Jode

Definisie: Soos dit vandag algemeen gebruik word, sien die term op mense van Hebreeuse afkoms en ander wat tot Judaïsme bekeer is. Die Bybel vestig ook die aandag op die feit dat daar Christene is wat geestelik Jode is en wat “die Israel van God” uitmaak.

Is die natuurlike Jode vandag God se uitverkore volk?

Dit is wat baie Jode glo. Die Encyclopaedia Judaica (Jerusalem, 1971, Dl. 5, kol. 498) sê: “UITVERKORE VOLK, ’n algemene benaming vir die volk Israel wat die gedagte uitdruk dat die volk Israel ’n besondere en unieke verhouding met die universele godheid het. Dit was ’n sentrale gedagte dwarsdeur die geskiedenis van Joodse denke.”—Kyk Deuteronomium 7:6-8; Exodus 19:5.

Baie in die Christendom huldig soortgelyke beskouings. Die godsdiensgedeelte van Atlanta se Journal and Constitution (22 Januarie 1983, bl. 5-B) het berig: “In teenstelling met die kerke se eeue-oue leerstellings dat God ‘sy volk Israel verwerp het’ en deur ’n ‘nuwe Israel’ vervang het, sê hy [Paul M. Van Buren, teoloog aan die Temple-Universiteit in Philadelphia] dat kerke nou bevestig dat ‘die verbond tussen God en die Joodse volk ’n ewige is. Hierdie verbasende ommekeer is deur Protestante sowel as Katolieke aan albei kante van die Atlantiese Oseaan gedoen.’” The New York Times (6 Februarie 1983, bl. 42) het bygevoeg: “‘Die konserwatiewe evangeliesgesindes is behep met Israel en ’n opvatting dat alles wat Israel doen, ondersteun moet word, omdat God aan Israel se kant is’, het Timothy Smith, ’n professor in die teologie aan Johns Hopkins-Universiteit en ’n Wesleyaanse evangeliesgesinde gesê.” Sommige in die Christendom verwag dat die hele natuurlike Israel uiteindelik bekeer en gered sal word. Ander huldig die mening dat daar nog altyd ’n onverbreeklike band tussen God en Israel was, en daarom redeneer hulle dat slegs die nie-Jode deur Christus met God versoen moet word.

Dink ’n bietjie: Toe Israel, ná die ballingskap in Babilonië, in hulle land herstel is, moes hulle ware aanbidding in hulle Godgegewe land herstel. Een van die eerste projekte wat onderneem is, was die herbouing van Jehovah se tempel in Jerusalem. Maar sedert die vernietiging van Jerusalem deur die Romeine in 70 G.J. is die tempel nooit weer herbou nie. Ons tref eerder ’n Islamitiese heiligdom in die voormalige tempelterrein aan. Gestel die Jode, wat sê dat hulle onder die Mosaïese Wet is, was vandag as God se uitverkore volk in Jerusalem. Sou die tempel wat aan sy aanbidding gewy is, dan nie herbou gewees het nie?

Matt. 21:42, 43: “Jesus sê vir hulle [die owerpriesters en die oudstes van die Jode in Jerusalem]: Het julle nooit in die Skrifte gelees nie: Die steen wat die bouers verwerp het, dit het ’n hoeksteen geword. Hy het van die Here gekom en is wonderbaar in ons oë? Daarom sê Ek vir julle: Die koninkryk van God sal van julle weggeneem en aan ’n volk gegee word wat die vrugte daarvan sal dra.”

Matt. 23:37, 38: “Jerusalem, Jerusalem, jy wat die profete doodmaak en stenig dié wat na jou gestuur is, hoe dikwels wou Ek jou kinders bymekaarmaak net soos ’n hen haar kuikens onder die vlerke bymekaarmaak, en julle wou nie! Kyk, julle huis word vir julle woes gelaat!”

Bied God se verbond met Abraham die versekering dat die Jode steeds God se uitverkore volk is?

Gal. 3:27-29: “Julle almal wat in Christus gedoop is, het julle met Christus beklee. Daar is nie meer Jood of Griek nie, daar is nie meer slaaf of vryman nie, daar is nie meer man en vrou nie; want julle is almal een in Christus Jesus. En as julle aan Christus behoort, dan is julle die nageslag van Abraham en volgens die belofte erfgename.” (Uit God se standpunt is dit dus nie meer natuurlike afstamming van Abraham wat bepaal wie Abraham se saad is nie.)

Sal al die Jode tot geloof in Christus bekeer word en ewige redding verkry?

Rom. 11:25, 26, NAV: “Ons staan hier voor ’n geheimenis, broers, en ek wil hê julle moet weet wat dit is, sodat julle nie te selfversekerd sal wees nie. Die verharding het oor ’n deel van Israel gekom en duur totdat die volle getal uit die heidennasies in die koninkryk ingegaan het; en op hierdie manier [“so”, AB, CC, By; “dit is hoe”, TEV; Grieks, houʹtos] sal die hele Israel gered word.” (Let daarop dat “die hele Israel” gered word, nie deur die bekering van al die Jode nie, maar deur die ‘ingang’ van mense uit die heidennasies. Sommige vertalers gee vers 26 soos volg weer: “En hierna sal die res van Israel dan gered word.” Maar A Manual Greek Lexicon of the New Testament [Edinburg, 1937, G. Abbott-Smith, bl. 329] definieer houʹtos as “op hierdie wyse, so, aldus”.)

Om ’n regte begrip te verkry van wat in Romeine 11:25, 26 opgeteken staan, moet ons ook hierdie vroeëre verklarings in Romeine in aanmerking neem: “Nie hý is ’n Jood wat dit in die openbaar is nie, en nie dít is besnydenis wat dit in die openbaar in die vlees is nie; maar hy is ’n Jood wat dit in die verborgene is, en besnydenis is dié van die hart, in die gees, nie na die letter nie” (2:28, 29). “Hulle is nie almal Israel wat uit Israel is nie.”—9:6.

Moet Jode in Jesus Christus glo om gered te kan word?

Jesaja 53:1-12 het die dood van die Messias voorspel ‘om die sondes van baie te dra en vir die oortreders voorbidding te doen’. Daniël 9:24-27 het die koms van die Messias en sy dood verbind met ‘’n einde aan sondes en versoening vir oortredinge’ (NAV). Albei gedeeltes toon dat die Jode sulke voorbidding en vergifnis nodig gehad het. Kon hulle verwag om die Messias te verwerp en nog steeds die goedkeuring te geniet van die Een wat hom gestuur het?

Hand. 4:11, 12: “[Die apostel Petrus is deur die heilige gees beweeg om vir die Joodse owerstes en oudstes in Jerusalem aangaande Jesus Christus te sê:] Hy is die steen wat deur julle, die bouers, verag is, wat ’n hoeksteen geword het. En die saligheid is in niemand anders nie, want daar is ook geen ander naam onder die hemel wat onder die mense gegee is, waardeur ons gered moet word nie.” (Hoewel die natuurlike nasie Israel nie langer God se spesiale guns geniet nie, kan individuele Jode, net soos die mense van al die nasies, baat vind by die redding wat deur Jesus die Messias moontlik gemaak is.)

Is die hedendaagse gebeure in Israel ’n vervulling van Bybelprofesie?

Eseg. 37:21, 22: “So spreek die Here HERE: Kyk, Ek gaan die kinders van Israel haal tussen die nasies uit waarheen hulle getrek het, en Ek sal hulle van alle kante bymekaar laat kom en hulle bring in hul land. En Ek sal hulle een volk maak in die land, op die berge van Israel; en een Koning sal vir hulle almal koning wees.” (Hedendaagse Israel is nie ’n nasie onder ’n koning in die koninklike geslag van Dawid nie. Hulle het ’n republiek.)

Jes. 2:2-4: “Aan die einde van die dae sal die berg van die huis van die HERE vasstaan op die top van die berge en verhewe wees bo die heuwels, en al die nasies sal daarheen toestroom. En baie volke sal heengaan en sê: Kom laat ons optrek na die berg van die HERE, na die huis van die God van Jakob, dat Hy ons sy weë kan leer en ons in sy paaie kan wandel. . . . En hulle sal van hul swaarde pikke smee en van hul spiese snoeimesse; nie meer sal nasie teen nasie die swaard ophef nie, en hulle sal nie meer leer om oorlog te voer nie.” (In hedendaagse Jerusalem, waar die tempel tevore geleë was, is daar geen “huis van die God van Jakob” nie, maar eerder ’n Islamitiese heiligdom. En Israel en sy bure doen niks om “van hul swaarde pikke [te] smee” nie. Hulle maak op militêre paraatheid vir oorlewing staat.)

Jes. 35:1, 2: “Die woestyn en die dor land sal bly wees, en die wildernis sal juig en bloei soos ’n narsing; dit sal lustig bloei en juig, ja, met gejuig en gejubel; die heerlikheid van die Libanon is aan hom gegee, die sieraad van Karmel en Saron; hulle dáár sal sien die heerlikheid van die HERE, die sieraad van onse God.” (Merkwaardige bosbou- en besproeiingsprojekte is met welslae in Israel onderneem. Maar sy leiers gee nie die Here HERE die eer nie. ’n Voormalige eerste minister, David Ben-Gurion, het gesê: “Israel is vasbeslote . . . om die woestyn te verower en dit deur die krag van die wetenskap en die pioniersgees te laat bloei, en om die land in ’n vesting van die demokrasie om te skep.”)

Sag. 8:23: “In dié dae sal tien man uit al die tale van die nasies die slip van ’n Joodse man gryp en dit vashou en sê: Ons wil met julle saamgaan, want ons het gehoor dat God met julle is.” (Van watter God praat die profesie? In Hebreeus kom sy naam [יהוה, algemeen met Jehovah vertaal] meer as 130 keer in hierdie boek van die Heilige Skrif voor. Maak mense, wanneer iemand vandag daardie naam gebruik, die gevolgtrekking dat die persoon ’n Jood moet wees? Nee; eeue lank het bygeloof die Joodse volk in sy geheel hulle daarvan laat onthou om enigsins God se persoonlike naam uit te spreek. Die hedendaagse oplewing van godsdiensbelangstelling in natuurlike Israel is nie die vervulling van hierdie profesie nie.)

Hoe moet gebeure in hedendaagse Israel dan beskou word? Bloot as deel van wêreldwye gebeurtenisse wat in die Bybel voorspel is. Dit sluit oorlog, ongeregtigheid, die verkoeling van liefde vir God en geldgierigheid in.—Matt. 24:7, 12; 2 Tim. 3:1-5.

Onder wie word die profesieë oor die herstelling van Israel vandag vervul?

Gal. 6:15, 16: “In Christus Jesus het nòg die besnydenis nòg die onbesnedenheid enige krag, maar ’n nuwe skepsel. En mag daar vrede en barmhartigheid wees oor almal wat sal wandel volgens hierdie reël, en oor die Israel van God!” (“Die Israel van God” word gevolglik nie langer bepaal op grond van die nakoming van die vereiste wat aan Abraham gestel is, naamlik dat al die manlike lede van sy huis besny moes word nie. Soos Galasiërs 3:26-29 sê, is dit eerder diegene wat aan Christus behoort en wat geesverwekte seuns van God is wat “die nageslag van Abraham” is.)

Jer. 31:31-34: “Kyk, daar kom dae, spreek die HERE, dat Ek met die huis van Israel en die huis van Juda ’n nuwe verbond sal sluit . . . En hulle sal nie meer elkeen sy naaste en elkeen sy broer leer nie en sê: Ken die HERE; want hulle sal My almal ken, klein en groot onder hulle, spreek die HERE.” (Daardie nuwe verbond is nie met die natuurlike nasie Israel gesluit nie, maar met die lojale volgelinge van Jesus Christus aan wie hoop op hemelse lewe voorgehou is. Toe Jesus die Herdenking van sy dood ingestel het, het hy hulle ’n beker wyn gegee en gesê: “Hierdie beker is die nuwe verbond, wat deur my bloed beseël is” [1 Kor. 11:25, NAV].)

Openb. 7:4: “Ek het die getal van die verseëldes gehoor: honderd-vier-en-veertigduisend verseëldes uit al die stamme van die kinders van Israel.” (Maar in die daaropvolgende verse word “die stam van Levi” en “die stam van Josef” gemeld. Hulle was nie ingesluit in lyste van die 12 stamme van natuurlike Israel nie. Dit is interessant dat, hoewel daar gesê word dat mense “uit al die stamme” verseël sou word, die stamme Dan en Efraim nie gemeld word nie. [Vergelyk Numeri 1:4-16.] Dit moet betrekking hê op die geestelike Israel van God, diegene wat Openbaring 14:1-3 toon saam met Christus in sy hemelse Koninkryk gaan regeer.)

Hebr. 12:22: “Julle het gekom by die berg Sion en die stad van die lewende God, die hemelse Jerusalem en tienduisende engele.” (Dit is dus nie na die aardse Jerusalem dat ware Christene kyk vir die vervulling van God se beloftes nie, maar na die “hemelse Jerusalem”.)