Belangstelling in die ander persoon getoon

WANNEER ons mense Bybelwaarhede leer, moet ons nie net hulle verstand met kennis vul nie. Ons moet die hart bereik. Een manier om dit te doen, is om ’n opregte persoonlike belangstelling te toon in dié wat na ons luister. Sulke belangstelling kan op verskeie maniere getoon word.

Neem luisteraars se beskouing in ag. Die apostel Paulus het die agtergrond en denkwyse van dié wat na hom geluister het, in ag geneem. Hy het verduidelik: “Vir die Jode [het ek] soos ’n Jood geword om Jode te wen; vir dié onder die wet het ek soos een onder die wet geword, hoewel ek self nie onder die wet is nie, om dié onder die wet te wen. Vir dié sonder wet het ek soos een sonder wet geword, hoewel ek nie sonder wet is ten opsigte van God nie, maar onder die wet ten opsigte van Christus, om dié sonder wet te wen. Vir die swakkes het ek swak geword om die swakkes te wen. Ek het alles vir alle soorte mense geword om op elke moontlike manier sommige te red. Maar ek doen alles ter wille van die goeie nuus, sodat ek met ander ’n deelgenoot daarvan kan word” (1 Kor. 9:20-23). Hoe kan ons vandag “alles vir alle soorte mense” word?

As jy ander, selfs net kortliks, kan waarneem voordat jy met hulle praat, sal jy dalk iets kan agterkom van hulle omstandighede en die dinge waarin hulle belangstel. Kan jy agterkom watter soort werk hulle doen? Sien jy tekens van hulle godsdiensoortuigings? Is daar ’n aanduiding van hulle gesinsituasie? Kan jy, op grond van wat jy waarneem, jou aanbieding aanpas om dit groter byval te laat vind by dié wat na jou luister?

As jy jou aanbieding groter byval wil laat vind, moet jy vooraf dink aan hoe jy die mense in julle gebied sal nader. In sommige gebiede sluit dit mense in wat van ander lande af ingetrek het. Het jy, as daar sulke mense in julle gebied woon, ’n doeltreffende manier gevind om vir hulle te getuig? Aangesien dit God se wil is dat “alle soorte mense gered moet word en tot juiste kennis van die waarheid moet kom”, moet jy jou daarop toelê om die Koninkryksboodskap aan almal wat jy ontmoet, bekend te maak op ’n manier wat by hulle byval sal vind.—1 Tim. 2:4.

Luister aandagtig. Hoewel Jehovah alwetend is, luister hy na ander. Die profeet Migaja het ’n visioen ontvang waarin hy gesien het hoe Jehovah die engele aanspoor om te sê hoe hulle dink ’n sekere saak hanteer moet word. God het toe een van die engele toegelaat om die voorstel wat die engel gemaak het, uit te voer (1 Kon. 22:19-22). Toe Abraham kommer uitgespreek het oor die oordeel wat aan Sodom voltrek sou word, het Jehovah goedgunstiglik na hom geluister (Gen. 18:23-33). Hoe kan ons Jehovah se voorbeeld om na ander te luister, in ons bediening navolg?

Moedig ander aan om hulle menings uit te spreek. Vra ’n gepaste vraag, en pouseer lank genoeg sodat hulle kan antwoord. Luister dan werklik na hulle. Die feit dat jy aandagtig luister, sal hulle aanspoor om vryelik te praat. As hulle antwoord jou iets omtrent hulle belangstellings leer, kan jy taktvol nog vrae stel. Probeer om hulle beter te leer ken sonder om die gesprek in ’n kruisverhoor te verander. Prys hulle vir hulle gedagtes as jy dit opreg kan doen. Al stem jy nie met hulle sienswyse saam nie, kan jy wat hulle sê, vriendelik erken.—Kol. 4:6.

Maar ons moet versigtig wees dat ons belangstelling in mense nie die grense van fatsoenlikheid oorskry nie. Besorgdheid oor ander gee ons nie die reg om ons met hulle persoonlike sake te bemoei nie (1 Pet. 4:15). Ons moet versigtig wees dat iemand van die teenoorgestelde geslag nie ons vriendelike belangstelling verkeerd opneem nie. Wat as gepaste belangstelling in ander beskou word, verskil van land tot land en selfs van persoon tot persoon; daarom moet ons goeie oordeel aan die dag lê.—Luk. 6:31.

Voorbereiding sal ons help om goeie luisteraars te wees. Wanneer ons boodskap duidelik in ons gedagtes is, help dit ons om te ontspan en om op ’n natuurlike wyse belangstelling in ander te toon. Dit stel hulle gerus en maak hulle moontlik meer geneë om met ons te gesels.

Ons betoon eer aan ander deur na hulle te luister (Rom. 12:10). Dit toon dat hulle gedagtes en gevoelens vir ons belangrik is. Dit kan hulle selfs aandagtiger laat luister na wat ons te sê het. God se Woord spoor ons dus met goeie rede aan om “gou [te] wees om te hoor, stadig om te praat”.—Jak. 1:19.

Help ander om vooruitgang te maak. Omdat ons besorg is oor ander, sal ons aanhou dink aan diegene wat belangstelling getoon het en hulle weer besoek om hulle die Bybelwaarhede te leer wat spesifiek in hulle behoeftes voorsien. Dink aan wat jy tydens vorige besoeke oor hulle uitgevind het wanneer jy vir die volgende besoek voorberei. Berei inligting oor ’n onderwerp voor waarin hulle belangstel. Beklemtoon die praktiese waarde van die materiaal en help hulle om te sien hoe hulle baat kan vind by wat hulle leer.—Jes. 48:17.

As die persoon wat na jou luister, ’n situasie of ’n probleem noem wat hom kwel, kan jy dit as ’n spesiale geleentheid beskou om die goeie nuus aan hom bekend te maak. Volg Jesus se voorbeeld na, wat altyd gereed was om diegene te vertroos wat dit nodig gehad het (Mark. 6:31-34). Weerstaan die versoeking om ’n kitsoplossing of oppervlakkige raad te gee. Dit kan die persoon laat voel dat jy nie werklik in hom belangstel nie. Toon eerder meegevoel (1 Pet. 3:8). Doen dan navorsing in Bybelpublikasies, en bespreek opbouende inligting met die persoon om hom met sy situasie te help. Liefdevolle besorgdheid oor daardie persoon sal natuurlik keer dat jy vertroulike sake wat hy jou vertel aan ander openbaar, tensy daar ’n goeie rede is om dit te doen.—Spr. 25:9.

Ons moet veral persoonlike belangstelling toon in diegene met wie ons die Bybel studeer. Dink biddend aan die behoeftes van elke student, en berei met daardie behoeftes in gedagte vir die studie voor. Vra jou af: ‘Wat moet hy of sy vervolgens doen om verdere geestelike vooruitgang te maak?’ Help die student op ’n liefdevolle wyse om te verstaan wat die Bybel en die publikasies van “die getroue en verstandige slaaf” oor die saak sê (Matt. 24:45). Soms is dit nie genoeg om net ’n verduideliking te gee nie. Jy moet dalk vir die student wys hoe om ’n sekere Bybelbeginsel toe te pas en selfs iets saam met hom doen om die toepassing daarvan toe te lig.—Joh. 13:1-15.

Balans en goeie oordeel is nodig wanneer ons ander help om hulle lewe in ooreenstemming met Jehovah se standaarde te bring. Mense het verskillende agtergronde en vermoëns, en hulle vorder nie ewe vinnig nie. Wees redelik in jou verwagtinge van ander (Fil. 4:5). Moenie druk op hulle uitoefen om veranderinge in hulle lewe aan te bring nie. Laat God se Woord en sy gees hulle motiveer. Jehovah wil hê dat mense hom met ’n gewillige hart moet dien, nie onder dwang nie (Ps. 110:3). Moenie jou eie menings uitspreek oor persoonlike besluite wat hulle moet neem nie, en selfs as ander jou vra om dit te doen, moet jy versigtig wees om nie besluite vir hulle te neem nie.—Gal. 6:5.

Gee praktiese hulp. Hoewel Jesus hoofsaaklik besorg was oor die geestelike welsyn van dié wat na hom geluister het, was hy ook bewus van hulle ander behoeftes (Matt. 15:32). Selfs as ons beperkte middele het, is daar baie praktiese maniere waarop ons hulp kan verleen.

Belangstelling in ander sal ons beweeg om bedagsaam te wees. As die weer byvoorbeeld vir die persoon wat na jou luister, ongerief veroorsaak, kan julle na ’n geskikter plek gaan of reël om die bespreking op ’n ander tyd voort te sit. As jy op ’n ongeleë tyd daar aangekom het, kan jy vra of jy later kan terugkom. As een van jou bure of iemand wat belangstelling getoon het, siek of in die hospitaal is, kan jy jou besorgdheid toon deur vir hom ’n kaartjie of ’n kort briefie te stuur of deur hom te besoek. As dit gepas is, kan jy ook ’n eenvoudige maaltyd voorberei of ’n ander goeie daad doen.

Namate Bybelstudente vorder, sal hulle dalk ’n emosionele leemte voel omdat hulle nie meer soveel tyd saam met hulle voormalige vriende deurbring nie. Raak bevriend met hulle. Neem tyd om ná hulle Bybelstudie en op ander tye met hulle te gesels. Spoor hulle aan om goeie omgang te soek (Spr. 13:20). Help hulle om Christelike vergaderinge by te woon. Sit by hulle tydens die vergaderinge, en help hulle met hulle kinders sodat almal ten volle by die program baat kan vind.

Toon opregte belangstelling. Om belangstelling in mense te toon, is nie ’n tegniek wat bemeester moet word nie, maar is iets wat uit die hart moet kom. Ons belangstelling in ander word op baie maniere weerspieël. Dit word getoon in hoe ons luister en wat ons sê. Dit word geopenbaar in die goedhartigheid en bedagsaamheid wat ons teenoor ander betoon. Selfs wanneer ons niks sê of doen nie, kan dit gesien word aan ons gesindheid en ons gesigsuitdrukkings. As ons werklik vir ander omgee, sal hulle dit ongetwyfeld agterkom.

Die belangrikste rede om opregte belangstelling in ander te toon, is dat ons daardeur die liefde en barmhartigheid van ons hemelse Vader navolg. Dit help om dié wat na ons luister, na Jehovah aan te trek en help hulle om ag te slaan op die boodskap wat hy aan ons toevertrou het om te verkondig. Probeer dus, terwyl jy die goeie nuus verkondig, om “nie uit persoonlike belangstelling ’n oog op net [jou] eie sake [te] hou nie, maar ook uit persoonlike belangstelling op dié van die ander”.—Fil. 2:4.