Voetnoot

b Vir nadere inligting oor die voortsetting van die “huttefees” tot in die millennium, kyk die boek Paradise Restored to Mankind—By Theocracy!, hoofstuk 22, en veral bladsye 400 tot 402; vergelyk ook bladsye 53-57, 79-90 en 106-115. Die Christelike werklikheid wat deur hierdie fees afgeskadu is, het op Pinksterdag 33 G.J. in vervulling begin gaan. Die vreugde van die gemeente het verdwyn toe die groot afval ingetree het. Maar met die bevryding van geestelike Israel uit Babilon die Grote in 1919, na die Eerste Wêreldoorlog, is die insameling hervat, eers van die gesalfde oorblyfsel en toe van die “groot menigte”, en daarmee saam die teenbeeldige “huttefees”. Dit is ’n fees wat voortduur, wat “jaar vir jaar” gevier moet word dwarsdeur die tydperk van die opstanding van die dode. Dit sal eers ten einde loop na die finale toets vir die volmaakte mensdom. wanneer almal wat in die toets slaag uiteindelik permanente bewoners van die aarde word. Kyk ook Die Wagtoring, 1967, bladsye 449-451; 1973, bladsye 76-88; The Watchtower, 1977, bladsy 541, en Aid to Bible Understanding, bladsye 573 tot 576.