٥ وَقَالَ دَاوُدُ: «إِنَّ سُلَيْمَانَ ٱبْنِي صَغِيرٌ وَغَضٌّ،+ وَٱلْبَيْتُ ٱلَّذِي يُبْنَى لِيَهْوَهَ لَا بُدَّ أَنْ يَكُونَ عَظِيمًا+ لِلْغَايَةِ بِٱسْمِهِ ٱلْبَهِيِّ+ فِي كُلِّ ٱلْأَرَاضِي. فَأَنَا أُهَيِّئُ لَهُ». فَهَيَّأَ دَاوُدُ بِكَثْرَةٍ قَبْلَ مَوْتِهِ.+