Охуҹуларын суаллары

Иса садиг гулунун «ағыллы» олаҹағыны дејәндә нәји нәзәрдә тутурду?

Иса белә бир суал галдырды: «Вахтлы-вахтында онлара јемәк вермәк үчүн, ағасынын өз нөкәрләры үзәринә гојдуғу садиг вә ағыллы гул кимдир?» (Матта 24:45). Руһани «јемәк» верән «гул», мүгәддәс руһла мәсһ олунмуш мәсиһчиләрин јығынҹағыдыр. Бәс нәјә ҝөрә Иса онлары ағыллы адландырды?a

Исанын «ағыллы» демәклә нәји нәзәрдә тутдуғуну, онун тә’лиминдән даһа ајдын баша дүшә биләрик. Мәсәлән, Иса «садиг вә ағыллы гул» һаггында данышанда, адахлысынын ҝәлишини ҝөзләјән он гыз һаггында мәсәл дә чәкмишди. Бу гызлар бизә, бөјүк Адахлы олан Иса Мәсиһи 1914-ҹү илдән әввәл сәбирсизликлә ҝөзләјән мәсһ олунмуш мәсиһчиләри хатырладыр. Һәмин он гыздан беши, адахлы ҝәләнә кими кифајәт гәдәр јағ ҝөтүрмәдикләри үчүн тој зијафәтинә бурахылмадылар. Диҝәр беш гыз исә ағыллы давранды. Онлар адахлы ҝәләнә кими јандырмаг үчүн кифајәт гәдәр јағ ҝөтүрмүшдүләр вә тој зијафәтинә бурахылдылар (Матта 25:10-12).

Иса 1914-ҹү илдә Падшаһлыг һакимијјәтинә ҝәләндә, мәсһ олунмушлардан бир чоху дәрһал ҝөјдә онунла бирләшмәји ҝөзләјирди. Лакин онларын јер үзүндә ҝөрәҹәкләри чох иш варды вә бә’зиләри буна һазыр дејилдиләр. Мәсәлдәки ағылсыз гызлар кими, онлар да өзләрини габагҹадан руһән мөһкәмләндирмәдикләри үчүн ишыг кими сачмаға һазыр дејилдиләр. Анҹаг чохлары ағылла, јә’ни мүдрик вә еһтијатла давранмыш вә руһән мөһкәмләнмишдиләр. Онлар габагда чох иш олдуғуну билдикдә, иши севинҹлә јеринә јетирмәјә башладылар вә бунунла да «садиг вә ағыллы гул» кими танындылар.

Ҝәлин ҝөрәк Иса Матта 7:24 ајәсиндә «ағыллы» сөзүнү неҹә истифадә едир. О демишди: «Мәним бу сөзләрими ким ешидиб онлары һәјата кечирәрсә, ону өз евини даш үзәриндә гуран ағыллы адама бәнзәдирәм». Ағыллы адам туфаны нәзәрә алараг, евини мөһкәм тикир. Ағылсыз исә евини гум үзәриндә тикдијиндән о учур. Демәли, Исанын ардынҹа ҝедән ағыллы адам инсан мүдриклијинин ардынҹа ҝетмәјин фәлакәтли нәтиҹәсини габагҹадан ҝөрән шәхсдир. Белә инсанын бәсирәти вә дәрракәси ону өз иманыны, һәрәкәт вә тә’лимләрини бүсбүтүн Исанын өјрәтдикләринә әсасландырмаға јөнәлдир. «Садиг вә ағыллы гул» да ејнилә давраныр.

Һәмчинин гејд едәк ки, «ағыллы» кими тәрҹүмә олунан сөз Ибраниҹә Мүгәддәс Јазыларын бир чох ајәләриндә истифадә олунур. Мәсәлән, фир’он Мисирдә азугә еһтијатына рәһбәрлик етмәјә Јусифи тә’јин етмишди. Бу, Јеһованын Өз халгыны гида илә тә’мин етмәк тәдбиринин бир һиссәси иди. Бәс нә үчүн Јусиф сечилмишди? Фир’он она деди: «Сәнин кими ағыллы вә мүдрик адам јохдур» (Јарадылыш 41:33-39; 45:5). Буна бәнзәр тәрздә, Мүгәддәс Китабда дејилир ки, Авигаил «ағыллы» гадын иди. О, Јеһованын мәсһ олунмушуну — Давуду вә онун адамларыны гида илә тә’мин етди (1 Самуел 25:3, 11, 18). Јеһованын ирадәсини анладыглары, еһтијатла вә дәрракә илә даврандыглары үчүн һәм Јусифи, һәм дә Авигаили ағыллы адландырмаг олар.

Беләликлә, Иса садиг гулу ағыллы адландыранда билдирди ки, садиг гулу тәмсил едәнләр бәсирәт, узагҝөрәнлик вә дәрракә кими хүсусијјәтләри тәзаһүр етдирәҹәкләр, чүнки онларын иманынын, һәрәкәт вә тә’лимләринин әсасыны Аллаһын һәгигәт Кәламы тәшкил едир.

[Һашијә]