٢٠ ‏«مَاذَا يَهُمُّنِي أَنْ تَأْتُوا وَلَوْ بِٱللُّبَانِ مِنْ سَبَأَ،‏+ وَبِقَصَبِ ٱلطِّيبِ مِنَ ٱلْأَرْضِ ٱلْبَعِيدَةِ؟‏ لَيْسَتْ مُحْرَقَاتُكُمْ لِلْمَسَرَّةِ،‏+ وَذَبَائِحُكُمْ لَا تُرْضِينِي».‏+

٢٢ وَإِنْ قَرَّبْتُمْ لِي مُحْرَقَاتِكُمْ+ وَقَرَابِينَكُمْ لَا أُسَرُّ،‏+ وَإِلَى ذَبَائِحِ ٱلشَّرِكَةِ مِنْ مُسَمَّنَاتِكُمْ لَا أَنْظُرُ.‏+