١٨ وَكَانَ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ يَرَوْنَ ٱلرُّعُودَ وَوَمِيضَ ٱلْبُرُوقِ وَصَوْتَ ٱلْقَرْنِ وَٱلْجَبَلَ يُدَخِّنُ.‏ وَلَمَّا رَأَى ٱلشَّعْبُ ذٰلِكَ،‏ ٱرْتَجَفُوا وَوَقَفُوا مِنْ بَعِيدٍ.‏+

١١ لَكَ،‏ يَا يَهْوَهُ،‏ ٱلْعَظَمَةُ+ وَٱلْقُدْرَةُ+ وَٱلْبَهَاءُ+ وَٱلسُّمُوُّ+ وَٱلْوَقَارُ،‏+ لِأَنَّ لَكَ كُلَّ مَا فِي ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ.‏+ لَكَ ٱلْمَلَكُوتُ+ يَا يَهْوَهُ،‏ وَقَدِ ٱرْتَفَعْتَ رَأْسًا عَلَى ٱلْجَمِيعِ.‏+