Nəğmələr Nəğməsi

2 «Mən sahilboyu düzlərdə bitən adi zəfəran gülüyəm,

Dərələrin zanbağıyam».+

 2 «Qızlar içində sevgilim

Tikanlar içində zanbağa bənzər».

 3 «Oğlanlar arasında məhbubum

Meşə ağacları arasındakı alma ağacına bənzər.

Kölgəsində oturmaq mənə həzz verir,

Meyvəsi damağımda şirindir.

 4 O, məni ziyafət evinə* gətirdi,

Məhəbbəti üzərimdə bayraq oldu.

 5 Mən eşq xəstəsiyəm,

Kişmişli kökə verin qüvvətlənim,+

Alma verin cana gəlim.

 6 Sol əli başımın altındadır,

Sağ əli məni qucaqlayır.+

 7 Ey Yerusəlim qızları, sizi and verirəm

Ceyranlara,+ çöllərdəki marallara,

Budur özü, dağları aşa-aşa,

Təpələri atıla-düşə gəlir.

Budur, divarın arxasında durub,

Pəncərədən boylanır,

Şəbəkədən içəri baxır.

“Sevgilim, dur,

Gözəlim, gəl çıxaq gedək.

12 Yurdumuz çiçək açdı,+

Budama vaxtı yetişdi,+

Qumruların təranəsi eşidilir.+

13 Əncir ağacı yelənciri+ gətirib,

Üzüm çiçəkləyib ətir saçır.

14 Ay yalçın qayalarda,

Qaya oyuqlarında gizlənən göyərçinim.+

Qoy görüm camalını, dinləyim səsini,+

Səsin məlahətli, qamətin gözəldir”».+

15 «Tülküləri tutun, o bala tülküləri,

Üzüm bağımızı korlayırlar,

Meynələr çiçəkləyib».

17 Axşam sərini düşməmiş, kölgələr itməmiş qayıt,

Yubanma, ey məhbubum;

Ceyran kimi,+ cavan maral+ kimi ayrılıq dağlarını* aşıb gəl.