Jehovah se Getuies in Nieu-Seeland – Vreedsame en toegewyde Christene?

Op 21 Oktober 1940 het Nieu-Seeland gesê dat Jehovah se Getuies ’n organisasie is wat ondermynend en ’n gevaar vir die publiek is. Al het die regering se verklaring baie probleme vir Jehovah se Getuies veroorsaak, het dit die Getuies nie gekeer nie. Byvoorbeeld, hulle het aangehou om bymekaar te kom vir aanbidding al kon die owerheid hulle vergadering opbreek en hulle arresteer.

Andy Clarke was getroud met ’n Getuie met die naam Mary, maar hy was nie ’n Getuie nie. Hy het opgelet dat sy vrou vasbeslote was om aan te hou om vergaderinge by te woon al was dit gevaarlik. Hy was bang dat sy gearresteer sou word terwyl sy die vergaderinge bywoon. Al het Andy nie voorheen die vergaderinge bygewoon nie, het hy dit nou begin doen en vir Mary gesê: “Wel, as hulle jou gaan arresteer, dan moet hulle my ook arresteer!” Van toe af het Andy elke vergadering saam met sy vrou bygewoon. Later het hy ook ’n gedoopte Getuie geword. Al is Getuies in Nieu-Seeland gedurende die Tweede Wêreldoorlog vervolg, was baie soos Mary vasbeslote om lojaal aan God te bly.

Hulle floreer in aanhouding

Eendag het die polisie die 78-jarige John Murray gestop terwyl hy besig was om oor die Bybel van deur tot deur te preek. Die hof het hom daarvan skuldig bevind dat hy deelneem aan die bedrywighede van ’n ondermynende organisasie. Baie Getuies moes voor die hof verskyn, party het boetes gekry en ander was vir drie maande op ’n slag tronk toe gestuur.

Die Getuies het geweier om militêre diens te doen as gevolg van hulle Bybelopgeleide gewete (Jesaja 2:4). Daarom het hulle deur ’n baie moeilike tyd gegaan gedurende die oorlog omdat baie opgeroep is vir militêre diens. In plaas daarvan dat hulle opgelei was vir militêre diens, is sowat 80 Getuies na detensiekampe gestuur gedurende die oorlog. Maar selfs daar, het hierdie broers vreugdevol aangehou om Jehovah te aanbid, al was hulle erg mishandel en al was dit verskriklik koud in die winter.

Die Getuies in die detensiekampe het onmiddellik begin om gereelde vergaderinge en velddiens te reël. Hulle was soos ’n regte gemeente. Die Getuies was selfs toegelaat om byeenkomste in party van die kampe te hou, maar ’n wag moes teenwoordig wees. Party mense wat in die tronk was, het Bybelwaarhede in die kampe geleer en is daar gedoop.

Bruce, die jongste seun van Mary en Andy, wat vroeër genoem is, het sy tyd in die detensiekamp beskou as ’n geleentheid om geestelik te groei. Hy sê: “Vir my was dit soos om skool toe te gaan, want ek kon diep gesprekke met ervare broers in die kampe hê en ek kon baie by almal van hulle leer.”

In 1944 het die regering dit oorweeg om party wat in die detensiekampe was, vry te laat. Maar die militêre owerheid was teen hierdie besluit omdat hulle oortuig was dat die Getuies sou aanhou om met ander oor hulle geloof te praat as hulle vrygelaat sou word. Die verslag het gesê: “Hoewel ’n mens ’n mate van beheer oor hierdie fanatiese mense kan behou as hulle in aanhouding bly, sal dit hulle nooit verander nie.”

Nie ’n gevaar vir die publiek nie

As gevolg van die publisiteit wat veroorsaak is deur die verbod, het party mense nuuskierig geword oor Jehovah se Getuies. Mettertyd het baie besef dat Jehovah se Getuies glad nie ’n gevaar vir die publiek is nie. Hulle het gesien dat die Getuies eintlik vreedsame Christene is. Die gevolg was dat die Getuies in Nieu-Seeland in 1939 gegroei het van 320 tot 536 in 1945!

Van tyd tot tyd het redelike amptenare besef dat die verbod op Jehovah se Getuies onregverdig was. Nadat ’n magistraat die bewyse teen ’n broer wat gepreek het, ondersoek het, het hy die saak uitgegooi. Hy het gesê: “Volgens wat ek glo en wat ek omtrent die wet weet, is dit ondenkbaar om iemand as ’n krimineel te beskou omdat hy Bybels uitdeel.”

Toe die verbod uiteindelik aan die einde van die oorlog opgehef is, was die Getuies meer as ooit tevore vasbeslote om hulle bure te help om oor God se Koninkryk te leer. In 1945 het ’n brief van die takkantoor aan alle gemeentes in Nieu-Seeland gesê: “Laat almal taktvol, vriendelik en liefdevol teenoor almal wees. Vermy argumente en stryery. Onthou dat mense opreg glo in wat hulle godsdiens leer, en hulle probeer om daarvolgens te lewe. . . . Baie van hulle is die Here se ‘skape’ wat ons na Jehovah en sy koninkryk moet lei.”

Vandag hou Jehovah se Getuies in Nieu-Seeland aan om die Bybel se boodskap aan plaaslike inwoners en toeriste te verkondig. ’n Groep van vier Getuies in Turangi het in net ’n paar uur met 67 besoekers van 17 lande gesels!

Dit is duidelik dat die mense van Nieu-Seeland besef dat Jehovah se Getuies vreedsame en toegewyde Christene is wat groot respek het vir Bybelwaarhede. Elke jaar word honderde mense as Jehovah se Getuies gedoop. In 2019 was daar meer as 14 000 Getuies wat Jehovah vreugdevol in hierdie land gedien het.