Yaradılış

26 Ölkədə İbrahimin dövründə olduğu kimi aclıq baş qaldırdı.+ Buna görə də İshaq Qərara, filiştlilərin padşahı Əbuməlikin yanına getdi. 2 Yehova ona görünüb dedi: «Misirə getmə. Harada desəm, orada yaşa. 3 Bir müddət burada qal.+ Mən səninlə olacağam, səni mübarək qılacağam, bütün bu torpaqları sənə və övladlarına* verəcəyəm.+ 4 “Sənin övladlarını* göydəki ulduzlar qədər çoxaldacağam,+ bütün bu torpaqları övladlarına verəcəyəm.+ Yer üzünün bütün xalqları sənin övladın* vasitəsilə mübarək olacaq”,+ — deyərək atan İbrahimə içdiyim andı yerinə yetirəcəyəm.+ 5 Çünki İbrahim sözümə qulaq asdı, bütün ömrü boyu tələblərimə, əmrlərimə, qayda və qanunlarıma riayət etdi».+ 6 Beləcə, İshaq Qərarda yaşadı.+

7 Həmin yerin adamları İshaqdan arvadı barədə soruşanda o deyirdi ki, bacısıdır.+ Rəfəqə göyçək qadın+ olduğundan «arvadımdır» deməyə qorxurdu, fikirləşirdi ki, həmin yerin adamları Rəfəqəyə görə onu öldürərlər. 8 Bir müddət keçəndən sonra filiştlilərin padşahı Əbuməlik pəncərədən baxıb gördü ki, İshaq arvadı Rəfəqəni oxşayır.+ 9 Dərhal İshaqı çağırıb dedi: «O ki sənin arvadındır. Nəyə görə deyirdin, bacındır?» İshaq cavab verdi: «Qorxurdum ki, ona görə məni öldürərlər».+ 10 Onda Əbuməlik dedi: «Bu nə işdir başımıza gətirirsən?+ Birdən kimsə arvadınla yatardı, onda nə olardı?.. Az qala bizi günaha batıracaqdın!»+ 11 Əbuməlik bütün xalqa belə bir fərman verdi: «Kim bu kişiyə və arvadına toxunsa, öldürüləcək!»

12 İshaq o torpaqda taxıl əkməyə başladı. Həmin il torpaqdan yüz qat məhsul götürdü, çünki Yehova ona bərəkət verirdi.+ 13 Beləliklə, İshaq varlı-hallı adam oldu. Onun işləri elə yaxşı gedirdi ki, axırda var-dövləti birə-beş artdı. 14 O, qoyun sürüləri, çoxlu mal-qara, qul-qarabaş sahibi oldu.+ Bunu görən filiştlilər ona paxıllıq etməyə başladılar.

15 Filiştlilər vaxtilə İbrahimin nökərlərinin qazdığı bütün quyuları torpaqla doldurdular.+ 16 Axırda Əbuməlik İshaqa dedi: «Çıx get bizim aramızdan. Çünki sən bizdən qat-qat güclü olmusan». 17 İshaq oradan çıxıb getdi və Qərar+ vadisində çadır qurub yaşadı. 18 O, atası İbrahimin dövründə qazılan, amma onun ölümündən sonra filiştlilərin torpaqla doldurduğu su quyularını yenidən qazdı+ və onlara atasının qoyduğu adları+ qaytardı.

19 İshaqın nökərləri vadidə quyu qazanda şirin su tapdılar. 20 Ancaq Qərar çobanları: «Su bizimdir», — deyərək İshaqın çobanları ilə dalaşmağa başladılar. Buna görə də İshaq quyunun adını Əsəq* qoydu, çünki çobanlar onunla dalaşmışdılar. 21 Onlar başqa quyu da qazdılar. Onun da üstündə dava düşdü. İshaq quyunun adını Sitna* qoydu. 22 Sonra İshaq oradan gedib, başqa bir quyu qazdı. Amma bu quyunun üstündə dava düşmədi. Bu səbəbdən İshaq quyunun adını Rəhbut* qoydu və dedi: «Yehova bizi genişliyə çıxardı və bu diyarda barlı-bəhərli etdi».+

23 Sonra İshaq oradan Biir-Səbaya+ getdi. 24 Yehova həmin gecə ona görünüb dedi: «Mən atan İbrahimin Allahıyam.+ Qorxma+, Mən səninləyəm. Qulum İbrahimə görə səni mübarək qılacağam, övladlarını* çoxaldacağam».+ 25 Onda İshaq orada qurbangah düzəltdi və Yehovanın adını çağırdı*.+ O, həmin yerdə çadır qurdu.+ Qulları da orada quyu qazdı.

26 Bir müddət sonra Əbuməlik məsləhətçisi Əhuzzət və ordu başçısı Feyhul ilə birgə+ Qərardan onun yanına gəldi. 27 İshaq onlara dedi: «Xeyir ola gəlmisiniz? Məni gözü götürməyən, aranızdan qovan siz deyildiniz?» 28 Onlar cavab verdilər: «Açıq-aydın görürük ki, Yehova sənin arxanda durub.+ Buna görə bura gəlməyi qərara aldıq, gəldik ki, bir-birimizə and içib əhd bağlayaq+: 29 biz sənə toxunmadığımız, yalnız yaxşılıq edib, səni sağ-salamat yola saldığımız kimi, sən də bizə pislik etmə, çünki sən Yehovanın mübarək bəndəsisən». 30 İshaq onlar üçün ziyafət qurdu, onlar oturub yeyib-içdilər. 31 Səhərisi gün tezdən qalxıb bir-birilərinə and içdilər.+ Sonra İshaq onları yola saldı və onlar sağ-salamat çıxıb getdilər.

32 Elə həmin gün İshaqın qulları gəlib xəbər verdilər ki, qazdıqları quyudan+ su çıxdı. 33 O, quyunun adını Şiva* qoydu. Buna görə də şəhərin adı bu günə qədər Biir-Səba*+ qalıb.

34 Qırx yaşı olanda Eys het Biirinin qızı Yəhudəti və het İlunun qızı Bəsməni aldı.+ 35 Onlar İshaqla Rəfəqəyə böyük dərd oldular.+