Рут
4 Буәз шәһәр дарвазасына+ чыхыб орада отурду. Бу вахт онун дедији һәмин гоһум*+ орадан кечирди. Буәз ону сәсләди: «Ај филанкәс, јахын ҝәл, әјләш». О јахынлашыб әјләшди. 2 Сонра Буәз шәһәр ағсаггалларындан+ он нәфәри чағырыб деди: «Ҝәлин әјләшин». Онлар да ҝәлиб әјләшдиләр.
3 Буәз һәмин гоһума+ деди: «Муаб торпағындан гајытмыш+ Наимә, гардашымыз Әлимәликин+ торпағыны сатмаг мәҹбуријјәтиндәдир. 4 Мән мәсләһәт билдим ки, бу мәсәләни сәнә чатдырым. Шәһәр ҹамаатынын вә ағсаггалларын өнүндә о торпағы ал.+ Әҝәр алаҹагсанса, ал*. Алмајаҹагсанса, де, мән дә ишими билим. Чүнки ону алмаг һаггы сәнә дүшүр. Сәндән сонра мәнәм». О адам деди: «Мән алырам».+ 5 Онда Буәз она деди: «Торпағы Наимәдән аланда ону һәмчинин онун мәрһум оғлунун арвады муаби Рутдан да алмалысан ки, мәрһумун ады ирси васитәсилә јашасын».+ 6 О деди: «Мән ону ала билмәрәм, јохса өз мирасыма хәләл вурмуш оларам. Бу һүгугу сән өз үзәринә ҝөтүр, ону сән ал, чүнки мән буну едә билмәрәм».
7 Гәдимдә Исраилдә ҝери сатын алмаг һүгугунун иҹрасы вә өтүрүлмәси илә бағлы белә бир адәт вар иди, һәр ҹүр сөвдәләшмә рәсми сүрәтдә тәсдиг олунмалы иди. Адам сәндәлини чыхарыб+ о биринә верирди вә бу, Исраилдә разылашманы гүввәјә миндирирди. 8 Буна ҝөрә дә һәмин адам Буәзә: «Сән ал», — дејиб сәндәлини ајағындан чыхарды. 9 Буәз ағсаггаллара вә ҹамаата деди: «Сиз бу ҝүн шаһидсиниз+ ки, мән Әлимәликә, Килјуна вә Мәһлуна мәхсус олмуш һәр шеји Наимәдән алырам. 10 Һәмчинин Мәһлунун арвады муаби Руту да өзүмә арвад алырам ки, мәрһумун адыны өз ирсинә гајтарым.+ Онун ады гардашлары арасындан вә доғма шәһәриндән силинмәсин. Бу ҝүн сиз буна шаһидсиниз».+
11 Шәһәр дарвазасына топлашмыш ҹамаат вә ағсаггаллар дедиләр: «Шаһидик! Гој Јеһова сәнин оҹағына ҝәлән гадыны Исраил халгынын аналары Рәһилә вә Ләја кими барлы-бәһәрли етсин!+ Сән дә Әфратда+ фираван јашајасан, Бејтләһмдә+ ад-сан саһиби оласан! 12 Гој Јеһованын сәнә бу ҝәнҹ гадындан верәҹәји өвлад+ сајәсиндә сәнин евин Тамарын Јәһудаја доғдуғу Фарәсин+ еви кими олсун!»
13 Беләликлә, Буәз Руту алды вә Рут онун арвады олду. Буәз онунла јахынлыг етди. Јеһованын изни илә Рут һамилә галды вә бир оғул доғду. 14 Гоншу гадынлар Наимәјә дедиләр: «Јеһоваја алгыш олсун! О, сәни јијәсиз* гојмады. Гој Исраилдә Онун ады вәсф едилсин! 15 Бу көрпә сәнә јени нәфәс верди, гоҹалыг чағында сәнә тагәт верди, чүнки ону сәни севән,+ сәнә једди оғулдан да артыг олан ҝәлинин доғду». 16 Наимә көрпәни ҝөтүрүб бағрына басды. Она өзү бахды. 17 Гоншу гадынлар ушаға ад гојуб дедиләр: «Наимәнин оғлу олду». Көрпәнин адыны Абид+ гојдулар. О, Давудун атасы Јәссәнин+ атасыдыр.
18 Фарәсин нәсил шәҹәрәси+ будур: Фарәс Һәсрунун+ атасы иди; 19 Һәсрун Рамын атасы иди; Рам Әминәдабын атасы иди.+ 20 Әминәдаб+ Нәһсунун атасы иди; Нәһсун Салманын атасы иди; 21 Салман Буәзин атасы иди; Буәз Абидин атасы иди. 22 Абид Јәссәнин атасы иди; Јәссә+ дә Давудун+ атасы иди.