“Гызыл ганун” бу ҝүн тәтбиг едиләндир
Чохлары Иса Мәсиһи “гызыл ганунун” мүәллифи һесаб етсәләр дә, о өзү белә демишдир: “Вердијим тә’лим Мәним дејил, Мәни Ҝөндәрәниндир” (Јәһја 7:16).
БӘЛИ, Иса Мәсиһин бүтүн тә’лимләри, о ҹүмләдән сонрадан чохларына “гызыл ганун” кими мә’лум олан әхлага аид нәсиһәти дә, ону јер үзүнә ҝөндәрәндән - бәшәријјәтин Јараданы олан Јеһова Аллаһдандыр.
Аллаһ истәјирди ки, инсанлар өзләри илә неҹә рәфтар едилмәсини арзу едирләрсә, башгалары илә дә о ҹүр рәфтар етсинләр. Јарадан “инсаны өз сурәтиндә јаратды, ону Аллаһын сурәтиндә јаратды; онлары киши вә гадын олараг јаратды” вә буну етмәклә башгаларынын рифаһы үчүн гајғыкешлик ҝөстәрмәјин нә демәк олдуғуна даир ҝөзәл нүмунә верди (Тәквин 1:27). Башга сөзләрлә десәк, Аллаһ өзүнә хас олан ҝөзәл кејфијјәтләри мүәјјән дәрәҹәдә инсанлара да бәхш етди. Инсанлар там һармонија, сүлһ вә хошбәхтлик ичиндә һәјат сүрүрдүләр; белә һәјат исә әбәдијјән давам едә биләрди. Аллаһын бәхш етдији тәмиз вә дүзҝүн тәрбијә едилмиш виҹдан, өзләри илә неҹә рәфтар едилмәсини истәдикләри кими, башгалары илә дә о ҹүр рәфтар етмәкдә ҝөзәл рәһбәрлик кими хидмәт едәрди.
Егоизмин һөкмранлығы
Бәс белә ҝөзәл башланғыҹа малик олан бәшәријјәтлә нә баш верди? Садә диллә десәк, дүнја егоизмин тә’сири алтына дүшдү. Инсанларын әксәријјәти, илк инсан ҹүтүнүн башына ҝәләнләрә даир Мүгәддәс Китабда сөјләнилән һекајә илә танышдыр (Тәквин 3-ҹү фәсил). Адәм вә Һәвва, Аллаһын әдаләтли нормаларынын дүшмәни олан Шејтанын тәһрики илә Јараданларындан тамамилә асылы олмамағы сечәрәк, онун рәһбәрлијини егоистҹәсинә инкар етдиләр. Илк инсанларын үсјаны јалныз онларын өзләринә дејил, һәмчинин ҝәләҹәк нәсилләринә дә кәдәр вә изтираб ҝәтирди. Бу һадисә, Аллаһын “гызыл ганун” кими танынан принсипинин позулмасынын нә илә нәтиҹәләндијинә ачыг-ајдын шәһадәт етди. Нәтиҹәдә “неҹә ки, ҝүнаһ тәк бир адам васитәсилә вә өлүм ҝүнаһ васитәсилә дүнјаја ҝирди, еләҹә дә өлүм бүтүн инсанлара кечди; чүнки һамы ҝүнаһ ишләтмишдир” (Ромалылара 5:12).
Инсанлар, Јеһова Аллаһын мәһәббәт вә гајғысындан тамамилә имтина етсәләр дә, Јарадан онлары тәрк етмәди. Мисал үчүн, Јеһова Исраил халгына рәһбәрлик кими хидмәт едән ганун верди. Ганун онлары, өзләри илә неҹә рәфтар едилмәсини арзу едирдиләрсә, башгалары илә дә о ҹүр рәфтар етмәји өјрәдирди. Ганунда көләләр, јетимләр вә дулларла неҹә давранмаг барәдә ҝөстәриш верилирди. Орада инсан оғурлуғунун, оғурлуғун вә тәһгирин нә илә нәтиҹәләнәҹәји габагҹадан билдирилирди. Тә’сис едилмиш ҝиҝијена гајдалары әтрафдакыларын сағламлығына мүнасибәтдә мәһәббәт тәзаһүр етдирилдијинә шәһадәт едирди. Ганунда, һәтта ҹинси әлагә илә бағлы суаллара да тохунулурду. Јеһова ганунун әсас мәғзинин нәдән ибарәт олдуғуну “гоншуну өзүн кими севәҹәксән” әмрини вермәклә ҝөстәрди. Сонрадан бу сөзләри Иса Мәсиһ дә ситат ҝәтирди (Левилиләр 19:18; Матта 22:39, 40). Ганунда һәмчинин араларында јашајан гәрибләрә гаршы исраиллиләрин неҹә мүнасибәт ҝөстәрмәли олдугларына да диггәт јетирилирди. Ганун тәләб едирди: “Гәриби сыхышдырмајаҹагсан; сиз гәрибин көнлүнү билирсиниз, чүнки Мисир дијарында гәриб идиниз”. Башга сөзләрлә десәк, исраиллиләр тәҹрид олунмушлара вә өзләриндән даһа ашағы сәвијјәдә оланлара шәфгәт вә хејирхаһлыг тәзаһүр етдирмәли идиләр (Чыхыш 23:9; Левилиләр 19:34; Тәснијә 10:19).
Нә гәдәр ки, исраиллиләр гануну сәдагәтлә јеринә јетирирдиләр, Јеһова онлара хејир-дуа верирди. Исраил, Давудун вә Сүлејманын рәһбәрлији алтында чичәкләнир, инсанлар исә сүлһ вә мәмнунлуг ичиндә јашајырдылар. Мүгәддәс Китабда дејилир: “Јәһуда вә Исраил сајҹа дәниз кәнарында олан гум кими чох иди, јејиб ичмәкдә вә севинҹдә идиләр. Вә Сүлејманын бүтүн ҝүнләриндә Дандан Беер-шебаја гәдәр Јәһуда вә Исраил, һәр кәс өз асмасы вә әнҹир ағаҹы алтында, сүлһ ичиндә јашадылар” (1 Краллар 4:20, 25).
Тәәссүфләр олсун ки, бу халгын сүлһ вә тәһлүкәсизликдә кечирдикләри ҝүнләр узун сүрмәди. Исраиллиләр Аллаһын вердији гануна малик олсалар да, артыг онда јазыланлара риајәт етмирдиләр. Онлар өз худбин еһтирасларынын тә’сири алтына дүшүб әтрафларында олан башга инсанлара шәфгәт ҝөстәрмәкдән әл чәкдиләр. Бу, имандан дөнмәклә јанашы онларын һәр биринә ајрылыгда, еләҹә дә ваһид бир халг кими, чох чәтинликләр ҝәтирди. Нәһајәт, б. е. ә. 607-ҹи илдә Јеһова бабиллиләрә Јәһуда падшаһлығыны, онун мәркәзи Јерусәлими вә һәтта мөһтәшәм мә’бәди белә мәһв етмәјә ихтијар верди. Нәјә ҝөрә? Мүгәддәс Китабда дејилир: “Будур, мән дә ҝөндәриб бүтүн шимал гәбиләләрини алаҹағам, Рәбб дејир вә Бабил падшаһы Навуходоносор гулума ҝөндәриб бу дијара гаршы вә онда јашајанлара гаршы вә әтрафындакы бүтүн милләтләрә гаршы онлары ҝәтирәҹәјәм; вә бунлары бүтүн бүтүн јох едәҹәјәм вә һејрәт доғураҹаг вә әлә салынаҹаг бир шеј вә әбәди виранәләр едәҹәјәм” (Јеремја 25:8, 9). Бу, Јеһованын тәмиз ибадәтини тәрк етдикләринә ҝөрә, неҹә дә дәһшәтли ҹәза иди!
Тәглид едиләси нүмунә
Иса Мәсиһ “гызыл гануна” әсасән јашамағы башгаларына өјрәтмәклә кифајәтләнмирди, өзү дә бу гануна әсасән јашајараг ҝөзәл нүмунә верирди. О, башгаларынын рифаһы үчүн үрәкдән гајғы ҝөстәрирди (Матта 9:36; 14:14; Лука 5:12, 13). Бир дәфә Иса, Наин шәһәринин јахынлығында дәфн мәрасими заманы јеҝанә оғлу үчүн кәдәр ичиндә ҝөз јашы ахыдан дул гадыны ҝөрдү. Мүгәддәс Китабда дејилир: “Рәбб ананы ҝөрдүкдә она јазығы ҝәлди” (Лука 7:11-15). “Вајнын Әһди Әтиг вә Әһди Ҹәдидин сөзләринә даир изаһлы лүғәти”ндә “јазығы ҝәлмәк” ифадәси “үрәјин истәји илә һәрәкәтә ҝәлмәк” мә’насыны верир. Иса, гадынла баш верән бөјүк иткинин нә дәрәҹәдә аҹы олдуғуну бүтүн үрәји илә һисс етмиш вә она көмәк етмәк истәмишди. Иса ҝәнҹи дирилдиб “ону анасына верди”ји заман, дул гадын неҹә дә тәсвиредилмәз севинҹ һисси кечирмишди!
Нәһајәт, Аллаһын ирадәсини јеринә јетириб бәшәријјәти ҝүнаһ вә өлүмүн көләсиндән азад етмәк үчүн, Иса әзијјәтә һазырлыгла таб ҝәтириб өз һәјатыны фидијә олараг гурбан верди. Бунунла о, “гызыл гануна” әсасән јашамағын нә демәк олдуғуна даир ҝөзәл нүмунә верди (Матта 20:28; Јәһја 15:13; Ибраниләрә 4:15).
“Гызыл гануна” әсасән јашајанлар
Бизим зәманәмиздә “гызыл гануна” әсасән һәјат сүрән инсанлар вармы? Бәли, белә инсанлар вар вә онлар, һәтта өзләринә раһат олмајан вахтларда белә бу гануна әсасән һәјат сүрмәјә давам едирләр. Мисал үчүн, Икинҹи Дүнја мүһарибәси заманы насист Алманијасында Јеһованын Шаһидләри, “гызыл гануну” позмагдан имтина етмәклә Аллаһа сәдагәтләрини вә јахынларына олан мәһәббәтләрини горудулар. Өлкәдә јәһудиләрә гаршы әдавәт вә ирги ајры-сечкилик һөкм сүрән заман, Јеһованын Шаһидләри бу гануна риајәт етмәјә давам едирдиләр. Һәтта дүшәрҝәләрдә олдуглары бир вахтда белә, онлар әтрафдакылара гајғы ҝөстәрмәјә чалышыр вә чох олмајан гида еһтијатларыны јәһудиләрлә вә башга дустагларла бөлүшүрдүләр. Бундан әлавә онлар, насист һакимијјәтинин тәләбләрини јеринә јетирмәкдән имтина едирдиләр. Онлар әлләринә силаһ ҝөтүрүб инсанлары өлдүрмүр - өзләринә едилмәсини истәмәдикләри ишләри башгаларына етмирдиләр. Мәҝәр онлар өзләри кими севмәли олдуглары кәсләри, өлдүрә биләрдиләрми? Онлардан чоху тутдуглары мөһкәм мөвгејә ҝөрә дүшәрҝәләрә атылмыш, бә’зиләри исә, һәтта һәјатларындан белә кечмәли олмушлар (Матта 5:43-48).
Сизин бу журналы әлдә етмәјиниз дә “гызыл ганунун” јеринә јетдијини ҝөстәрир. Јеһованын Шаһидләри баша дүшүрләр ки, бу ҝүн бир чох инсанлар үмидсизлик вә аҹизлик кими һиссләрә гапылырлар. Онлар бу ишә лагејд јанашмыр, Мүгәддәс Китабын вердији үмид вә рәһбәрлији әлдә едә билмәләри үчүн башгаларына да көмәк ҝөстәрмәјә чалышырлар. Бу ҹүр фәалијјәт, ҝөрүнмәмиш дәрәҹәдә вүс’әт алмыш үмумдүнја тә’лим програмынын бир һиссәсидир. Бу фәалијјәт сајәсиндә нәјә наил олунур? Ишајанын пејғәмбәрлијиндә 2:2-4 ајәләриндә гејд олунан “чох халглар” - бүтүн дүнја үзәриндә исә онлар алты милјондан чохдур - Јеһованын јолларына өјрәдилир вә бу јолларла јеријирләр. Тәшбеһләрлә десәк, онлар “гылынҹларыны котан дәмирләри вә мизрагларыны бағча бычаглары” едибләр. Бәли, онлар бу чәтин анларда һәгиги сүлһ вә тәһлүкәсизлик әлдә едибләр.
Сечим сиздән асылыдыр
Садәҹә дүшүнүн: Шејтан Иблисин Еден бағында үсјан галдырдығы ҝүндән е’тибарән “гызыл ганунун” позулмасы бәшәријјәтә нә гәдәр кәдәр вә изтираблар ҝәтирмишдир. Чох тезликлә Јеһова низам-интизамы бүтүн дүнјада бәрпа едәҹәк. Неҹә? “Аллаһын Оғлу да буна ҝөрә зүһур етди ки, иблисин әмәлләрини пуч етсин” (1 Јәһја 3:8). Бу, “гызыл гануну” башгаларына өјрәдиб, өз һәјатында да тәтбиг едән Иса Мәсиһин ҝөјләр Падшаһлығында рәһбәрлик етдији заман һәјата кечәҹәк (Мәзмур 37:9-11; Даниел 2:44).
Гәдим Исраилин падшаһы Давуд бир дәфә демишди: “Ҝәнҹ идим вә инди ихтијар олдум; вә салеһин бурахылдығыны ҝөрмәдим, нә дә зүрријјәтини чөрәк диләмәкдә. Бүтүн ҝүнү мәрһәмәт едәр вә өдүнҹ верәр вә зүрријјәти хејир-дуалы олар” (Мәзмур 37:25, 26). Бу ҝүн “мәрһәмәт етмәк вә өдүнҹ вермәк” әвәзинә инсанлар даһа чох алмаға вә варланмаға чалышырлар. Анҹаг һәгиги сүлһ вә тәһлүкәсизлијә јалныз “гызыл гануна” әсасән һәјат сүрмәјә чалышанлар наил олаҹаглар, чүнки мәһз бу ҹүр даврананлар неҹә инди, еләҹә дә Аллаһын ҝәләҹәк Падшаһлығы заманы бол-бол хејир-дуалар алаҹаглар. Бу Падшаһлыг егоизм вә гәддарлыға бирдәфәлик сон гојуб, инсанларын јаратдығы сатгын һакимијјәт системини, Аллаһын идарә едәҹәји јени дүнја илә әвәз едәҹәк. О вахт бүтүн инсанлар “гызыл гануну” өз һәјатларында тәтбиг едәҹәкләр (Мәзмур 29:11; 2 Петер 3:13).
[4 вә 5-ҹи сәһифәләрдәки шәкилләр]
Иса Мәсиһ “гызыл гануна” әсасәсән јашамағы башгаларына өјрәтмәклә кифајәтләнмирди, өзү дә бу гануна әсасән јашајараг ҝөзәл нүмунә верирди.
[7-ҹи сәһифәдәки шәкилләр]
“Гызыл гануну” тәтбиг етмәк һәгиги сүлһ вә тәһлүкәсизлик ҝәтирир.