“Soek Jehovah” deur aanbidding wat hy goedkeur

1. Watter seëninge geniet jy onder God se volk?

HOE bevoorreg is jy tog om die God te ken wat profesieë vervul! Jy is in ’n posisie om die toestand te geniet waaroor die profeet Hosea geskryf het: “Ek sal my aan jou verloof in getrouheid; en jy sal Jehovah beslis ken.” Hosea het ’n veilige, paradysagtige toestand beskryf wat God se volk sou geniet wanneer hulle uit ballingskap in Babilon terugkeer. God se hedendaagse volk geniet eweneens geestelike voorspoed en veiligheid; die situasie waarin hulle hulle bevind, is soos ’n paradys (Hosea 2:18-20). Jy dra nou God se naam as een van sy toegewyde knegte—een van Jehovah se Getuies—en wil voortgaan om dit te doen.—Jesaja 43:10, 12; Handelinge 15:14.

2, 3. (a) Waarom het Jehovah sy eertydse volk se vorm van aanbidding begin haat? (b) Waarom moet ons die boodskappe ondersoek wat die profete oorgedra het?

² Eertydse Israel was ’n nasie wat toegewy was aan Jehovah, wat aan hulle ’n stel voorskrifte gegee het wat geen ander nasie ontvang het nie (Deuteronomium 4:33-35). Maar teen die einde van die negende eeu v.G.J. het die Israeliete se situasie in so ’n mate verander dat God die profeet Amos vir hulle laat sê het: “Ek het julle feeste gehaat, dit verwerp . . . As julle heelbrandoffers aan my bring, sal ek selfs in julle offergawes geen behae skep nie” (Amos 5:21, 22). God sê nie vandag vir sy wêreldwye gemeente so iets nie, maar kan jy jou voorstel hoe jy sou gevoel het as jy so ’n beoordeling van jou aanbidding gehoor het? Is daar vir elkeen van ons ’n les hierin?

³ God se volk het destyds beweer dat hulle Jehovah aanbid op die manier wat hy goedkeur. Maar baie van hulle het heidense gode gedien, soos die Kanaänitiese Baäl en die beelde van kalwers, of het offerandes op die hoogtes gebring. Hulle het hulle voor die leër van die hemel neergebuig terwyl hulle ede aan Jehovah afgelê het. Daarom het die ware God profete gestuur om die volk aan te spoor om tot hom terug te keer in ware aanbidding (2 Konings 17:7-17; 21:3; Amos 5:26). Dit is dus duidelik dat daar selfs vir toegewyde knegte van God gebiede kan wees waaraan aandag geskenk moet word—dade of gesindhede wat ondersoek moet word om seker te maak dat dit aanbidding weerspieël wat Jehovah goedkeur.

“KENNIS VAN GOD”

4. Watter toestande het gedurende die bewind van koning Jerobeam II geheers?

⁴ Dink aan die tyd toe die eerste van die 12 profete namens God gespreek het. Daar is voorspel dat die dag van Jehovah die tienstammeryk van Israel sou tref. Die nasie was egter op die oog af voorspoedig. Net soos Jona geprofeteer het, het koning Jerobeam II die grens van Israel van die noorde af, naby Damaskus, tot by die Dooie See herstel (2 Konings 14:24-27). Hoewel Jerobeam gedoen het wat sleg was, was Jehovah lankmoedig en wou hy Israel nie onder die hemel uitwis nie. God het tyd toegelaat vir die Israeliete om berou te toon, om ‘Jehovah te soek en te bly lewe’.—Amos 5:6.

5. Weens ’n gebrek waaraan het Jehovah die Israeliete verwerp?

⁵ Die voorspoedige Israeliete kon die tyd gebruik het om tot Jehovah terug te keer deur hom beter te leer ken en die dinge na te streef wat hy goedgekeur het. Maar hulle was selfversekerd en het gevoel dat ‘die rampspoed nie naby sou kom of hulle sou bereik nie’ (Amos 9:10). ’n Mens kan sê dat hulle Jehovah vergeet het omdat ‘hulle versadig geword het en hulle hart hom begin verhef het’ (Hosea 13:6). Ons moenie dink dat dit net ou geskiedenis is wat ons nie raak nie. Let op die rede waarom Jehovah ’n regsaak teen die Israeliete gehad het: “Omdat jy die kennis verwerp het, sal ek jou ook verwerp sodat jy my nie as priester sal dien nie.” Hulle was toegewy aan Jehovah en omring deur toegewyde familielede. Tog het hulle as individue ’n gebrek aan ware “kennis van God” gehad.—Hosea 4:1, 6.

6. In watter sin het die Israeliete ’n gebrek aan die kennis van God gehad?

⁶ Dit was nie asof hulle nooit tevore die woorde van God, wat Israelitiese ouers met hulle kinders moes bespreek, gehoor het nie. Die meeste het waarskynlik van party Bybelverslae gehoor by hulle ouers, in gesprekke om hulle of by openbare byeenkomste (Eksodus 20:4, 5; Deuteronomium 6:6-9; 31:11-13). Hulle het byvoorbeeld gehoor wat gebeur het toe Aäron die goue kalf gemaak het terwyl Moses op die berg Sinai was om die Tien Gebooie te ontvang (Eksodus 31:18–32:9). Die Israeliete in die profete se dag het dus ’n mate van kennis van die Wet gehad en het geskiedkundige verslae gehoor. Hulle kennis was nietemin dood in die sin dat hulle nie toegelaat het dat dit hulle beweeg om God te aanbid op die manier wat hy verlang nie.

7. (a) Hoe het die Israeliete so maklik ongehoorsaam geword? (b) Hoe kan ’n Christen “sy Maker begin vergeet”?

⁷ Jy wonder dalk: ‘Hoe kon die Israeliete so maklik verlok word om ongehoorsaam te wees?’ Hosea het die proses beskryf: “Israel het sy Maker begin vergeet” (Hosea 8:14). Die vorm van die oorspronklike Hebreeuse werkwoord word gepas weergegee met “begin vergeet”. Die Israeliete het nie skielik aan geheueverlies in verband met Jehovah gely nie. Hulle het eerder geleidelik vergeet hoe belangrik dit is om hom te aanbid op die manier wat hy goedkeur. Dink jy ’n Christen kan in so ’n strik trap? Neem byvoorbeeld ’n man vir wie dit ’n ernstige saak is om vir sy gesin te sorg (1 Timoteus 5:8). Om dit te doen, sal hy sy sekulêre werk tereg as belangrik beskou. Miskien gebeur iets, en hy voel dat hy van ’n paar Christelike vergaderinge moet wegbly sodat hy kan werk. Mettertyd word dit makliker om van vergaderinge weg te bly, en hy doen dit meer dikwels. Sy band met God verswak geleidelik—hy ‘begin sy Maker vergeet’. Iets soortgelyks kan gebeur met ’n Christen wie se ouers of ander familielede ongelowiges is. Hy kom voor kwessies te staan soos: Hoeveel tyd sal hy vir hulle opsysit, en wanneer? (Eksodus 20:12; Matteus 10:37). Wat van die besluit oor hoeveel tyd en aandag om aan reise, stokperdjies of vermaak te bestee?

8. Wat het dit in Amos se dag beteken om “reinheid van tande” te hê?

⁸ Ons het God se Woord bestudeer en pas ons kennis toe. Nietemin kan elkeen van ons gerus let op ’n uitdrukking wat in die boek Amos gebruik word: “reinheid van tande”. Deur Amos het God Sy volk gewaarsku: “Wat my betref, ek het julle ook reinheid van tande gegee in al julle stede en gebrek aan brood in al julle plekke” (Amos 4:6). Daardie reinheid was nie omdat hulle hulle tande geborsel het nie. Dit was omdat hulle niks gehad het om te eet nie; hulle het honger gely. Verder was dit ’n waarskuwing van “’n honger [nie] na brood nie en . . . ’n dors [nie] na water nie, maar om die woorde van Jehovah te hoor”.—Amos 8:11.

9, 10. (a) Hoe kan ’n Christen geestelik honger ly? (b) Waarom moet ons op ons hoede wees teen die gevare van geestelike verhongering?

⁹ Wat Amos beskryf het, word in geestelike sin vervul deur die droewige toestand van die Christendom. In teenstelling hiermee is “die sluise van die hemel” oop vir God se volk regoor die wêreld. Hulle word geseën met ’n oorvloed geestelike voorsienings (Maleagi 3:10; Jesaja 65:13, 14). Maar ’n Christen kan vra: ‘In watter mate neem ék daardie geestelike voedsel in?’ Dit is interessant dat party navorsers gevind het dat laboratoriumdiere waarvan die hongersentrum van die brein beskadig is, hulle aptyt in so ’n mate verloor het dat hulle te midde van ’n oorvloed kos van honger sal doodgaan! Kan ’n Christen se geestelike hongersentrum in so ’n mate aangetas wees dat hy begin honger ly hoewel hy omring is van ’n oorvloed geestelike voedsel?

¹⁰ Hou jou eie situasie in gedagte terwyl jy hieraan dink: Jehovah het die Israeliete van ’n oorvloed geestelike voedsel voorsien. Hulle het die Wet gehad, wat hulle verhouding met hom kon versterk; hulle het ’n opvoedkundige program gehad om goddelike kennis by hulle kinders in te skerp; en hulle het profete gehad om hulle God se wil te help verstaan. Nogtans het hulle Jehovah begin vergeet. Die Bybel sê oor die dae van Hosea: “Hulle het [materieel] versadig geword, en hulle hart het hom begin verhef” (Hosea 13:6; Deuteronomium 8:11; 31:20). As ons nie wil hê dat ons materiële situasie ons band met God moet oorskadu nie, moet ons elke dag bewus wees van hierdie gevaar.—Sefanja 2:3.

LET OP DIE BELANGRIKER SAKE

11, 12. (a) Waarom moes die profete die volk gedurende die bewind van koning Ussia aanspoor om tot Jehovah terug te keer? (b) Wat was nodig volgens Joël?

¹¹ Terwyl Jerobeam II in Israel regeer het, het Ussia (ook Asarja genoem) in Juda geheers. Hy het sy gebied uitgebrei en Jerusalem vergroot. Ussia “het buitengewone sterkte geopenbaar”, want “die ware God het hom voortdurend gehelp”. Hy “het bly doen wat reg was in Jehovah se oë” en “daarna gestreef om God te soek”. Maar baie mense in Juda het voortgegaan om offerrook op die hoogtes te laat opgaan.—2 Kronieke 26:4-9.

¹² Jy kan hieruit sien dat die aanbidding van mense in Juda en Israel, hoewel hulle God se naam gedra het, dikwels dinge ingesluit het wat hy nie goedgekeur het nie. Die profete het hulle probeer help om tussen ware en valse aanbidding te onderskei. “Keer terug tot my met julle hele hart, en met gevas en met gehuil en met geweeklaag”, het God deur Joël gepleit (Joël 2:12). Let op: God wou hê dat sy volk ‘met hulle hele hart’ na hom toe moet kom. Ja, die probleem het by hulle hart gelê (Deuteronomium 6:5). In sekere sin het hulle Jehovah net vormlike aanbidding gegee, maar hulle hart was nie volkome met hom nie. Hy het keer op keer deur middel van die profete beklemtoon hoe belangrik liefderyke goedhartigheid, geregtigheid en sagmoedigheid is—alles eienskappe van die hart.—Matteus 23:23.

13. Waaraan moes die Jode wat uit ballingskap in Babilon teruggekeer het, aandag skenk?

¹³ Beskou vervolgens wat plaasgevind het nadat die Jode na hulle vaderland teruggekeer het. Hoewel ware aanbidding in ooreenstemming met die Wet herstel is, was alles nie pluis nie. Die Jode het gevas op dae wat gebeure herdenk het wat met die vernietiging van Jerusalem verband gehou het. “Het julle werklik vir my gevas, ja, vir my?” het Jehovah gevra. Die verwoesting van daardie stad het plaasgevind as gevolg van goddelike geregtigheid, wat nie iets was om oor te weeklaag nie. Daardie Jode moes nie op die verlede teruggekyk en droewig gevas het nie, maar eerder gejubel en hulle in feestye verheug het weens die seëninge van ware aanbidding (Sagaria 7:3-7; 8:16, 19). En hulle moes aan ander sake aandag skenk. Soos wat? “Lewer julle regspraak met ware geregtigheid; en bewys liefderyke goedhartigheid en barmhartighede aan mekaar . . . en beplan geen kwaad teen mekaar in julle hart nie” (Sagaria 7:9, 10). Ons almal kan baat vind by wat daardie profete God se volk geleer het oor heelhartige aanbidding van God.

14. (a) Wat moes die teruggekeerde ballinge in hulle aanbidding insluit? (b) Hoe het die profete die belangriker aspekte van aanbidding beklemtoon?

¹⁴ Wat behels heelhartige aanbidding? Wel, wat is voor sowel as ná die ballingskap van God se volk vereis? Jy weet dat God se standaarde oor sedelike sake gehandhaaf moes word. Die Wet het ook spesifieke dade of bedrywighede vereis, onder meer dat hulle moes bymekaarkom om te hoor en te leer wat God se wil is. Maar daarbenewens het God sy profete laat beklemtoon dat liefderyke goedhartigheid, geregtigheid, sagmoedigheid, barmhartigheid en beskeidenheid aangekweek en aan die dag gelê moes word. Let op hoe Jehovah hierdie eienskappe benadruk het: “In liefderyke goedhartigheid het ek behae geskep, en nie in offerande nie; en in die kennis van God eerder as in heelbrandoffers.” “Saai vir julle saad in regverdigheid; maai in ooreenstemming met liefderyke goedhartigheid” (Hosea 6:6; 10:12; 12:6). Miga het gesê: “Wat anders vra Jehovah van jou terug as om geregtigheid te beoefen en goedhartigheid lief te hê en beskeie te wandel met jou God?” (Miga 6:6-8). En die profeet Sefanja het God se volk aangespoor: “Soek Jehovah, alle sagmoediges van die aarde . . . Soek regverdigheid, soek sagmoedigheid” (Sefanja 2:3). Hierdie gesindhede is noodsaaklik om God te aanbid op die manier wat hy goedkeur.

15. Wat moet Christene in hulle aanbidding doen, in ooreenstemming met die vermanings van die profete?

¹⁵ Watter rol speel hierdie gesindhede in ons aanbidding? Jy weet dat dit noodsaaklik is om die goeie nuus van die Koninkryk te verkondig (Matteus 24:14; Handelinge 1:8). Maar jy kan jou afvra: ‘Is ek geneig om dit as ’n taak, ’n las, te beskou om in ons gebied te preek? Of beskou ek dit as ’n geleentheid om mense te help wat die Bybel se lewensreddende boodskap moet hoor? Bewys ek barmhartigheid aan hulle?’ Ja, barmhartigheid en liefderyke goedhartigheid moet ons beweeg om ander oor die dag van Jehovah te waarsku. Geregtigheid en regverdigheid speel ook ’n rol terwyl ons alle soorte mense met hierdie boodskap probeer bereik.—1 Timoteus 2:4.

16, 17. Waarom is sagmoedigheid en beskeidenheid noodsaaklik in jou aanbidding?

¹⁶ Neem as nog ’n voorbeeld ons verpligting om Christelike vergaderinge by te woon, wat jy weet belangrik is (Hebreërs 10:24, 25). Het jy al gedink aan hoe sagmoedigheid en beskeidenheid hierby betrokke is? Sagmoedige mense is nederig genoeg om onderrigting te aanvaar en dan toe te pas wat hulle leer, waardeur hulle Jehovah se regterlike besluit uitvoer. Iemand wat beskeie is, wat sy beperkings erken, sal besef dat hy die aanmoediging en die kennis nodig het wat deur die vergaderinge voorsien word.

¹⁷ Jy kan uit hierdie voorbeelde sien hoe ons kan baat vind by wat die profete verkondig het. Maar sê nou jy besef dat jy op een of meer van die voorgenoemde gebiede aanpassings moet maak? Of sê nou jy het ernstige foute begaan en jy word soms deur herinneringe daaraan gekwel? Die 12 profete bied jou vertroosting en hulp.

KEER TERUG TOT JEHOVAH

18. (a) Vir wie het die 12 profete ’n besonder vertroostende boodskap? (b) Hoe voel jy oor Jehovah, wat by mense pleit om tot hom terug te keer?

¹⁸ Soos ons gesien het, het die profete wat ons bespreek, baie meer gedoen as om net te bestraf en te veroordeel. Hulle het Jehovah uitgebeeld as iemand wat die volk aanspoor om tot hom terug te keer. Dink aan die gevoel agter Hosea se aansporing: “Kom, en laat ons terugkeer tot Jehovah, want hy het verskeur, maar hy sal ons genees. Hy het bly slaan, maar hy sal ons verbind. . . . En ons sal ken, ons sal daarna streef om Jehovah te ken” (Hosea 6:1-3). In sy geregtigheid het Jehovah God weliswaar oordeel aan Israel en toe aan Juda voltrek. Maar sy volk moes eintlik daardie straf beskou het as stappe om hulle tot geestelike gesondheid te herstel (Hebreërs 12:7-13). As Jehovah se eiesinnige volk sou terugkeer, sou hy ‘hulle genees’ en ‘hulle verbind’. Stel jou ’n man voor wat kniel om die besering van sy vriend te verbind. Stel jou nou voor dat Jehovah dit doen. Wat ’n barmhartige God is Jehovah tog, een wat diegene verbind wat bereid is om tot hom terug te keer! Beweeg dit ons nie om tot hom te wil terugkeer as ons teen hom sondig nie?—Joël 2:13.

19. Wat behels dit om Jehovah te ken?

¹⁹ Wat behels dit om tot God terug te keer? Hosea herinner ons daaraan dat ons God nie net moet “ken” nie, maar “daarna [moet] streef om Jehovah te ken”. ’n Hedendaagse naslaanwerk sê oor Hosea 6:3: “Daar is ’n groot verskil tussen om van God te weet en om God te ken. Dit kan vergelyk word met die verskil tussen om van liefde te lees en self verlief te raak.” Ons het meer as net oppervlakkige kennis van Jehovah nodig. Hy moet vir ons ’n werklike persoon word, ons vertroude Vriend na wie toe ons enige tyd kan gaan (Jeremia 3:4). As jy so ’n verhouding met hom het, weet jy hoe hy voel wanneer jy op ’n sekere manier optree, en dit is ’n groot hulp in die beoefening van aanbidding wat hy goedkeur.

20, 21. Hoe het koning Josia die kennis van God sy eie gemaak?

²⁰ Koning Josia was ’n goeie voorbeeld van iemand wat ware aanbidding wou beoefen. Beskou sy ondervinding verder. Teen die tyd dat Josia koning geword het, was die nasie alreeds verdorwe weens die afgodediens, geweld en bedrog wat gedurende die bewind van Manasse en Amon hoogty gevier het (2 Konings 21:1-6, 19-21). Sefanja se vermaning om ‘Jehovah te soek’, het ongetwyfeld ’n positiewe uitwerking op Josia gehad, want ‘hy het die God van Dawid begin soek’. Josia het ’n veldtog begin om afgodediens uit Juda uit te roei, en hy het daardie poging selfs uitgebrei na gebied wat voorheen aan die noordelike koninkryk behoort het.—Sefanja 1:1, 14-18; 2:1-3; 3:1-4; 2 Kronieke 34:3-7.

²¹ Ná hierdie reiniging het Josia voortgegaan om Jehovah te soek. Hy het beveel dat die tempel herstel word. Gedurende daardie herstelwerk is “die boek van Jehovah se wet deur die hand van Moses” gevind, blykbaar die oorspronklike eksemplaar van die Wet. Hoe het Josia gereageer toe daardie boek gelees is? “Toe die koning die woorde van die wet hoor, het hy onmiddellik sy klere geskeur.” Hy het ook ‘sy hart geskeur’ en dadelik toegepas wat gelees is. Hy het hom nie probeer regverdig deur te sê dat hy reeds so baie gedoen het nie. Onthou jy wat die gevolg van sy hervorming was? “Al sy dae het [die kinders van Israel] nie daarvan afgewyk om Jehovah, die God van hulle voorvaders, te volg nie.”—2 Kronieke 34:8, 14, 19, 21, 30-33; Joël 2:13.

22. Hoe kan ons by Josia se voorbeeld baat vind?

²² ‘Hoe sou ek gereageer het?’ vra jy dalk. Sou jy, soos Josia, na die woorde van die profete geluister het en die nodige veranderinge in jou dade of denke aangebring het? Hoewel ons nie in die dae van Sefanja en Josia lewe nie, kan ons sien dat dit vandag nodig is om op God se boodskappe en raad te reageer. As ’n Christen dus in sy hart voel dat dit nodig is om aanpassings in sy lewenswyse of aanbidding te maak, kan ’n bespreking van die 12 profete hom tot optrede beweeg.—Hebreërs 2:1.

23. Wat kan jy doen as jy voel dat jy op ’n sekere gebied moet verbeter?

²³ Jy voel dalk soms soos Jona toe hy in die maag van die groot vis was: “Ek is verdryf, weg van u oë! Hoe sal ek u heilige tempel weer aanskou?” (Jona 2:4). Maar hoe gerusstellend kan Jehovah se woorde tog vir ons as onvolmaakte mense wees wat geneig is om foute te maak! “Keer terug tot my, en ek sal tot julle terugkeer” (Maleagi 3:7). As jy besef dat jy jou verhouding met Jehovah moet versterk, sal die ouer manne in julle gemeente jou met graagte help. Soos wanneer jy ’n motor bestuur, moet jy as ’t ware eers in ’n lae rat begin. Sodra jy aan die beweeg is, sal dit makliker word om vordering te maak. Jy kan seker wees dat Jehovah jou sal verwelkom en help, want hy “is genadig en barmhartig, word nie gou toornig nie en is oorvloedig in liefderyke goedhartigheid” (Joël 2:12-14). Die boodskappe van die profete is beslis aanmoedigend vir almal wat aanbidding wil beoefen wat God goedkeur.