Зәбур
Давудун михтамы*.
16 Еј Аллаһым, мәни гору, чүнки Сәнә сығынмышам.
2 Јеһоваја дедим: «Сән Јеһовасан, јахшылығымын мәнбәји.
3 Јердәки мүгәддәс бәндәләрдир,
О нәҹиб адамлардыр зөвгү-сәфам».
4 Јад аллаһларын ардынҹа дүшәнләр дәрд-сәрини артырар,
Онларын ҝәтирдији ган тәгдимәсинә әсла шәрик олмарам,
Адларыны дилимә алмарам.
5 Јеһова нәсибим, пајымдыр, пијаләмә дүшән пајдыр.
Мирасымы Сән горујурсан.
6 Пајыма ҝөзәл јерләр дүшдү,
Мирасымдан чох разыјам.
7 Мәнә нәсиһәт верән Јеһоваја шүкүрләр олсун!
Ҝеҹәләр үрәјим* дә мәни ислаһ едир.
8 Јеһованы даим ҝөзүмүн өнүндә сахлајырам,
Сағымда дуруб, әсла сарсылмарам!
9 Буна ҝөрә гәлбим севинир, бүтүн варлығым шадланыр.
Архајын јашајырам,
10 Чүнки мәни Мәзарда* гојмазсан,
Гојмазсан вәфалы бәндән гәбир ҝөрсүн*.
11 Мәнә һәјат јолуну өјрәдирсән,
Һүзурунда севинҹ, шадлыг ашыб-дашыр,
Сағында олмаг мәнә әбәди сәадәт ҝәтирир.