEER SOOS JESUS GELEER HET”

Verslae toon dat die Bybelstudiehulp Wat leer die Bybel werklik? ’n ware seën in die predikingswerk is. “Dit open die oë en voed die hart en verstand”, het een Bybelstudent gesê. ’n Streekopsiener vertel: “Die boek boei jou aandag, want dit leer soos Jesus geleer het. Dit gebruik nie onnodige woorde nie, dit is direk en duidelik, maar tog ook baie bemoedigend.” Kyk na die volgende ondervindinge.

Australië

Terwyl ’n broer herstelwerk aan die huis van ’n siek vrou gedoen het, het hy vir haar van die Koninkrykshoop vertel. ’n Paar dae later, toe hy haar saam met ’n pioniersuster besoek het, het die vrou oor die laaste dae gevra. Die Getuies het die Leer Bybel-boek oopgemaak by hoofstuk 9, met die titel “Lewe ons in ‘die laaste dae’?” en het die materiaal met haar bespreek. Die vrou was verbaas oor die dinge wat in die Bybel opgeteken is. “My kerk het my in die duister gehou”, het sy gesê.

Die broer skryf: “Toe ons teruggaan, het ons hoofstuk 1, ‘Wat is die waarheid omtrent God?’ bestudeer sowel as die gepaardgaande deel in die aanhangsel, wat verduidelik waarom God se naam uit party Bybels weggelaat word. Toe die vrou in die voorwoord van haar Bybel lees dat die vertalers ‘Here’ in die plek van ‘Jehovah’ gebruik het, was sy kwaad, want daar is vir haar gesê dat dit ’n goeie vertaling is. Die vrou het die begeerte uitgespreek om Christelike vergaderinge by te woon.

België

’n Suster met die naam Ingrid het ’n vrou uit Afrika ontmoet wat bevooroordeeld was teenoor Jehovah se Getuies. Toe Ingrid vir haar die Leer Bybel-boek wys, het haar gesindheid verander, want sy was gretig om God se Woord te verstaan. Sy het selfs ’n studie aanvaar, maar het daarop aangedring dat al die tekste gelees word. Hierdie vrou woon nou die vergaderinge by, antwoord dikwels en wil ’n Koninkryksverkondiger word.

Brasilië

Die Getuies het die Bybel saam met Paulo gestudeer toe hy in sy vroeë tienerjare was. Ongelukkig het sy gesin verbrokkel toe hy 16 was. Om sy ma te onderhou, het Paulo by ’n samba-orkes aangesluit, maar gou betrokke geraak by onsedelikheid en strawwe drinkery. Sekere waarhede het egter in sy hart vasgesteek. Hy was byvoorbeeld ontsteld toe hy by ’n voedoesentrum moes speel omdat hy besef het dat voedoe met demonisme verband hou. Hy het ook begin sien hoe leeg sy lewe was. Toe ’n jong broer in 2005 vir Paulo die Leer Bybel-boek wys, is sy belangstelling onmiddellik weer geprikkel en het hy begin studeer. Kort voor lank het hy die orkes verlaat, en hy woon nou Christelike vergaderinge by.

Brittanje

Terwyl Marilyn aan die deur-tot-deur-bediening deelgeneem het, het sy vir Melanie ontmoet, ’n jong ma wat belangstelling getoon het in die Bybel. Marilyn het ’n traktaat by haar gelaat en belowe om terug te kom. Ná etlike pogings het Marilyn vir Melanie tuis gevind. “Ek het besluit om direk in die Leer Bybel-boek in te gaan”, sê Marilyn, “en dit het tot ’n progressiewe Bybelstudie gelei. Net voor Kersfees het Melanie my verras deur te sê dat dit die laaste keer is dat sy ’n Kersboom sou hê. Sy het vooruit gelees in die boek en geleer wat die waarheid omtrent Kersfees is.”

Colombia

Consuelo het van haar toesighouer verlof gekry om ’n streekbyeenkoms by te woon. Toe Consuelo weer terug was by die werk, het haar toesighouer haar gevra hoe sy die byeenkoms geniet het, en ’n lewendige gesprek het gevolg. Toe Consuelo vir haar die Leer Bybel-boek wys, het sy gevra of sy dit kon leen. Sy het dit twee dae later teruggegee en gesê dat dit interessante leesstof is. “Dit is nie net daar om gelees te word nie, maar om bestudeer te word”, het Consuelo gesê en toe vir haar gewys hoe ’n studie gehou word. “Bedoel jy dat ek hierdie boek kan bestudeer?” het die toesighouer gevra. ’n Studie is natuurlik gereël en kort daarna het die vrou vir haar familie en vriende begin getuig. Sy het ook Christelike vergaderinge begin bywoon, soms saam met haar seun en haar ouma.

Guyana

Joseph, ’n gewone pionier, het ’n studie in die Leer Bybel-boek begin met ’n man wat die Getuies jare vroeër in Georgetown, die hoofstad, ontmoet het. Toe Joseph vir die eerste studie opdaag, het die man en sy twee volwasse seuns en hulle vrouens vir hom gewag. Hulle het ook eksemplare van die boek geneem. Die volgende week het die pa gesê dat ’n plaaslike onderwyser sy Leer Bybel-boek geleen het en dit gelees het. “Dis die waarheid dié”, het die onderwyser gesê. Die onderwyser het ook by die studie aangesluit. Intussen het ’n buurman van die studie gehoor en gevra of hy dit kon bywoon. Omtrent daardie tyd het Joseph hulle almal genooi om die Gedenkmaal by te woon. Hoewel die man met wie Joseph aanvanklik begin studeer het, weens siekte nie kon gaan nie, het sy gesin die Gedenkmaal bygewoon, asook die onderwyser en sy gesin. Almal maak nog steeds goeie vordering.

Pole

Terwyl Lucjan straatgetuieniswerk gedoen het, het hy die 50-jarige Jan ontmoet, ’n skoolvriend wat hy jare laas gesien het. Gedurende hulle gesprek, wat gedagtes uit die Leer Bybel-boek ingesluit het, het Jan gesê dat sy vrou gesterf het en dat hy begin rook het en ’n alkoholis geword het. “Toe ek en ’n vriend Jan ’n paar dae later besoek het”, vertel Lucjan, “het hy vir ons gewag. Op sy versoek het ons dadelik die Leer Bybel-boek begin studeer.” Die waarheid bereik sy hart, en hy probeer om sy verslawings te oorkom en om sy taal te beheer, wat nogal vulgêr was.

Spanje

Waarom sou ’n bloedkundige vir ’n pasiënt wat aan depressie ly, sê om die Bybel te bestudeer? Twee lede van die plaaslike Hospitaalskakelkomitee het hierdie dokter besoek en ’n eksemplaar van die Leer Bybel-boek by hom gelaat. Hy en ’n pasiënt het aan depressie gely wat deur ernstige siekte veroorsaak is. Hy was beïndruk deur die Leer Bybel-boek, het dit vir sy pasiënt gewys en haar verseker dat hulle albei die toekoms met vertroue sal kan tegemoetgaan as hulle saam met die Getuies studeer. Binne ’n paar dae het ’n pioniersuster wat straatgetuieniswerk gedoen het, die vrou ontmoet, en sy het ’n studie aanvaar. Die bloedkundige het ook begin studeer en woon reeds Christelike vergaderinge by.

Zambië

Goliath, die hoofman van ’n dorpie, wat twee vrouens en tien kinders gehad het, is geensins ’n reus nie, maar hy en sy gesin het geestelik gesproke met reusespronge vordering gemaak. Kort nadat Goliath die Leer Bybel-boek gelees het, het hy veranderinge begin maak. In Januarie 2006 het hy en sy gesin Christelike vergaderinge begin bywoon en in Februarie het hy sy tweede vrou weggestuur en sy verbintenis met sy eerste vrou gewettig (Matt. 19:4-6; 1 Tim. 3:2). In Maart het hy as hoofman van die dorpie bedank en in April het hy en sy vrou, Esther, ongedoopte verkondigers geword. Die demone was klaarblyklik ontevrede met hulle besluit om Jehovah te dien en het Esther begin lastig val. Maar sy het hulle teëgestaan, soos Jakobus 4:7 sê gedoen moet word. Die resultaat? “Ek en my man is nou albei vry”, het sy gesê.

POGINGS OM IN ’N ANDER TAAL TE GETUIG

’n Aantal lande het ’n groot instroming van immigrante gehad wat ander tale praat, en baie van dié mense kom uit lande waar die predikingswerk nie vryelik gedoen kan word nie. Gevolglik is “’n groot deur wat tot bedrywigheid lei, . . . oopgemaak”, en baie broers en susters gaan daardeur in deur ’n ander taal te leer (1 Kor. 16:9). Daarbenewens het party lande ’n groot inheemse bevolking wie se taal nie algemeen gepraat word nie. Koninkryksverkondigers leer ook hierdie tale en word ryklik beloon.

Om die werk in sulke gebiede te bevorder, het ’n aantal takke taalklasse gereël. Die lesse is saamgestel om die leerproses te bespoedig en fokus dikwels op werklike situasies wat in die bediening voorkom. “Die kursus help jou om jou in die taal te verdiep”, sê Elisa, wat Albanees leer.

België

Die tak berig dat meer as 300 verkondigers 17 klasse in tien tale bygewoon het, en die studente se ouderdomme het gewissel van 9 tot 71 jaar. “Ek het Turks geleer en die mense leer liefkry”, sê Enora. Annelies leer Chinees, en ’n verslaggewer van ’n nasionale televisienetwerk het ’n onderhoud met haar gevoer. Hy wou verslag lewer oor iemand wat iets nuuts in die lewe aangepak het. Annelies het natuurlik verduidelik waarom sy Chinees leer. Toe die verslaggewer ’n jaar later teruggekom het, het Annelies vertel van die goeie resultate wat sy in haar bediening gehad het. Die verslaggewer was blykbaar beïndruk, want die program is gedurende spitstyd op die nasionale televisiediens uitgesaai, en dit het ’n onderhoud met Annelies ingesluit sowel as ’n toneel waar sy by ’n bushalte in Chinees getuig.

Nederland

“Buiten dat daar nou meer werkers in die anderstalige veld is, het die taalkursusse broers gehelp om in die gemeentes die leiding te neem”, skryf die tak. In Nederland was daar dringend hulp nodig in die betreklik nuwe Roemeense veld. Die tak het van tyd tot tyd vergaderinge gereël, maar net een broer kon die leiding neem, en sy gesondheid was swak. Nou, danksy die taalkursus, is daar nog bekwame broers wat die leiding kan neem. Een broer hou weekliks ’n boekstudie, ’n ander een hou die Wagtoring-studie en ’n derde kan al tolk wanneer toesprake in Nederlands gehou word.

Spanje

Sedert 2003 het die tak 48 klasse in tien tale gereël, met die gevolg dat die aantal Bybelstudies dramaties toegeneem het tot byna 50 000. ’n Roemeense gesin het Juan en Mari Paz, ’n egpaar wat as spesiale pioniers dien, in hulle huis ingenooi. Kort voor lank het 16 mense bymekaargekom om te luister, waaronder die 19-jarige Mario, wat baie aandagtig geluister het. Hoewel hy geen Spaans en die pioniers geen Roemeens kon praat nie, het hy die Vereis-brosjure in sy taal geneem. Die volgende week het Mario ’n Bybelstudie gevra en ’n spesiale byeenkomsdag bygewoon, al het hy baie min verstaan. Binne ’n paar weke het hy al die gemeentelike vergaderinge begin bywoon en eenvoudige antwoorde in Spaans begin gee. Hy het sy voorkoms verbeter en ander van sy nuutgevonde hoop begin vertel. Hy hou nou ’n Bybelstudie met ’n Roemeense paartjie, wat goeie vordering maak.

Intussen het Juan en Mari Roemeens begin leer, en kort voor lank het hulle 30 Bybelstudies in daardie taal gehou! Juan hou ook ’n boekstudie in Roemeens. Ná die studie woon tien verkondigers ’n Roemeense taalklas by wat aangebied word deur niemand anders nie as Mario, die oorspronklike Bybelstudent.

Verenigde State

Meer as 50 miljoen mense se huistaal is nie Engels nie. Onder Jehovah se Getuies dien sowat 254 000 verkondigers in 3 052 Spaanse gemeentes en 53 groepe. ’n Verdere 26 000 verkondigers dien in 690 anderstalige gemeentes en groepe wat nie Spaans gebruik nie. Om die werk in hierdie groot, gemengde veld te vergemaklik, het die tak meer as 450 klasse in 29 tale gereël. “In die afgelope twee jaar is vier nuwe gemeentes in ons kring gestig”, vertel ’n kringopsiener. “Drie van hulle was ’n direkte gevolg van die Franse klasse.”

“Dit was vir ons ’n droom wat bewaarheid is”, sê ’n broer wat Spaans geleer het. “Ek en my vrou wou al jare lank sendelinge gewees het, maar ons het twee kinders gehad om groot te maak. Nou is ons kinders groot, en ek het afgetree. Daarom het ek en my vrou drie maande gelede by ’n Spaanse gemeente aangesluit, en ons het alreeds toesprake op die Teokratiese Bedieningskool gehou. Ons het ook baie herbesoeke en vyf potensiële Bybelstudies.Op 67- en 64-jarige leeftyd het ons gesien dat ’n mens nooit te oud is om ’n ander taal te leer nie.”

As julle gebied nie baie dissipels oplewer nie en as jou omstandighede dit toelaat, kan jy dit gerus biddend oorweeg om ’n ander taal te leer met die oog daarop om na ’n gebied te trek waar ’n vreemde taal of een van die plaaslike tale gepraat word. So ’n verandering kan baie produktief wees en kan ons bediening interessanter maak.

Duitsland

Taalkursusse het meer as 30 jaar gelede in hierdie land begin, en meer as 1 000 studente het opleiding in nege tale ontvang, van Albanees tot Viëtnamees. “Dit is baie beter as die kursus wat ek by die universiteit gevolg het”, het een suster gesê. Omdat studente ook leer hoe mense uit ander lande dink, is hulle beter toegerus om harte te bereik wanneer hulle getuig.

Paula, wat 82 jaar oud is, het Viëtnamees begin leer en reis omtrent 150 kilometer om vergaderinge by te woon. “Ek het nie juis ’n aanleg vir tale nie”, sê sy, “maar ek is baie dankbaar teenoor Jehovah dat hy my soveel vreugde gee.” Paula het met ’n Viëtnamese gesin gestudeer. Die man het eerste in die waarheid begin belangstel, en later het sy vrou ook. Albei is nou gedoop.

Nadat hulle gedoop is, het die egpaar en hulle dogter hulle droom om Jehovah in hulle vaderland te dien, verwesenlik. Hulle het ’n huis gebou wat groot genoeg is om gemeentelike vergaderinge in te hou, en die man dien nou as ’n ouer man en hulppionier. Sy vrou is ’n gewone pionier. Paula was oorstelp van vreugde toe sy ’n brief van hierdie gesin gekry het wat gesê het dat die pa sy eie dogter gedoop het. In ’n brief aan Paula het die meisie geskryf: “Liewe ‘Ouma’. Ek mis jou. Ek dink baie aan jou. Jy sal altyd my Ouma Paula wees. Ek is lief vir jou.” Wat ’n hartverblydende ondervinding was dit tog vir ons liewe suster wat laat in haar lewe ’n moeilike taal aangedurf het!

Kanada

Sedert 2002 het altesaam 554 studente 31 taalklasse in tien stede bygewoon. Paul, ’n ouer man en ’n parapleeg, het Mandaryns geleer. Linda, sy deeltydse verpleegster, is Chinees. Omdat haar kerk sleg gepraat het van die Getuies, wou Linda nie na die Koninkryksboodskap luister nie. Eendag het Paul haar gevra om hom na die Koninkryksaal te neem sodat hy na ’n openbare toespraak in Mandaryns kon luister. Sy het dit gedoen, maar het met niemand gepraat nie en geen belangstelling getoon nie. Kort daarna het sy vir Paul na die boekstudie geneem. Dié keer het Linda, ’n enkelouer, aandagtig geluister, want die studie het oor die gesinslewe gehandel. Daarna het ’n pioniersuster vir Linda ’n Bybelstudie aangebied, wat sy aanvaar het. Sy het vinnig geestelike vordering gemaak en is nou een van ons susters.

Kanada het baie inheemse volke wat elk hulle eie taal praat. ’n Paar jaar gelede het ’n pioniersuster met die naam Carma vir ’n man getuig wat ’n Swartvoet-Indiaan is. “Toe ek in Engels vir hom probeer getuig het, het hy geweier om te luister”, sê Carma, wat saam met haar ouers op die Swartvoet-reservaat woon. “Hy het gesê dat ek aan die witman se godsdiens behoort en dat die Bybel die witman se boek is. Ek het gedink: ‘As ek maar net meer van die Swartvoet-taal en -kultuur geweet het, sou hy my dalk ernstig opgeneem het.’” Carma het besluit om die taal te leer en het later 23 verkondigers gehelp wat ’n weeklikse Swartvoet-taalklas bygewoon het.

Een van die studente het vir ’n Swartvoet-egpaar getuig wat hulle siek seun in die hospitaal besoek het. Die egpaar was beïndruk dat die suster in hulle taal belangstel en het haar hulle adres gegee. Carma het uitgevind dat dit dieselfde man is wat sy ’n jaar vroeër ontmoet het! Daarom het sy saam met die suster op die herbesoek gegaan. “Hulle het nie net geluister nie, maar ook saamgestem met wat die Bybel sê”, vertel Carma. “Die suster het vir hulle ’n Bybel en ’n studiehulp aangebied. Die vrou het die twee publikasies met trane in haar oë teen haar bors gedruk, en haar man het sy kop goedkeurend geknik. Sy studeer nou, en haar man sit by.”

As gevolg van die sukses van die taalklas berig die tak dat 34 Swartvoet-Indiane in 2006 die Gedenkmaal bygewoon het wat in hulle taal gehou is!

Italië

Sowat 7 200 verkondigers het klasse in 18 tale bygewoon. Een van hierdie studente het Samson ontmoet, wat uit ’n land kom waar die Koninkrykswerk verbied is.Op 24-jarige ouderdom het Samson vertrek op wat hy ’n reis van hoop genoem het, waarin hy eers die woestyn oorgesteek het en toe na Italië gevaar het. Daar het hy die broer ontmoet wat sy taal geleer het. Samson het met belangstelling geluister en selfs ’n Christelike vergadering bygewoon. Nadat hulle vir tien maande met mekaar kontak verloor het, het hulle weer ontmoet, en die broer het die Bybel met Samson begin studeer. Die studie is in kitskosrestaurante, moltreinstasies en parkeerterreine gehou. Nadat Samson die Gedenkmaal bygewoon het, het hy sy lewe in orde begin bring en selfs ’n verhouding met ’n vrou saam met wie hy ’n jaar lank gebly het, beëindig. Hy is nou een van ons broers.

Nicaragua

Gedurende 2006 kon die broers vir die eerste keer ’n goeie getuienis gee aan die inheemse Mayangna-volk. Die meeste Mayangnane behoort aan die Morawiese godsdiens, ’n Protestantse groep, en die predikant is gewoonlik die nieamptelike burgemeester van elke dorp. Een van hierdie predikante het die tradisie verbreek en toegelaat dat Hamilton en Abner—spesiale pioniers—in die dorp bly. Hy het selfs vir hulle verblyf gevind en vir hulle ’n volledige Bybel in Mayangnaans gegee. Die broers het die taal geleer en gou ’n aantal Bybelstudies gehad. Trouens, die pioniers het as tolke gedien toe 13 mense die vergadering gedurende die heel eerste besoek van die kringopsiener bygewoon het, en 90 het die Gedenkmaal bygewoon. Vir laasgenoemde geleentheid het die broers die twee liedere in Mayangnaans vertaal, en almal het geesdriftig saamgesing.

Met die oog op die buitengewone belangstelling het die tak ingestem dat die pioniers ’n onbepaalde tyd lank in die toewysing kan bly. Maar sou die plaaslike owerheid dit goedkeur? By ’n dorpsvergadering het party mense Jehovah se Getuies daarvan beskuldig dat hulle die antichris is. Maar een man op die dorpsraad het vroeër saam met die Getuies gestudeer. “Vandat hierdie twee jong mans in ons dorp is”, het hy gesê, “het ek nog nooit gesien dat enigiemand vir hulle kook of hulle wasgoed was nie. Hulle doen alles self. Hulle het selfs ons taal geleer! Wat meer is, hulle het ons dinge uit die Bybel geleer wat ons nooit geweet het nie. As hierdie manne nie van God was nie, sou hulle teen dié tyd sekerlik al moed opgegee het.” Die broers is toegelaat om te bly.

VERTALING VIR DIE DOWES

Verenigde State

In 2006 is Die goeie nuus volgens Matteus in Amerikaanse Gebaretaal in die vorm van ’n stel DVD’s vrygestel. Dowe verkondigers kon vir die eerste keer hele hoofstukke van die Nuwe Wêreld-vertaling in hulle eie taal lees. “Dit is die beste persoonlike brief wat ek nog ooit van Jehovah ontvang het”, het een dowe ouer man gesê. ’n Ander een het gesê: “Nou kan ek sien hoe elke vers in die konteks pas.” ’n Suster wie se doel dit is om elke dag een hoofstuk te dek, skryf: “Voor ek my kom kry, is ek laat vir ’n afspraak, want ek het vier of vyf hoofstukke gedek en nie die tyd dopgehou nie!”

Brasilië

Die werk in die gebaretaalgebied groei verstommend vinnig. Tans is daar 232 gebaretaalgemeentes, en hulle maak tien kringe en een streek uit. Meer as 1 000 ouer manne en bedieningsknegte sowel as 146 spesiale pioniers, waarvan 8 doof is, werk in die gebaretaalgemeentes en -veld. En meer as 100 van hierdie ouer manne en bedieningsknegte skryf hulle geestelike groei hoofsaaklik toe aan die pragtige publikasies wat Jehovah se organisasie vir die dowes voorsien. Hierdie studiehulpe is onder andere Kennis wat tot die ewige lewe lei, Wat leer die Bybel werklik?, Hou aan waak!, Wat vereis God van ons? en Die Wagtoring. Vanaf 2006 is die Teokratiese Bedieningskool aangepas vir gebaretaal en maak dit gebruik van publikasies wat in daardie taal beskikbaar is.

“Ek het kerkdienste in verskillende kerke bygewoon”, het ’n 30-jarige onderwyseres gesê, “en ek besef nou dat net Jehovah se Getuies werklik die dowes van die Bybel kan leer.” Wat haar kerk leer, het sy gesê, is onlogies en onprakties. Ten spyte van druk van haar vriende is sy vasbeslote om aan te hou om Christelike vergaderinge by te woon. Mag Jehovah voortgaan om sulke opregtes van hart na sy Seun toe te trek!—Joh. 6:44; Op. 14:6.

WETLIKE VERWIKKELINGE

Eritrea

Omdat ons broers nie in die nasionale referendum gestem het nie, het ’n presidensiële verordening in 1994 die burgerskap van Jehovah se Getuies herroep. Die besluit het vir ons broers groot ekonomiese probleme veroorsaak, en honderde het uit die land gevlug en elders toevlug gesoek. Ander het gebly, waaronder party met skoolgaande kinders. Wanneer leerders in graad nege kom, word hulle almal—seuns en meisies—vir militêre opleiding geregistreer. Gevolglik het baie jongmense besluit om nie verder as graad agt skool te gaan nie.

Dit is gevaarlik om gemeentelike vergaderinge by te woon en aan die predikingswerk deel te neem; hele gemeentes is al in hegtenis geneem! Ons moedige broers en susters gaan egter voort om “eerder aan God as heerser gehoorsaam [te] wees as aan mense” (Hand. 5:29). Tans is 31 broers en susters in die gevangenis, insluitende ’n 73-jarige broer wat ’n Nederlandse burger is. Ander is in die gevangenis omdat hulle weier om militêre diens te doen. Drie broers—Paulos Eyassu, Isaac Mogos en Negede Teklemariam—is al sedert 1994 in die gevangenis.

Frankryk

Op 25 Februarie 2005 is ’n aansoek by die Europese Hof van Menseregte (EHMR) ingedien aangaande die onregverdige belasting wat aan die Vereniging van Jehovah se Getuies opgelê is. Meer as 874 000 mense het ’n landwye petisie teen hierdie onreg onderteken, en die dokument is aan die Hof voorgelê. Nietemin het die belastingowerheid in Januarie 2006 die broers opdrag gegee om die uitstaande deel van die belasting te betaal.

Jehovah se Getuies het dringend met die EHMR in verbinding getree om hulle van hierdie verwikkelinge in kennis te stel. Die Hof het dadelik met ’n voorlopige ondersoek van die aansoek begin. Op 4 Mei 2006 het die Hof die Franse regering gevra om sy saak skriftelik voor te lê. Die doel is om vas te stel of die godsdiensvryheid van Jehovah se Getuies geskend is en of daar enige diskriminasie by betrokke is.

Duitsland

Op 10 Februarie 2006 het die Federale Administratiewe Hof in Leipzig beslis dat die staat Berlyn die Godsdiensvereniging van Jehovah se Getuies in Duitsland as ’n openbare korporasie moet erken. Dit het ’n 15 jaar lange regstryd tot ’n einde gebring. Die Godsdiensvereniging het nou die reg om belastingvrystelling en ander voorregte te geniet wat aan groot godsdienste toegestaan word. Op 5 Julie 2006 het die staat Berlyn hulle amptelike erkenning gegee en die sertifikaat wat dit bevestig, aan twee lede van die Takkomitee oorhandig.

Griekeland

Permitte om Koninkryksale te bou en te gebruik, is jare lank vertraag of geweier omdat die wet vereis het dat dit eers deur ’n Grieks-Ortodokse biskop goedgekeur moet word. Op 30 Mei 2006 het die parlement beslis dat net die Departement van Nasionale Onderwys en Godsdienste permitte met betrekking tot nie-Ortodokse godsdienste hanteer.

Op 15 Julie 2005 het die administrasie van ’n openbare onderdakstadion in Loutraki, Korinte, hulle toestemming teruggetrek dat die broers die fasiliteit vir ’n streekbyeenkoms kon huur. Die administrasie het dit betwyfel of Jehovah se Getuies ’n “bekende godsdiens” is. Die ombudsman het ingegryp, en in Februarie 2006 het stadionbeamptes belowe om nuwe aansoeke te oorweeg met die verstandhouding dat Jehovah se Getuies ’n erkende godsdiens is.

Nepal

Jehovah se Getuies is in Oktober 2005 suksesvol as ’n godsdiensvereniging geregistreer. Volgens die handves van die organisasie is een van sy oogmerke om “geestelike opvoeding te bevorder”. Hierdie registrasie sal bydra tot die bevordering van die goeie nuus in hierdie oorheersend Hindoeïstiese land.

Roemenië

Hoewel Jehovah se Getuies in 1990 as ’n godsdiens geregistreer is, is hulle nie ingesluit op ’n lys van amptelik erkende godsdienste wat in 1997 deur die Staat uitgegee is nie. Gevolglik is die broers nie toegelaat om Koninkryksale te bou nie en is hulle nie vrystelling van militêre diens gegee nie—regte wat aan erkende godsdienste toegestaan is. Die Roemeense Hooggeregshof het die regering opdrag gegee om Jehovah se Getuies as ’n godsdiens te erken, maar die regering het die bevel keer op keer teëgestaan. In Maart 2006, met die hulp van die EHMR, het die regering tot ’n vriendelike skikking met Jehovah se Getuies gekom en die nege jaar lange regstryd tot ’n einde gebring. Die regering het erken dat ons organisasie “al die regte en verpligtinge [moet hê] wat die wet [aan erkende godsdienste] verleen”.

Turkye

Nadat die tak aansoek gedoen het om registrasie as ’n godsdiens, het die regering beweer dat registrasie onmoontlik is, hoewel die wette gewysig is om te voldoen aan die standaarde van die Europese Unie. Die saak is tans in die plaaslike howe, maar dit kan uiteindelik na die EHMR verwys word.

’n Ander uitdaging hou verband met militêre diens. Broers word drie of vier keer per jaar opgeroep totdat hulle bo die ouderdomsgrens is. Hulle word elke keer gevonnis. Party is herhaaldelik beboet, en ander is in die gevangenis gesit. In 2004 het Yunus Erçep ’n aansoek by die EHMR ingedien. Hoewel broer Erçep dikwels beboet is, is hy in Oktober 2005 in die gevangenis gesit en vrygelaat nadat hy 5 maande van sy vonnis van 12 maande uitgedien het. Op die dag van sy vrylating is hy weer voor die hof gedaag en beboet omdat hy by vorige geleenthede militêre diens geweier het.

Oesbekistan

Die afgelope vier jaar was daar meer as 1 100 gedokumenteerde gevalle van ons broers wat in hegtenis geneem, aangehou, beboet of geslaan is. Meer as 800 van hierdie voorvalle het gedurende die Gedenkmaal in 2005 en in 2006 plaasgevind. Op baie plekke het die polisie, met knuppels in die hand, in busse opgedaag en almal teenwoordig in hegtenis geneem. Baie is beboet; party is erg geslaan.

Nietemin het die broers ’n goeie getuienis gegee. Neem byvoorbeeld ’n broer en ’n suster teen wie kriminele aanklagte ingebring is omdat hulle gemeentelike vergaderinge bygewoon en getuig het. Hulle prokureur het gevra dat die hof die lektuur ondersoek wat tydens die inhegtenisneming gekonfiskeer is. Die Kennis-boek en die Vereis-brosjure is hardop voorgelees, en die regter het gehelp lees. Omdat hy besonder belanggestel het in hoofstuk 5 van die Kennis-boek, “Wie se aanbidding is vir God aanneemlik?” het die regter opdrag gegee dat hulle deur die etensuur moes aanhou lees.

Toe Matteus 28:19, 20 aangehaal is, het die regter uitgeroep: “So dís hoekom julle preek!” Toe hy gevra het waarom Hitler se Nazi-regime Jehovah se Getuies vervolg het, is hy drie videokassette gegee: Purple Triangles, Jehovah’s Witnesses Stand Firm Against Nazi Assault en The Bible—Accurate History, Reliable Prophecy. Hoewel ons broer en suster beboet is, kon hulle vir hof- en polisiebeamptes getuig op maniere wat hulle nooit sou gedink het moontlik is nie.—Luk. 21:12, 13.

Soedan

Vanaf Junie 2006 is Jehovah se Getuies in agt state as ’n godsdiens geregistreer. Die broers het in hierdie gebiede Koninkryksale gebou en openlik groot byeenkomste gehou. Ons lektuur word vryelik ingevoer, en die broers het ’n kantoor in Khartoem.

Rusland

Op 12 April 2006 het ’n gemeente van 200 in Moskou die Gedenkmaal in ’n gehuurde saal gehou toe meer as 50 gewapende polisiemanne daar opgedaag het. Die hoof van die Ljoeblino-polisiedepartement het die vergadering stopgesit en gesê dat sulke vergaderinge ingevolge die verbod op Jehovah se Getuies in Moskou nie gehou mag word nie. Die polisie het identiteitsdokumente nagegaan, beslag gelê op lektuur en 14 broers na die Ljoeblino-polisiekantoor geneem waar hulle meer as vier uur aangehou is. Toe ’n broer na die polisiestasie gegaan het om regshulp te gee, is hy teen die grond neergegooi en met ’n mes gedreig. Hy is aangesê om nie ’n klag te lê nie. Nietemin het 4 van die 14 broers op 17 April ’n klag teen die Ljoeblino-polisiedepartement ingedien.

’n Verhoor het op 16 Mei begin in die Ljoeblino-streekhof in Moskou onder voorsitterskap van regter Z. W. Zoebkowa. Nie een van die beamptes wat aan die klopjag deelgeneem het, was teenwoordig nie—net hulle prokureur. Sonder enige verduideliking het die regter 50 besware wat deur die broers se prokureurs geopper is, verwerp en die meeste van hulle mosies afgekeur. Aan die ander kant het die regter ’n mosie deur die polisiedepartement se prokureur toegestaan om ’n afskrif van die Golowinski- Intermunisipale Streekhof se uitspraak wat Jehovah se Getuies in Moskou verbied het, toe te laat, asook die opinie van die sielkundige L. W. Koelikof, wat in daardie vroeëre hofsaak teen Jehovah se Getuies getuig het.

Op 15 Junie 2006 het die regter beslis dat die aanhouding van die klaers onwettig was, maar hy het nie uitspraak gelewer teen die ontwrigting van die Gedenkmaal nie. Die besluit beweer ook dat die gehuurde ouditorium nie aan die vereistes vir ’n godsdiensvergadering voldoen nie. Jehovah se Getuies het op 30 Junie 2006 appèl aangeteken by die Moskouse Stadshof en het onder andere die talle prosedurefoute genoem wat gedurende die verhoor deur die Ljoeblino-streekhof gemaak is. Die Gedenkmaal het op 22 ander plekke in Moskou sonder voorval afgeloop.

Die eerste paragraaf van hierdie Glanspunte het die psalmis se begeerte genoem: “Ek sal my God met melodieë besing solank ek daar is” (Ps. 146:2). Vandag het miljoene van Jehovah se knegte oorvloedige bewys gelewer dat hulle dieselfde brandende begeerte het. Ja, laat ons, solank as wat die teenswoordige stelsel bestaan, nie toelaat dat gevangenismure, amptelike verordeninge of taalgrense ons keer om ons hemelse Vader met melodieë te besing nie!

[Venster/Prent op bladsy 9]

Nie net ’n uitnodiging nie

Op die strooibiljet was ’n koepon wat mense in staat gestel het om ’n Bybelstudie, ’n eksemplaar van die Leer Bybel-boek of albei aan te vra. Ingevulde koepons het kort voor lank by takkantore regoor die wêreld begin aankom. Die tak in die Verenigde State sê byvoorbeeld dat hulle net minder as 2 000 koepons ontvang het, insluitende 300 versoeke om ’n Bybelstudie. Die harde werk van ons broers en susters om die strooibiljet uit te gee, sal beslis verdere vrug dra.

[Venster/Prente op bladsy 12, 13]

Groot aanvraag na Leer Bybel-boeke!

Teen die einde van Julie 2006 is meer as 47 miljoen eksemplare van die Leer Bybel-boek in 155 tale gedruk, 10 braille-uitgawes uitgesluit. In net een maand het gemeentes in die Verenigde State gemiddeld 42 000 boeke per dag aangevra. Een derde hiervan was spoedbestellings. Die wêreldwye Bethelgesin beskou dit as ’n voorreg om hard te werk om ons broers en susters van sulke lektuur te voorsien.

[Venster/Prente op bladsy 28, 29]

Toewydings van takke

Albanië

Die 50 jaar lange verbod op ons werk het in 1992 geëindig. Onder die 325 broers en susters wat die toewyding van die nuwe tak aan die buitewyke van Tirana bygewoon het, was daar vier bejaarde Getuies wat God gedurende die jare van die verbod gedien het. Afgevaardigdes van 32 ander lande was ook teenwoordig. Toe sendelinge in 1992 daar aangekom het, was daar net nege gedoopte verkondigers in die land. Nou is daar 3 617. Theodore Jaracz en Gerrit Lösch, lede van die Bestuursliggaam, het dele op die program gehad, wat op 3 Junie 2006 gehou is. Die volgende dag het hulle ’n gehoor van 5 153 in ’n opelugstadion toegespreek, wat aandagtig geluister het ten spyte van swaar reën.

Kroasië

Gedurende die afgelope jaar het Kroasië ’n dubbele seën ontvang: die vrystelling van die volledige Nuwe Wêreldvertaling van die Heilige Skrif in Kroaties by die streekbyeenkoms en die toewyding van die onlangs voltooide uitbreidings aan die tak in Zagreb. Op Vrydag 11 Augustus het ’n gehoor van 142 na die toewydingstoespraak geluister, wat deur broer Jaracz gehou is. Die oorspronklike toewyding het sewe jaar vroeër, in 1999, plaasgevind.

Slowenië

Op Saterdag 12 Augustus het broer Jaracz die toewydingstoespraak gehou by die nuwe tak in Kamnik, ’n dorp sowat 20 kilometer noord van die hoofstad Ljubljana, en omtrent 130 kilometer wes van Zagreb, Kroasië. Vroeër het die Bethelgesin in verskillende woonstelle in die hoofstad gewoon. Hulle was dus verheug om uiteindelik as ’n gesin te kan saamwoon! Daar was verteenwoordigers van 20 lande in die gehoor van 144.

[Prente]

Takkantoor- gebou in Albanië

’n Spesiale vergadering is deur 5 153 bygewoon

Uitgebreide takfasiliteite in Kroasië

Tak in Slowenië

[Prent op bladsy 6]

’n Dowe vrou ontvang ’n getuienis, Brasilië

[Prent op bladsy 17]

Eerste Hindiklas, Duitsland

[Prent op bladsy 19]

Linda en Paul

[Prent op bladsy 19]

Carma getuig in die Swartvoet-taal

[Prent op bladsy 20]

Spaanse klas, Rome, Italië

[Prent op bladsy 20]

Samson ontvang ’n getuienis

[Prent op bladsy 21]

Hamilton en Abner onderrig uit die Bybel in Mayangnaans

[Prent op bladsy 27]

Koninkryksaal in Suid-Soedan