Кечмишдән нүмунә. Әјјуб
Әјјубун һәјаты алт-үст олду. Әввәлҹә мал-мүлкү виран олду, сонра өвладларыны итирди. Ахырда да өзү ағыр хәстәлијә дүчар олду. Бүтүн бунлар гәфилдән, бир ҝөз гырпымында баш верди. Әјјуб чарәсиз һалда фәрјад едәрәк «ҹаным һәјатымдан безиб» дејирди. О, өзүнү хәҹаләт ичиндә вә бичарә һисс едирди (Әјјуб 10:1, 15). Анҹаг бу чәтин анларында белә Әјјуб Јараданындан үз дөндәрмәди (Әјјуб 2:10). Һәјатында баш верән дәјишикликләр ону әсла дәјишдирә билмәди. Бу сәбәбдән дә, Әјјуб бизим үчүн әсил дөзүмлүлүк нүмунәсидир.
Јәгин, проблемләрлә үзләшәндә сән дә «ҹаным һәјатымдан безиб» дејирсән. Амма баш верәнләрә бахмајараг, Әјјуб кими, сән дә дәјишилмәз галыб Јеһова Аллаһа хидмәт етмәк әзмини горуја биләрсән. Иса Мәсиһин шаҝирди Јагуб јазыр: «Биз ахырадәк дөзәнләри хошбәхт адландырырыг. Сиз Әјјубун дөзүмү һаггында ешитмисиниз вә Јеһованын вердији хејир-дуаны ҝөрмүсүнүз. Јеһова чох нәвазишли вә мәрһәмәтлидир» (Јагуб 5:11). Аллаһ Әјјубун гајғысына галдығы кими, сәнин дә гајғына галыр!