١٦ ثُمَّ ضَرَبَ مَنَحِيمُ تِفْسَحَ وَكُلَّ مَا فِيهَا وَأَرَاضِيَهَا مِنْ تِرْصَةَ،‏ لِأَنَّهَا لَمْ تَفْتَحْ لَهُ،‏ فَضَرَبَهَا.‏ وَشَقَّ جَمِيعَ حَوَامِلِهَا.‏+

٢١ فَقَدْ صَعِدَ ٱلْمَوْتُ مِنْ خِلَالِ نَوَافِذِنَا.‏ دَخَلَ قُصُورَنَا لِيَقْطَعَ ٱلْوَلَدَ مِنَ ٱلشَّارِعِ،‏ وَٱلشُّبَّانَ مِنَ ٱلسَّاحَاتِ›.‏+