Мүгәддәс Китаб һәгигәти сусузлуғуму јатыртды

КЕЧМИШИМ.

Мән Бакыда (Азәрбајҹан) анадан олмушам. Евин икинҹи ушағыјам. Атам мүсәлман, анам исә јәһуди иди. Атамла анам бир-бирини чох севирдиләр. Фәргли динләрдән олсалар да, бир-биринин иманына һөрмәтлә јанашырдылар. Атам Рамазан ајында оруҹ тутанда анам она дәстәк олурду, анам исә Пасха бајрамыны гејд едәндә атам она дәстәк олурду. Евимиздә һәм Гуран, һәм Төврат, һәм дә Библија вар иди.

Мән өзүмү мүсәлман сајырдым. Аллаһын варлығына һеч вахт шүбһә еләмирдим. Амма бунунла јанашы, бәзи суаллар мәни нараһат едирди: «Аллаһ нә үчүн инсаны јарадыб? Јарадыб ки, өмүр боју әзаб чәкмәси азмыш кими, ҹәһәннәмдә дә әбәдијјән әзаб чәксин?» Инсанлар дејирдиләр ки, нә олурса, Аллаһын изни илә олур. Мән фикирләширдим: «Неҹә ола биләр ки, Аллаһ инсанларын талејини јазсын, сонра исә кәнарда дуруб онларын неҹә әзаб чәкдикләринә тамаша етсин?»

12 јашым оланда намаз гылмаға башладым. Елә һәмин вахтларда атам баҹымла мәни јәһуди мәктәбинә јаздырды. Башга дәрсләрлә јанашы биз Төвратдакы гајда-ганунлары вә ибри дилини өјрәнирдик. Дәрс башламаздан әввәл биз јәһуди адәт-әнәнәсинә ујғун дуа едирдик. Беләҹә, евдә сүбһ намазымы гылырдым, мәктәбдә исә орадакыларла бирҝә јәһудиләрин дуасыны едирдим.

Мән суалларыма мәнтигли ҹаваб тапаҹағым ҝүнү һәсрәтлә ҝөзләјирдим. Дәфәләрлә мәктәбдәки раввинләрдән сорушурдум: «Аллаһ нә үчүн инсанлары јарадыб? О, атамын мүсәлман олмасына неҹә бахыр? Нәјә ҝөрә атам натәмиз сајылыр, о ки јахшы инсандыр? Аллаһ ону нә үчүн јарадыб?» Онларын вердији ҹаваблар ағлабатан дејилди, һеч бир мәнтигә дә сығмырды.

МҮГӘДДӘС КИТАБ ҺӘЈАТЫМЫ ДӘЈИШДИ.

2002-ҹи илдә Аллаһа иманым сарсылды. Мән узун илләр әрзиндә аиләмин сағламлығы вә фираванлығы үчүн дуа едирдим. Амма Алманијаја көчәндән ҹәми бир һәфтә сонра атам ифлиҹ олуб комаја дүшдү. Билирдим ки, һәјат вә өлүм Уҹа Аллаһын әлиндәдир. Буна ҝөрә дә атамын өлмәмәси үчүн ҝеҹә-ҝүндүз Она јалварырдым. Дүшүнүрдүм ки, балаҹа гызын арзусуну јеринә јетирмәк Аллаһын әлиндә һеч нәдир. Онун јалварышларымы ҹавабсыз гојмајаҹағына әмин идим. Амма атам өлдү.

Аллаһын јалварышларыма биҝанә јанашмасы мәни сарсытды. Өз-өзүмә дејирдим: «Ја мән дүзҝүн дуа етмирәм, ја да Аллаһ јохдур». Чох пис идим, өзүмә јер тапа билмирдим. Намаз гылмағы да дајандырдым. Диҝәр динләр дә мәни гане етмәдији үчүн Аллаһын олмадығы гәнаәтинә ҝәлдим.

Бу һадисәдән алты ај сонра Јеһованын Шаһидләри гапымызы дөјдүләр. Христиан дини һагда елә дә јахшы фикирдә олмадығымыз үчүн баҹымла мән истәјирдик ки, нәзакәтли шәкилдә онларын сәһв олдуғуну ҝөстәрәк. Биз онлардан сорушдуг: «Неҹә олур ки, сиз Он әмрә зидд ҝедә-ҝедә Исаја, хача, Мәрјәмә вә диҝәр бүтләрә ибадәт едирсиниз?» Јеһованын Шаһидләри бизә Мүгәддәс Китабдан ҝөстәрдиләр ки, Мәсиһин һәгиги давамчылары бүтләрә ибадәт етмәмәлидирләр, онлар јалныз вә јалныз Аллаһа дуа етмәлидирләр. Мән мәәттәл галмышдым.

Сонра биз сорушдуг: «Бәс Үч үгнум барәдә нә дејә биләрсиниз? Иса Аллаһдырса, онда неҹә ола биләрди ки, о јер үзүндә јашасын вә инсанлар ону өлдүрсүн?» Онлар јенә дә әлләринә Мүгәддәс Китабы алыб изаһ етдиләр ки, Иса нә Аллаһдыр, нә дә Аллаһа бәрабәрдир. Јеһованын Шаһидләри әлавә етдиләр ки, елә бу сәбәбдән онлар Үч үгнума ибадәт етмирләр. Шока дүшмүшдүм. «Онлар, һәгигәтән дә, гәрибә христианлардыр», — дејә фикирләшдим.

Инсанларын нәјә ҝөрә өлдүјү вә Аллаһын әзаблара нә үчүн јол вердији мәни һәлә дә нараһат едирди. Јеһованын Шаһидләри мәнә «Әбәди һәјата апаран билик»a китабыны ҝөстәрдиләр. О китабда суалларымы ҹавабландыран о гәдәр фәсил вар иди ки! О ҝүндән етибарән онлар мәнимлә Мүгәддәс Китаба әсасланан дәрсләр кечмәјә башладылар.

Һәр дәрсдә мән суалларыма Мүгәддәс Китаба әсасланан вә мәнтигли ҹаваб тапырдым. Өјрәндим ки, Аллаһын ады Јеһова, ән ҝөзәл сифәти исә мәһәббәтдир (Мәзмур 83:18; 1 Јәһја 4:8). О, инсанлары јашамаг үчүн јарадыб. Аллаһ һагсызлыға јол версә дә, она нифрәт едир вә тезликлә ону бир дәфәлик јох едәҹәк. Һабелә өјрәндим ки, Адәмлә Һәвванын үсјаны бәшәријјәтә бөјүк бәлалар ҝәтириб (Ромалылара 5:12). Бу бәлалардан бири дә севдијимиз инсанларын өлүмүдүр. Јени дүнјада Аллаһ бүтүн фаҹиәләри арадан галдыраҹаг, өлән инсанлары исә һәјата гајтараҹаг (Һәвариләрин ишләри 24:15).

Мүгәддәс Китабдан тапдығым ҹаваблар сусузлуғуму јатыртды. Аллаһа јенидән иман етдим. Јеһованын Шаһидләрини даһа јахшы таныдыгҹа ҝөрдүм ки, онлар үмумдүнја гардашлыг ҹәмијјәтидир. Араларындакы бирлик вә мәһәббәт мәни валеһ етди (Јәһја 13:34, 35). Јеһова Аллаһ һагда өјрәндикләрим мәни Она ибадәт етмәјә тәшвиг етди. Беләҹә, мән дә Јеһованын Шаһиди олмаг истәдим вә 2005-ҹи ил јанварын 8-и вәфтиз олундум.

МӘНӘ ФАЈДАСЫ.

Мүгәддәс Китабдан өјрәндикләрим һәјата бахышымы дәјишди. Орадан тапдығым мәнтигли, ағлабатан изаһатлар мәнә гәлб раһатлығы верди. Аллаһын Кәламында өлән инсанларын дириләҹәјинә даир вәд үрәјимә арамлыг ҝәтирди. Чох севинирәм ки, атамы јенидән ҝөрәҹәјәм! (Јәһја 5:28, 29).

Мән алты илдир ки, Аллаһа сәдагәтлә ибадәт едән Ҹонатанла евлијәм. Чох хошбәхт аиләмиз вар. Икимиз дә Аллаһ һагда һәгигәтин садә вә мәнтигли, ејни заманда, гијмәтли хәзинә олдуғуну өјрәнмишик. Буна ҝөрә дә биз өз иманымыз вә үмидимиз барәдә башгалары илә дә севә-севә бөлүшүрүк. Инди мән билирәм ки, Јеһованын Шаһидләри «гәрибә христианлар» јох, һәгиги мәсиһчиләрдир.