2 Ишмуил
11 Илин әввәлиндә*, падшаһлар јүрүшә чыхан вахт Давуд Јуабы, адамларыны вә бүтүн Исраил ордусуну әмуниләри мәһв етмәјә ҝөндәрди. Онлар Раббаһы мүһасирәјә алдылар.+ Давуд исә Јерусәлимдә галмышды.+
2 Бир ахшам Давуд јатағындан галхыб сарајын дамында вар-ҝәл едирди. Дамдан баханда бир чимән гадын ҝөрдү. Гадын чох ҝөзәл иди. 3 Давуд адам ҝөндәрди ки, гадынын ким олдуғуну өјрәнсин. Она хәбәр ҝәтирдиләр: «Бу, һет+ Урјајын+ арвады, Әлјамын+ гызы Бадсәбадыр+». 4 Давуд онун далынҹа адам ҝөндәрди.+ Гадын ҝәлди. Давуд онунла јахынлыг етди.+ (Онда гадынын мурдарлыгдан* тәмизләнмә вахты иди.)+ Сонра гадын евинә гајытды.
5 Гадын бојлу галды, Давуда хәбәр ҝөндәриб һамилә олдуғуну билдирди. 6 Давуд адам јоллајыб Јуаба: «Һет Урјајы јаныма ҝөндәр», — деди. Јуаб Урјајы Давудун јанына ҝөндәрди. 7 Урјај Давудун јанына ҝәлди. Давуд ондан Јуабын, гошунларын вәзијјәтини сорушду, мүһарибәнин ҝедишаты илә марагланды. 8 Сонра Урјаја деди: «Ҝет евинә динҹәл». Урјај падшаһын евиндән чыхды. Падшаһ онун далынҹа совгат* ҝөндәрди. 9 Амма Урјај падшаһын гуллугчулары илә сарајын ҝиришиндә јатды, евинә ҝетмәди. 10 Урјајын евә ҝетмәдијини Давуда билдирдиләр. Онда Давуд Урјаја деди: «Јолдан ҝәлмәмисән? Нә үчүн евинә ҝетмирсән?» 11 Урјај Давуда ҹаваб верди: «Сандыг+, Исраил, Јәһуда чардагларда гала-гала, ағам Јуаб вә һөкмдарымын гуллары чөл-бијабанда ордуҝаһ гурдуглары бир вахт мән неҹә евимә ҝедиб јејим, ичим, арвадымла јатым?+ Падшаһ сағ олсун, ҹанын һаггы, мән белә шеј етмәрәм!»
12 Давуд Урјаја деди: «Бу ҝүн дә бурада гал. Сабаһ сәни јола саларам». Урјај о ҝүн дә, о бириси ҝүн дә Јерусәлимдә галды. 13 Сонра Давуд ону јанына чағырды вә онунла јејиб-ичди. Ону сәрхош оланаҹан ичиртди. Амма ахшам о, ағасынын гуллугчулары илә бир јердә, јатағында јатды, евинә ҝетмәди. 14 Сәһәр Давуд Јуаба мәктуб јазыб Урјајла ҝөндәрди. 15 Мәктубда јазмышды: «Урјајы өн хәттә, дөјүшүн ән шиддәтли јеринә гојун, өзүнүзсә јанындан чәкилин. Гој ону вуруб өлдүрсүнләр».+
16 Јуаб шәһәри ҝүҹлү нәзарәт алтында сахлајырды. О, иҝид дөјүшчүләрин һарада олдуғуну билирди. Урјајы һәмин јерә гојду. 17 Шәһәрин кишиләри чыхыб Јуабла дөјүшдүләр. Давудун адамларындан өләнләр олду. Онларын арасында һет Урјај да вар иди.+ 18 Јуаб мүһарибәнин ҝедишаты барәдә Давуда јерли-јатаглы мәлумат ҝөндәрди. 19 О, гасиди өјрәдиб деди: «Дөјүш барәдә падшаһа һәр шеји данышандан сонра, 20 ола билсин, падшаһ гәзәбләниб десин: “Нә үчүн шәһәрә бу гәдәр јахын ҝедиб вурушдунуз? Билмирдиниз ки, онлар диварын үстүндән сизә ох атаҹаглар? 21 Јәрубәшитин+ оғлу Әбумәлики ким вурмушду?+ Тәбәздә диварын үстүндән дәјирман дашы атыб ону өлдүрән гадын дејилди? Нә үчүн дивара о гәдәр јахын ҝетдиниз?” Онда дејәрсән: “Гулун һет Урјај да өлдү”».
22 Гасид ҝедиб Јуабын тапшырдығы һәр шеји Давуда данышды. 23 Гасид Давуда деди: «Онларын адамлары бизә ҝүҹ ҝәлдиләр, шәһәрдән чыхыб үстүмүзә һәмлә етдиләр. Амма биз онлары дарвазанын ағзына гәдәр ҝери говдуг. 24 Охчулар диварын үстүндән гулларыны оха тутдулар. Гулларындан өләнләр олду. Гулун һет Урјај да өлдү».+ 25 Давуд гасидә деди: «Јуаба дејәрсән ки, үрәјини сыхмасын. Гылынҹ ҝаһ бирини вурур, ҝаһ о бирисини. Гој шәһәрә гаршы һүҹуму ҝүҹләндириб ону алсын.+ Бу сөзләрлә ону руһландыр».
26 Урјајын арвады әринин өлүм хәбәрини аланда онун үчүн јас тутду. 27 Јас мүддәти битән кими Давуд адам ҝөндәриб ону евинә ҝәтиздирди. О, Давудун арвады олду+ вә она оғул доғду. Амма Давудун бу әмәли Јеһоваја чох ағыр ҝетди.+