Сөһбәтә ади сөзләрлә башла
Иса пејғәмбәр гујунун башына ҝәлән гадынла сөһбәти ади сөзләрлә башлады (Јәһ. 4:7). Нәтиҹәдә бу гадын онун давамчысы олду. Ареопагдакы афиналылара мүраҹиәт едәркән һәвари Павел сөзүнә шәһәрдә онун диггәтини ҹәлб едән шејләрдән башлады. Бу динләјиҹиләрә мараглы ҝәлди. Ејнилә, бизим дә сөһбәтимизә һәр дәфә суалла башламағымыза еһтијаҹ јохдур. Һәрдән бу, һәмсөһбәтимизи утандыра вә ја гыҹыгландыра биләр. Бир чохлары ҝөрмүшләр ки, садәҹә олараг һансыса мараглы фикри вә ја өз мүшаһидәләримизи бөлүшмәклә асанлыгла үнсијјәт гурмаг алыныр. «Мүгәддәс Китаб әсасында сөһбәт» брошүрасынын 2—7-ҹи сәһифәләриндән мараглы ҝириш сөзләр тапмаг олар. Мәсәлән, суал вермәк әвәзинә, сиз ади ҹүмлә дејиб, дәрһал һәмин инсанын диггәтини Мүгәддәс Китабдан бир ајәјә вә әдәбијјатымыздан бир фикрә јөнәлдә биләрсиниз. Ашағыдакы тәгдимәләрдә сөһбәтә ади сөзләрлә башламағын үсулу ҝөстәрилир:
«Ҝөрүнүр, аилә гурмагдан чох, ону горујуб сахламаг чәтиндир. Мәсәлән, гурулан аиләләрин, демәк олар ки, јарысы дағылыр. Зәһмәт олмаса, бунун сәбәбләриндән биринә фикир верин. [1 Коринфлиләрә 13:5б ајәсини оху.] Ҝөрдүјүнүз кими, Мүгәддәс Китабда гејд олунур ки, бағышламағы баҹармамаг аиләнин дағылмасына ҝәтириб чыхарыр».
«Һеч ким алданмағы хошламыр. Амма ҝөрүнүр, дүрүст инсанларын сајы ҝетдикҹә азалыр. Биз инсанларын нәјә ҝөрә горхмадан јалан данышдыгларынын сәбәбини өјрәндик. [Ваиз 8:11 ајәсини оху.] Мүгәддәс Јазылар изаһ едир ки, јаланчы инсан јаланынын нәтиҹәсини дәрһал дадмыр. Буна ҝөрә дә јалан данышмаг онун ганына кечир».
Сөһбәти белә давам етдирмәк олар: «Мүгәддәс Китабда башга мараглы мөвзулар да вар». Бундан сонра «Аллаһын Кәламындан нә өјрәнирик?» рубрикасындан бир мәгаләни ҝөстәрмәк вә онун сечдији јарымбашлыгдакы бир-ики абзасы охумаг олар.