Муса пејғәмбәр — тәвазөкар инсан
ТӘВАЗӨКАРЛЫГ НӘДИР?
Тәвазөкар олмаг ловғалыгдан вә гүрурдан чох-чох узаг олмаг демәкдир. Белә адам башгаларына јухарыдан ашағы бахмыр. Үстәлик, тәвазөкар инсан гејри-камил вә имканларынын мәһдуд олдуғуну дәрк едир.
МУСАНЫН ТӘВАЗӨКАР ОЛДУҒУ НӘДӘН БӘЛЛИ ИДИ?
Муса пејғәмбәрә һакимијјәт вериләндә о гүррәләнмәди. Чох вахт инсана бир аз һакимијјәт верилән кими онун тәвазөкар вә ја гүрурлу олдуғу о дәгигә үзә чыхыр. Он доггузунҹу әсрдә јашамыш публисист Роберт Инҝерсолл буну белә ифадә етмишди: «Әксәр инсанларын әзаб-әзијјәтләрә дөзүмү вар, лакин инсанын әслиндә неҹә олдуғуну билмәк истәјирсинизсә, она һакимијјәт верин». Бу саһәдә Муса пејғәмбәр бизә әсил тәвазөкарлыг нүмунәси гојуб.
Аллаһ Мусаја исраиллиләрә рәһбәрлик етмәк кими бөјүк сәлаһијјәт вермишди. Анҹаг онун үрәји гүрурланмады. Ҝәлин онун гадынларын вәрәсәлик һүгугу илә бағлы чәтин мәсәләни тәвазөкарлыгла неҹә һәлл етдијинә фикир верәк (Сајлар 27:1—11). Гануна әсасән, мал-мүлк атадан оғула кечирди. Селофхад адлы бир кишинин беш гызы варды, оғлу исә јох иди. Гызлар Мусанын јанына ҝәлиб аталарынын мирасыны онлара верилмәсини хаһиш етдиләр. Бу, чох мүһүм мәсәлә иди. Чүнки гәрар јалныз һәмин гадынлара јох, оғлан өвлады олмајан диҝәр аиләләрә дә тәтбиг едиләҹәкди.
Белә мәгамда пејғәмбәр нә етди? Исраилин рәһбәри кими бу ҹүр гәрарлар гәбул етмәк сәлаһијјәтинин олдуғуну дүшүндүмү? Баҹарығына, илләрлә газандығы зәнҝин тәҹрүбәсинә, јахуд Аллаһын дүшүнҹә тәрзинә бәләд олдуғуна архаланараг гәрары өзү верди?
Онун јериндә гүрурлу инсан олсајды, јәгин ки, белә едәрди. Амма Муса бу ҹүр давранмады. Мүгәддәс Јазыларда охујуруг: «Муса онларын ишини Рәббин өнүнә гојду» (Сајлар 27:5). 40 илә јахын Исраил халгына рәһбәрлик етмәсинә бахмајараг, Муса пејғәмбәр өзүнә јох, Јеһова Аллаһына ҝүвәнди. Бу һадисәдән пејғәмбәрин нә гәдәр тәвазөкар инсан олдуғу ајдын ҝөрүнүр.
Муса һакимијјәт башына башгаларынын кечәҹәјиндән еһтијат едәрәк вәзифәсини вар-ҝүҹү илә әлдә сахламаға чалышмырды. Аллаһ башга исраиллиләрә онунла бирҝә пејғәмбәрлик етмәсинә изин верәндә Муса севинди (Сајлар 11:24—29). Онун гајынатасы халгы идарә етмәк кими ағыр јүкүн бир гисмини башгалары илә бөлүшмәји тәклиф едәндә Муса бу тәклифи гәбул етди (Чыхыш 18:13—24). Өмрүнүн сонуна јахын Муса, ҹанында тәпәр олса да, Аллаһдан хаһиш етди ки, она хәләф тәјин етсин. Аллаһ Јешуаны сечәндә Муса ҹанла-баша бу ҝәнҹи дәстәкләди вә сојдашларына бәрк-бәрк тапшырды ки, онлары Вәд едилмиш дијара апараҹаг бу адамын дедикләринә әмәл етсинләр (Сајлар 27:15—18; Ганунун тәкрары 31:3—6; 34:7). Муса ибадәтдә исраиллиләрә башчылыг етмәји, јәни Јеһоваја јахынлашмагда халга көмәк етмәји өзүнә шәрәф билирди. Бунунла белә, о, һеч вахт јол вермирди ки, һакимијјәт башында олмаг истәји онун үчүн башгаларынын рифаһындан даһа өнәмли олсун.
БИЗИМ ҮЧҮН ИБРӘТ ДӘРСИ.
Һакимијјәт, сәлаһијјәт вә ја баҹарыгларымызын бизи гүрурлу етмәсинә јол вермәмәлијик. Биз јадда сахламалыјыг ки, Аллаһын ҝөзүндә Онун ишинә јарарлы бәндә олмаг үчүн баҹарыглы олмагдан чох, тәвазөкар олмағымыз даһа ваҹибдир (1 Шамуел 15:17). Әҝәр биз, һәгигәтән дә, тәвазөкарыгса, Аллаһын Кәламында гәләмә алынан мәсләһәтә вар ҝүҹүмүзлә риајәт едәҹәјик: «Бүтүн гәлбинлә Рәббә ҝүвән, өз идракына етибар етмә» (Сүлејманын мәсәлләри 3:5, 6).
Муса пејғәмбәрин нүмунәсиндән мөвгејимизә вә ја һакимијјәтә һәддән артыг өнәм вермәмәји дә өјрәнирик.
Шәкк-шүбһәсиз, Мусанын тәвазөкар бир инсан кими гојдуғу нүмунә чох фајдалыдыр! Әсил тәвазөкарлыг инкишаф етдирәндә әтрафымыздакы инсанларын һәјатыны асанлашдырыр, онларын рәғбәтини газанырыг. Ән ваҹиби исә, биз бу ҝөзәл хүсусијјәти бәјәнән Јеһова Аллаһын илтифатыны газанмыш олуруг (Мәзмур 18:35). «Аллаһ мәғрурлара гаршы чыхыр, тәвазөкарлара исә лүтф ҝөстәрир» (1 Петер 5:5). Муса пејғәмбәр кими тәвазөкар олмаг үчүн бу неҹә дә тутарлы сәбәбдир!