Әстәр

5 Үчүнҹү ҝүн+ Әстәр мәликә либасыны ҝејиниб шаһ сарајынын һәјәтиндә, сарајын гаршысында дурду. Шаһ сарајда, сарајын ҝириши илә үзбәүз, тахтында әјләшмишди. 2 О, һәјәтдә дурмуш мәликә Әстәри ҝөрәндә үзү ҝүлдү вә әлиндәки гызыл әсаны она узатды.+ Әстәр јахынлашыб әсанын уҹуна тохунду.

3 Шаһ Әстәрә деди: «Еј мәликә Әстәр, нә исә олуб? Нә диләјин вар? Һәтта сәлтәнәтимин јарысыны истәсән, сәнә вериләҹәк!» 4 Әстәр деди: «Әҝәр шаһа хошдурса, бу ҝүн бујуруб Һәманла+ бирҝә шаһын шәнинә һазырладығым зијафәтә ҝәлсин». 5 Шаһ бујруг верди: «Һәмана дејин, гој тез ҝәлсин. Әстәрин истәји јеринә јетирилсин». Беләҹә, шаһ вә Һәман Әстәрин гурдуғу зијафәтә тәшриф бујурдулар.

6 Шәраб мәҹлисиндә шаһ Әстәрдән сорушду: «Хаһишин нәдир? Де, сәнә вериләҹәк! Нәдир диләјин? Һәтта сәлтәнәтимин јарысыны истәсән, сәнә вериләҹәк!»+ 7 Әстәр ҹаваб верди: «Хаһишим, диләјим будур: 8 әҝәр мән шаһын илтифатыны газанмышамса вә хаһишими, диләјими чин етмәк шаһа хошдурса, гој шаһ Һәманла сабаһ онлар үчүн һазырладығым зијафәтә ҝәлсин. Диләјими сабаһ билдирәҹәјәм».

9 О ҝүн Һәман орадан кефи көк, дамағы чағ чыхды. Амма шаһ дарвазасында отуран Мәрдәһајын онун һүзурунда ајаға галхмадығыны, ондан горхмадығыны ҝөрәндә һирсиндән алышыб-јанды.+ 10 О, һирсини боғуб евинә ҝетди. Сонра достларыны вә арвады Зәрәши+ чағыртдырды. 11 Һәман онлара ашыб-дашан вар-дөвләтиндән, чохлу оғулларындан,+ шаһын ону диҝәр әјан вә гуллугчулардан даһа уҹа мәнсәбә галдырмасындан+ данышыб өјүнмәјә башлады.

12 Һәман сонра деди: «Үстәлик, мәликә Әстәр гурдуғу зијафәтә шаһла бәрабәр һеч кими јох, јалныз мәни чағырыб.+ Сабаһ да шаһла бәрабәр онун гонағыјам.+ 13 Лакин бу јәһуди Мәрдәһајын шаһ дарвазасында отурдуғуну ҝөрәндә һәр шеј ҝөзүмдән дүшүр». 14 Онда арвады Зәрәш вә достлары она мәсләһәт ҝөрдүләр: «Әлли гулаҹ* һүндүрлүјүндә бир дирәк гојдур. Сабаһ сәһәр шаһа дејәрсән, Мәрдәһајы бу дирәкдән асдырсын.+ Сонра шаһла зијафәтә ҝедиб кеф едәрсән». Бу фикир Һәманын хошуна ҝәлди вә о, бир дирәк гојдурду.