٥ فَنَزَلَ يَهْوَهُ+ فِي ٱلسَّحَابِ وَوَقَفَ عِنْدَهُ هُنَاكَ وَأَعْلَنَ ٱسْمَ يَهْوَهَ.‏+

٢٥ ثُمَّ نَزَلَ يَهْوَهُ فِي سَحَابَةٍ+ وَتَكَلَّمَ مَعَهُ،‏+ وَأَخَذَ مِنَ ٱلرُّوحِ+ ٱلَّذِي عَلَيْهِ وَجَعَلَ عَلَى كُلٍّ مِنَ ٱلشُّيُوخِ ٱلسَّبْعِينَ.‏ وَلَمَّا ٱسْتَقَرَّ ٱلرُّوحُ عَلَيْهِمْ أَخَذُوا يَفْعَلُونَ فِعْلَ ٱلْأَنْبِيَاءِ،‏ إِلَّا أَنَّهُمْ لَمْ يُكَرِّرُوا ذٰلِكَ.‏+