Əyyub
21 Əyyub belə cavab verdi:
2 «Mənə yaxşı-yaxşı qulaq asın,
Onda mənə təsəlli vermiş olarsınız.
3 Bir az səbir edin, mən danışım,
Sonra lağ edərsiniz.+
4 Məgər mən şikayətimi insana ərz edirəm?
Belə olsaydı, hövsələm daralmazdı?
5 Üzümə baxın, mat qalın,
Əlinizi ağzınızın üstünə qoyun.
6 Bu haqda düşünəndə özümə yer tapmıram,
Bütün bədənim əsir.
8 Övladları daim gözünün qabağındadır,
Nəvə-nəticə görür.
9 Evində əmin-amanlıq var, qorxu-hürküdən uzaqdır,+
Allah dəyənəyilə onu vurmur.
10 Buğası cütləşir, toxumu hədər getmir,
İnəyi doğur, bala salmır.
11 Oğulları dəstə-dəstə çölə qaçır,
Uşaqları atılıb-düşür.
12 Avazlarını qavalla, çənglə qoşa yüksəldirlər,
Ney səsi altında şadlanırlar.+
13 Onlar firavan ömür sürür,
Məzara* da rahatca enirlər.
14 Amma Allaha deyirlər: “Bizdən əl çək!
Sənin yolunu tanımaq istəmirik.+
15 Qüdrət Sahibi kimdir ki, Ona qulluq edək?+
Onu tanımaqla nə qazanacağıq?”+
16 Amma bilirəm ki, onların firavanlığı öz əllərində deyil.+
Şər adamın düşüncəsi* məndən uzaqdır.+
17 Çox görmüsünüz, pislərin çırağı sönsün?+
Bəlaya düçar olsunlar?
Xudavənd qəzəblənib onları məhv etsin?
18 Onlar nə vaxtsa küləyin qovduğu saman çöpü kimi,
Qasırğanın sovurduğu çör-çöp kimi olublar?
19 Allah adamın cəzasını oğullarına saxlayacaq.
Amma qoy Xudavənd onun özünə çəkdirsin ki, o, bunu bilsin.+
20 Qoy o, məhvini öz gözləri ilə görsün,
Qüdrət Sahibinin qəzəbini özü içsin.+
21 Çünki ömrünün ayları yarıda kəsilsə,+
Ölüb-gedəndən sonra ona nə, övladları ilə nə olacaq?
25 O birisi isə dərd içində,
Həyatdan kam almamış ölür.
28 Deyirsiniz: “Hanı əsilzadənin evi?
Hanı şər adamın çadırı, hanı onun məskəni?”+
29 Yolçulardan soraqlamadınız?
Onların müşahidəsini araşdırıb-öyrənmədiniz ki,
30 Fəlakət günündə şər adama aman verilir,
Qəzəb günündə o qurtulur?
31 Kim onun hərəkətini üzünə vurar,
Əməllərinin heyfini çıxar?
32 Bəli, o, qəbiristanlığa aparılacaq,
Qəbrinin keşiyində duracaqlar.
34 Belə isə, boş təsəlliniz nəyimə gərəkdir?+
Sözləriniz başdan-başa yalandır!»