Watter soort plek is die hemel?

PARTY mense dink dat dit onmoontlik is om iets omtrent die hemel uit te vind, aangesien niemand ooit daarvandaan gekom het om ons daarvan te vertel nie. Miskien het hulle vergeet dat Jesus gesê het: “Ek het uit die hemel neergedaal” (Johannes 6:38). Hy het ook vir sommige godsdiensleiers gesê: “Julle is van die ryke hier onder; ek is van die ryke daar bo” (Johannes 8:23). Wat het Jesus oor die hemel gesê?

Jesus het bevestig dat Jehovah in die hemel woon. Hy het God “my Vader wat in die hemel is”, genoem (Matteus 12:50). Maar Jesus het die woord “hemel” in meer as een betekenis gebruik. Hy het byvoorbeeld na die aarde se atmosfeer verwys as “die hemel” toe hy gesê het: “Hou die voëls van die hemel noukeurig dop” (Matteus 6:26). Maar Jehovah woon ver buite die atmosfeer. Die Bybel sê: “Daar is Een wat bo die kring van die aarde woon.”—Jesaja 40:22.

Woon die “Vader wat in die hemel is” tussen die sterre? Die fisiese heelal word in die Heilige Skrif ook “die hemel” genoem. Een psalmis het byvoorbeeld geskryf: “Wanneer ek u hemel sien, die werke van u vingers, die maan en die sterre wat u berei het, wat is die sterflike mens dat u aan hom dink?”—Psalm 8:3, 4.

Nee, Jehovah God hoef nie in die fisiese heelal te woon wat hy geskep het nie, net soos ’n timmerman nie in ’n kas hoef te woon wat hy gemaak het nie. Toe koning Salomo die tempel in Jerusalem aan Jehovah toegewy het, het hy dus gesê: “Sal God waarlik op die aarde woon? Kyk! Die hemel, ja, die hemel der hemele, kan u nie bevat nie; hoeveel minder dan hierdie huis wat ek gebou het!” (1 Konings 8:27). As Jehovah nie in die fisiese hemel woon nie, in watter hemel woon hy dan?

Hoewel mense die fisiese hemel al met kragtige teleskope bestudeer het en party na die buitenste ruimte gereis het, bly die Bybel se woorde waar: “Geen mens het God ooit gesien nie” (Johannes 1:18). Jesus het die rede hiervoor gegee toe hy gesê het: “God is ’n Gees.”—Johannes 4:24.

’n Gees is ’n lewensvorm wat hoër is as ’n mens. ’n Gees bestaan nie uit fisiese materie, soos vlees en bloed, wat deur menslike sintuie gesien en gevoel kan word nie. Toe Jesus gesê het dat hy in “die hemel” naas sy Vader gewoon het, het hy dus bedoel dat hy ’n lewensvorm gehad het wat glorieryker is as enige fisiese lewensvorm (Johannes 17:5; Filippense 3:20, 21). Hierdie geesteryk waar Jesus saam met sy Vader gewoon het, is wat die Bybel “die hemel” noem. Watter soort plek is dit? Wat gebeur daar?

’n Plek van vreugdevolle bedrywigheid

Die Bybel beskryf die hemel as ’n plek wat gons van bedrywigheid. Dit meld dat honderdmiljoene getroue geesskepsele daar woon (Daniël 7:9, 10). Elkeen van hierdie geesskepsele het sy eie unieke persoonlikheid. Hoe weet ons dit? In die hele waarneembare skepping is daar nie twee lewende dinge wat presies dieselfde is nie, en daarom kan ons seker wees dat daar ook in die hemel groot verskeidenheid is. Dit is merkwaardig dat al hierdie hemelse persoonlikhede in eenheid saamwerk en sodoende ’n bewonderenswaardige teenstelling vorm met die aarde van vandag, waar mense selde goed met mekaar saamwerk.

Let op hoe die Bybel die bedrywigheid in die hemel beskryf. “Loof Jehovah, o sy engele, magtig in krag, wat sy woord uitvoer, deur na die stem van sy woord te luister. Loof Jehovah, al sy leërs, sy dienaars, wat sy wil doen” (Psalm 103:20, 21). Baie werk word dus in die hemel verrig. Ons kan daarvan seker wees dat dit bevredigende werk is.

Engele het ’n lang geskiedenis van vreugdevolle diens wat teruggevoer kan word tot ’n tyd voordat die aarde geskep is. Volgens die Skrif het die seuns van God “saam van vreugde uitgeroep” en “begin juig” toe Jehovah die aarde gegrondves het (Job 38:4, 7). Een van God se hemelse seuns het selfs die voorreg gehad om saam met God te werk om alle ander dinge te skep (Kolossense 1:15-17). Hierdie pragtige beskrywing van vreugdevolle bedrywigheid in die hemel laat moontlik vrae by jou ontstaan oor die hemel en die mensdom.

Was mense bedoel om hemel toe te gaan?

Aangesien engele God in die hemel gedien het voordat die aarde gegrondves is, is die eerste man en vrou klaarblyklik nie geskep met die doel om die hemel te bevolk nie. God het eerder vir daardie eerste mensepaar gesê: “Wees vrugbaar en word baie en vul die aarde” (Genesis 1:28; Handelinge 17:26). Adam was die eerste van ’n nuwe aardse lewensvorm, wat in staat was om God te ken en hom getrou te dien. Hy sou ’n menseras verwek wat op die aarde sou woon. “Wat die hemel betref, aan Jehovah behoort die hemel, maar die aarde het hy aan die mensekinders gegee.”—Psalm 115:16.

Mense wil normaalweg nie doodgaan nie; die dood is nie vir mense natuurlik nie. In gesprek met Adam het God die dood slegs genoem as die straf vir ongehoorsaamheid. As Adam gehoorsaam was, sou hy nooit gesterf het nie.—Genesis 2:17; Romeine 5:12.

Dit is dan nie verbasend dat God nie vir Adam gesê het dat hy hemel toe sal gaan nie. Die aarde sou dus nie ’n proefterrein wees waar mense getoets sou word om te sien of hulle geskik is vir die hemel nie. Die mens is geskep om vir ewig op die aarde te lewe, en hierdie voorneme van God sal nog verwesenlik word. Die Bybel belowe: “Die regverdiges sal die aarde besit, en hulle sal vir ewig daarop woon” (Psalm 37:29). Dit is duidelik dat mense nie oorspronklik bedoel was om hemel toe te gaan nie. Waarom het Jesus dan hemelse lewe aan sy apostels belowe? Het Jesus bedoel dat alle goeie mense hemel toe sal gaan?