Nəhəmya

5 Xalqın kişi və qadınları yəhudi qardaşlarından dad etməyə başladılar.+ 2 Bəziləri deyirdi: «Külfətimiz böyükdür, oğlumuz, qızımız çoxdur. Yaşamaq üçün bizə taxıl lazımdır». 3 Başqaları isə deyirdi: «Qıtlıq zamanı taxıl almaq üçün tarlalarımızı, üzüm bağlarımızı, evlərimizi girov qoyuruq». 4 Bir başqaları: «Şaha xərac ödəmək üçün tarlalarımızı, üzüm bağlarımızı girov qoyub borca pul götürmüşük.+ 5 Axı bizim də canımız qardaşlarımızın canı kimi candır, övladlarımız onlarınkından heç də əskik deyil. Amma biz oğul-qızlarımızı kölə etmək məcburiyyətindəyik. Qızlarımızdan bir neçəsi artıq kölədir.+ Əlimizdən isə heç nə gəlmir. Tarlalarımız, üzüm bağlarımız indi başqalarının mülküdür», — deyə şikayət edirdilər.

6 Onların giley-güzarını, sözlərini eşidəndə bərk hirsləndim. 7 Götür-qoy etdikdən sonra əsilzadələrə və məmurlara narazılığımı bildirib dedim: «Bu nə işdir tutursunuz? Hər kəs qardaşından sələm tələb edir!»+

Sonra mən onlara görə böyük yığıncaq topladım. 8 Onlara dedim: «Biz başqa xalqlara satılmış yəhudi qardaşlarımızı imkanımız daxilində satın almışıq. İndi də siz öz qardaşlarınızı satacaqsınız,+ biz də onları satın alacağıq?» Onlar susub, bir söz deyə bilmədilər. 9 Mən onlara dedim: «Yaxşı iş tutmursunuz. Heç Allahımızdan qorxmursunuz?+ Axı niyə düşmən xalqlar bizə tənə etməlidir? 10 Mən də, qardaşlarım da, nökərlərim də xalqa pul və taxıl borc veririk. Amma rica edirəm, gəlin sələmlə pul verməyə son qoyaq.+ 11 Günü bu gün onların tarlalarını, üzüm və zeytun bağlarını, evlərini özlərinə qaytarın.+ Həmçinin borc verdiyiniz pulun, taxılın, təzə şərabın və yağın yüzdə birini* onlara geri verin».

12 Onlar dedilər: «Hər şeyi qaytaracağıq, onlardan heç nə istəməyəcəyik. Dediyin kimi edəcəyik». Onda kahinləri çağırdım və təqsirkarları bu sözə əməl edəcəklərinə and içdirdim. 13 Sonra yaxamı silkələyib dedim: «Qoy Allah sözünün üstündə durmayan hər kəsi ev-eşiyindən, mülkündən bu cür silkələyib atsın. Qoy o adamı bu cür silkələsin, heç nəyi qalmasın». Camaat bir ağızdan: «Amin!» — deyib Yehovanı mədh etdi. Onlar dedikləri kimi etdilər.

14 Bundan əlavə, şah Artakserksin+ məni Yəhuda torpağına vali+ təyin etdiyi gündən etibarən, on iki il ərzində, yəni şahın hakimiyyətinin iyirminci ilindən+ otuz ikinci ilinə+ qədər nə mən, nə də qardaşlarım valiyə çatan çörəkdən yemədik.+ 15 Məndən əvvəlki valilər isə xalqın çiyninə ağır yük qoymuşdular, hər gün onlardan çörək və şərab üçün qırx gümüş şekel* alırdılar. Valilərin qulluqçuları da camaata zülm edirdi. Mən isə Allahdan qorxduğum üçün belə etmirdim.+

16 Üstəlik, divarın tikilməsinə mən də kömək edirdim. Xidmətçilərimin də hamısı işləyirdi. Biz bir tarla belə, almadıq.+ 17 Süfrəmdə 150 nəfər yəhudi və məmur, habelə ətraf xalqlardan yanımıza gələnlər yemək yeyirdi. 18 Hər gün mənim hesabıma 1 öküz, 6 kök qoyun və quşlar hazırlanırdı. Həmçinin on gündən bir süfrəmdə növbənöv bolluca şərab olurdu. Ancaq mən valilərə çatan çörəyi tələb etmirdim, onsuz da xalq ağır yük altında idi. 19 Ey Allahım, bu xalq uğrunda gördüyüm işlərə görə məni yaxşılıqla xatırla.+