Verwysings vir die Lewe en Bediening-vergaderingwerkboek

6-12 JANUARIE

SKATTE UIT GOD SE WOORD | GENESIS 1-2

“Jehovah skep lewe op die aarde”

(Genesis 1:3, 4) En God het gesê: “Laat daar lig wees.” Toe was daar lig. ⁴ Daarna het God gesien dat die lig goed is, en God het die lig van die duisternis begin skei.

(Genesis 1:6) Toe het God gesê: “Laat daar ’n uitgestrekte lugruimte tussen die waters wees, en laat daar ’n skeiding tussen die waters en die waters wees.”

(Genesis 1:9) Toe het God gesê: “Laat die waters onder die hemel op een plek versamel word, en laat die droë grond verskyn.” En dit was so.

(Genesis 1:11) Toe het God gesê: “Laat die aarde gras voortbring, sowel as plante wat saad dra en vrugtebome wat vrugte dra met saad daarin, volgens hulle soorte.” En dit was so.

it-1-E 527-528

Skepping

Toe God op Dag Een gesê het: “Laat daar lig wees”, het gedempte lig deur die wolklae gedring al kon die bronne van daardie lig nog nie van die aardoppervlak af gesien word nie. Volgens die woorde van die vertaler J. W. Watts lyk dit asof hierdie proses geleidelik gebeur het: “En gaandeweg het daar lig gekom” (Ge 1:3, A Distinctive Translation of Genesis). God het die lig van die duisternis begin skei, en die lig Dag en die duisternis Nag genoem. Dit wys dat die aarde om sy as gedraai het terwyl hy ook om die son gewentel het sodat daar tydperke van lig en donker in die oostelike en westelike halfrond kon wees. – Ge 1:3, 4.

Op Dag Twee het God ’n uitgestrekte lugruimte geskep deur ’n skeiding te maak “tussen die waters en die waters”. Van die water het op die aarde agtergebly, maar ’n groot massa water is hoog bo die oppervlak van die aarde gelig, en die water in die lug en op die aarde is geskei deur ’n uitgestrekte lugruimte. God het die uitgestrekte lugruimte Hemel genoem, maar dit is soos dit van die aarde af gesien kon word, want die sterre en ander hemelliggame is nie in hierdie water bo die uitgestrekte lugruimte ingesluit nie. – Ge 1:6-8; sien “EXPANSE” in it-1-E.

Op Dag Drie het God deur sy vermoë om wonderwerke te verrig die water op die aarde versamel, en droë grond het verskyn. God het dit Aarde genoem. Op hierdie dag het God ook die lewensbeginsel op atome toegepas en is gras, plante en vrugtebome deur God voortgebring, en nie deur blote toeval of evolusie nie. Elkeen van hierdie drie algemene kategorieë het die vermoë gehad om volgens hulle “soorte” voort te plant. – Ge 1:9-13.

(Genesis 1:14) Toe het God gesê: “Laat daar ligte in die hemel wees om ’n skeiding tussen die dag en die nag te maak, en hulle sal as tekens dien vir seisoene en vir dae en vir jare.

(Genesis 1:20) Toe het God gesê: “Laat die waters wemel van lewende diere, en laat vlieënde diere bo die aarde in die hemel vlieg.”

(Genesis 1:24) Toe het God gesê: “Laat die aarde lewende diere volgens hulle soorte voortbring: mak diere, kruipende diere en wilde diere van die aarde, volgens hulle soorte.” En dit was so.

(Genesis 1:27) En God het die mens na sy beeld geskep, na God se beeld het hy hom geskep. Man en vrou het hy hulle geskep.

it-1-E 528 ¶5-8

Skepping

Dit is ook belangrik om daarop te let dat die Hebreeuse werkwoord ba·raʼʹ, wat “skep” beteken, nie in Genesis 1:16 gebruik word nie. Dit gebruik eerder die Hebreeuse werkwoord ʽa·sahʹ, wat “maak” beteken. Aangesien die son, maan en sterre deel is van “die hemel” wat in Genesis 1:1 genoem word, is hulle lank voor Dag Vier geskep. Op die vierde dag het God hierdie hemelliggame ‘gemaak’ in die sin dat hulle nou in ’n nuwe verhouding ten opsigte van die aardoppervlak en die uitgestrekte lugruimte was. Wanneer daar gesê word: “God het hulle in die hemel geplaas om op die aarde te skyn”, beteken dit dat hierdie hemelliggame nou sigbaar was van die aardoppervlak, asof hulle in die uitgestrekte lugruimte was. Die ligte sou ook “as tekens dien vir seisoene en vir dae en vir jare”, en sou die mens later op verskillende maniere rig. – Ge 1:14.

Op Dag Vyf is die eerste niemenslike siele op die aarde geskep. God het letterlik menigtes lewende siele deur sy krag geskep, en nie net een skepsel wat bedoel was om in ander vorme te evolueer nie. Die Bybel sê: “God het die groot seediere geskep, en al die lewende diere wat in die waters beweeg en lewe, volgens hulle soorte, sowel as al die vlieënde diere, volgens hulle soorte.” God was bly oor wat hy gemaak het en hy het hulle geseën en het as’t ware vir hulle gesê om ‘baie te word’. Dit was moontlik omdat hierdie verskillende groepe skepsele deur God die vermoë gegee is om “volgens hulle soorte” voort te plant. – Ge 1:20-23.

Op Dag Ses “het [God] die wilde diere van die aarde volgens hulle soorte gemaak, sowel as die mak diere volgens hulle soorte en al die kruipende diere van die aarde volgens hulle soorte”; en hierdie werk was goed, net soos al God se vorige skeppingswerke. – Ge 1:24, 25.

Aan die einde van die sesde dag van God se skeppingswerk het hy ’n heeltemal nuwe soort skepsel gemaak wat hoër as die diere was, maar laer as die engele. Dit was die mens wat na God se beeld geskep is. Genesis 1:27 sê kortliks van die mensdom: “Man en vrou het hy [God] hulle geskep”, terwyl die ooreenstemmende verslag in Genesis 2:7-9 wys dat Jehovah God die mens uit die stof van die aarde gemaak en die asem van die lewe in sy neusgate geblaas het en dat die mens ’n lewende persoon geword het vir wie daar ’n paradystuiste en voedsel gegee is. In hierdie geval het Jehovah die elemente van die aarde in sy skeppingswerk gebruik, en toe, nadat hy die man gemaak het, het hy een van Adam se ribbes gebruik om die mensevrou te maak (Ge 2:18-25). Nadat die vrou geskep is, was die mens ook volledig in sy ‘soort’. – Ge 5:1, 2.

Soek na geestelike skatte

(Genesis 1:26) Toe het God gesê: “Laat ons mense maak na ons beeld, wat soos ons sal wees. En laat hulle gesag hê oor die visse van die see en die vlieënde diere van die hemel en die mak diere en die hele aarde en al die kruipende diere wat op die aarde rondbeweeg.”

it-2-E 52

Jesus Christus

Nie ’n medeskepper nie. Die feit dat die Seun aan die skeppingswerk deelgeneem het, beteken nie dat hy ’n medeskepper van sy Vader was nie. Die krag vir die skepping het van God af gekom, deur sy heilige gees, of werkende krag (Ge 1:2; Ps 33:6). En omdat Jehovah die Bron van alle lewe is, is die hele lewende skepping, sigbaar en onsigbaar, hulle lewe aan hom te danke (Ps 36:9). Die Seun was nie ’n medeskepper nie, maar eerder ’n agent of instrument deur wie Jehovah, die Skepper, gewerk het. Jesus self het die skepping aan God toegeskryf, en die hele Bybel doen dit ook. – Mt 19:4-6; sien “CREATION” in it-1-E.

13-19 JANUARIE

SKATTE UIT GOD SE WOORD | GENESIS 3-5

“Die verwoestende gevolge van die eerste leuen”

(Genesis 3:15-19) En ek sal vyandskap laat ontstaan tussen jou en die vrou en tussen jou nageslag en haar nageslag. Hy sal jou kop vergruis, en jy sal hom in die hakskeen wond.” ¹⁶ Hy het vir die vrou gesê: “Ek sal die pyn van jou swangerskap grootliks vermeerder. Met pyn sal jy aan kinders geboorte gee, en jy sal ’n sterk begeerte na jou man hê, en hy sal jou oorheers.” ¹⁷ En hy het vir Adam gesê: “Omdat jy na jou vrou se stem geluister het en van die boom geëet het waarvan ek jou beveel het om nie te eet nie, is die grond vervloek as gevolg van jou. Al die dae van jou lewe sal jy met pyn die opbrengs daarvan eet. ¹⁸ Dit sal dorings en dissels vir jou voortbring, en jy sal die plante van die veld eet. ¹⁹ Met sweet en harde werk sal jy brood eet totdat jy na die grond terugkeer, want daaruit is jy geneem. Stof is jy en tot stof sal jy terugkeer.”

it-2-E 186

Geboortepyne

Die verdrukking wat daarmee gepaardgaan wanneer iemand geboorte skenk. Nadat Eva, die eerste vrou, gesondig het, het God vir haar gesê wat die gevolge daarvan sou wees om kinders te baar. As sy gehoorsaam gebly het, sou God aangehou het om haar te seën, en dit sou haar slegs vreugde gee om kinders te baar want dit is “die seën van Jehovah wat ’n mens ryk maak, en Hy voeg geen pyn daarby nie” (Spr 10:22). Maar omdat ons liggaam onvolmaak is, gaan dit met pyn gepaard. Daarom het God gesê (want daar word dikwels van die dinge wat hy toelaat gepraat asof hy dit gedoen het): “Ek sal die pyn van jou swangerskap grootliks vermeerder. Met pyn sal jy aan kinders geboorte gee.” – Ge 3:16.

Soek na geestelike skatte

(Genesis 4:23, 24) Toe het Lameg hierdie woorde vir sy vrouens, Ada en Silla, gesê: “Hoor my stem, o vrouens van Lameg, luister na my woorde: ’n Man het ek doodgemaak omdat hy my gewond het, ja, ’n jong man omdat hy my geslaan het. ²⁴ As Kain 7 keer gewreek moet word, dan moet Lameg 77 keer gewreek word.”

it-2-E 192 ¶5

Lameg

Die gedig wat Lameg vir sy vrouens geskryf het (Ge 4:23, 24), wys hoe gewelddadig mense in daardie dae was. Lameg se gedig het so geklink: “Hoor my stem, o vrouens van Lameg, luister na my woorde: ’n Man het ek doodgemaak omdat hy my gewond het, ja, ’n jong man omdat hy my geslaan het. As Kain 7 keer gewreek moet word, dan moet Lameg 77 keer gewreek word.” Dit is duidelik dat Lameg homself hier verdedig het en gesê het dat hy nie, soos Kain, aspris moord gepleeg het nie. Lameg het beweer dat hy homself verdedig het toe hy die man wat hom geslaan en gewond het, doodgemaak het. Daarom is sy gedig soos ’n pleidooi. Hy vra om kwytgeskeld te word van die wraak wat enigiemand teen hom wil bring omdat hy sy aanvaller doodgemaak het.

(Genesis 4:26) Set het ook ’n seun gehad, en hy het hom Enos genoem. In daardie tyd het mense die naam van Jehovah begin aanroep.

it-1-E 338 ¶2

Godslastering

Die manier waarop mense voor die Vloed in die tyd van Enos “die naam van Jehovah begin aanroep” het, kon nie opreg en aanvaarbaar gewees het nie, want Abel het lank voor dit reeds God se naam gebruik wanneer hy met God gepraat het (Ge 4:26; Heb 11:4). Party kenners meen dat God se naam misbruik is en dat dit op ’n onbehoorlike manier op mense of op afgodiese voorwerpe toegepas is, en as dit die geval is, kom dit op godslastering neer. – Sien “ENOSH, ENOS” in it-1-E.

27 JANUARIE 2012–2 FEBRUARIE 2012

SKATTE UIT GOD SE WOORD | GENESIS 9-11

“Die hele aarde het nog steeds een taal gehad”

(Genesis 11:1-4) In daardie dae het die hele aarde nog steeds een taal en een woordeskat gehad. ² Terwyl hulle ooswaarts getrek het, het hulle ’n valleivlakte in die land Siʹnear ontdek, en hulle het daar gaan woon. ³ Toe het hulle vir mekaar gesê: “Laat ons bakstene maak en dit in die vuur bak.” Hulle het toe bakstene in plaas van klip gebruik, en asfalt as messelklei. ⁴ En hulle het gesê: “Laat ons vir ons ’n stad bou, en ’n toring wat tot by die hemel reik, sodat ons beroemd kan word en nie regoor die aarde verstrooi word nie.”

it-1-E 239

Babilon die Grote

Kenmerke van eertydse Babilon. Die oprigting van die stad Babilon op die vlaktes van Sinear het op dieselfde tyd plaasgevind toe die mense probeer het om die toring van Babel te bou (Ge 11:2-9). Die toring en die stad is nie gebou om God se naam te verheerlik nie, maar sodat die bouers daarvan ‘beroemd kon word’. Die ziggoerat-torings wat opgegrawe is, nie net in die oorblyfsels van eertydse Babilon nie, maar ook op ander plekke in Mesopotamië, bevestig blykbaar dat die oorspronklike toring godsdienstig van aard was, in watter vorm of styl dit ook al was. Die feit dat Jehovah daadwerklik opgetree het om die bouwerk van die tempel stop te sit, wys duidelik dat hy dit veroordeel het, aangesien valse godsdiens daar begin het. Terwyl die Hebreeuse naam wat aan die stad Babel gegee is “Verwarring” beteken, beteken die Sumeriese naam (Ka-dingir-ra) en die Akkadiese naam (Bab-ilu) albei “Poort van God”. Die oorblywende inwoners van die stad het die vorm van die naam daarvan verander om die slegte konnotasie wat dit oorspronklik gehad het te vermy, maar die nuwe of veranderde naam het daardie stad steeds met godsdiens geïdentifiseer.

it-2-E 202 ¶2

Taal

Die verslag in Genesis beskryf die feit dat ’n deel van die mensefamilie ná die Vloed saam aan ’n projek gewerk het wat nie in ooreenstemming was met die opdrag wat God vir Noag en sy seuns gegee het nie (Ge 9:1). Pleks dat hulle versprei het en ‘die aarde gevul’ het, was hulle vasbeslote om die mensegemeenskap in een gebied te hou, en hulle het hoofsaaklik gebly op ’n plek in Mesopotamië wat as die vlaktes van Sinear bekend geword het. Dit sou klaarblyklik ook ’n godsdienssentrum met ’n godsdienstoring word. – Ge 11:2-4.

(Genesis 11:6-8) Jehovah het toe gesê: “Hulle is een volk met een taal, en kyk wat doen hulle nou! Nou sal niks wat hulle beplan om te doen, vir hulle onmoontlik wees nie. ⁷ Laat ons neerdaal en hulle taal verwar sodat hulle nie meer mekaar se taal kan verstaan nie.” ⁸ So het Jehovah hulle van daar af oor die hele aarde verstrooi, en hulle het geleidelik opgehou om die stad te bou.

it-2-E 202 ¶3

Taal

Die almagtige God het hierdie vermetele projek ’n terugslag gegee deur te keer dat hulle in eenheid saamwerk, en hy het dit reggekry deur hulle taal te verwar. Daarom was dit vir hulle onmoontlik om op ’n ordelike manier aan hulle projek te werk, en dit het daartoe gelei dat hulle oral oor die aarde versprei is. Die feit dat hulle taal verwar is, sou enige toekomstige vooruitgang in die verkeerde rigting – ’n godtartende rigting – verhinder of vertraag. Dit is omdat dit die mens se vermoë sou beperk om sy verstandelike en fisiese krag te kombineer om ambisieuse planne te kon uitvoer. Dit sou dit ook moeilik maak om baat te vind by die kennis wat die verskillende taalgroepe opgedoen het – kennis, nie van God nie, maar wat deur menslike ondervinding en navorsing opgedoen is. (Vergelyk Pr 7:29; De 32:5.) Hoewel die verwarring van die mens se taal die mensegemeenskap verdeel het, het dit ook voordele ingehou. Hoekom? Omdat dit dit moeiliker gemaak het om gevaarlike en skadelike doelwitte te bereik. (Ge 11:5-9; vergelyk Jes 8:9, 10.) Ons hoef maar net te kyk na wat vandag aan die gebeur is – die resultaat van versamelde wêreldlike kennis en die mens se misbruik daarvan – om te besef dat God lank gelede al gesien het wat die gevolge sou wees as dit wat by Babel gebeur het ongehinderd voortgegaan het.

(Genesis 11:9) Daarom is dit Babel genoem, want daar het Jehovah die taal van die hele aarde verwar, en Jehovah het hulle van daar af oor die hele aarde verstrooi.

it-2-E 472

Nasies

Omdat mense nou nie meer so maklik met mekaar kon kommunikeer nie, het elke taalgroep sy eie kultuur, kuns, gebruike, kenmerke en godsdiens ontwikkel – elke groep het dinge op sy eie manier gedoen (Le 18:3). Die verskillende volke wat nou van God vervreemd was, het baie afgode van hulle mitiese gode gemaak. – De 12:30; 2Kn 17:29, 33.

Soek na geestelike skatte

(Genesis 9:20-22) En Noag het ’n landbouer geword en ’n wingerd geplant. ²¹ Eendag het hy van die wyn gedrink en dronk geword, en hy het al sy klere uitgetrek in sy tent. ²² Gam, die pa van Kanaän, het gesien dat sy pa kaal is, en hy het vir sy twee broers buite daarvan gaan vertel.

(Genesis 9:24, 25) Toe Noag nugter word en uitvind wat sy jongste seun aan hom gedoen het, ²⁵ het hy gesê: “Mag Kanaän vervloek wees. Laat hom die laagste van sy broers se slawe word.”

it-1-E 1023 ¶4

Gam

Dit kan wees dat Kanaän self betrokke was by die voorval en dat sy pa Gam hom nie tereggewys het nie. Of Noag is dalk geïnspireer om profeties te praat omdat hy vooruitgesien het dat die slegte neigings in Gam dalk alreeds in sy seun Kanaän posgevat het en dat Kanaän se nageslag dit sou erf. Die vloek het gedeeltelik in vervulling gegaan toe die Semitiese Israeliete die Kanaäniete aan hulle onderwerp het. Dié wat nie vernietig is nie (byvoorbeeld die Gibeoniete [Jos 9]) is slawe van Israel gemaak. Die vloek is eeue later verder vervul toe die nakomelinge van Gam se seun Kanaän aan die Jafetiese wêreldmoondhede van Medo-Persië, Griekeland en Rome onderwerp is.

(Genesis 10:9, 10) Hy het ’n magtige jagter in teenstand teen Jehovah geword. Daarom is daar ’n gesegde: “Net soos Nimrod, ’n magtige jagter in teenstand teen Jehovah.” ¹⁰ Die eerste stede van sy koninkryk was Babel, Ereg, Akkad en Kalne. Dit was in die land Siʹnear.

it-2-E 503

Nimrod

Aan die begin het Nimrod se koninkryk die stede Babel, Ereg, Akkad en Kalne ingesluit, en dit was alles in die land Sinear (Ge 10:10). Daarom was dit waarskynlik Nimrod wat die bou van Babel en sy toring aan die gang gesit het – ’n gevolgtrekking wat ooreenstem met die tradisionele Joodse beskouing. Josefus het geskryf: “[Nimrod] het die stand van sake bietjie vir bietjie verander totdat dit ’n tirannie geword het, want hy het geglo dat hy mense permanent van hom afhanklik moes maak omdat dit die enigste manier was waarop hy hulle sover kon kry om God nie meer te vrees nie. Hy het gedreig dat hy vir God sou wys wie baas is as Hy ooit weer die aarde met water wou oorstroom; want hy sou ’n toring bou wat so hoog is dat die water nie daarby sou kon uitkom nie, en hy sou so die vernietiging van hulle voorvaders wreek. Die mense was gretig om [Nimrod] se raad te volg, want volgens hulle was dit slawerny om hulle aan God te onderwerp; daarom het hulle die toring begin bou . . . en die bouwerk het baie vinniger gevorder as wat enigiemand verwag het.” – Jewish Antiquities, I, 114, 115 (iv, 2, 3).

DIE CHRISTELIKE LEWENSWYSE

km-E 7/12 3 ¶6

Aangesien Luister na God nie gedrukte vrae het nie, sal ’n mens nie vrae en antwoorde hê soos wat ’n mens gewoonlik met die Leer Bybel-boek het nie. Mense van alle kulture geniet dit om na stories te luister. Daarom kan jy die illustrasies gebruik om stories te vertel wat in die Bybel opgeteken is. Verduidelik waaroor die illustrasie gaan. Wees entoesiasties. Nooi die student om te sê hoe hy die prentjie verstaan. Lees die tekste onderaan die bladsy en redeneer met hom daaroor. Vra vrae om hom by die gesprek te betrek en seker te maak dat hy verstaan. As hy Luister na God en lewe vir ewig gebruik, kan julle die inligting en tekste saam lees wanneer julle elke illustrasie bespreek.