1 Ишмуил
16 Ахырда Јеһова Ишмуилә деди: «Нә вахтадәк Талута ҝөрә јас тутаҹагсан?+ Мән ону Исраилин падшаһы кими рәдд етмишәм.+ Бујнузу јағла долдур,+ јола дүш. Сәни бејтләһмли Јәссәнин+ јанына ҝөндәрирәм. Онун оғулларындан бирини падшаһ сечмишәм».+ 2 Ишмуил деди: «Неҹә ҝедим? Талут ешитсә, мәни өлдүрәр».+ Јеһова деди: «Өзүнлә бир дүјә ҝөтүрәрсән вә дејәрсән ки, Јеһоваја гурбан кәсмәјә ҝәлмисән. 3 Јәссәни дә гурбан мәрасиминә чағырарсан. Сонра нә етмәли олдуғуну сәнә дејәҹәјәм. Ҝөстәрдијим адамы мәсһ едәрсән».+
4 Ишмуил Јеһованын дедији кими етди. О, Бејтләһмә ҝәлди,+ шәһәрин ағсаггаллары ону ҝөрәндә горхудан титрәјәрәк сорушдулар: «Ҝәлишин хејирдир?» 5 О: «Хејирдир, — деди. — Јеһоваја гурбан ҝәтирмәјә ҝәлмишәм. Пакланыб мәнимлә гурбан мәрасиминә ҝәлин». Сонра Ишмуил Јәссә илә оғулларыны пак етди вә гурбан мәрасиминә чағырды. 6 Онлар ичәри ҝирәндә о, Әлјабы+ ҝөрүб деди: «Бах бу, Јеһованын мәсһ олунмушудур ки, вар». 7 Јеһова исә Ишмуилә деди: «Онун ҝөркәминә, бој-бухунуна бахма,+ чүнки ону рәдд етмишәм. Аллаһ инсан кими бахмыр. Инсан заһири ҝөрүр, Аллаһ исә үрәји».+ 8 Сонра Јәссә Әбунәдәби+ чағырыб Ишмуилин өнүнә чыхарды, амма о деди: «Бу да Јеһованын сечдији дејил». 9 Бундан сонра Јәссә Шамаһы+ ҝөстәрди, амма бу дәфә дә Ишмуил: «Јеһова буну да сечмәјиб», — деди. 10 Јәссә бу минвалла једди оғлуну Ишмуилин гаршысына чыхарды, амма Ишмуил Јәссәјә деди: «Јеһова бунларын һеч бирини сечмәјиб».
11 Ахырда Ишмуил Јәссәдән сорушду: «Оғулларын елә бунлардыр?» Јәссә исә: «Ән кичији+ галыб, о, чөлдә гојун отарыр»,+ — деди. Ишмуил Јәссәјә деди: «Онун далынҹа адам ҝөндәр, о ҝәлмәјинҹә сүфрәјә отурмајаҹағыг». 12 Јәссә онун далынҹа адам ҝөндәрди, ону ҝәтирдиләр. О, алјанаг, ҝөзләри ҝөзәл, гәшәнҝ оғлан иди.+ Јеһова деди: «Дур ону мәсһ елә, бу, одур!»+ 13 Ишмуил јағ бујнузуну ҝөтүрүб+ ону гардашларынын гаршысында мәсһ етди. Һәмин ҝүндән башлајараг Јеһованын руһу Давудун үзәринә енди.+ Сонра Ишмуил галхыб Рамаја гајытды.+
14 Јеһованын руһу Талуту тәрк етмишди.+ Јеһованын изни илә шәр руһ Талута әзаб верирди.+ 15 Талутун әјанлары она дедиләр: «Аллаһын изни илә шәр руһ сәнә әзаб верир. 16 Ја һөкмдар, гулларына әмр ет, јахшы чәнҝ чалан адам тапсынлар.+ Шәр руһ Аллаһын изни илә сәни нараһат едәндә о, чәнҝ чалар, сән дә өзүнү јахшы һисс едәрсән». 17 Талут әјанларына деди: «Јахшы чәнҝ чалан тапыб һүзурума ҝәтирин».
18 Гуллугчулардан бири деди: «Бејтләһмли Јәссәнин бир оғлуну чәнҝ чаланда ҝөрмүшәм, чох јахшы чалыр. Өзү дә ҹәсур, иҝид дөјүшчүдүр;+ сөзүнүн јерини билән, јарашыглы оғландыр.+ Јеһова онунладыр».+ 19 Талут Јәссәнин јанына гасид ҝөндәриб деди: «Гојунларыны отаран оғлун Давуду јаныма ҝөндәр».+ 20 Јәссә улаға чөрәк, бир тулуг шәраб вә чәпиш јүкләјиб оғлу Давудла Талута ҝөндәрди. 21 Давуд Талутун јанына ҝәлиб она хидмәт етмәјә башлады.+ Талутун ондан чох хошу ҝәлди вә ону өзүнүн силаһдары етди. 22 Талут Јәссәјә хәбәр ҝөндәрди: «Иҹазә вер, Давуд јанымда галыб мәнә хидмәт етсин, ондан чох хошум ҝәлир». 23 Елә ки Аллаһын изни илә шәр руһ Талуту нараһат едирди, Давуд әлинә чәнҝ алыб чалырды. Онда шәр руһ Талутдан узаглашырды, о сакитләшиб өзүнә ҝәлирди.+