Мәтта
8 Иса дағдан енәндән сонра далынҹа чохлу адам ҝетди. 2 Бир ҹүзамлы* она јахынлашды вә тәзим едәрәк деди: «Аға, әҝәр истәсән, мәни тәмизләјә биләрсән».+ 3 Иса әлини узадыб она тохунду вә деди: «Истәјирәм. Тәмизлән».+ О андаҹа һәмин адам ҹүзамдан тәмизләнди.+ 4 Сонра Иса она белә деди: «Бах һа, буну һеч кәсә данышма.+ Анҹаг ҝет, өзүнү каһинә ҝөстәр+ вә онлара шәһадәт олсун дејә, Мусанын бујурдуғу бәхшиши тәгдим ет».+
5 Иса Кәфәрнаһума ҝәләндә бир јүзбашы она јахынлашыб јалвармаға башлады:+ 6 «Аға, нөкәрим ифлиҹ олуб, евдә јатыр. Јаман әзијјәт чәкир». 7 Иса јүзбашыја деди: «Ҝәлиб ону сағалдарам». 8 Онда јүзбашы Исаја деди: «Аға, мән лајиг дејиләм ки, сән мәним евимә ҝәләсән. Бирҹә кәлмә сөз де, нөкәрим сағалсын. 9 Елә мән өзүм дә гуллуг адамыјам, мәним дә табелијимдә әсҝәрләр вар. Биринә “ҝет” дејирәм, ҝедир, о бирисинә “ҝәл” дејирәм, ҝәлир, нөкәрә “филан шеји елә” дејирәм, еләјир». 10 Иса буну ешидәндә һејрәтә ҝәлди вә ардынҹа ҝедәнләрә деди: «Инанын, мән һәлә Исраилдә белә ҝүҹлү имана раст ҝәлмәмишәм.+ 11 Буну билин ки, инсанлар шәргдән вә гәрбдән ҝәлиб сәмави Падшаһлыгда Ибраһимлә, Исһагла вә Јагубла бир сүфрәјә әјләшәҹәк.+ 12 Падшаһлығын оғуллары исә бајыра, зүлмәтә атылаҹаг. Онлар орада һөнкүр-һөнкүр ағлајыб дишләрини гыҹајаҹаглар».+ 13 Сонра Иса јүзбашыја деди: «Ҝет. Гој инандығын кими олсун».+ Нөкәр һәмин андаҹа сағалды.+
14 Иса Бутрусун евинә ҝәлди вә ҝөрдү ки, онун гајынанасы+ гыздырма ичиндә јатыр.+ 15 Иса гадынын әлинә тохунду+ вә онун гыздырмасы кечди. Гадын ајаға галхыб она гуллуг етмәјә башлады. 16 Ахшам дүшәндә ҹамаат онун јанына ичинә ҹин ҝирмиш чохлу адам ҝәтирди. Иса мурдар руһлара әмр едиб онлары говду, һәмчинин бүтүн хәстәләри сағалтды. 17 Беләҹә, Әшија пејғәмбәр васитәсилә дејилмиш сөзләр јеринә јетди: «О, азар-безарымызы үзәринә ҝөтүрмүшдү, хәстәликләримизи чәкирди».+
18 Иса әтрафында издиһамы ҝөрәндә о бири тәрәфә үзмәји бујурду.+ 19 Бир мирзә она јахынлашыб деди: «Устад, сән һара ҝетсән, мән дә сәнин ардынҹа ҝедәҹәјәм».+ 20 Амма Иса она деди: «Түлкүләрин дә, ҝөј гушларынын да јувасы вар, амма инсан Оғлунун башыны гојмаға белә, јери јохдур».+ 21 Онда башга бир шаҝирд она деди: «Аға, иҹазә вер, әввәлҹә ҝедим атамы дәфн едим».+ 22 Иса она деди: «Гој өлүләр өз өлүләрини дәфн етсинләр, сән исә мәним ардымҹа ҝәл».+
23 Иса шаҝирдләри илә бирликдә гајыға минди.+ 24 Бирдән дәниздә ҝүҹлү фыртына гопду. Далғалар елә һүндүр иди ки, гајыг аз гала батырды. Амма Иса јатмышды.+ 25 Шаҝирдләр јахынлашыб ону ојатдылар: «Аға, батырыг, бизи хилас ет!» 26 Иса онлара деди: «Нијә горхдунуз, еј аз иманлылар?»+ Сонра дуруб күләји вә дәнизи рам етди. Әтрафа дәрин сүкут чөкдү.+ 27 Шаҝирдләр чашгынлыг ичиндә дедиләр: «Бу инсан кимдир ки, һәтта күләк дә, дәниз дә она итаәт едир?»
28 Иса о бири саһилә, гадаралыларын торпағына чатанда онун гаршысына сәрдабәләрин арасындан ичинә ҹин ҝирмиш ики адам чыхды.+ Бу адамлар о гәдәр вәһши идиләр ки, һеч кәс о јолдан кечмәјә ҹүрәт етмирди. 29 Онлар бағырмаға башладылар: «Еј Аллаһын Оғлу, биздән нә истәјирсән?+ Вахтындан әввәл бизә+ әзаб вермәјә ҝәлмисән?»+ 30 Узагда донуз сүрүсү отлајырды.+ 31 Ҹинләр Исаја јалвармаға башладылар: «Әҝәр бизи говаҹагсанса, јалварырыг, бизи донуз сүрүсүнүн ичинә ҝөндәр».+ 32 Иса онлара деди: «Ҝедин!» Ҹинләр о адамлардан чыхыб донузлара ҝирдиләр вә бүтүн сүрү учурумдан дәнизә атылыб суда боғулду. 33 Чобанлар шәһәрә гачыб һәр шеји, о ҹүмләдән ичинә ҹин ҝирмиш адамларын әһвалатыны ҹамаата данышдылар. 34 Бүтүн шәһәр әһли Исанын гаршысына чыхды. Ону ҝөрәндә јалвар-јахар етдиләр ки, онларын торпағындан чыхыб ҝетсин.+